บทที่ 441

แม้ว่าลู่เฉินจะแต่งตัวเรียบง่ายและบ้านๆไปบ้าง

แต่ความมั่นใจในตนเองและความสงบของอีกฝ่าย กลับต้องทําให้คนเหลียวมอง

ถ้าไม่บ้า ก็คงจะมีสิบล้านจริงๆ

ในขณะที่ทุกคนกําลังรอผล อยู่ ๆ เจ้าของร้านก็เดินเข้ามาเตือนว่า "คุณผู้ชายครับ ขออภัย รหัสผ่านผิด รูดไม่ผ่านครับ"

"รหัสผิดเหรอ"

ลู่เฉินสะดุ้งและประหลาดใจเล็กน้อย

รหัสเลขหก หกตัวไม่ใช่เหรอ หรือว่าจำผิดหรือเปล่า

"ฮ่าฮ่า... ไอ้หนู นี่เหรอ สิบล้าน ที่คุณพูดถึง"

ชายอ้วนหัวเราะอย่างบ้าคลั่งราวกับกําลังดูตัวตลก "ไม่มีเงินก็ไม่มีเงิน อย่ามาเสแสร้ง คิดว่าพวกแกจะหนีไปได้ด้วยไอ้นี้เหรอ ตลกจริง ๆ!"

"ฮึ่ม! นึกว่าจะเก่งแค่ไหน ไม่คิดว่าจะเป็นอาชญากรปลอมตัวมา เมื่อกี้ผมเกือบจะถูกขู่หมดแล้ว"

"ใครจะว่าไม่ใช่ล่ะ แสร้งทําเป็นมี สุดท้ายความแตกในพริบตา น่าอายจริง ๆ"

ในขณะนี้ สายตาของผู้คนที่มองมายังลู่เฉิน เต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม

ในมุมมองของพวกเขา รหัสผ่านผิด เห็นได้ชัดว่าลู่เฉินจงใจหาข้ออ้าง

ทำตัวเด่นแต่ถังแตก เรื่องแบบนี้มีเสียที่ไหน

"นี่เพื่อน ทำแบบนี้ โง่หรือเปลา ใช้การกรอกรหัสผ่านผิดเป็นข้ออ้างเหรอ ใช้อะไรคิด!" โอวหยางห้าวเยาะเย้ยอย่างไร้ความ