LOGINShare
บทที่334
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่335
"ตอนนี้ ขอเชิญเจ้าสาวขึ้นเวทีครับ!"พิธีกรถือโอกาสเปิดปากดังนั้น หลี่ชิงเหยาที่สวยงามในชุดกี่เพ้าสีแดง จึงเดินขึ้นเวทีทีละก้าวท่ามกลางเสียงปรบมือที่กึกก้อง "พระเจ้า เจ้าสาวสวยจังเลย เหมือนนางฟ้าจริง""สมกับเป็นคุณชายหลง จะได้แต่งงานกับผู้หญิงที่สวยขนาดนี้!""เป็นกิ่งทองใบหยก จริง ๆ เป็นคู่ที่สวรรค์สร้างขึ้นมา"ตามด้วยการปรากฏตัวของหลี่ชิงเหยา บรรยากาศด้านล่างเวทีก็อบอุ่นมากขึ้นทุกคนต่างก็ดวงตาเปล่งประกาย และอิจฉาตาร้อนมากหลังจากพิธีเปิดอย่างเรียบง่าย ก็เข้าสู่ช่วงไหว้อย่างรวดเร็ว"ตอนนี้ ขอเชิญเจ้าบ่าวและเจ้าสาวไปสักการะบูชาเทวดาฟ้าดิน!"พิธีกรถือไมโครโฟน ยิ้มแย้มแจ่มใส ในระหว่างพูด ยังทำท่ามือเชิญไปทางข้างหน้าหลงอ้าว และหลี่ชิงเหยาก้าวไปข้างหน้าสองก้าว แล้วโค้งคํานับอย่างลึกซึ้ง"ขอเชิญสักการะบูชาบิดามารดา!"พิธีกรตะโกนอีกครั้งทั้งสองเดินไปข้างหน้าผู้ใหญ่ของพวกเขาและเคลื่อนไหวอีกครั้งฝ่ายหญิงคือจางชุ่ยฮัวและหลี่เจิ้น ฝ่ายชายคือลุงสี่ของหลงอ้าว"ดีๆๆ..."เมื่อเห็นทั้งสองโค้งคํานับและทำความเคารพ จางชุ่ยฮัวก็ยิ้มอย่างมีความสุขเธอคาดหวังมานาน สุดท้ายก็ได้รอถึงลูก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่336
"ผมมา... แย่งเจ้าสาว!"ลู่เฉินก้าวเข้ามา เสียงเขาดังเหมือนระฆังดังก้องไปทั่วสถานที่จัดงานแต่งงานชั่วพริบตา ก็กดเสียงทั้งหมดไว้ได้ทุกคนเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีคนกล้าทำลายการแต่งงานระหว่างตระกูลหลงและตระกูลหลี่"เชี่ย เด็กคนนี้ใครวะ? กล้ามาแย่งเจ้าสาวเหรอ? หรือว่าจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว?""ต้องบอกว่ามันเป็นคนกล้าหาญจริง ๆ กล้ามายั่วยุคนแข็งแกร่ง!""ยอดเยี่ยม! ยอดเยี่ยมจริง ๆ ครั้งนี้มีฉากที่ดีให้ดูแล้ว!"หลังจากเงียบไปสั้น ๆ คนในที่เกิดเหตุก็ส่งเสียงอึกทึกต่างก็พากันวิจารณ์"ลู่เฉิน?"เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนั้น หลี่ชิงเหยาอดไม่ได้ที่จะมีความสุขแต่ในไม่ช้า ความสุขนี้ก็ถูกแทนที่ด้วยความกังวลแม้ว่าเธอจะปลื้มใจและซาบซึ้งใจมาก แต่การกระทำของอีกฝ่ายได้ก่อให้เกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัยกล้ามาก่อกวนในงานแต่งงาน นั่นก็คือการตบหน้าตระกูลหลี่และตระกูลหลง"ผู้ชายคนนี้บ้าไปหรือ? อยู่คนเดียวก็กล้ามาแย่งเจ้าสาวเหรอ? ใจกล้าขนาดนี้เลยเหรอ?"หลี่มู่หยวี่ตกตะลึงอย่างอธิบายไม่ได้ เธอไม่อยากจะเชื่อเล็กน้อย"โง่จริง ๆ!"จ้าวจวี๋เบ้ป
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่337
