เงียบทั้งสวน จู่ๆ ก็เงียบลงทุกคนต่างตกตะลึงกับฉากตรงหน้าไม่มีใครคาดคิดว่าลู่เฉินจะป้องกันหมัดของหวงฝู่หลงเถิงได้อีกทั้งไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใดต้องรู้ว่า นั่นคือลีดเดอร์ยุทธภพในอดีต และเป็นผู้แข็งแกร่งในระดับการฝึกร่างขั้นจงซือหนึ่งหมัดและเตะหนึ่งครั้ง ทั้งหมดมีพลังของดินถล่มและรอยแตกของโลกการดํารงอยู่ของความน่ากลัวเช่นนี้ เมื่อมองไปที่ทั้งตระกูลหวงฝู่ มีกี่คนที่สามารถแข่งขันกับมันได้?"บล็อก... ปิดกั้น?"หวงฝู่สงกลัวจนเปลือกตากระโดดตรง ใบหน้าเต็มไปด้วยไม่น่าเชื่อในสายตาของพวกเขา หวงฝู่หลงเถิงเป็นตัวแทนของกําลังรบชั้นนําของเมืองจังหวัดวิธีการใด ๆ ก็สามารถฆ่าคนที่ในระดับการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนหมอเปล่าคนหนึ่ง ทำไมมันถึงหยุดยั้งหมัดของผู้แข็งแกร่งในระดับการฝึกร่างขั้นจงซือเกิดอะไรขึ้น?"พระเจ้าช่วย คาดไม่ถึงว่าจะมีคนรับกําปั้นของลีดเดอร์เก่าได้เหรอ? ผมดูไม่ผิดใช่ไหม?"ผู้อาวุโสถงอ้าปาก กรามเกือบตกพื้นเขาคิดว่าลู่เฉินเป็นเพียงอัจฉริยะทางการแพทย์ แต่ไม่คิดว่าความสําเร็จของอีกฝ่ายในสมาพันธ์มวยจะน่ากลัวขนาดนี้"เก่งมาก! พี่น้องลู่แขวนคอแบบนี้เหรอ?"หวงฝู่เจี๋ย
"พี่น้อง ยังต้องรบกวนคุณทํางานหนักอีกครั้งแล้ว" หวงฝู่ชุนกอดหมัด"รักษาโรคและช่วยชีวิตคนไม่มีปัญหา ได้แต่หวังว่า ตระกูลหวงฝู่ของพวกคุณจะรักษาสัญญาและมอบเงินให้เพียงพอ ไม่ใช่บีบบังคับและชักจูง ใช้อํานาจบาตรใหญ่รังแกคน" ลู้เฉินจาง ๆ"บีบบังคับและชักจูง ใช้อํานาจบาตรใหญ่รังแกคนเหรอ? คําพูดของพี่น้องเริ่มต้นจากไหน?" หวงฝู่ชุนงงเล็กน้อย"สุภาพบุรุษท่านนี้ ลองถามทั้งสองคนที่อยู่รอบคุณทําอะไรไปบ้าง?" ลู่เฉินไม่อยากพูดเอง"น้องคนที่สาม เกิดอะไรขึ้นกันแน่?" หวงฝู่ชุนขมวดคิ้ว"นี่..." หวงฝู่ชิวกําลังจะพูดและหยุดการหักเงินแบบนี้ย่อมไม่สามารถนํามาพูดบนเคาน์เตอร์ได้"ลุงใหญ่ ผมรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นฃุงที่สามที่พวกเขาเสนอตัวเอง แลกเปลี่ยนค่าตอบแทน 1.5พัน ล้านของพี่น้องลู่ ส่วนตัวเป็น15ล้าน แม้กระทั่งขู่ด้วย!" หวงฝู่เจี๋ยพูดอย่างจริงจัง"หวงฝู่ชิว คุณกินยาผิดหรือเปล่า?"หวงฝู่ชุนมีสีหน้าบึ้งตึง "พี่น้องลู่ช่วยชีวิตพ่อเราไว้ เป็นผู้มีพระคุณของตระกูลหวงฝู่ของเรา คุณปฏิบัติต่อเขาแบบนี้จริง ๆ เหรอ ใครให้ความกล้าแก่คุณ หรือว่าคุณคิดว่าชีวิตของพ่อเรายังไม่คุ้มค่าเพียง 1.5พันล้านเหรอ?""พี่อ้าย
