บทที่ 690

หิมะตกหนัก ยังคงตกลงมาอย่างต่อเนื่อง

ในค่ำคืนอันมืดมิด ท่ามกลางลมแรง

ร่างสีดำกำลังวิ่งหนีไปด้วยความเร็วที่รวดเร็ว

ทุก ๆ ระยะทาง บาดแผลบนร่างกายจะมีเลือดหยดออกมาเล็กน้อย บนพื้นที่ปกคลุมด้วยหิมะ บานเป็นสีแดงเหมือนดอกกุหลาบ

"หวงตงไห่ห่านี่ เกือบจะเอาชีวิตผมไปแล้ว"

"โชคดีที่ผมมีธรรมยาตราโล่เลือด ไม่งั้นคืนนี้จะหนีตายยาก!"

คุณพ่อมดดำกัดฟันและวิ่งไปตลอดทาง

หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครตามทัน เขาถึงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเป็นเวลานาน

ใบหน้าที่เศร้าโศกนั้นยังมีความกลัวอยู่เล็กน้อย

กางชี่ที่หวงตงไห่สร้างขึ้นด้วยฝ่ามือของเขาในตอนท้ายนั้นทรงพลังมาก

ห่างออกไปหลายสิบเมตร ไม่เพียงแต่ทําลายเกราะป้องกันของเขาเคุณั้น แต่ยังทําลายเกราะสีม่วงทองที่อยู่ในเสื้อผ้าของเขาด้วย

เผมที่หลังของเขา ทิ้งรอยแผลเป็นลึกไว้ให้เห็นถึงกระดูก!

อันที่จริง ถ้าไม่ใช่เพราะเกราะสีม่วงทองที่ปกป้องร่างกาย

การระเบิดของพลังงานในตอนนี้สามารถฆ่าเขาได้แล้ว

ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าช่างน่ากลัวจริงๆ!

โชคดีที่ในที่สุดเขาก็รอดชีวิตมาได้และได้รับข่าวที่น่าทึ่ง

"ไอไอ..."

คุณพ่อมดดำไอออกมาเป็นเลือดสองครั้ง พยุงร่างกายที่บาดเจ็บสา