เธอเดินออกไปและมาถึงรถของไห่จื้อเหวิน เธอหยิบมีดขึ้นมาและแทงยางทั้งสี่เส้นหลังจากเธอทำเสร็จ โจวหงอิงก็กลับไปที่ร้านอย่างใจเย็น ล้างมีดให้สะอาด แล้ววางมีดกลับเข้าที่เมื่อเธอออกไป เธอยังพูดกับไห่ถงว่า: "ฉันเจาะยางของเขา ถ้าเขาต้องการเรียกร้องค่าชดเชย ก็ให้พวกเขามาหาฉัน โจวหงอิง"“ไห่ถง เราจะไม่รบกวนเธออีกต่อไปแล้ว เราจะกลับเดี๋ยวนี้”ครอบครัวโจวออกไปอย่างรวดเร็วเมื่อร้านกลับมาเงียบสงบดังเดิม ซางเสี่ยวเฟยปล่อยหยางหยางไป แต่กลับพบว่าเขาเผลอหลับไปในอ้อมแขนของเธอ เธอบอกกับไห่ถงด้วยความขบขันว่า “หยางหยางเผลอหลับไปจริงๆ”ไห่ถงอุ้มหลานชายของเธอและพาเขาไปนอนบนเตียงเล็ก จากนั้นก็ห่มผ้าห่มผืนเล็กให้เขา"ฉันไม่เคยประทับใจครอบครัวโจวเลย แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนว่าพวกเขากลายเป็นผู้เป็นคนอีกครั้ง" ซางเสี่ยวเฟยดูการแสดงดีๆ แล้วรู้สึกพอใจมากเซินเสี่ยวจวินหัวเราะ: "นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าใช้คนเลวจัดการกับคนเลว’"ไห่ถงก็ยิ้มเช่นกันและพูดว่า "ย่าของหยางหยางถูกปู่ของฉันหลอกเอาเงินไปจำนวนหนึ่งและเธอทวงมันกลับมาไม่ได้ พวกเขามีความแค้นต่อกัน วันนี้พวกเขาบังเอิญเจอกัน นี่สินะพบศัตรูบนทางแคบ"เ
"ตื๊ดๆ ..."เสียงโทรศัพท์ของไห่ถงดังขึ้นสัญชาตญาณของเธอบอกว่าเป็นสายจากคุณจ้านของเธอเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและพบว่าเป็นสายจากจ้านหยินจริงๆ"สามีของฉันโทรมา"เธอพูดกับเพื่อนสาวทั้งสองเซินเสี่ยวจวินเดินออกไปอย่างมีชั้นเชิงและเดินไปที่ชั้นหนังสือเพื่อหยิบนิยายที่เธออ่านไม่จบซางเสี่ยวเฟยหัวเราะเบาๆ และพูด: "ฉันควรกลับแล้ว ถ้าไม่มีปัญหาอะไรกับสัญญา ฉันจะให้ใครสักคนเซ็นสัญญากับหัวหน้าหมู่บ้านพรุ่งนี้ แล้วโครงการของเราก็จะเริ่มได้"เธอหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมาขณะพูด ลุกขึ้นและบอกลาไห่ถงรับสายของจ้านหยินด้วยรอยยิ้ม"ที่รัก"เสียงของจ้านหยินอบอุ่นและชวนลุ่มหลง ทำให้ภรรยาอันเป็นที่รักของเขาหลงใหลในน้ำเสียงของเขาโดยตั้งใจอย่างไรก็ตาม ไห่ถงไม่หลงเสน่ห์ที่จงใจของเขาได้และยักไหล่เล็กน้อยขณะที่เธอหัวเราะคิกคัก “จ้านหยิน ถ้าคุณมีอะไรจะพูดก็พูดมาเลย ไม่จำเป็นต้องใช้กลยุทธ์ผู้ชายหน้าหล่อหรอก”จ้านหยิน "......""คุณหัวเราะอะไร? ตอนคุณรับโทรศัพท์ของฉัน ฉันได้ยินเสียงหัวเราะของคุณ ถ้าคุณเจออะไรตลกๆ ก็บอกฉันด้วย"จ้านหยินกลับมาใช้โทนเสียงปกติของเขาภรรยาของเขาไม่ชอบความอ่อนโยนที่เขาตั้งใจสร
