บทที่ 1210

"เป็นยังไงบ้าง?"

จ้านหยินยังไม่ได้เห็นผล เมื่อเห็นท่าทางของเธอ ที่ก็ไม่มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า จ้านหยินคิดว่าพ่อตาขไม่ใช่ลูของตระกูลไห่จริงๆ

“ผลการทดสอบแสดงให้เห็นว่าฉันมีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับปู่ พ่อของฉันเป็นลูกชายทางสายเลือดของพวกเขาจริงๆ”

"...เขาเป็นลูกชายแท้ๆ สินะ เมื่อพิจารณาว่าพวกเขาปฏิบัติต่อพวกคุณทั้งสองแย่แค่ไหน ฉันคิดมาตลอดว่าเขาไม่ใช่"

ไห่ถงมองสามีของเธอด้วยความสับสนเล็กน้อย "คุณดูเหมือนหวังว่าพ่อของฉันไม่ใช่ลูกทางสายเลือดของพวกเขา"

จ้านหยินพูดอย่างอึดอัด: "นั่นเป็นเพราะพวกเขาทำตัวไร้หัวใจเกินไป ทำให้คนอื่นรู้สึกว่าพ่อของคุณไม่ใช่ลูกทางสายเลือดของพวกเขา การทำแบบนี้มันเจ็บปวดมากเพราะเป็นลูกแท้ๆ เสียอีก"

"ฉันกับพี่หมดหวังกับพวกเขาแล้ว และเราคงไม่สามารถคืนดีกันได้ตลอดชีวิต"

ไห่ถงเก็บผลการทดสอบไว้และยังไม่ได้รับคำตอบจากน้องสาวของเธอ เธอเดาว่าพี่สาวของคงจะงีบหลับอยู่

ธุรกิจร้านกินได้ไม่อั้นกำลังไปได้ดี การทำเงินก็คือการทำเงิน แต่ก็ยุ่งมากและเหนื่อยมาก ธุรกิจอาหารเช้าต้องตื่นเช้า และไห่หลิงก็พาหยางหยางไปนอนหลับหลังอาหารเที่ยงทุกวันในช่วงบ่าย

พวกเขาจะงีบหลับจนถึงเย็น