บทที่346

"ขอให้คุณหลี่ยกโทษให้ด้วยครับ"

พอหลงอ้าวคุกเข่า กลุ่มลูกหลานตระกูลหลงที่อยู่ข้างหลังเขานั้น ต่างก็คุกเข่าลงกับพื้นด้วยกัน

คุกเต็มพื้นที่ขนาดใหญ่

"เอ่อ..."

หลี่ชิงเหยาตกตะลึง

หลี่มู่หยวี่ก็ตกตะลึงด้วย

แม้แต่จางชุ่ยฮัวที่ร้องครวญคราง ตอนนี้ก็หยุดร้อง ตกตะลึงอยู่ที่เดิม ไม่ได้ตอบสนองเป็นเวลานาน

ตระกูลหลงมาหาเรื่องไม่ใช่เหรอ?

ทำไมอยู่ดีๆจะคุกเข่าลงแล้ว?

ลูกหลานของตระกูลมหาเศรษฐี ผู้มีอํานาจในเมืองจงโจว ทำไมจู่ ๆ ถึงกลายเป็นคนต่ำต้อยขนาดนี้?

"คุณหลี่ครับ! ขอโทษครับ ผมเองที่มีตาหามีแววไม่ ผมเองที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินใหญ่ โปรดยกโทษให้ผมด้วยนะครับ"

เมื่อเห็นว่าหลี่ชิงเหยาไม่ตอบสนอง หลงอ้าวที่คุกเข่าอยู่บนพื้นก็เริ่มตบหน้าตัวเองอย่างบ้าคลั่ง

ใบหน้าที่บวมแดงในตอนแรก กลายเป็นทนดูไม่ได้ในขณะนี้

แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังไม่กล้าหยุด

ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ที่สถานที่จัดงานแต่งงาน หลังจากรู้ตัวตนที่แท้จริงของลู่เฉิน เขาก็กลัวจนล้มลงกับพื้นโดยตรง

เขาคิดว่าตัวเองจะตายแล้ว

แม้แต่เพื่อไม่ให้เกี่ยวข้องกับตระกูล ลุงใหญ่จึงไล่เขาออกจากบ้านโดยตรง และตัดความสัมพันธ์โดยสิ้นเชิง

แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าลู่