เห็นได้ว่าลู่เฉินห่วงใยเธอจริงๆ"เอาล่ะ คุณไปอาบน้ำก่อนเถอะ""คืนนี้ผมจะจัดงานเลื่อนตำแหน่งให้คุณ พอดีทำความรู้จักกับพี่น้องของแก๊งฉีหลิงด้วย" ลู่เฉินตบไหล่ของหงชิงเสียจากนั้นก็เรียกสาวกหญิงสองคนมาช่วยพยุงเธอออกไป"ท่านลู่ ท่านดีกับเธอเกินไปแล้วมั้ง?" เหล่าจางอุทาน"ผมเป็นหนี้ชีวิตของพี่ชายเธอ จะช่วยได้ก็ช่วยหน่อย" สายตาของลู่เฉินเศร้าเล็กน้อย"ผมแค่หวังว่าเธอจะไม่ทรยศต่อความยากลําบากของท่านนะ" เหล่าจางค่อนข้างอิจฉาทั้งช่วยชีวิตหงชิงเสีย และช่วยพ้นจากความทุกข์ และส่งคัมภีร์สาวหยกให้ แถมยังสนับสนุนให้เธอขึ้นสู่ตำแหน่งแกนนำไม่มีใครจะปฏิบัติเช่นนี้แล้วจริง ๆถ้าเขาเป็นผู้หญิง คาดว่าจะต้องตอบแทนด้วยแต่งกับเขาแล้ว......กลางคืนมาถึงอย่างรวดเร็วห้องจัดเลี้ยงของวิลล่าเฟิงหยวี่ กลุ่มผู้บริหารระดับสูงของแก๊งฉีหลิงกำลังรวมตัวกันเพื่อดื่มและคุยกันแกนนำทั้ง 5 แก๊งมาครบแล้วนิกายคนชั่วเหล่าจาง แก๊งเหยียนหลงหงชิงเสีย แก๊งพยัคฆ์โหดหลิวจุน แก๊งหมั่งฟู่ต้าเฟยทั้งห้าคนนี้ ตอนนี้เป็นมือขวาภายใต้ลู่เฉินทั้งหมดเหล่าจางมีพลังยุทธ์ที่น่าทึ่ง หงชิงเสียมีพรสวรรค์ หลิวจุนมีสมองที่ฉลาด สื
เมื่อมองไปที่หงชิงเสียที่อยู่ตรงข้ามโต๊ะกลม ลู่เฉินก็ตกตะลึงอยู่พักหนึ่งบนใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจเขาไม่อยากเชื่อจริง ๆ ว่าคนที่วางยาจะเป็นหงชิงเสีย"เป็นคุณเหรอ?จะเป็นคุณได้ยังไง?"เหล่าจางเบิกตากว้าง มีความตกใจ ตกตะลึง ไม่เข้าใจ แต่เป็นความโกรธมากกว่าทำไมเขาไม่ได้คาดคิดว่าหงชิงเสียซึ่งได้รับการปฏิบัติอย่างดีจากลู่เฉิน จะเป็นคนทรยศ"ขอโทษที...ฉันขอโทษ..."เมื่อเผชิญกับคําถาม สายตาของหงชิงเสียหลบหลีก และใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดแม้แต่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้น"ทำไมล่ะ?"ลู่เฉินรู้สึกยากที่จะเชื่อ พูดออกมาสามคําอย่างลําบากด้วยเหตุของหงหนิว เขาถือหงชิงเสียเป็นน้องสาว ทำอะไรก็จะพิจารณาแทนเธอเพื่อให้เธอหลุดพ้นจากความทุกข์ ถึงขนาดยอมอ่อนข้อให้วังยี่วหนวี่ทุกวิถีทางแต่เขาไม่เคยคิดเลยว่า ความพยายามของเขา สิ่งที่แลกมาคือการทรยศ"วังยี่วหนวี่เป็นบ้านของฉัน พวกเธอเป็นญาติของฉัน ฉันไม่มีทางเลือก ฉันไม่มีทางเลือกจริง ๆ ฉันขอโทษ..."หงชิงเสียส่ายหัวไม่หยุด และขอโทษซ้ำๆสำหรับลู่เฉิน เธอรู้สึกผิดจริง ๆแต่เธอไม่สามารถต่อต้านอาจารย์ของเธอได้ และยิ่งไม่สามารถต่อต้านวังยี่วหนวี่ได้
