เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 828
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 829
"คืนนั้น ฉันอารมณ์ชั่ววูบ พลาดท่าทำร้ายคุณ ฉันควรขอโทษคุณ"หลี่ชิงเหยากัดริมฝีปากแล้วเปลี่ยนเรื่อง "แต่เหตุผลที่ฉันทําแบบนั้นก็เพื่อคุณ นายพลเจียงมีภูมิหลังที่โดดเด่น ถ้าคุณทําร้ายเขา คุณจะสร้างปัญหาให้ตัวเองเท่านั้น""เจียงไป๋เหอมีภูมิหลังนิดหน่อยจริง ๆ แต่ผมไม่กลัวเขา" ลู่เฉินพูดเบาๆ"ลู่เฉิน นายพลเจียงไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด คนใหญ่คนโตแบบนี้ คุณไม่สามารถยั่วยุได้เลย!" หลี่ชิงเหยาเตือนเจียงไป๋เหอออายุน้อยและมีความสามารถ ภูมิหลังที่ลึกซึ้งและอยู่ในตําแหน่งสูง ในมือยังมีทหารเต็มไปหมดด้วยคำสั่งเดียวก็สามารถระดมกองทัพได้การรุกรานบุคคลดังกล่าวก็ไม่ต่างจากการแสวงหาความตาย"แล้วแต่คุณคิด ถ้าคุณคิดว่าผมยั่วยุไม่ได้ งั้นก็ยั่วยุไม่ได้เถอะ" ลู่เฉินขี้เกียจอธิบายเขารู้ดีว่าด้วยอุปนิสัยของอีกฝ่าย ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเขาก็จะไม่มีวันเชื่อมัน“อะไรนะ คุณยังโกรธฉันอยู่หรือ?” หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว“ไม่จำเป็น ผมไม่เกี่ยวข้องกับคุณ แล้วทำไมต้องโกรธด้วย” ลู่เฉินไม่มีสีหน้าใด ๆ“ไม่มีความเกี่ยวข้องกัน? คุณหมายถึงอะไร? คุณปฏิบัติต่อฉันเหมือนเป็นคนนอกเสมอหรือ?” ใบหน้าสวยของหลี่ชิงเหยาเปลี่ยนเป็
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 830
"เจอแล้ว?"ลู่เฉินตะลึงปนประหลาดใจ "มันคือใคร!"“มันเป็นนินจาจากมือสังหารเงา บุคคลนี้ซุ่มซ่อนอยู่ในตระกูลหวงฝู่มาหลายปีแล้ว เช้านี้ เขาใช้ประโยชน์จากความไม่เตรียมพร้อมของผู้นำพันธมิตรเก่าและใช้เครื่องหอมเพื่อฆ่าเขา!” ว่านหู่รายงาน"มือสังหารเงาอีกแล้วเหรอ"ลู่เฉิน ขมวดคิ้วเล็กน้อย: "ตอนนี้ฆาตกรอยู่ที่ไหน มีร่องรอยไหม""จากการสอบสวน ชายคนนี้ซ่อนตัวอยู่ในบ้านเรือนส่วนตัวใต้ภูเขาชิงหยาง" ว่านหูตอบ"รวบรวมพวกหัวกะทิในแก๊งทันที ไปจับคนร้ายที่ภูเขาชิงหยาง จะปล่อยให้มันหนีไปไม่ได้!" ลู่เฉิน ออกคําสั่ง"ครับ!"ว่านหู่ตอบรับและรีบหันหลังออกไปอีก 20 นาทีลู่เฉิน นำกลุ่มชนชั้นสูงของแก๊งฉีหลิงหลายร้อยคนและมุ่งหน้าไปยังภูเขาชิงหยางด้วยท่าทางโกรธจัดเพื่อไม่ทำให้อีกฝ่ายรู้ตัวและเตรียมรับมือได้ จึงไม่มีใครได้รับแจ้งเรื่องนี้และดำเนินการอย่างลับๆเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาชิงหยาง ท้องฟ้าก็มืดลงเมื่อวานนี้ เนื่องจากการประชุมบูโด รอบๆของภูเขาชิงหยางจึงคึกคักมากแต่คืนนี้ กลับดูเงียบเหงาเป็นพิเศษเมื่อมองไปรอบ ๆ ภูเขาทั้งลูกก็มืดสนิทราวกับปากเหวขนาดใหญ่ที่รอกินมนุษย์แสงจันทร์ที่มืดสลัวกระทบพ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 831