"อืม พวกเขามาขอบคุณฉัน จากนั้นปู่ของฉันพาลุงและลูกพี่ลูกน้องสองคนของฉันมา และแล้วทั้งสองครอบครัวก็ทะเลาะกัน โจวหงอิงและแม่ของเธอใช้ไม้กวาดไล่พวกเขาออกไป และโจวหงหยิงยังกรีดยางรถของไห่จื้อเหวินอีก"หลังจากได้ยินเรื่องนี้ จ้านหยินก็ยิ้มและพูด: "ครอบครัวโจวทำได้น่าพอใจมาก"ไห่ถงหัวเราะออกมา"ปู่ของฉันกับกลุ่มของเขาอาจจะมาบอกฉันว่าพ่อของฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพวกเขา หวังว่าเราจะยอมสละมรดกโดยสมัครใจ ถ้าเราไม่ยอม พวกเขาอาจจะพยายามเจรจา ถ้าเราสามารถยึดบ้านของพ่อแม่ฉันคืนได้โดยไม่ต้องขึ้นศาล นั่นก็คงจะดี"ถ้าผู้เฒ่าไห่และกลุ่มของเขาต้องการเจรจาจริงๆ ไห่ถงก็เต็มใจที่จะเจรจาแต่เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะสละมรดก"ผลการทดสอบ DNA ของปู่ของฉันกับฉันจะพร้อมในอีกสองวันข้างหน้า เมื่อเราได้รับผลมาแล้ว มาดูกันว่าพวกเขาจะโกหกต่อไปได้อย่างไร"“ผลการตรวจจะออกพรุ่งนี้ ฉันจะไปกับคุณ”ไห่ถงยิ้มและพูด: "โอเค""คุณนาย""ถงถง"หลังจากได้ยินเสียงตะโกนอย่างเคารพจากบอดี้การ์ดสองคน ไห่ถงก็ได้ยินแม่สามีเรียกเธอเธอหันไปมองที่ประตูอย่างไม่คาดคิดและเห็นแม่สามีของเธอ ถังจวินเย่ เดินเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าแอร์เมสจ้านหย
"เขาบอกว่ามีงานเลี้ยงตอนเที่ยง"ถังจวินเย่พูดอย่างเป็นธรรมชาติ "งั้นบอกเขาว่าเธอจะไม่ไป แม่สามีและลูกสะใภ้อย่างเราจะไปกินข้าวหรือไปช้อปปิ้งด้วยกัน และอาจ้านคงไม่กล้าเถียงฉันเรื่องนี้หรอก"คนพวกนั้นมักจะปล่อยข่าวลือว่าเธอกับไห่ถงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดี โดยบอกว่าไห่ถงไปงานเลี้ยงกับคุณนายซางเสมอ และปกติจะไม่เห็นไห่ถงกลับไปที่คฤหาสน์เพื่อไปเยี่ยมแม่สามี แม่สามีและลูกสะใภ้ไม่เคยปรากฏตัวต่อสาธารณะ ทำให้เกิดข่าวซุบซิบหนาหูถังจวินเย่ไม่สนใจข่าวลือเหล่านี้ เธอรู้ในใจว่าความสัมพันธ์ของเธอกับไห่ถงดีหรือไม่ดีอย่างไรก็ตาม เมื่อเธอออกไปเล่นไพ่ เพื่อนๆ ของเธอจะถามคำถามที่เป็นห่วงเป็นใยเธอสองสามข้อ ซึ่งทำให้ถังจวินเย่ไม่พอใจเธอเลิกเล่นไพ่และตรงมาหาลูกสะใภ้ของเธอ เธอต้องการพาลูกสะใภ้ของเธอไปสำรวจร้านค้าแบรนด์เหล่านั้นและใช้การกระทำเพื่อทำลายข่าวลือเหล่านั้นนี่คือเหตุผลหลักที่จู่ๆ ถังจวินเย่ก็มา"โอเคค่ะ"ไห่ถงกำลังจะโทรหาจ้านหยิน แต่จ้านหยินโทรหาเธอก่อนแล้วเธอรับสายของจ้านหยินต่อหน้าแม่สามีของเธอ"ที่รัก ทำไมแม่ของฉันถึงมาหาคุณ?"จ้านหยินไม่กังวลว่าแม่ของเขาจะรังแกไห่ถงแม่ของเขาเคยคิดว
