"ตาย!"เมื่อเห็นว่าหวางเสวียนเผยให้เห็นข้อบกพร่อง ถังกวนก็คว้าโอกาสทันทีและฟันดาบอย่างรุนแรงในจังหวะสำคัญ จู่ๆเข็มเงินก็ยิงทะลุฝูงชนเข้าไปชนดาบของถังกวน" ชิ้งงง!"ตามด้วยเสียงเบาๆ ดาบยาวจึงหักไป"ใคร? ใครแม่งทำ?"ถังกวงถอนตัวและถอยกลับ ใบหน้าเต็มไปด้วยความระมัดระวังสามารถใช้เข็มเล่มหนึ่งยิงดาบของเขาให้หัก เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าคนที่ลอบโจมตีนี้มีกำลังภายในที่แข็งแกร่ง"จะรังแกคนด้วยคนเยอะก็ช่างเถอะ แถมยังลอบโจมตีอีก คนของสำนักสวนอู่อย่างพวกคุณ เลวทรามขนาดนี้เลยเหรอ?"เสียงที่เย็นชาดังมาจากด้านหลังทุกคนมองย้อนกลับไป เห็นว่าชายที่หล่อมากคนหนึ่งเดินออกจากความมืดอย่างช้า ๆ และยืนอยู่ใต้ไฟถนนเป็นลู่เฉินที่เพิ่งมาถึง"แกนนำเจียงครับ ไอ้เด็กคนนั้นก็คือลู่เฉิน ซึ่งเป็นฆาตกรที่ฆ่าเหลยเจิ้น "เมื่อเห็นคนมา เฉินซานหยวนก็ส่งเสียงเตือนทันที"ฆ่าให้ตาย ฆ่าเขาเร็ว แก้แค้นให้ศิษย์พี่เหลยเจิ้น"เฉินเป่ยและเฉินเหยียน ยืนอยู่ข้างหลังอย่างโอ้อวดตั้งแต่พ่อของพวกเขาถูกทำร้าย ฐานะในรุ่นของพวกเขาก็ลดลงอย่างมากสำหรับตัวการลู่เฉิน ย่อมเกลียดชังเข้าลึกกระดูก"ไอ้หนู คุณเป็นคนฆ่าลูกศิษย์ที
ทั้งเจ็ดคนให้ความร่วมมืออย่างใจตรงกัน โจมตีและปกป้องด้วยวิถีทาง เติมเต็มซึ่งกันและกัน ไม่มีข้อบกพร่องใด ๆ เลยค่ายกลเคลื่อนไหว ทันใดนั้น ลมดาบก็โหมกระหน่ํา ลมแรงหอบหวิว ทรายปลิวว่อน"น่าสนุกนิดหน่อย"ลู่เฉินยักคิ้ว จู่ ๆ ร่างกายก็กระพริบขึ้นตัวเขาเหมือนปลาที่ว่ายน้ำในน้ำตัวหนึ่ง เคลื่อนไปมาไม่หยุดในตาข่ายดาบที่เต็มท้องฟ้า ดูเหมือนจะอันตราย แต่เขาสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีในช่วงเวลาที่สำคัญได้ทุกครั้งลมดาบที่แหลมคมนั้นเกือบจะฟันผ่านร่างของเขา แต่ไม่ได้ทำร้ายเขาแม้แต่น้อย"ฆ่า ฆ่า ฆ่า... ฆ่าเขาไป!"เฉินเป่ยและเฉินเหยียนกําหมัดแน่น สีหน้าตื่นเต้นเป็นพิเศษในเมื่อลู่เฉินตกอยู่ในอันตราย พวกเขาจะตะโกนอย่างตื่นเต้นแต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายโชคดีรอดมาได้ ก็เกลียดจนกัดฟัน"ใจเย็นๆก่อน ค่ายกลดาวไถขนาดใหญ่จะพบกับคนแข็งแกร่งก็จะแข็งแกร่งขึ้น ตราบใดที่การโจมตีประสบความสำเร็จ ก็เหมือนคลื่นที่โหมซัดสาด คลื่นตามมาคลื่น ไม่สามารถหยุดยั้งได้ ยิ่งเวลาล่าช้าไปนานเท่าไหร่ ไอ้เด็กคนนั้นก็ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น" เฉินซานหยวนอยู่อย่างสงบในมุมมองของเขา ที่ลู่เฉินพ่ายแพ้ เป็นเรื่องไม่ช้าก็เร็ว"พ