ไม่ใช่แค่เหยียดหยามเขา แต่ยังต่อยหน้าทั้งตระกูลหลงด้วย"หลี่ชิงเหยา ถ้าคุณกล้าหนีการแต่งงาน คุณก็เป็นคนบาปของตระกูลหลี่"จ้าวจวี๋และลูกสาวเธอลุกขึ้นด้วยความโกรธและตําหนิเสียงดัง"ลูก อย่าหุนหันพลันแล่นเด็ดขาดนะ!""ถ้าคุณไปกับคนขยะนี้ ครอบครัวเราจะจบแน่แล้ว"จางชุ่ยฮัวตื่นตระหนกมาก และตะโกนเสียงดังการตบหน้าตระกูลหลง ไม่ใช่แค่การสูญเสียความมั่งคั่งง่าย ๆทั้งตระกูลของพวกเขาจะถูกโจมตีอย่างรุนแรง"แม่ ฉัน..."หลี่ชิงเหยาลังเลที่จะพูด"ไม่ต้องกลัว ผมอยู่นี่"ลู่เฉินจับมือคนข้างให้แน่นขึ้น แล้วเขามองไปรอบ ๆ กล่าวด้วยเสียงดังว่า “วันนี้ ผมต้องแย่งเจ้าสาวแน่ ถ้าพวกคุณมีใครไม่ยอม มาหาผมได้เลย"พอคําพูดนี้พูดออกมา ผู้ชมก็โกลาหล"โอ้พระเจ้า ผู้ชายคนนี้หล่อเกินไปแล้วมั้ง? ยอมเป็นศัตรูกับคนทั้งโลกเพื่อผู้หญิงที่ตัวเองรัก""ถ้ามีผู้ชายแบบนี้ชอบฉัน ฉันจะพอใจไปตลอดชีวิตแล้ว""หล่อจริงๆ แต่น่าเสียดายที่ความชดใช้ก็หนักมาก""ทำให้ตระกูลหลงและตระกูลหลี่ขุ่นเคืองแล้ว กลัวว่าชายคนนี้จะไม่มีชีวิตอยู่ถึงพรุ่งนี้!"เมื่อมองไปที่ลู่เฉินที่บนเวที แขกทุกคนต่างก็พากันวิจารณ์มีทั้งความประหลาดใจ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่338
เนื่องจากการปรากฏตัวของหวางเสวียน สถานการณ์จึงมั่นคงอย่างรวดเร็วแม้ว่าผู้ยอดฝีมือของตระกูลหลงบางคนจะจ้องมองอย่างดุเดือด แต่เนื่องจากต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของหลงอ้าว จึงไม่กล้าทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าเลย กลัวว่าจะทำร้ายหลงอ้าว"พี่เฉิน คุณสองคนไปก่อน ตรงนี้ให้ผมมาจัดการเอง" หวางเสวียนพูดอย่างมั่นใจหลังสู้ในภูเขาฉีอวิ๋น เขาได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนแล้วความสามารถเขาเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่า!"ไป?"หลงอ้าวหัวเราะเยาะ "พวกคุณจะไปไหน? แม้ว่าพวกคุณจะรอดชีวิตมาได้ชั่วขณะหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถหลบหนีจากการไล่ล่าของตระกูลหลงได้"เมื่อได้ยินดังนั้น ลู่เฉินที่เพิ่งพร้อมจะจากไป จู่ ๆ ก็หยุดเดิน เขาหันไปพูดอย่างเย็นชา "คุณกําลังขู่ผมอยู่หรือ?"“ฮ่าๆๆ...ขู่คุณแล้วไงล่ะ?”หลงอ้าวตรงไปตรงมา "ผมไม่รู้ว่าคุณหาผู้ช่วยคนนี้มาจากไหน แต่ถ้าคุณคิดว่าแค่คนเดียวคนนี้ก็สามารถแข่งขันกับผมได้ นั่นก็ไร้เดียงสาเกินไป!""ดังนั้น คุณคิดว่าตัวเองเก่งมากเลยเหรอ?" ลู่เฉินถามกลับ"จัดการกับคุณ มันเหลือเฟือ"หลงอ้าวอ้าวยิ้มยิงฟัน "ไม่ใช่แค่คุณ รวมถึงหลี่ชิงเหยา และทุกคนรอบตัวเธอจะถูกตระกูลหลงแก้แค้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่339
