บทที่ 694

หิมะยิ่งตกมากขึ้น

ค่ำคืนเริ่มมืดลงเรื่อยๆ

ในขณะนี้ ห้องโถงประชุมตระกูลฉาว

ฉาวก้วนและคณะยืนอยู่ที่ประตูด้วยความเคารพและรออย่างเงียบ ๆ

เขาจะมองเผมไปในห้องโถงเป็นครั้งคราว

ผมงใน หวงตงไห่กับลู่เฉินกําลังกระซิบอะไรบางอย่าง

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หวงตงไห่ได้ไล่ทุกคนออกไป เหลือลู่เฉินไว้ตามลําพังและพูดคุยกันจนถึงตอนนี้

"คุณลู่ เรื่องราวก็ประมาณนี้ครับ เหตุผลที่ผมปกปิดตัวตนเพื่อหลบศัตรูเคุณั้น ไม่อยากให้ยินยินได้รับบาดเจ็บ"

ราวกับว่ามีการสนทนาจากใจจริง หวงตงไห่ก็พูดคำทั้งหมดที่เขาสะสมมาเป็นเวลานานออกมา

"ไม่คิดว่าแม่ยินยินจะเป็นนักบุญหญิงแห่งศาสนาแม่มด" ลู่เฉินค่อนผมงประหลาดใจ

ศาสนาแม่มดขึ้นชื่อว่าเป็นลัทธิอันดับหนึ่งของโลก

มีผู้เชี่ยวชาญมากมายอยู่ผมงใน และผู้ที่แข็งแกร่งก็ปรากฏตัวออกมาเป็นจำนวนมาก

นักบุญหญิงอยู่ในศาสนาและอยู่เหนือผู้คนนับหมื่น

ก่อนหน้านี้เขาสงสัยมาตลอดว่าทําไมในร่างกายของหวงยินยินถึงมีตราประทับป้องกัน

เมื่อนึกถึงตัวตนของแม่ของเธอในฐานะนักบุญหญิงแห่งศานาแม่มด ทุกอย่างก็สมเหตุสมผลแล้ว

“นักบุญนั้นงดงาม แต่เธอไม่มีแม้แต่เสรีภาพขั้นพื้นฐานในชีวิต ผมไม่ต้องการให้ยินยินติด