มองดูร่างผู้เสียชีวิต 6 ศพอยู่บนพื้น และถังกวนที่บาดเจ็บสาหัสจนอาเจียนเป็นเลือดบรรดาสาวกสำนักสวนอู่ ตกใจจนตกตะลึงพวกเขาไม่เคยคิดว่า ลู่เฉินแค่ดาบเดียวก็ทำลายค่ายกลดาวไถขนาดใหญ่แล้ว ในขณะเดียวกันก็ฆ่าผู้ยอดฝีมือชั้นนําของแก๊งเฉียนหกคนไปหรือว่าอีกฝ่ายซ่อนความแข็งแกร่งมาตลอด?"เป็น เป็นไปได้อย่างไร?"เฉินซานหยวนเบิกตากว้าง ไม่อยากจะเชื่อเล็กน้อยค่ายกลดาวไถขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงในสังคม จะถูกทำลายแล้วจริง ๆ หรือ?แถมยังทำลายอย่างง่ายขนาดนี้?ไอ้หมอคนนี้ มันแข็งแกร่งแค่ไหน?"เป็นไปไม่ได้มั้ง? เจ็ดผู้ยอดฝีมือในแก๊งเฉียนจะเอาชนะเขาไม่ได้หรือ?""ผู้ชายคนนี้ต้องเสพยาแน่ ๆ ไม่งั้นจะได้แข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร?"เฉินเป่ยและเฉินเหยียนมองหน้ากันสักพัก"คนนี้ ไม่ธรรมดานะ"นาทีนี้ แม้แต่สีหน้าที่ของเจียงซือหย่วนก็เริ่มเคร่งขรึมขึ้นเมื่อเผชิญหน้ากับการล้อมโจมตีของค่ายกลดาวไถขนาดใหญ่ เขาสามารถสู้ได้อย่างยอดเยี่ยมและทำลายค่ายกลโดยดาบเดียวจะเห็นได้ว่าพลังของลู่เฉิน อย่างน้อยอยู่ในขั้นหลังของการฝึกร่างขั้นเซียนเทียน!อีกฝ่ายอายุน้อยขนาดนี้ก็มีความสามารถที่แข็งแกร่งขนาดนี้พรสวรรค์ท
มือใหญ่2ข้างตบเข้าที่หัวของสองคนอย่างแรง"ปัง ปัง!"ได้ยินเพียงเสียงระเบิด 2 ครั้ง 2 หัวก็ระเบิดออกเหมือนแตงโมพอสองคนที่เหลือเห็น ก็อยากถอยกลับโดยไม่รู้ตัว แต่ก็ถูกชายผมสีทองจับแล้วบีบหัวจนระเบิดเลือดสาด โหดเหี้ยม ดุร้ายทำให้ทุกคนหนังหัวชาไป"โจมตีด้วยกัน! ฆ่าเขาไปเลย!"เจียงซือหย่วนทำหน้ามืดและออกคําสั่งฆ่าทันที"ฆ่า!"บรรดาลูกศิษย์หลายร้อยคนขอแก๊งเฉียนงก็ตะคอกด้วยความโกรธ และขึ้นไปล้อมโจมตีพร้อมกันชายผมสีทองยิ้มยิงฟัน ขาเขางอเล็กน้อย แล้วก็เตะไปทันที"บูม!"พื้นดินระเบิดเป็นหลุมชายผมสีทองเหมือนกระสุนปืนใหญ่ที่ยิงออกมา ชนเข้าไปในฝูงชนทันทีทุกที่ที่มันผ่านไป ศพก็นอนเต็มพื้น บนพื้นเต็มไปด้วยเลือดใครที่ขวางทาง จะถูกเขากระแทกจนร่างระเบิด"ฮ่าๆๆ..."ชายผมสีทองหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และฆ่าอย่างตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนสัตว์ร้ายที่ออกจากกรงส่วนลูกศิษย์ของแก๊งเฉียนเป็นกลุ่มลูกแกะที่รอการเชือด ไม่มีกําลังจะตอบโต้เลย"ไอ้สัตว์ หยุดเร็ว!"เมื่อเห็นว่าลูกศิษย์ตายและบาดเจ็บไปจำนวนครึ่งหนึ่ง ในที่สุดเจียงซือหย่วนก็ทนไม่ไหวแล้ว เขาตะคอกด้วยความโกรธและกระโดดขึ้นอย่างกะท