"แต่ว่า...""ไปเถอะ คุณอยู่นี่ ผมกลับจะฟุ้งซ่านเลย"หลี่ชิงเหยาเพิ่งจะพูดอะไร แต่ถูกขัดจังหวะโดยลู่เฉิน ในที่สุด เธอได้แต่พยักหน้าอย่างจนใจเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้วทำได้เพียงผิดจนถึงที่สุดตราบใดที่ลู่เฉินสามารถกลับมาได้อย่างปลอดภัย เธอยอมละทิ้งทุกอย่างและเดินทางไปทั้งโลกกับเขาหลังจากยืนยันว่าหลี่ชิงเหยาจากไปอย่างปลอดภัยแล้ว สายตาของลู่เฉินก็กวาดไปรอบ ๆ เขามองไปที่กลุ่มคนในตระกูลหลี่ "พวกคุณยังตกตะลึงทำอะไรอยู่? รอความตายอยู่ที่นี่เหรอ?""เราไปกันเถอะ"หลี่มู่หยวี่และจ้าวจวี๋มองหน้ากัน และหันหลังออกไปทันทีเนื่องจากเรื่องที่หลี่ชิงเหยาเสียใจในการแต่งงาน ตระกูลหลงและตระกูลหลี่จึงถือว่าแตกคอกันอย่างสมบูรณ์แล้วอยู่ที่นี่ต่อไป ไม่แน่ว่าอาจจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นอีก"แกที่เป็นตัวซวยนี่ ตระกูลหลี่ถูกแกทำร้ายจริง ๆ"จางชุ่ยฮัวโกรธจนกระทืบเท้า สุดท้ายได้แต่หนีไปงานแต่งงานถูกทำลายแล้ว ความฝันของการเป็นคนรวยของเธอก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์ที่สำคัญคือยังได้ขัดใจตระกูลหลงเพราะเหตุนี้ตั้งแต่นั้นมา พวกเขาจะไม่มีวันสงบสุข"ไอ้หนุ่ม แกใจกล้าจังเลย"ในเวลานี้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่340
ดูกลุ่มคนเข้าบุกมาในห้องจัดเลี้ยงแต่ละกลุ่มแขกทุกคนตกใจและตกตะลึงไปไม่มีใครคาดคิดว่าลู่เฉินจะมีพลังมากขนาดนี้แค่โทรศัพท์สายเดียว ก็เรียกคนมาเป็นร้อยกว่าคนได้ และมีเส้นสายอย่างกว้างมากในหมู่พวกเขามีกองกําลังใต้ดิน นักธุรกิจยักษ์ใหญ่และกองกําลังอย่างเป็นทางการแม้แต่เจ้าเมืองของเจียงหลิงก็ปรากฏตัวเพื่อสนับสนุนด้วยตนเองด้วยซ้ำกล่าวอีกนัยหนึ่ง ประโชคเดียวของลู่เฉิน ก็จะทำให้กองกําลังทั้งหมดของเจียงหลิงใช้เพื่อตัวเองพลังนี้ น่ากลัวจริง ๆไม่แปลกใจเลยว่าอีกฝ่ายกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้ กลายเป็นว่าเตรียมตัวมานานแล้วตอนนี้คนที่สูกับตระกูลหลง ไม่ใช่แค่คนเดียว แต่เป็นทั้งเมืองเจียงหลิง"ผู้ชายคนนี้ เป็นใครกันแน่? จะใช้กองกําลังมากมายขนาดนี้ได้หรือ?"แขกทุกคนมองหน้ากัน พวกเขาตกใจมากในขณะนี้ สมาชิกในตระกูลที่หยิ่งผยอง ก็แสดงสีหน้าเคร่งขรึมเช่นกันแม้กำลังเหล่านี้ จะยังไม่สามารถทำลายอิทธิพลของตระกูลหลงได้ แต่ก็สามารถสร้างความเดือดร้อนได้ไม่น้อยท้ายที่สุดแล้ว อิทธิพลของตระกูลหลงอยู่ในเมืองจงโจวน้ำที่อยู่ห่างไกลไม่สามารถดับความกระหายได้ ตอนนี้ต้องโยกย้ายคน เห็นได้ชัดว่ามันสายเกินไป