"ขึ้นรถเร็ว คุ้มกันนางสาวเฉาเพื่อแยกตัวออกไป"ลู่เฉินตัดสินใจทันที"แล้วคุณทํายังไงล่ะ?"ฉาวซวนเฟยขมวดคิ้ว"คนเหล่านี้จะทําร้ายผมไม่ได้ พวกคุณไปก่อน ผมจะรองหลัง" ลู่เฉินกระตุ้นขณะที่พูด เข็มเงินในมือของเขา เหวี่ยงออกมาอย่างต่อเนื่อง นักแม่นปืนที่ซ่อนอยู่ในป่าภูเขา ถูกยิงทีละคนแต่มีศัตรูรอบตัวมากเกินไป เสียงปืนต่าง ๆ ดังไม่หยุด และไม่สามารถระงับได้เลย"คุณระวัง"ฉาวซวนเฟยพยักหน้า และไม่พูดเรื่องไร้สาระอีกต่อไป ในที่สุดก็ขึ้นรถเธอรู้ว่า การที่ตัวเองอยู่ที่นี่ จะทําให้ลู่เฉินเสียสมาธิเท่านั้น"หงหนิว ปกป้องคุณฉาวให้ดี"ลู่เฉินหันกลับมากำชับจริง"ท่านลู่วางใจได้ ผมจะไม่ปล่อยให้คุณฉาวโดนทำร้ายแม้แต่เส้นผมนิดเดียว"หงหนิวตอบรับ และสั่งให้คนสนิทหลายคน เขาตะโกนว่า "พวกคุณ ขับรถ แยกตัวออกไป""ครับ"กี่คนนั้นตอบรับ ต่างคนต่างขับรถ และคุ้มกันรถของหงหนิวตลอดทาง เดินออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่วงล้อมจะเป็นรูปเป็นร่าง"ไล่ล่า"เห็นคนวิ่งหนี รถออฟโรดหลายคันที่อยู่ด้านหน้าสุด เลี้ยวรถทันที พยายามไล่ตามแต่ขับรถไปครึ่งทาง เงามนุษย์คนหนึ่งก็ตกลงมาจากท้องฟ้า และปิดกั้นรถออฟโรดอย่างกะทัน
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 832
ในขณะนี้ ประตูวิลล่าเฟิงหยวี่รถหลายคันที่เต็มไปด้วยรอยกระสุน และมีควันดําส่งเสียงหวีดหวิวและหยุดลงประตูรถเปิดออก ฉาวซวนเฟย และหงหนิว หลายคนเดินออกไปอย่างรวดเร็ว"คุณฉาว คุณเป็นอย่างไรบ้าง? ไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม?"หงหนิวมีสีหน้าหวาดกลัวเพิ่งแยกตัวออกไป ห่ากระสุน รถไม่รู้โดนกระสุนกี่นัด"ฉันไม่เป็นไร รีบเรียกคนไปเสริมลู่เฉิน" ฉาวซวนเฟยรีบเร่ง"โอ้ ใช่ ใช่ ใช่..."หงหนิวตอบสนองทันที และตะโกนทันทีว่า "เร็ว ตะโกนเรียกสาวกแก๊งฉีหลิงทั้งหมดออกมา ถือของซะ ไปสนับสนุนท่านลู่ทันที""ครับ"คนสนิทก็ตอบรับ รีบไปเรียกคนข้างในไม่นานนัก แก๊งฉีหลิงก็ออกมา ฆ่าที่ภูเขาชิงหยาง"คุณฉาว ท่านลู่แข็งแกร่งมาก มีคนสนับสนุนมากมายขนาดนี้ ไม่เป็นไรแน่นอน คุณไปพักผ่อนที่วิลล่าสักพักก่อน"หงหนิวเช็ดเหงื่อแล้ว พาฉาวซวนเฟยเดินเข้าไปในห้องโถงประชุมตลอดทาง"หงหนิว หัวหน้าแก๊งของคุณรุกรานใครกันแน่? ทั้งใส่ร้าย ทั้งซุ่มโจมตี เรื่องอันตรายเกิดบ่อย" ฉาวซวนเฟยขมวดคิ้ว"อันนี้... ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน" หงหนิวคว้าหัวปกติ เขาแค่ก้มหน้าก้มตาทํางาน ไม่ค่อยไปถามว่าทําไมอย่างไรก็ตาม ในสายตาของเขา ท่านลู่ทําได้ท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 833
