พอคําพูดนี้พูดออกมา ทุกคนก็ตกตะลึงไม่มีใครคาดคิดว่า ฉาวซวนเฟยจะพูดแบบนี้ออกมา"ซวนเฟย คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? สมองยังไม่ได้ตื่นใช่ไหม?" เฉินซวงทํขยิบตาให้อย่างบ้าคลั่ง"ฉันมีสติมาก และรู้ว่าตัวเองกําลังพูดอะไรอยู่ แม้ว่าจะน่าเสียดายมาก แต่ฉันก็ยังต้องบอกว่า ฉันไม่เหมาะกับซ่างกวนหง" ฉาวซวนเฟยพูดเบา ๆ"พี่ซวนเฟย นี่หมายความว่าอะไร?"ซ่างกวนหลิงไฉ่ขมวดคิ้ว และรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย"ฉันจะถอนหมั้น!"ฉาวซวนเฟยพูดอย่างน่าประหลาดใจ"ถอนหมั้น?"เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซ่างกวนหลิงไฉ่อดไม่ได้ที่จะหน้าบึ้งตึง เธอพูดอย่างเฉียบขาดว่า "ฉาวซวนเฟย! คุณบ้าไปแล้วใช่ไหม? กล้าถอนการหมั้นของตระกูลซ่างกวนหรือ? ใครให้ความกล้าแก่คุณ?""ซวนเฟย อย่าก่อเรื่องไร้สาระ คําพูดแบบนี้จะพูดมั่วซั่วไม่ได้" เฉินซวงเตือนอย่างรวดเร็วตระกูลซ่างกวนเป็นหนึ่งในสามตระกูลสุดยอด ไม่ว่าจะเป็นเส้นสายหรือมรดกของตระกูล ล้วนจะอยู่เหนือตระกูลฉาวอย่างเต็มที่โดยเฉพาะยังมีอัจฉริยะชั้นนําอย่างซ่างกวนหงอยู่ ยิ่งทำให้สถานะของตระกูลซ่างกวน สูงขึ้นเรื่อย ๆมีโมเมนตัมที่จะเป็นผู้นําของสามตระกูลสุดยอดแล้วมีชนชั้นสูงที่ร่ำ
"ฉาวซวนเฟย คุณกินยาผิดแล้วหรือ? ใครอนุญาตให้คุณถอนหมั้น?"เมื่อซ่างกวนหลิงไฉจากไป ในที่สุดเฉินซวงก็อดไม่ได้ที่จะระเบิดความโกรธนี่มันเกี่ยวข้องกับความรุ่งโรจน์และความอัปยศของครอบครัว เธอจะไม่ปล่อยให้ลูกสาวเอาแต่ใจ"ลูกพี่ลูกน้อง การได้แต่งงานกับซ่างกวนหง เป็นพรที่คุณสะสมมาแปดชั่วชีวิต คุณนี่เล่นอะไรกันอยู่? คาดไม่ถึงว่าจะต้องถอนหมั้นเลยหรือ?"ฉาวชิงซูมองเธอด้วยสายตาที่เหมือนมองปัญญาอ่อนซ่างกวนหงเป็นใครล่ะ?เป็นหลักเมืองของประเทศหลง อัจฉริยะแถวหน้าของมณฑลหนานเขาอายุไม่ถึงสามสิบ ก็กลายเป็นนายพลที่กุมอำนาจจอมโยธาที่น่าเกรงขามแล้วหนุ่มที่มีความสามารถขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะมีลูกสาวของตระกูลที่ร่ำรวยมากเท่าไหร่จะคลั่งไคล้มันและนับถือเขาเหมือนพระเจ้าแต่คนอยู่ตรงหน้ากลับจะดูถูกเขาสมองเสียไปแล้วจริงๆ"เรื่องแต่งงานของฉัน ฉันจะตัดสินใจเอง ฉันไม่ชอบซ่างกวนหง ก็จะไม่แต่งงานกับเขา" ฉาวซวนเฟยพูดเบาๆถ้าในเมื่อก่อน เพื่อผลประโยชน์ของตระกูล เธอสามารถยอมรับทองแผ่นเดียวกันได้จริง ๆ เพราะไม่ว่าจะมองจากด้านไหนซ่างกวนหงล้วนไร้ที่ติมีตระกูลที่ร่ำรวย มีภูมิหลัง มีความสามารถ และมีอนาคตด้วย เร