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่341
ท่านหลงสี่ฝืนยิ้ม"อย่าแม่งมาตีซี้!"จ้าวอู๋จี๋ไม่ไว้หน้าเลย "ตระกูลหลงบ้าบิ่นมากไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ บ้าบิ่นให้กูดูอีกสิ?"พอได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของท่านหลงสี่เริ่มแย่ลงถูกคนอื่นทำให้อับอายต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้ ถ้าเป็นวันเก่า เขาก็ระเบิดไปนานแล้วแต่ผู้ชายอยู่ตรงหน้าคนนี้ เขายั่วยุไม่ได้จริง ๆ"ทำไมไม่พูดอะไรแล้ว? ความสง่างามในเมื่อกี้หายไปไหนหมด? แม้แต่เพื่อนของผมยังกล้ามารังแก พวกคุณใจกล้ามากจริง ๆ"จ้าวอู๋จี๋ชี้ไปที่จมูกของทั้งคู่และตะโกนด่าท่าทางที่หยิ่งผยองนั้น เหมือนด่าหลานเขาอยู่ทั้งสองก้มหน้าลงา ไม่กล้าพูดอะไรแขกที่อยู่รอบ ๆตกตะลึงไปและเงียบกริบไม่มีใครคาดคิดได้ว่า ท่านหลงสี่ที่สง่างามจะโดนคนด่าอย่างนี้ กลับยังไม่กล้าเถียงกลับน่าตกใจจริง ๆ"พวกคุณยังอึ้งทำอะไรอยู่? รีบโขกหัวขอโทษเพื่อนผมสิ!" จ้าวอู๋จี๋ถมึงตาและตะโกน"นี่..."ท่านหลงสี่ถึงกับขมวดคิ้ว สีหน้าดูแย่มากทายาทสายตรงของตระกูลหลง จะโขกหัวให้คนอื่นได้อย่างไร?ถ้ามันแพร่กระจายออกไป พวกเขาจะมีหน้าไปเจอคนอื่นอีกในอนาคตหรือ?"จ้าวอู๋จี๋ อย่ารังแกคนมากเกินไปเลย"หลงอ้าวหงุดหงิดบ้าง"แป๊ะ!"จ้าวอู๋จี๋
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่342
มีข่าวลือว่าตระกูลหลงมีผู้แข็งแกร่งในการฝึกร่างขั้นจงซือ ถูกเรียกว่าเป็นคู่คนชั่ววันธรรมดาไม่เคยปรากฏตัวง่าย ๆ ไม่คิดว่าวันนี้ จะมาที่นี่กับหลงซิวเสียนถ้าต้องลงมือจริง ๆ กลัวว่าจะได้เปรียบอะไรไม่ได้เลยจ้าวอู๋จี๋ลูบคางและคิดว่าจะแก้แค้นอย่างไร"ฮึ่มฮึ่ม... เทพเจ้าแห่งสงครามแล้วยังไงล่ะ? จะไม่สามารถทำอะไรตระกูลหลงได้เหมือนกันสิ"หลงอ้าวแอบบ่นอยู่ในใจของเขา และหน้าของเขาก็มีความเย่อหยิ่งเล็กน้อยมีลุงใหญ่คอยสนับสนุนอยู่ แม้แต่จ้าวอู๋จี๋ก็ยังไม่สามารถทำอะไรกับเขาได้"ตามที่คาดไว้ พี่ใหญ่ยังมีบารมีพอ!"ท่านหลงสี่เชิดหน้าชูตา ได้หาความมั่นใจเดิมอีกครั้งแม้ว่าตระกูลจ้าวจะมีอำนาจใหญ่ แต่ตระกูลหลงก็ไม่ใช่คนที่อ่อนแออะไรเนื่องจากการดํารงอยู่ของหลงซิวเสียน ในขณะนี้ ลูกหลานของตระกูลหลงทั้งหมดล้วนแข็งกร้าวขึ้น"ลู่เฉิน ตระกูลหลงดูเหมือนจะไม่ไว้หน้าผทเลย จะสู้กันไหม?"จ้าวอู๋จี๋หันกลับมาและมองไปที่ลู่เฉินด้วยความสอบถามเล็กน้อยตราบใดที่อีกฝ่ายพยักหน้า แม่งไม่สนใจว่าจะเป็นตระกูลหลงหรืออะไร สู้ก็แล้วกันยังไงมีคนจะจัดการให้"ในเมื่อท่านหลงมาแล้ว งั้นก็ช่างเถอะ" ลู่เฉินพูดเบาๆแม้ว
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