"คุณฉาว วิ่ง!"หงหนิวกัดฟัน และแบกดาบไว้ สร้างทางรอดให้กับฉาวซวนเฟยอย่างลำบากฉาวซวนเฟยไม่กล้าลังเล รีบวิ่งออกจากห้องประชุมเมื่อมองย้อนกลับไปอีกครั้ง หงหนิวกับหลายคนก็ล้มลงในสระเลือดแล้ว"จับผู้หญิงคนนั้นไว้ อย่าปล่อยให้เธอหนีไปเด็ดขาด"ว่านหู่เอื้อมมือไปชี้ และตะโกนอย่างเฉียบขาดเขารู้อยู่ในใจว่า ฉาวซวนเฟยเป็นจุดอ่อนของลู่เฉินแม้ว่าลู่เฉินจะไม่ตายจริง ๆ แต่เขาก็ยังสามารถใช้อีกฝ่ายเป็นตัวประกันได้"ไล่ล่า"กลุ่มศิษยานุศิษย์แก๊งเหมิงหู่โห่ร้อง พึ่งจะไล่ออกไปหงหนิวที่เต็มไปด้วยเลือดจู่ ๆ ก็ระเบิดขึ้น ชนคนหลายคน และวิ่งไปข้างหน้า และปิดประตูของห้องโถงโดยตรง"คุณฉาว วิ่งสิ"จังหวะที่ประตูถูกล็อก หงหนิวยังไม่ลืมตะโกน"เหี้ย คุณหาตายเหรอ?"ว่านหู่เกิดโมโห ตรงเข้าไปแย่งมีดของลูกน้องมา ฟันไปที่หงหนิวอย่างแรงหงหนิวยันประตูด้วยร่างกายเขาอย่างกดฟัน ยังไงก้ไม่ยอมปล่อยมือตอนนี้ เขาเต็มไปด้วยบาดแผล และเต็มไปด้วยรูพรุนมานานแล้ว"ตาย ไปตายซะ"ว่านหู่โกรธจัด และฟันหงหนิวอย่างบ้าคลั่งท่าทางโหดเหี้ยมนั้น ทำให้กลุ่มศิษย์แก๊งเหมิ่งหู่ขมวดคิ้ว ในที่สุด หลังจากถูกแทงไปหลายสิบครั้ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 834
"หงหนิว"หลังจากตอบสนองมา สีหน้าของลู่เฉินก็เปลี่ยนไปมากทันที และรีบหยิบเข็มเงินออกมา ปิดจุดฝังเข็มเพื่อห้ามเลือดแต่บนตัวเขามีบาดแผลมากเกินไป รอยมีดแน่นขนัดนับไม่ถ้วนเลือดไม่สามารถควบคุมได้เลยเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ดี ลู่เฉินก็รีบส่งพลัง และปลูกฝังเข้าไปในร่างกายของหงหนิวอย่างบ้าคลั่งพยายามยื้อชีวิตเพื่อมัน ฉวยโอกาสสุดท้ายในชีวิตเมื่อพลังเข้าสู่ร่างกาย เปลือกตาที่หนักของหงหนิวก็ค่อย ๆ ลืมขึ้นมาในที่สุด"ลู่ ท่านลู่ ในที่สุดท่านก็กลับมาแล้ว"หงหนิวพูดด้วยสีหน้าอ่อนแอว่า "ฉาว... คุณฉว ไม่เป็นไรใช่ไหม?""ไม่เป็นไร เธอปลอดภัยดี"ลู่เฉินฝืนบีบเสียงยิ้ม"ไม่เป็นไรก็ดี "หงหนิวพูดมุมปากว่า "ท่านลู่ ผมไม่ได้พลาดคําพูด ผมไม่ได้ทําให้คําสั่งของท่านผิดหวัง คุณฉาว... ผมรักษาไว้ได้แล้ว""ใช่ คุณทําได้แล้ว คุณทําสัญญาสําเร็จแล้ว" ลู่เฉินพยักหน้าอย่างต่อเนื่องแม้ว่าพลังของเขาจะไม่หยุดอยู่แม้แต่วินาทีเดียว แต่ความมีชีวิตชีวาของคนที่อยู่ตรงหน้า ยังคงหายไปอย่างช้า ๆอยู่"ท่านลู่... ผม ผมดูเหมือนจะไม่ไหวแล้ว ก่อนตาย ผมมีเรื่องจะขอร้องคุณ..."ลมหายใจของหงหนิวเริ่มถี่ขึ้น"อย่าพูดเรื่อ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 835