ตอนกลางคืน ตึกเล็ก ๆ ของหมู่บ้านในเมืองขณะที่ลู่เฉินกําลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่น จูๆ หวงยินยิน"ดึงดึงดึง"ก็วิ่งลงมาจากชั้นสองด้วย "ลุง! ฉุกเฉินเจียงหู ออกไปกับฉันสักครั้ง!"หวงยินยินย่องมาอยู่ข้าง ๆ และกระซิบ"ไปไหน?"ลู่เฉินมีความอยากรู้อยากเห็น"เก็บเป็นความลับก่อน มาถึงคุณก็จะรู้เอง"หวงยินยินเล่นตาอย่างระมัดระวัง"ถ้าคุณไม่พูด ผมก็ไม่ไปแล้ว"ลู่เฉินปฏิเสธทันที"งั้นฉันบอกแล้ว คุณจะไปกับฉันเหรอ?"หวงยินยินเลือกคิ้ว"ขึ้นอยู่กับสถานการณ์"ลู่เฉินยักไหล่"โอเค ฉันบอก คืนนี้ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งฉลองวันเกิด เรานัดกันไปเที่ยวด้วยกัน" หวงยินยินกล่าว"เพื่อนคุณฉลองวันเกิด มีเรื่องอะไรกับผม ไม่ไป" ลู่เฉินกลอกตา"เฮ้ย คุณไม่ค่อยให้เครดิต คุณเพิ่งสัญญากับฉันอย่างชัดเจน!" หวงยินยินรีบร้อนเล็กน้อย"ผมบอกว่าขึ้นอยู่กับสถานการณ์ แต่ไม่ได้บอกว่าต้องไป""คุณคุณ... คุณรังแกคน!" หวงยินยินกระทืบเท้าอย่างโกรธจัด"ผมบอกว่าสาวน้อย คนหนุ่มสาวอย่างพวกคุณรวมตัวกัน เลิกตะโกนเรียกผมแล้ว ให้ผมอ่านหนังสืออย่างเงียบ ๆ เถอะ" ลู่เฉินโบกมือ"ฉันกําลังให้โอกาสคุณอยู่ คุณรู้หรือไม่ว่าเพื
ยังไงไม่มีอะไร ก็ขอให้แยกย้ายกันไปอีก 20 นาทีลู่เฉินสองคนลงจากรถที่หน้าร้านอาหารดนตรีแห่งหนึ่งเมื่อเทียบกับความคึกคักและเสียงอึกทึกครึกโครมของ KTV ร้านอาหารดนตรีเงียบกว่า เพื่อนก็นั่งด้วยกัน ดื่มเหล้า พูดคุย ฟังเพลง พักผ่อนและสบายใจ"ยินยิน! อยู่ที่นี่!"ทั้งสองคนเพิ่งเข้าไปในร้านเพลง สาวผมสั้น ก็ลุกขึ้นโบกมือให้หวงยินยินลู่เฉินมองตามเสียงและพบใบหน้าที่คุ้นเคยหลายหน้าคนหนึ่งเป็นสาวผมสั้น จางถิงคนหนึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลในโรงเรียน โอวหยางห้าวเหลือวัยรุ่นชายหญิงหลายคน ต่างคุ้นหน้ากันบ้าง แต่เรียกชื่อไม่ได้มีหน้าดิบๆ เพียงคนเดียว เป็นสาวสวยวัยใสในชุดเจเคใบหน้าของหญิงสาวไข่ห่าน, ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและสวยงาม, รูปลักษณ์ที่บริสุทธิ์, อารมณ์หลุดโลก คล้ายกับน้องสาวเทพธิดาเมื่ออายุยังน้อยเป็นของการดํารงอยู่ที่มองแวบเดียวก็ทําให้ผู้คนเปล่งประกาย"ขอโทษค่ะ มาช้าไปแล้ว"หวงยินยินเดินขึ้นไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มและถือโอกาสแนะนําว่า "คุณลุง คนอื่นๆ ที่คุณเคยเห็นมาหมดแล้ว ฉันจะไม่แนะนําแล้ว ส่วนอันนี้ก็คือตัวเอกของเราในวันนี้ เพื่อนร่วมชั้นเซี่ยรั่วหยุนแอบบอกคุณว่า รั่วหยุนไม่ได้เ
