บทที่ 1202

เธอเดินออกไปและมาถึงรถของไห่จื้อเหวิน เธอหยิบมีดขึ้นมาและแทงยางทั้งสี่เส้น

หลังจากเธอทำเสร็จ โจวหงอิงก็กลับไปที่ร้านอย่างใจเย็น ล้างมีดให้สะอาด แล้ววางมีดกลับเข้าที่

เมื่อเธอออกไป เธอยังพูดกับไห่ถงว่า: "ฉันเจาะยางของเขา ถ้าเขาต้องการเรียกร้องค่าชดเชย ก็ให้พวกเขามาหาฉัน โจวหงอิง"

“ไห่ถง เราจะไม่รบกวนเธออีกต่อไปแล้ว เราจะกลับเดี๋ยวนี้”

ครอบครัวโจวออกไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อร้านกลับมาเงียบสงบดังเดิม ซางเสี่ยวเฟยปล่อยหยางหยางไป แต่กลับพบว่าเขาเผลอหลับไปในอ้อมแขนของเธอ เธอบอกกับไห่ถงด้วยความขบขันว่า “หยางหยางเผลอหลับไปจริงๆ”

ไห่ถงอุ้มหลานชายของเธอและพาเขาไปนอนบนเตียงเล็ก จากนั้นก็ห่มผ้าห่มผืนเล็กให้เขา

"ฉันไม่เคยประทับใจครอบครัวโจวเลย แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนว่าพวกเขากลายเป็นผู้เป็นคนอีกครั้ง" ซางเสี่ยวเฟยดูการแสดงดีๆ แล้วรู้สึกพอใจมาก

เซินเสี่ยวจวินหัวเราะ: "นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าใช้คนเลวจัดการกับคนเลว’"

ไห่ถงก็ยิ้มเช่นกันและพูดว่า "ย่าของหยางหยางถูกปู่ของฉันหลอกเอาเงินไปจำนวนหนึ่งและเธอทวงมันกลับมาไม่ได้ พวกเขามีความแค้นต่อกัน วันนี้พวกเขาบังเอิญเจอกัน นี่สินะพบศัตรูบนทางแคบ"

เ