หลังจากนั้น โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้ ตนก็ไม่สบายใจ จึงรีบพาลูกสาวมาด้วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งรอยเลือดที่เห็นที่ประตูใหญ่ ยิ่งทําให้เธอกระสับกระส่าย"พี่หนิว พี่หนิวอยู่ไหน?"หญิงท้องแก่ร้องไม่หยุด อย่างไรก็ตาม สาวกแก๊งฉีหลิงหลายร้อยคน ต่างยืนก้มหน้าโดยไม่พูดอะไรสักคำทั้งวิลล่าเฟิงหยวี่ เงียบสงัด"พี่หนิว?"เมื่อหญิงท้องตั้งครรภ์วิ่งไปที่ประตูห้องประชุม ทันใดนั้นเหมือนถูกฟ้าผ่า และยืนอยู่ในที่เกิดเหตุศพที่เปื้อนเลือดบนพื้นนั่น เป็นสามีของเธอเหรอ?เธอเดินไปข้างหน้าอย่างตกตะลึง ไม่ค่อยอยากเชื่อจนกระทั่งหลังจากยืนยันใบหน้านั้นจริง ๆ เธอถึงเหมือนเพิ่งตื่นจากความฝัน เธอกระโจนเข้าไปหาศพ และร้องไห้โฮ"พี่หนิว ตื่นเถอะ... ตื่นเถอะ""คุณลืมตาดูพวกเราสิ ดูพวกเราสิ""ทําไม? ทําไมถึงเป็นแบบนี้?"หญิงท้องแก่หัวใจสลาย น้ำตาซึมเหมือนสายฝนเป่าเอ๋อก็ร้องไห้ วิ่งไปหาหงหนิว เขย่าศพของเขาไม่หยุด "พ่อ... พ่อตื่นได้แล้ว... คุณจะฉลองวันเกิดให้เป่าเอ๋อไม่ใช่เหรอ? คุณยังรับปากกับเป่าเอ๋ออยู่ว่า พรุ่งนี้จะไปสนามเด็กเล่นไม่ใช่เหรอ? คุณตื่นขึ้นมาสิ""คุณรักษาคำพูด คุณเป็นพ่อที่ไม่ดี เป่าเอ๋อไม่ชอบคุณแ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 836
เขตเฉิงตง ภายในวิลล่าหรูหลังหนึ่งว่านหู่นอนอยู่บนโซฟา ในปากคาบบุหรี่ ขาข้างหนึ่งของเขายกขึ้น และวางไว้บนโต๊ะกาแฟที่ตําแหน่งข้อเท้าของเขา ยังมีมือหักเปื้อนเลือด จับไว้แน่นและไม่ยอมปล่อยน้องชายสองคนนั่งยอง ๆ อยู่ข้าง ๆ และจัดการมือที่หักอย่างระมัดระวังเพราะแรงเกินไป เล็บมือหัก ถูกกัดเข้าไปในผิวหนังและเนื้อแล้ว"แม่งเอ้ย เบาๆ"ว่านหู่ขมวดคิ้ว ด้วยความเจ็บปวด เขาเตะน้องชายคนหนึ่งล้มลงกับพื้น"ใกล้แล้ว อีกไม่นานก็จะหายดีแล้ว" น้องชายหัวเราะพลางใช้เวลานาน หมดแรงในที่สุดก็ถอดมือที่หัก"เหี้ย ไอ้โง่หงหนิวคนนั้น ถึงตายก็ไม่ยอมปล่อยมือ เพื่อไอ้เด็กคนหนึ่ง มันจำเป็นต้องทำอย่างเต็มที่ขนาดนี้เลยเหรอ?" ว่านหู่ด่ากราดเขารอโอกาสมา ตั้งแต่ตั้งแก๊งฉีหลิงแม้ว่าเขาในฐานะแกนนำ ที่ทำได้ดีและมีรายได้มากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำแต่ไม่ได้หมายความว่า เขาจะอยู่ใต้คนอื่นเป็นเวลานานเขาทะเยอทะยานมาตลอด อยากทําก็ต้องเป็นที่หนึ่งบัลลังก์ของหัวหน้าแก๊ง เขาจะต้องได้รับชัยชนะอย่างแน่นอนตราบใดที่ลู่เฉินตาย รวมกับความช่วยเหลืออย่างเต็มที่ของคนนั้นต่อจากนั้น ทั้งแก๊งฉีหลิง เขาเป็นคนตัดสินใจ"ท่นว่าน.
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