" แม่งคุณหมายถึงอะไร?"เมื่อเห็นว่ามีผู้ชายลามกอนาจารเข้ามาพัวพัน ความยุติธรรมของโอวหยางห้าวก็ระเบิดขึ้น เขายืนขึ้นตรง ๆ ตะโกนว่า "เพื่อนของผมพูดแล้ว ร้องเพลงไม่เป็นก็ร้องไม่เป็น คุณทําอะไรมั่วสุม?""ใช่ บังคับให้คนอื่นร้องเพลงที่ร้องไม่ได้ นี่ไม่ใช่ตั้งใจเพื่อคนยากเหรอ?" จางถิงตะโกนตามแม้ว่าคนอื่น ๆ จะไม่พูดอะไรสักคํา แต่ก็ดูเหมือนไม่พอใจ"โย่ว ใครค้นหาความตายก่อน?"ชายอ้วนหัวเราะเยาะ "ในเมื่อขึ้นเวทีแล้ว ก็ต้องทําตามกฎ ยังไงผมก็ให้รางวัลแล้ว วันนี้ต้องร้องเพลงให้ผมฟังสักเพลง""ฮึ่ม! แค่เงินที่คุณให้รางวัลแค่นั้น นับอะไรได้? ยังไม่พอให้ผมดื่มชาสักถ้วย!"โอวหยางห้าวทิ้งปากเหยียดหยามว่า "ได้ วันนี้คุณต้องใช้กฎไม่ใช่หรือ กูก็บอกกฎกับคุณ มาคน ส่งกุหลาบหนึ่งร้อยดอกให้ผม เพลงแรก ร้องตามใจชอบ!"พูดตรงๆ ปัดไป5หมื่นเหรียญ"เก่ง! รวย! ตามใจชอบก็เท่ากับ5หมื่น""คาดว่าจะเป็นคนรวยรุ่นที่สองมั้ง ครั้งนี้มีละครดีๆ ให้ดูนะ"เห็นทั้งสองเริ่มท้าทาย กลุ่มมวลชน พากันมาสนใจนี่มันสนุกกว่าการฟังเพลงอะไรสิ่งที่ต้องการก็คือผลกระทบนี้"ฮ่าฮ่า... ผมนึกว่าจะเก่งขนาดไหน ที่แท้ทาสีไปแค่5หมื่นกว่าเ
"10ล้าน?"พอคําพูดนี้ออกมา ทุกคนก็มองด้วยความประหลาดใจ10ล้าน นั่นเป็นเงินที่คนธรรมดาไม่สามารถหาได้ตลอดชีวิตใครหรูหราจัง การเปิดปากคือระเบิดลูกปราย"ฮัลโหล น้า คุณมีเงินเยอะขนาดนี้เหรอคะ?"หวงยินยินตกใจและสงสัยเล็กน้อย"เพื่อน แนะนําคุณสักคํา ถ้าไม่มีเงินก็อย่าแกล้งทําเป็นเปรียบเทียบ ไม่งั้นเดี๋ยวโดนตบหน้า อย่างนั้นก็ไม่น่าดูแล้ว"โอวหยางห้าวมองขึ้น ๆ ลง ๆ ด้วยสายตาที่ดูถูกเล็กน้อยแม้ว่าเขาจะถูกชายอ้วนกดจนไม่กล้าพูด แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคในการดูถูกฝุ่นดินคนบ้านนอกที่แต่งตัวโทรม ๆ ทําไมถึงกล้าท้าทายคนรวย"ฮึ่ม! เพื่อโดดเด่น คุณกล้าพูดทุกอย่างจริง ๆ สักพักก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะลงเอยอย่างไร!" ใบหน้าของจางถิงแสดงความดูถูกเธอไม่เชื่อว่าคนอย่างลู่เฉินสามารถจ่ายเงิน 10 ล้านได้"ใคร แม่งใครพูดอยู่?"ชายอ้วนตกตะลึงก่อน มองตามวงรอบด้วยสายตาแหลมคม"ผมเอง"ลู่เฉินยืนขึ้นอย่างช้า ๆ ด้วยสายตาที่ไม่แยแส"แก คุณท้าทายผมเหรอ?"ชายอ้วนหัวเราะเยาะ "ดูคุณสิ ได้เงิน10ล้านมาไหม?""ถ้าผมเอาออกมาจะทํายังไง?" ลู่เฉินถามกลับ"ฮึ่ม! ถ้าคุณมีความสามารถนี้จริง ๆ คืนนี้ผมจะยกสาวให้คุณ ถ้าไม่ คุณก