นอกวิลล่าวิวแม่น้ำแห่งหนึ่ง รถเมอร์เซเดส-เบนซ์คันหนึ่งหยุดอย่างช้า ๆ"ชิงเหยา ผมจะไม่เข้าไปกับคุณแล้ว เมื่อวานเพิ่งคารวะชาคุณย่าคนที่สามของคุณสองแก้ว วันนี้ถ้าเจอผม คงไม่มีน้ำเสียงที่ดีอะไรหรอก" ลู่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม"งั้นก็ได้ คุณรอฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะกลับอย่างเร็ว"หลี่ชิงเหยาพยักหน้าและเดินเข้าไปในวิลล่าด้วยคนเดียวขณะนี้ ภายในวิลล่าอู๋จินหลานกําลังดื่มชาอย่างสบาย ๆอยู่ ส่วนหลี่มู่หยวี่ก็นั่งอยู่ข้าง ๆ บีบไหล่และทุบขาให้เธอ รับใช้อย่างรอบคอบ"ท่านยายเฒ่าคะ หลี่ชิงเหยามาขอพบท่านคะ"ในขณะนี้ หญิงชราคนหนึ่งเดินไปรายงานด้วยความเคารพ"เธอมาทำอะไร? คงไม่ได้มาขอความเมตตาใช่ไหม? รู้ว่าตัวเองไม่มีความสามารถ เลยอยากให้คุณย่าให้อภัยเหรอ?" หลี่มู่หยวี่พูดอย่างสงสัย"ให้เธอเข้ามา"อู๋จินหลานวางถ้วยชาลงและพูดเบา ๆ"ค่ะ"หญิงชราตอบรับและจากไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน ก็พาหลี่ชิงเหยาเข้าไปในวิลล่า"มีเรื่องขอร้องเหรอ?"อู๋จินหลานยกเปลือกตาขึ้น"คุณย่าสามคะ ข้อเรียกร้องที่ท่านเสนอ ฉันทำเสร็จแล้ว นี่คือเช็ค5พันล้าน โปรดเช็คดูค่ะ"ขณะที่หลี่ชิงเหยากล่าว เธอก็ยื่นเช็คที่เตรียมไว้
"คุณย่าสามคะ การเป็นคนต้องยุติธรรมหน่อย เห็นได้ชัดว่าคุณตั้งใจกลั่นแกล้งอยู่!" สีหน้าของหลี่ชิงเหยาดูแย่เล็กน้อยเงินลงทุน5พันล้านที่หามาอย่างยากลำบาก ก็โดนยึดอย่างนี้ ใครก็ทนไม่ได้เลย"หุบปาก! คุยกับคุณย่าฉันยังไงนะ? ไม่ดูฐานะของตนเองจริง ๆ" หลี่มู่หยวี่ตะคอกด้วยความโกรธ"เป็นหนี้ก็ชดใช้ นี่เป็นบัญญัติสวรรค์ ที่ลู่เฉินตบคน ก็ควรชดใช้ให้""พอแล้ว ฉันก็ไม่พูดเรื่องไร้สาระกับคุณเลย ถ้าคุณยังหาเงิน5พันล้านบาทได้ ฉันจะให้คุณขึ้นดำรงตําแหน่งประธาน""ไม่อย่างนั้น จะไปไหนก็ไป ออกไปเถอะ"อู๋จินหลานโบกมืออย่างใจร้อนลักษณะที่สงบนั้น ก็เหมือนกับกำลังบอกว่าฉันควบคุมคุณได้แน่"เฮ่ย คุณยังอึ้งทำอะไรอยู่? รีบออกไปซะ!" หลี่มู่หยวี่รีบเร่ง"คุณย่าสาม ในเมื่อคุณไม่ได้ให้ความเป็นธรรมแล้ว งั้นฉันจะรายงานให้หัวหน้าตระกูล ให้เขามาให้ความเป็นธรรมด้วยตนเอง"ขณะที่หลี่ชิงเหยาพูด เธอก็พร้อมที่จะจากไป"หยุด!"อู๋จินหลานหน้ามืดลงและตะคอกว่า "ไอ้สาวน้อย! คุณกล้าขู่ฉันเลยหรอ? ใจกล้าจังจริง ๆ เด็กๆ มาตบปากเธอหน่อย""ค่ะ!"หลี่มู่หยวี่หัวเราะเย็นชา เธอรีบพุ่งไปข้างหน้าและตบหน้าหลี่ชิงเหยาสองครั้งด้วยเส