"พ่อ เกิดอะไรขึ้นครับ? เทพเจ้าแห่งสงครามของวิหารจ้งเสิน มาที่นี่ได้อย่างไร?""จะเป็นแกนนำเจียงไปรุกรานผู้ยิ่งใหญ่ของวิหารจ้งเสินหรือไม่?"เมื่อมองไปที่ชายผมสีทองที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เฉินเป่ยและเฉินเหยียนก็กลัวจนหดตัวไปข้างหลังเรื่อยๆ"พวกคุณถามผมเหรอ? ผมแม่งจะไปถามใครล่ะ?"เฉินซานหยวนกลืนน้ำลาย และพูดด้วยน้ำเสียงไม่ดีวันนี้เดิมเป็นการล้อมปราบลู่เฉิน ไม่คิดว่าจะกลับถูกผู้แข็งแกร่งของวิหารจ้งเสินล้อมปราบแล้วมันแม่งแปลกมาก!"คุณ ผมไม่มีความแค้นอะไรกับวิหารจ้งเสิน ทำไมจะมาฆ่าสาวกของสำนักสวนอู่?"เจียงซือหย่วนถามด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว"ทำไม? พวกคุณไม่ใช่ทหารยามของซีเหลียงเหรอ?"ผู้ชายผมสีทองรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย"ทหารยามซีเหลียงอะไร? พวกเราทุกคนเป็นสาวกของสำนักสวนอู่!" เจียงซือหย่วนทำหน้าเศร้าที่แท้ กลายเป็นว่าลูกศิษย์ของแก๊งเขากลายเป็นผีที่ตายแทน"ไม่น่าแปลกใจที่อ่อนแอขนาดนี้ ที่แท้ไม่ใช่ยามทหารซีเหลียงเลย แต่ไม่เป็นไร ฆ่าไปก็ไม่มีอะไร ถือว่าอุ่นเครื่องแล้วกัน" ชายผมสีทองยิ้มอย่างดุร้าย“......”มุมปากของเจียงซือหย่วนกระตุก แต่ก็ไม่กล้าโต้แย้งคนอื่นเขาเป็นนักสู้ในการฝึกร
ขาทั้งสองข้างก็เริ่มสั่นโดยไม่รู้ตัว"สัตว์ประหลาดพวกนี้มาทำอะไรกันแน่?"เฉินซานหยวนกลัวจนหน้าซีด ในใจร้องครวญครางรู้งี้ว่าจะได้เจอกับผู้แข็งแกร่งเหล่านี้ วันนี้ไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่มาด้วยทันทีที่เทพเจ้าแห่งสวรรค์ทั้งสี่ของวิหารจ้งเสินปรากฏตัว ผู้ชมทั้งหมดก็เงียบกริบทันทีกลิ่นของความตายลุกลามอย่างรวดเร็วทุกคนยืนอย่างอึ้ง ไม่กล้าพูด ไม่กล้าขยับ แม้แต่ไม่กล้าหอบหายใจด้วยซ้ำท่าทางนั้นเหมือนรองการฆ่าตามอำเภอใจความจริงก็เป็นเช่นนั้นจริง ต่อหน้าเทพเจ้าแห่งสวรรค์ทั้งสี่ของวิหารจ้งเสิน ชีวิตของพวกเขาไม่แตกต่างจากแมลงนอกจากตกใจและกลัวแล้ว พวกเขายังอยากรู้อยากเห็นเป็นพิเศษในใจเหตุผลอะไรกันแน่ ที่ทำให้ 4 เทพเจ้ามาที่ไกลนี้"คุณลู่ เรารู้ว่าคุณอยู่ที่นี่ เชิญออกมาเจอกันด้วยเถอะ"สี่คนยืนเคียงข้างกัน คนแรกที่อ้าปากคืออธีน่า"คึกคักจังเลย"พร้อมกับเสียงหัวเราะที่สดใสลู่ว่านจุนถือแก้วเหล้าและเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม "วิหารจ้งเสินสามารถส่งพวกคุณสี่คนมาได้ ดูเหมือนว่าต้องการให้ผมตายที่นี่จริง ๆ""คุณลู่ สำหรับอัจฉริยะอย่างท่าน วิหารจ้งเสินชื่นชมมาก ตราบใดที่ท่านสัญญาว่าจะเข้าร่วมวิ