แม้ว่าลู่เฉินจะแต่งตัวเรียบง่ายและบ้านๆไปบ้างแต่ความมั่นใจในตนเองและความสงบของอีกฝ่าย กลับต้องทําให้คนเหลียวมองถ้าไม่บ้า ก็คงจะมีสิบล้านจริงๆในขณะที่ทุกคนกําลังรอผล อยู่ ๆ เจ้าของร้านก็เดินเข้ามาเตือนว่า "คุณผู้ชายครับ ขออภัย รหัสผ่านผิด รูดไม่ผ่านครับ""รหัสผิดเหรอ"ลู่เฉินสะดุ้งและประหลาดใจเล็กน้อยรหัสเลขหก หกตัวไม่ใช่เหรอ หรือว่าจำผิดหรือเปล่า"ฮ่าฮ่า... ไอ้หนู นี่เหรอ สิบล้าน ที่คุณพูดถึง"ชายอ้วนหัวเราะอย่างบ้าคลั่งราวกับกําลังดูตัวตลก "ไม่มีเงินก็ไม่มีเงิน อย่ามาเสแสร้ง คิดว่าพวกแกจะหนีไปได้ด้วยไอ้นี้เหรอ ตลกจริง ๆ!""ฮึ่ม! นึกว่าจะเก่งแค่ไหน ไม่คิดว่าจะเป็นอาชญากรปลอมตัวมา เมื่อกี้ผมเกือบจะถูกขู่หมดแล้ว""ใครจะว่าไม่ใช่ล่ะ แสร้งทําเป็นมี สุดท้ายความแตกในพริบตา น่าอายจริง ๆ"ในขณะนี้ สายตาของผู้คนที่มองมายังลู่เฉิน เต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยามในมุมมองของพวกเขา รหัสผ่านผิด เห็นได้ชัดว่าลู่เฉินจงใจหาข้ออ้างทำตัวเด่นแต่ถังแตก เรื่องแบบนี้มีเสียที่ไหน"นี่เพื่อน ทำแบบนี้ โง่หรือเปลา ใช้การกรอกรหัสผ่านผิดเป็นข้ออ้างเหรอ ใช้อะไรคิด!" โอวหยางห้าวเยาะเย้ยอย่างไร้ความ
เมื่อเห็นเจ้าของร้านโค้งคํานับขอโทษอย่างบ้าคลั่ง ทุกคนก็ล้วนตกใจอ้าปากขากรรไกรค้างด้วยความตกตะลึง พร้อมทั้งสีหน้าที่บ่งบอกว่าไม่น่าเชื่อสิบล้านพิมพ์ผิดกลายเป็นร้อยล้าน แต่กลับยังรูดได้แล้วบัตรใบนี้ มีเงินเท่าไหร่กันแน่?ในเวลานี้ ทุกคนหัวเราะไม่ออกแล้วสายตาที่มองลู่เฉิน ล้วนเต็มไปด้วยความตกตะลึงและความอิจฉาเงินหนึ่งพันล้าน ที่คนธรรมดาไม่สามารถหามาได้ไม่ว่าจะอีกกี่สิบชาติ กลายเป็นว่าเขารูดได้ตามใจชอบนี่มัน... เศรษฐีที่แท้จริง!"ไม่! เป็นไปไม่ได้!"หลังจากตกใจ ปฏิกิริยาแรกของโอวหยางห้าวก็คือไม่เชื่อ เจ้านาย ไม่เข้าใจผิดใช่ไหม ผู้ชายคนนี้มีเงินมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร"แต่งตัวเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง จะมีเงินมหาศาลเป็นร้อยล้านได้อย่างไร"ถูกต้อง! ต้องเป็นของปลอมแน่ ๆ ใครจะเก็บเงินร้อยล้านไว้กับตัว" จางถิงก็ตั้งคําถามเช่นกันแม้ว่าคนอื่น ๆ จะไม่พูดอะไรสักคํา แต่ก็แปลก ๆ ไม่มากก็น้อย"ฮึ่ม! กบสองตัวในกะลา แหกตาดูหน่อยเถอะ"เจ้านายดึงสำเนาเก็บเงินออกมาและตบลงบนโต๊ะอย่างแรงหลายคนจ้องมองอย่างตั้งใจ พร้อมตกใจอย่างอธิบายไม่ได้"จริงเหรอ"โอวหยางห้าวตกตะลึงจางถิงก็ตกตะลึงแล้ว