บทที่ 1198

การที่เหรินเสี่ยวเป่าถูกลักพาตัวไปเป็นตัวอย่างที่ดี

ในเวลานั้น โจวหงอิงกำลังเฝ้าดูเรื่องตื่นเต้นและไม่สนใจลูกชายของเธอ ซึ่งส่งผลให้เหรินเสี่ยวเป่าถูกลักพาตัวไป

กว่าจะรู้ตัว เหรินเสี่ยวเป่าก็ถูกพาตัวไปไกลแล้ว

พ่อโจวแม่โจว ครอบครัวสามคนของโจวหงอิง และโจวหงหลิน ต่างก็มา แต่เย่เจียนี เธอไม่ถูกชะตากับพี่สะใภ้และไม่ชอบหลานชายของเธอ เหรินเสี่ยวเป่า ดังนั้นเธอจึงไม่เสียเวลาทำเป็นสุภาพด้วยการมาด้วย

ในความเป็นจริง เย่เจียนีรู้สึกผิด

เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับพี่น้องไห่หลิง กลัวว่าสองพี่น้องตระกูลไห่จะเห็นว่าความผิดปกติและสงสัยเธอ

"หยางหยาง มานี่มา น้าขออุ้มเธอหน่อย"

ซางเสี่ยวเฟยโบกมือให้หยางหยางก่อน หยางหยางชอบน้าสาวคนสวยของเขา เขารีบเก็บบล็อกตัวต่อที่ยังไม่ได้ประกอบสำเร็จและเดินไปหาซางเสี่ยวเฟย เขาเหยียดแขนออกและหยิบมันขึ้นมา

“ยังต่อไม่เสร็จเหรอ?”

ซางเสี่ยวเฟยถามเขาอย่างอ่อนโยน

เด็กน้อยส่ายหัวและพูดว่า “ลุงลู่ยุ่งอยู่ เมื่อลุงลู่ช่วยฉัน ฉันก็จะทำเสร็จได้”

แม่ไม่สามารถช่วยเขาต่อเลโก้ได้

ซางเสี่ยวเฟยหัวเราะเบาๆ “คุณน้าเล่นเลโก้เยอะมากตอนที่ฉันยังเล็ก ฉันช่วยเธอได้นะ”

"ครับ"

หยางหยางตอบด