เธอพูดเพียงไม่กี่คำกับจ้านหยินก่อนจะวางสายภายในสองนาที โทรศัพท์ของเธอก็ได้รับข้อความว่าเงินได้โอนเข้าบัญชีของเธอแล้วจ้านหยินเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์ที่ผูกกับบัตรประชาชนเป็นโทรศัพท์ของเธอแทน โดยบอกว่าเขาเกรงว่าเธอจะรู้สึกไม่สบายใจที่จะใช้จ่ายเงิน เพราะทุกครั้งที่เขาใช้จ่ายเงิน เขาจะได้รับข้อความเกี่ยวกับการใช้จ่ายบนโทรศัพท์ของเขา ซึ่งจะทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจในระดับหนึ่งแม้ว่าเงินของเขา เธอจะเอาไปใช้จ่ายอะไรก็ได้ในเรื่องนี้ จ้านหยินเป็นคนคิดมากหลังจากเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์ที่ผูกกับบัตรประชาชนเป็นของไห่ถงแล้ว ไห่ถงก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อใช้จ่ายเงินจ้านหยินโอนเงินบางส่วนเข้าบัตรประชาชนของเขาและขอให้ไห่ถงใช้จ่ายเงินกับแม่สามีขณะชอปปิ้งหลังจากรอไม่นาน ไห่หลิงก็มาถึงร้านหลังจากส่งหลานชายให้กับพี่สาว ไห่ถงก็กล้าไปกินข้าวเย็นกับแม่สามีด้วยความสบายใจตั้งแต่เที่ยงวันถึงบ่ายและเย็น แม่สามีและลูกสะใภ้ใช้เวลาร่วมไปถังจวินเย่เป็นภรรยาใหญ่ของตระกูลจ้าน ร้านค้าที่เธอไปเป็นประจำนั้นหรูหรามากและเป็นสถานที่ที่คนไม่มีสถานะทางสังคมจะไม่ไปแน่นอนว่าเธอได้พบกับผู้หญิงร่ำรวยและลูกสาวของต
อีกด้านหนึ่งหลังจากเห็นรายงานข่าวบันเทิงแล้ว ไห่ถงก็นิ่งเงียบไปนานและพูดกับเพื่อนของเธอ: "ตอนนี้ตัวตนของฉันแตกต่างไปจากเดิม และแม้แต่เรื่องเล็กน้อยที่สุดก็สามารถปรากฏในข่าวบันเทิงได้"เธอปรากฏตัวในข่าวบันเทิงครั้งแรกหลังจากที่กลายเป็นนายหญิงของตระกูลจ้านเซินเสี่ยวจวินได้เห็นข่าวซุบซิบประเภทนี้มาเป็นเวลานานแล้ว เธอยิ้มและพูด: "สามีของเธอเป็นบุคคลสำคัญในโลกธุรกิจของกวนเฉิง นายน้อยจ้าน เธอไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับแม่สามีมากนัก และช่วงหลังมานี้ เธอไปร่วมงานต่างๆ กับป้าของเธอ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้คนจะเข้าใจผิด"“ก่อนหน้านี้ มีผู้หญิงคนหนึ่งโทรหาแม่สามีของเธอ บ่นว่าเธอไม่ควรยุ่งเรื่องของคนอื่น และบอกให้แม่เธอคอยควบคุมเธอให้ดี เธอรู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น คนเหล่านี้อิจฉาที่เธอแต่งงานกับคนรวยระดับท็อปอย่างตระกูลจ้าน และอยากเห็นแม่สามีของเธอรังแกเธอเอง”"ฉันได้ยินมาจากซูหนานว่าในคฤหาสน์ตระกูลจ้าน คุณยายจ้านกับแม่สามีของเธอมีความสำคัญมากที่สุด คนหนึ่งเป็นบรรพบุรุษ และอีกคนเป็นภรรยาหัวหน้าครอบครัว ในคฤหาสน์ชั้นในเป็นโลกของแม่สามีและลูกสะใภ้""ความใจดีของคุณยายจ้านที่มีต่อเธอนั้นเกินกว่าจะบรรย
