แชร์

บทที่ 1245

"นายน้อยสอง?" หนิงอวิ๋นชูอุทานด้วยความสับสน

"ผมไม่ชอบช่อดอกไม้และผมก็ไม่มีแฟน ผมขอให้คุณนำช่อดอกไม้มาให้ผม แต่ก็แค่ให้คุณคุ้นเคยกับเส้นทางที่จะมาหาผม ซึ่งจะสะดวกกว่าในอนาคต"

จ้านอี้เฉินอธิบายด้วยรอยยิ้ม "แต่ท่าทางที่โง่เขลาของคุณมันทำให้ผมตลกมาก เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับความบันเทิง ผมจะเลี้ยงข้าวคุณ ไปกันเถอะ"

หนิงอวิ๋นชูสาปแช่งในใจ: 'คุณต่างหากที่ซื่อบื่อ!'

แนวทางที่แหวกแนวของเขาทำให้เธอสับสนเล็กน้อย

การแสดงออกของหนิงอวิ๋นชูกลับมามีสีหน้าสงบ และปฏิเสธคำเชิญไปกินข้าวเย็นของจ้านอี้เฉินอย่างสุภาพในขณะที่เดินตามเขาไป

"หลังจากที่คุณกลับไป คุณควรสั่งอาหารเดลิเวอรี่สินะ การกินอาหารเดลิเวอรี่มากเกินไปมันไม่ดี ผมจะเลี้ยข้าวคุณเอง หรือคุณสามารถเลี้ยงข้าวผมก็ได้ ผมอุตส่าห์ให้ข้อเสนอใหญ่สองดีลแก่คุณ และเป็นเรื่องธรรมดาที่คุณจะเลี้ยงข้าวผม"

หนิงอวิ๋นชูสำลักไปครู่หนึ่งก่อนจะพูด "ฉันมีเงินติดตัวไปไม่กี่ร้อยหยวน บางทีฉันอาจจะเลี้ยงอาหารนายน้อยสองไม่ได้"

เขาคือคุณชายรองของตระกูลจ้าน และที่ที่เขาไปทานอาหารเป็นประจำก็คือโรงแรมกวนเฉิง ซึ่งเป็นโรงแรมของครอบครัวเขาด้วย เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะทานอาห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status