Share

บทที่341

ท่านหลงสี่ฝืนยิ้ม

"อย่าแม่งมาตีซี้!"

จ้าวอู๋จี๋ไม่ไว้หน้าเลย "ตระกูลหลงบ้าบิ่นมากไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ บ้าบิ่นให้กูดูอีกสิ?"

พอได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของท่านหลงสี่เริ่มแย่ลง

ถูกคนอื่นทำให้อับอายต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้ ถ้าเป็นวันเก่า เขาก็ระเบิดไปนานแล้ว

แต่ผู้ชายอยู่ตรงหน้าคนนี้ เขายั่วยุไม่ได้จริง ๆ

"ทำไมไม่พูดอะไรแล้ว? ความสง่างามในเมื่อกี้หายไปไหนหมด? แม้แต่เพื่อนของผมยังกล้ามารังแก พวกคุณใจกล้ามากจริง ๆ"

จ้าวอู๋จี๋ชี้ไปที่จมูกของทั้งคู่และตะโกนด่า

ท่าทางที่หยิ่งผยองนั้น เหมือนด่าหลานเขาอยู่

ทั้งสองก้มหน้าลงา ไม่กล้าพูดอะไร

แขกที่อยู่รอบ ๆตกตะลึงไปและเงียบกริบ

ไม่มีใครคาดคิดได้ว่า ท่านหลงสี่ที่สง่างามจะโดนคนด่าอย่างนี้ กลับยังไม่กล้าเถียงกลับ

น่าตกใจจริง ๆ

"พวกคุณยังอึ้งทำอะไรอยู่? รีบโขกหัวขอโทษเพื่อนผมสิ!" จ้าวอู๋จี๋ถมึงตาและตะโกน

"นี่..."

ท่านหลงสี่ถึงกับขมวดคิ้ว สีหน้าดูแย่มาก

ทายาทสายตรงของตระกูลหลง จะโขกหัวให้คนอื่นได้อย่างไร?

ถ้ามันแพร่กระจายออกไป พวกเขาจะมีหน้าไปเจอคนอื่นอีกในอนาคตหรือ?

"จ้าวอู๋จี๋ อย่ารังแกคนมากเกินไปเลย"

หลงอ้าวหงุดหงิดบ้าง

"แป๊ะ!"

จ้าวอู๋จี๋
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status