บทที่ 699

"เฮ้ย ไอ้สารเลว ผมเห็นคุณไม่เห็นโลงศพไม่ร้องไห้!"

หงหนิวโกรธมาก เพิ่งจะก้าวไปผมงหน้าและลงมือ แต่ถูกลู่เฉินยกมือขึ้นหยุด "คุณหมายความว่า เรื่องนี้ครอบครัวหลี่เกี่ยวข้องกันหรือ"

"อะไร กลัวเหรอ"

หูต้าฟาหัวเราะอย่างเย็นชา "รู้สึกกลัวก็ดีแล้ว รุกรานผมแล้ว นั่นก็คือการรุกรานตระกูลหลี่ ตอนนี้ ใส่หัวไปเดี๋ยวนี้"

"ผมให้โอกาสคุณครั้งหนึ่ง อธิบายเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วสารภาพผิด ผมจะไว้ชีวิตคุณให้ไม่ตาย" ลู่เฉินสีหน้าเย็นชา

"ไร้สาระ!"

หูต้าฟาจ้องมอง: "อย่าคิดว่าคุณเป็นหัวหน้าแก๊งเหยียนหลงแล้วผมจะกลัวคุณ ต่อหน้าครอบครัวหลี่ที่ร่ำรวย แก๊งใต้ดินเพียงแก๊งเดียวจะนับอะไรได้อีก แค่แป๊บเดียวก็ดับพวกคุณได้แล้ว!"

“ดูเหมือนว่าถ้าผมไม่สอนบทเรียนให้คุณ คุณจะไม่พูด เอาคนมา ให้ตัดมือของเขาออกก่อน” ลู่เฉินขี้เกียจเกินกว่าจะพูดเรื่องไร้สาระ

"โอเค!"

หงหนิวหัวเราะเสียงดัง

รีบฆ่าลูกน้องสองคนและกดหูต้าฟาลงบนโต๊ะ

"เดี๋ยวก่อน ผมเตือนพวกคุณว่าอย่ามายุ่มย่าม ถ้าพวกคุณกล้าแตกเส้นผมของผมเส้นหนึ่ง ตระกูลหลี่จะไม่ปล่อยพวกคุณไปเด็ดขาด"

หูต้าฟาตื่นตระหนกเล็กน้อยและเริ่มดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง

"คุณปากแข็งต่อไป ผมจะดู