แชร์

บทที่ 198

ซูหนานมองเห็นสายตาโง่ๆ

หรือว่าการที่บอสอวดต่อหน้าหลายครั้งว่ามีภรรยาแล้ว เป็นการแสดงจริงๆ

ยังไงคุณยายจ้านก็ไม่สนใจเรื่องของบริษัทแล้ว ไม่ค่อยเข้าไปบริษัท ดังนั้นจ้านหยินไม่จําเป็นต้องแสดงต่อหน้าเธอ

สับสนมาก

ช่างมันเถอะ นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของจ้านหยิน จ้านหยินสามารถจัดการได้ พวกเขาที่เป็นเพื่อนและก็มีละครดีดีให้ดูอีก พวกเขาจึงย้ายม้านั่งหยิบเมล็ดแตงโมหนึ่งถุง และแทะเมล็ดแตงโมอยู่ข้าง ๆ เพื่อดูละครก็แค่นั้น

ไม่มีละครดีๆ ให้ดู ก็แค่กลับบ้านไปนอน

2 ชั่วโมงต่อมา

ไห่ถงดูเวลา ตอนนี้บ่ายสามโมงแล้ว จึงพูดกับเพื่อนว่า "เสี่ยวจวิน พวกเรากลับไปกันเถอะ ฉันต้องไปที่บ้านพี่อีก"

"โอเค"

เซินเสี่ยวจวินก็ดูเวลาเช่นกัน สําหรับเพื่อนบอกว่าจะกลับบ้าน เธอไม่มีปัญหา "เดี๋ยวเราไปซุปเปอร์มาร์เก็ตกันก่อน ฉันอยากจะซื้อผลไม้บ้าง ซื้อของเล่นอีกสองอัน ฉันก็จะอยากไปบ้านพี่สาวเธอด้วย ยังไม่อยากกลับบ้าน แค่นึกถึงหน้าบูดของแม่ ดังฉันก็ไม่อยากกลับไปแล้ว"

ไห่ถงยิ้มแล้วพูดว่า " ใครบอกให้เธอลงไปกลิ้งบนพื้นในงานเลี้ยงของต้วนเจียล่ะ ทําหน้าตัวเองเสียหายเอง แถมทำหน้าคุณป้าเสียด้วย ถ้าคุณป้าไม่โกรธก็แปลกล่ะ"

เซินเสี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status