"กล้าตีแม่นายเหรอ? แกกําเริบเสิบสานจัง!"เมื่อเห็นว่าอู๋จินหลานถูกตบจนล้มลง หญิงชรากี่คนก็ตกตะลึงก่อน แล้วก็โกรธจัด ตะโกนด่าไปพลาง รีบพุ่งไปพลาง ทำท่าทางดุร้ายต่าง ๆ"กลุ่มหญิงใจหยาบ!"ลู่เฉินหน้ามืดครึ้ม เขาไม่พูดอะไรสักคํา ก็ตบหน้าสองสามครั้งโดยตรง ทำให้พวกหญิงชราบินไปบางคนหมดสติไปทันที บางคนมีเลือดออกทางจมูกและปาก บางคนฟันร่วงไปในชั่วพริบตา คนที่เพิ่งใช้ความรุนแรงไม่กี่คน ล้วนนอนอยู่บนพื้นและขยับตัวไม่ได้"ไอ้คนที่แซ่ลู่ แกใจกล้าจัง กล้าตีพวกเราเหรอ? กูว่าแกเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้ว"หลี่มู่หยวี่ลุกขึ้นอย่างโซซัดโซเซ ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความดุร้ายและความเกลียดชังเธอเป็นคุณหนูของตระกูลร่ำรวย และยายของเธอก็เป็นหนึ่งในผู้กุมอํานาจของตระกูลหลี่อีกฝ่ายเป็นคนขยะคนหนึ่ง กล้าลงมือทำร้ายคนจริง ๆ ไม่รู้ที่ตายจริง ๆ"ผมไม่เพียงแต่จะตีคุณ ผมยังต้องทำให้คุณเป็นพิการด้วย"ลู่เฉินเตะที่ท้องของหลี่มู่หยวี่อย่างแรงหลี่มู่หยวี่ส่งเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวน แล้วก็บินไปเหมือนกระสุนปืนใหญ่ กระแทกกับกําแพงอย่างแรงและอาเจียนเป็นเลือดไม่หยุด"ไอ้สัตว์ แกมันไอ้สัตว์!""แกตายแน่ ทั้งครอบครัวแ
"เฉินซื่อเหม่ย?"มุมปากของลู่เฉินกระตุกแล้วนี่อะไรกันอ่ะ?แค่ทายาเท่านั้นเอง ทำไมเขาถึงเป็นผู้ชายห่วยๆแล้ว?"คุณฉาว คุณเข้าใจผิดแล้ว ลู่เฉินกําลังทานยาให้ฉันอยู่จริง ๆนะ"เมื่อเห็นว่าฉาวซวนเฟยมีความหึงเต็มหน้า หลี่ชิงเหยาก็อดไม่ได้ที่จะยกมุมปาก "แน่นอนว่า ถ้าคุณไม่เชื่อ ฉันก็ไม่มีปัญหาเลย"พูดจบ เธอก็ใส่เสื้ออย่างช้า ๆ ด้วยสายตาที่ยั่วยุเล็กน้อย"ฮึ่ม ทายาใช่ไหม? ฉันก็ต้องทาเหมือนกัน"ฉาวซวนเฟยนั่งอยู่ข้าง ๆ ลู่เฉินและเริ่มถอดเสื้อผ้าออก"เฮ่ย คุณทำอะไร?"ลู่เฉินตกใจ เขารีบเอื้อมมือไปห้าม"ยังไงล่ะ? คุณทายาให้เธอได้ ทาให้ฉันไม่ได้เหรอ?"ฉาวซวนเฟยทำหน้าบึ้ง และไม่พอใจเล็กน้อบ"คุณไม่ได้รับบาดเจ็บ จะทานยาทำไม?"ลู่เฉินรู้สึกจำใจมากคุณหนูของตระกูลร่าวยที่สง่างาม ทำไมถึงจะเหมือนเด็กๆเลย"ใครบอกว่าฉันไม่ได้รับบาดเจ็บ? หัวใจของฉันเต็มไปด้วยรูพรุน บาดเจ็บที่ได้รับจะร้ายแรงกว่าเธอมากเลย ถ้าไม่เชื่อคุณมาสัมผัสดูสิ!" ฉาวซวนเฟยพูดอย่างมีเหตุผลมากระหว่างพูด เธอยังเชิดหน้าอกเธอ ทำท่าเหมือนจะปล่อยให้ลู่เฉินทำอะไรตามใจชอบ"ลู่เฉิน ฉันรู้สึกหลังฉันยังเจ็บนิดหน่อยอยู่ คุณช่วยทาให้ฉ