โทรศัพท์ของไห่ถงดังขึ้น เป็นสายเรียกเข้าจากจ้านหยินหลังจากเบอร์โทรศัพท์ที่โทรมา เธอก็ยิ้ม "ตายยากจริง พูดถึงปั๊บก็โทรมาเลย"เซินเสี่ยวจวินพูดกับเธอว่า "เพราะเธอสวยไง นายน้อยจ้านงานยุ่งมาก แต่ก็ยังสามารถโทรหาเธอได้ตลอด ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาชอบเธอมากแน่นอนว่า ซูหนานของฉันเองก็ไม่ได้แย่ โอ้ เขายังไม่ใช่ของฉัน เขายังไม่ได้ขอฉันแต่งงานเลย"ไห่ถงรับสายจ้านหยิน"ที่รัก ฉันกำลังอยู่ระหว่างทาง อีก 10 นาทีก็ถึงแล้ว""คุณกำลังมา?"ในตอนแรก ไห่ถงรู้สึกประหลาดใจและไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ จ้านหยินจะมาทำไม ไม่นานเธอก็เข้าใจ เพราะเธอกำลังจะไปที่ศูนย์ เพื่อรับผลตรววจ และเขาก็บอกว่าจะไปกับเธอ เพื่อฟังผลเธอดูเวลา ตอนนี้บ่ายสองครึ่ง ซึ่งเป็นเวลาที่เขาทำงานเขาละทิ้งงานทั้งหม เพื่อไปเป็นเพื่อนเธอฟังผลตรวจ ในใจของเขา เรื่องอะไรที่เกี่ยวข้องกับเธอ ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ ล้วนมีสำคัญกับเขาการได้รับการเอาใจใส่ขนาดนี้นั้น หวานมากกว่าน้ำตาล"ฉันไปเอาผลเอง คุณทำงานยุ่ง"ไจ้านหยินตอบกลับ "ไม่เป็นไร ไม่ได้ใช่เวลาเยอะเท่าไหร่""ฉันจะรอคุณ""ตกลง"ไห่ถงจูบโทรศัพท์ของเธอแรงๆ ทำให้จ้านหยินที่ได้ยิน ก็หัวเราะ "ท
หลังจากนั้นสิบนาทีไห่ถงได้ยินเสียงแตร จากนั้นได้อธิบายให้เพื่อนฟัง เธอหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะ เดินไปรอบๆ เแคชเชียร์ แล้วเดินออกไปหลังจากเดินไปได้สองสามก้าว เธอก็หันกลับมาหยิบกระเป๋าของเธอ "ฉันลืมเอากระเป๋าที่จ้านหยินให้ฉันมา ถ้าฉันไม่เอากระเป๋าที่เขาให้ฉันแล้วออกไปข้างนอก เขาจะทำหน้าบึ้งตึงอีก"เซินเสี่ยวจวินยิ้มและพูด: "นี่แหละคือปัญหาของความสุข"ไห่ถงเดินออกจากร้านหนังสือโดยถือกระเป๋าถือที่จ้านหยินมอบให้เธอ บอดี้การ์ดสองคนเห็นนายน้อยและทีมบอดี้การ์ดของเขาเข้ามารับนายหญิง แต่ไม่ได้ติดตามไปอย่างมีชั้นเชิงจ้านหยินลงจากรถ ถือช่อดอกไม้ไว้ในมือข้างหนึ่งและเปิดประตูรถให้ไห่ถงด้วยอีกมือหนึ่ง เขาเดินเข้าไปหาไห่ถงและยื่นช่อดอกไม้ให้เธอ"ที่รัก ช่อดอกไม่สำหรับคุณ""ขอบคุณนะที่รัก"ไห่ถงรับช่อดอกไม้ ยิ้มและจูบใบหน้าของจ้านหยินก่อนจะขึ้นรถจ้านหยินสัมผัสบริเวณที่เขาถูกจูบด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า และเดินตามเขากลับไปที่รถ"ที่รัก ฉันเอาขนมมาสองกล่องให้คุณเป็นของว่างยามบ่าย"หลังจากขึ้นรถแล้ว จ้านหยินก็มอบขนมสองกล่องให้ไห่ถงไห่ถงยิ้มขณะที่เธอรับพวกมัน และชมเขาว่า “ที่รัก คุณเริ่มเอาใจใส่เขามาก