สายตาของลู่เฉินและเหล่าจางทําให้เธอทนไม่ไหวเล็กน้อยเธอแค่อยากออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด"อย่ารีบ ละครดีเพิ่งแสดงเลย"ไป๋ซิ่วพูดด้วยสีหน้าไม่ดีว่า "ไอ้เด็กคนนี้ยั่วยุวังยี่วหนวี่ และทําร้ายศิษย์พี่ใหญ่ของคุณ ย่อมไม่สามารถปล่อยเขาไปง่าย ๆ ได้"ลู่เฉินรู้ความลับมากเกินไป โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับคัมภีร์สาวหยกสมบัติแบบนี้ ต้องเป็นของเธอเอง ไม่สามารถให้ใครรู้ได้ดังนั้นเธอต้องฆ่าปิดปากแน่!"อาจารย์ ท่านเคยสัญญากับฉันไว้ก่อนหน้านี้ว่าจะไม่ทำร้ายเขา"จู่ ๆ หงชิงเสียก็ไม่สบายใจเล็กน้อยแม้ว่าเธอจะทรยศต่อลู่เฉิน แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาเกิดอุบัติเหตุ"มีเหรอ? ทําไมฉันจําไม่ได้ล่ะ?"ไป๋ซิ่วทําหน้าเย็นชาและไม่ยอมรับโดยตรง "ชิงเสีย ถ้าคุณกลัวเห็นเลือด งั้นก็ออกไปก่อน อาจารย์จะไม่โทษคุณหรอก""อาจารย์ สิ่งที่ท่านต้องการคือคัมภีร์สาวหยก ตอนนี้สมบัติมาถึงมือแล้ว ท่านปล่อยเขาไปเถอะ" หงชิงเสียพยายามขอร้องเธอรู้ว่าอาจารย์ของเธอเกิดเจตนาฆ่าแล้ว"ชิงเสีย คุณต้องทําความเข้าใจก่อน คุณเป็นศิษย์ของวังยี่วหนวี่ ควรพิจารณาแทนวังยี่วหนวี่""ครั้งนี้คุณสร้างคุณูปการอันยิ่งใหญ่ อาจารย์ปลื้มใจมาก รอให้อา
หงชิงเสียถือดาบและเข้าใกล้ลู่เฉินอย่างสั่นตลอดทางการแสดงออกของเธอซับซ้อนมากเดินไปได้ครึ่งทาง ดาบในมือของเธอก็ตกลงบนพื้น"อาจารย์...ฉันทำไม่ได้ ฉันทำไม่ได้จริงๆ"หงชิงเสียหันกลับมาและน้ำตาไหลเต็มหน้าความรู้สึกผิดและความเห็นอกเห็นใจเกี่ยวพันกัน"ขยะ!"ไป๋ซิ่วทำหน้าบึ้ง ก้าวไปข้างหน้าตบหน้าเธอ ตบจนหงชิงเสียล้มลงกับพื้น "ให้คุณฆ่าผู้ชายคนหนึ่งก็ยังไม่กล้า คุณจะมีประโยชน์อะไรได้อีก""อาจารย์ เธอไม่กล้า แต่ฉันกล้า!"ในขณะนี้ ฝูงชนก็แยกย้ายกันไป ชิวหยวีนเดินกะเผลกออกมาสายตาที่มองลู่เฉินนั้นเต็มไปด้วยความคับข้องใจโดนตีก็ช่างเถอะ สิ่งที่เธอทนไม่ได้ที่สุดก็คือ เขากล้ามองข้ามความงามของเธอ หรือแม้แต่ดูถูกมัน"ดีมาก คนนี้ก็ให้คุณมาฆ่า"ไป๋ซิ่วพยักหน้าด้วยความพึงพอใจตามที่คาดไว้ ศิษย์ใหญ่คนนี้ถูกใจเธอที่สุด"ลู่เฉิน คุณไม่คิดว่าตัวเองจะมีวันนี้ใช่ไหม?"ชิวหยวีนยิ้มพลางชักดาบออกมา เดินกะโผลกกะเผลกเข้ามาใกล้ "คุณมันไอ้ผู้ชาย การดํารงอยู่เหมือนสุนัข กล้าไม่เชื่อฟังฉันหรือ? วันนี้ฉันจะตัดตอนคุณต่อหน้าทุกคน!"เธอรับไม่ได้ ทุกคนก็อย่าหวังว่าจะได้ไม่ประจบเธอ งั้นก็เป็นขันทีเถอะ"ถ