"เลือกไม่ได้ ต่างมีรสชาติของพวกมัน ต้องแตกต่างกันไปในแต่ละช่วงเวลา สถานที่และบุคคล" ลู่เฉินพูดด้วยกัดฟัน"ฮึ่ม! พูดเก่งจังเลย!"หลี่ชิงเหยามองบนใส่ และไม่ทำให้เขาลําบากใจอีกต่อไป"ไม่ว่าคุณจะเลือกอย่างไร ยังไงคุณก็ต้องชอบหมูสามชั้นน้ำแดง"คําพูดของฉาวซวนเฟยยิ่งเผด็จการมากขึ้น ทำท่าเหมือนว่ากูจะควบคุมแกแน่นอนลู่เฉินชยิ้มให้และชไม่กล้าส่งเสียงหลังเขาเปียกโชกไปแล้วโดยไม่รู้ตัว"สามี คุณออกมากับฉันสักหน่อย ฉันมีเรื่องต้องคุยกับคุณ"หลังจากกินอาหารมื้อหนึ่งที่หวาดกลัวเสร็จ ลู่เฉินก็ถูกฉาวซวนเฟยเรียกออกไปทันทีหลี่ชิงเหยาแกล้งทำเป็นออกไปเดินเล่นอย่างไม่ใส่ใจ แต่จริง ๆ แล้วเธอแอบฟังอย่างตั้งใจอยู่ ดูว่าทั้งสองกําลังกระซิบอะไรกันอยู่แต่กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ถูกสังเกตเห็นอย่างรวดเร็วโดยฉาวซวนเฟย เธอเลยลากลู่เฉินขึ้นรถโดยตรงพอปิดประตูรถ ก็ตัดขาดจากโลกภายนอก"ซวนเฟย คุณจะคุยอะไรกับผม" ลู่เฉินอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย"พูดตามตรงๆ ฉันอาจจะต้องออกจากเมืองเจียงหลิงช่วงหนึ่ง" ฉาวซวนเฟยพูดอย่างกะทันหัน"ออกจากเจียงหลิงเหรอ? จะไปไหน?" ลู่เฉินตกตะลึง"กลับบ้านเกิดในนครเอกของมณฑล"สีหน
ตอนกลางคืน ในขณะนี้ ภายในวิลล่าของตระกูลหลี่"ปัง!"ตามด้วยเสียงดังสนั่น จู่ๆ ประตูบ้านก็ถูกเตะเปิดออกหลังจากนั้น อู๋จินหลานก็พากลุ่มยามของตระกูลหลี่พุ่งเข้ามาอย่างก้าวร้าวในบรรดาคน คนที่สะดุดตาที่สุดคือชายร่างใหญ่สองคนที่สูงเกือบสองเมตรทั้งสองมีหน้าตาคล้ายกันเล็กน้อย กล้ามเนื้อทั้งตัวดูเหมือนหิน แต่ละชิ้นมีมุมเชิงมุมอย่างชัดเจนพวกเขายืนอยู่ที่นั่น ก็เหมือนภูเขาใหญ่สองลูกซึ่งทำให้ผู้คนหวาดกลัว"หลี่ชิงเหยา! ไสหัวออกมา!"พอเข้าประตู อู๋จินหลานก็ตะโกนเสียงดังเนื่องจากถูกตบตอนกลางวัน ฟกช้ำบนใบหน้าเธอยังไม่หายไปเลย ประกอบกับใบหน้าที่ดุร้ายของเธอ มันดูดุร้ายไปหน่อย"เฮ่ นี่ย่าเฒ่าสามไม่ใช่เหรอ? ท่านมาได้ยังไงล่ะคะ?"จางชุ่ยฮัวเดินออกจากห้องครัวพอเห็นท่าทางของอีกฝ่าย เธอก็อดตกใจไม่ได้"ฉันถามคุณนะ หลี่ชิงเหยากับลู่เฉินอยู่ที่ไหน?"อู๋จินหลานกัดฟัน"หลังจากที่พวกเขาออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้า พวกเขาก็ไม่กลับมาอีกเลย ฉันก็ไม่รู้ว่าไปไหนแล้ว" จางชุ่ยฮัวพูดอย่างอ่อนแอ"ไม่รู้อะไร? ฉันว่าคุณจงใจปกปิด!"ในฝูงชน ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผ้าพันแผลพันหน้าเดินออกมา"ขอถามหน่อย คุณเป็นใคร