แชร์

บทที่ 190

ท้องฟ้าถูกพูดถึงมาก จนหมนหมอง

ไห่ถงนั่งเงียบ ๆ ไม่พูดอีกต่อไป สังเกตทิวทัศน์ถนนนอกหน้าต่างรถอย่างเงียบ ๆ

เมื่อพวกเขากลับมาที่ร้าน ไห่หลิงก็เพิ่งมาถึงเช่นกัน

"พี่"

ไห่ตงตะโกนเรียกพี่สาวของเธอขณะที่เธอลงจากรถ

ไห่หลิงหันศีรษะไปเห็นน้องสาวและน้องเขยของเธอ และยิ้มบนใบหน้าที่อวบอ้วนของเธอ เธอถามน้องสาวของเธอ “คุณกับจ้านหยินกลับมาจากที่ไหนกัน?”

“ฉันขอให้เขามากินข้าวและรอเขาอยู่ที่บริษัทของเขา พี่สาว แล้วพี่ล่ะ พี่ได้งานทำหรือยัง?”

หลังจากที่จ้านหยินลงจากรถ เขาก็เรียกไห่หลิงว่า "พี่สาว"

ไห่หลิงยิ้มตอบ เมื่อน้องสาวของเธอพูดถึงงาน สีหน้าของเธอดูหม่นหมอง เธอส่ายหัวแล้วพูด "ฉันยังไม่ได้อะไรเลย ฉันได้ส่งเรซูเม่ไปหลายชุดโดยไม่มีการตอบกลับใดๆ หรือถูกปฏิเสธโดยทันที"

เธอหยุดแล้วพูดเสริมว่า “พอรู้ว่ามีลูก 2 ขวบ เขาก็บอกว่ามีลูกเล็กขนาดนี้คงมีเรื่องกวนใจมากมาย คงไม่มีสมาธิกับงานหรอก นั่นทำให้ฉันโกรธมาก ใครว่าคนเป็นแม่ทีมีลูกแล้วถึงไม่มีสมาธิในการทำงาน?”

“พี่บอกไปแล้วว่ามีคนดูแลลูกให้และจะมีสมาธิในเวลางานได้แน่นอน มันเหมือนกับพวกเขาไม่มีหู ไม่ยอมฟัง การเป็นแม่คน กลายเป็นเรื่องเสียเปรียบในการหางา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status