ชิวหยวีนคํารามเหมือนเป็นบ้าไปแล้วไม่มีความประทับใจเลย"ชิงเสีย เกิดอะไรขึ้น คุณไม่ได้วางยาเขาเหรอ?"ไป๋ซิ่วหรี่ตาเล็กน้อย สีหน้าไม่ค่อยดียากล่อมประสาทที่เธอทำอย่างพิเศษ คนที่ต่ำกว่าการฝึกร่างขั้นจงซือ จะไม่มีใครต้านทานได้"วางยาแล้ว ฉันวางยาในไวน์"หงชิงเสียตอบอย่างต่อเนื่องเธอก็แปลกใจด้วย ลู่เฉินกินเหล้าไปอย่างเห็นได้ชัด ทําไมจะไม่มีอะไรเลย?ยังมีความฮึกเหิมอยู่แบบนี้"ดูเหมือนเป็นคนที่หลบหนีอย่างโชคดี"ไป๋ซิ่วพยักหน้า และชักดาบออกมาด้วยตัวเอง "สามารถไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนได้ คุณก็ถือว่าเป็นอัจฉริยะแล้ว แต่ฉันชอบฆ่าอัจฉริยะมากที่สุด วันนี้ เป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่คุณสามารถตายด้วยน้ำมือของฉัน""ที่ใครตายก็ไม่แน่"ลู่เฉินพูดด้วยสีหน้าเฉยเมยว่า "ตอนนี้ ผมให้โอกาสคุณคุกเข่ายอมรับผิด ผมจะไว้ชีวิตคุณ"พอคําพูดนี้พูดออกมา ทุกคนตกตะลึงก่อน แล้วก็หัวเราะเสียงดัง ราวกับว่าได้ยินเรื่องตลกอะไร"เฮ่ย คุณบ้าไปแล้วหรือ? คุณเป็นใคร? คาดไม่ถึงว่าจะกล้าพูดจาไร้ยางอายขนาดนี้?""ไอ้ผู้ชาย อาจารย์ของฉันเป็นผู้แข็งแกร่งระดับการฝึกร่างขั้นครึ่งจงซือ การฆ่าคุณ จะง่ายเหมือนเหยียบม
"เอ่อ..."เมื่อมองไป๋ซิ่วที่แขวนอยู่บนผนัง สาวกของวังยี่วหนวี่ก็ตกใจจนอึ้งไปหมดแล้วทุกคนมองอย่างตกตะลึง ทำท่าไม่กล้าเชื่อนั่นคืออาจารย์ของพวกเธอ หัวหน้าของวังยี่วหนวี่ ผู้แข็งแกร่งระดับการฝึกร่างขั้นครึ่งจงซือ และเป็นผู้ยอดฝีมือด้านดาบชั้นนํานะคนที่ทรงพลังเช่นนี้ คาดไม่ถึงว่าจะพ่ายแพ้ด้วยท่าเดียวของลู่เฉินเกินจริงไปหรือเปล่า?"เป็น... เป็นไปได้อย่างไร? อาจารย์พ่ายแพ้แล้วหรือ?""ภาพลวงตา ต้องเป็นภาพลวงตาของฉัน อาจารย์เก่งขนาดนี้ ไม่มีทางจะแพ้เลย!""ทําไมล่ะ? ทําไมถึงเป็นแบบนี้?"หลังจากเงียบไปสั้น ๆ ที่เกิดเหตุก็โกลาหลทันทีพวกเธอยอมรับได้ยากจริง ๆ อาจารย์ที่สูงส่ง จะถูกทุบตีอย่างทุลักทุเลขนาดนี้"คุณ คุณ คุณ...คุณเป็นใครกันแน่?"สีหน้าของคุณย่าเฟิงเปลี่ยนไปมาก และหวาดกลัวมากแม้ว่าอาการบาดเจ็บภายในของหัวหน้ายังไม่หาย แต่ก็ไม่ใช่คนที่คนทั่วไปสามารถแข่งขันได้"พวกคุณโหยกเหยกในถิ่นของผม ตอนนี้ยังต้องถามว่าผมเป็นใครหรือ?"ลู่เฉินทำหน้าเย็นและมีเจตนาฆ่าอย่างรุนแรง"เป็นไปไม่ได้ คุณไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของอาจารย์ฉันได้ คุณต้องใช้วิธีการที่สกปรกอะไร!"หลังจากตกตะลึงเล็กน