การต่อสู้กำลังดำเนินต่อ หงฝูต่อสู้กับผู้เก่งสี่คนแห่งศาลเจ้าจ้งสืนโดยคนเดียว มั่นคงเหมือนภูเขาเงาห้าตัว เกี่ยวพันกัน ยากที่จะแยกแยะออก ฉากนั้นน่าตกใจมากทุกที่ที่พวกเขาเคยเดินผ่าน ต้นไม้ใหญ่ล้ม บ้านเรือนพังทลาย รอบๆยุ่งเหยิงมากลู่เฉินเฝ้าอยู่ที่ประตู ปิดกั้นลมปราณก่อนกำเนิดที่สาดมาเป็นครั้งคราวโชคดีที่หงฝูดึงสนามรบไปยิ่งไกลแล้ว มิฉะนั้นโรงพยาบาลจะถูกทําลายไปนานแล้ว"พี่เฉิน ไม่คิดว่ารุ่นผู้ปกครองของคุณจะเก่งขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะสามารถต่อสู้กับสี่ผู้เก่งระดับเทพเจ้าได้ช่วงเวลาหนึ่ง!"หวางเสวียนจ้องมองสนามรบข้างหน้าอย่างตั้งใจ เงาทั้งห้าตัวเกี่ยวพันต่อสู้กัน ความเร็วเร็วจนแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร"เขาไม่ใช่รุ่นผู้ปกครองของผม" ลู่เฉินพูดเย็นชา"ไม่ใช่เหรอ แล้วเขาจะอยู่กับพ่อของคุณได้อย่างไร" หวางเสวียนค่อนข้างแปลก"เป็นแค่บ่าวของตระกูลลู่แหล่" ลู่เฉินมีสีหน้าไร้อารมณ์สําหรับหงฝู เขาไม่มีความรู้สึกที่ดีใดๆ"บ่าวเหรอ?"หวางเสวียนสั่นมุมปากเล็กน้อย ในใจของเขาคลื่นซัดสาดแค่บ่าวคนหนึ่งก็แข็งแกร่งขนาดนี้พี่เฉินเอย ครอบครัวคุณคงไม่ใช่ญาติพี่น้องของราชวงศ์มั้ง"มีปัญหาแล้ว"ใ
ฮาเดสกอดหมัดอย่างเรียนแบบมารยาทแบบตะวันออกตามมาด้วยการยกมือขึ้นอย่างกะทันหันและกดลงอย่างรวดเร็ว"ดังกึกก้อง!"ท้องฟ้ามีเสียงฟ้าร้องดังขึ้นฝ่ามือสีดําเหมือนเนินเขาเล็กปรากฏขึ้นจากอากาศ แล้วกดลงต่อลู่ว่านจุนอย่างแรงหนักภายใต้ฝ่ามือขนาดใหญ่ ลู่ว่านจุนเหมือนมดตัวหนึ่ง ดูเล็กเป็นพิเศษถ้าฝ่ามือนี้ตบลงจริง อย่าบอกว่าเป็นคน แม้แต่ทั้งโรงพยาบาลก็ต้องถูกแบนทันที"ดัง!"แม้จะอยู่ห่างไกล แต่ภายใต้แรงกดดันของฝ่ามือนี้ ศิษย์สำนักสวนอู่เหล่านั้นยังคงตกใจจนอาเจียนเป็นเลือดและคุกเข่าลงบนพื้นทันทีเทพเทวดาสู้กัน ปุถุชนต้องทนทุกข์ทรมานผู้เก่งในระดับการฝึกร่างขั้นจงซือ เรียกได้ว่าเป็นอาวุธนิวเคลียร์รูปมนุษย์แม้แต่เป็นการโจมตีที่เฉยๆ ก็มีพลังมากคนเหล่านี้ ทนไม่ไหวแน่นอน"ฮะ?"เมื่อมองดูฝ่ามือใหญ่ที่กดลงมาจากเหนือศีรษะ ลู่เฉินก็อดไม่ได้ขมวดคิ้วขณะที่เขาลังเลว่าจะลงมือหรือไม่ผู้เฒ่าในชุดขาวคนหนึ่งจู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้น และมาขวางลู่ว่านจุนขณะเดียวกัน ผู้เฒ่าในชุดขาวเบ่งบานแสงทอง ต่อมามียักษ์สีทองสูง4-5เมตรที่โผล่ออกมาจากด้านหลังเขาจากนั้นต่อยเข้าที่ฝ่ามือใหญ่ทันที"บูม!"เสียงอึดอัด