"แป๊ะ!""การตบนี้ ตบคุณที่กลับคํา""แป๊ะ!""การตบนี้ ตบคุณที่เป็นอาจารย์ที่เปล่าประโยชน์""แป๊ะ!""การตบนี้ ตบคุณที่เนรคุณ"“......”ลู่เฉินตบไปด่าไป ตบหนักทุกครั้ง เสียงดังผิดปกติหลังจากการตบ หน้าไป๋ซิ่วก็จําไม่ได้แล้ว จมูกเบี้ยวไป น่าสังเวชจนทนดูไม่ได้"เอ่อ..."มองไป๋ซิ่วที่โดนตบอย่างบ้าคลั่ง ศิษย์ของวังยี่วหนวี่กลัวจนพูดไม่ออกแล้วต่างตกตะลึง ใบหน้าเต็มไปด้วยความกลัวในตอนแรก พวกเธอยังคิดว่าลู่เฉินใช้กลอุบายอะไร ถึงเอาชนะอาจารย์ได้แต่ภาพตรงหน้าทําให้พวกเธอตระหนักได้ทันทีว่าตัวเองคิดผิด และผิดมาก"แป๊ะ แปะ แปะ แปะ..."ลู่เฉินยังคงตบไป๋ซิ่วไม่หยุดส่วนศิษยานุศิษย์ของวังยี่วหนวี่ กลับไม่มีใครกล้าไปช่วย ได้แต่มองเฉยๆขนาดอาจารย์ก็พ่ายแพ้ไป ที่พวกเธอออกหน้าไป จะรนหาที่ตายไม่ใช่เหรอ? "หยุด!"ขณะที่ไป๋ซิ่วถูกตบจนกําลังจะตาย หงชิงเสียก็วิ่งขึ้นไปขวางหน้าอาจารย์ของเธอ พูดด้วยแววตามั่นคงว่า "คุณจะตบก็ตบฉัน! ห้ามตบอาจารย์ของฉัน!""ฮะ?"ลู่เฉินขมวดคิ้ว ยกมือขึ้นและพร้อมจะตบทันใดนั้นหน้าของหงหนิวกลับแวบเข้ามาในหัว ในที่สุดเขาก็หยุด"ลู่เฉิน ฉันรู้ว่าฉันขอโทษกับคุณ แต่
"เหตุผลหรอ?"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลู่เฉินหัวเราะเยาะโดยตรง “หงชิงเสีย คุณไม่ได้เป็นคนสองมาตรฐานธรรมดาจริง ๆนะ”"ทําไมคุณไม่ใช้เหตุผลกับอาจารย์ของคุณเมื่อเธอกลับคํา?""ทําไมคุณไม่ใช้เหตุผลกับอาจารย์ของคุณเมื่อเธอเนรคุณ?""ทําไมคุณถึงไม่ใช้เหตุผลกับอาจารย์ของคุณ เมื่อเธอให้คุณวางยา?""ทําไมคุณไม่ใช้เหตุผลกับอาจารย์ของคุณ ตอนที่เธอจะฆ่าผม?""โอ้ ตอนนี้รู้แล้วว่าสู้ไม่ได้ เลยออกมาพูดว่าใช้เหตุผลกับผม คุณไม่คิดว่าการกระทําของคุณ มันน่าขยะแขยงมากเหรอ?"เมื่อเขาตกอยู่ในอันตราย เธอก็ไม่พูดอะไรสักคําและดูอย่างเย็นชาตอนนี้ไป๋ซิ่วตกอยู่ในอันตราย ก็วิ่งออกมาเทศนาต่าง ๆ ทันที น่าขยะแขยงจริง ๆ"ฉัน..."การซักถามที่ติดต่อกัน ทำให้หงชิงเสียพูดไม่ออกสักคำหาข้ออ้างไม่ได้จริง ๆ เธอได้แต่พูดด้วยกัดฟันว่า “ลู่เฉิน ฉันทําเพื่อคุณทั้งหมด อาจารย์ของฉันมีเครือข่ายกว้างขวางมากในสังคม ถ้าคุณรุกรานเธอ จะทําให้เกิดความเกลียดชังจากผู้ยอดฝีมือมากมายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จะไม่เป็นประโยชน์ต่อคุณ""ผมรุกรานสังคมมากกว่าครึ่งแล้ว ไม่ขาดวังยี่วหนวี่เลย!" ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชาตอนนี้เขาเป็นศัตรูสาธารณะของพันธม