LOGINShare
บทที่ 390
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 391
แม้แต่มีดแทงก็ไม่ทะลุ ผู้ชายคนนี้ทำจากเหล็กเหรอ?"ฮึ่ม! อาหู่เป็นนักสู้โบราณและยังคงอยู่ในระดับจุดสูงสุดของกําลังภายใน แค่มีดของเล่นเล่มนี้ของคุณ จะทำร้ายเขาได้เหรอ?" หลี่มู่หยวี่ส่งเสียงฮื่มอย่างดูถูกเพื่อรับเกียรติคืน คุณย่าได้เชิญผู้ยอดฝีมือสองคนของครอบครัวพวกเธอมาโดยตรงแม้ว่าไอ้คนที่แซ่ลู่คนนั้นจะมีความสามารถแค่ไหน แต่วันนี้ก็ต้องถูกฆ่าตาย"ไปให้พ้น!"พออาหู่ยกมือขึ้น ก็ตบหน้าจางชุ่ยฮัวให้ล้มลงโดยตรงอู๋จินหลานก้าวไปข้างหน้าอย่างหยิ่งผยอง ไม้เท้าจิ้มใบหน้าของจางชุ่ยฮัวและพูดอย่างหยิ่งผยองว่า "ฉันจะให้โอกาสคุณ เรียกหลี่ชิงเหยาและลู่เฉินกลับมาทันที มิฉะนั้นฉันจะหักขาของลูกชายคุณ!""ขอย่าเฒ่าไว้ชีวิตด้วยนะ! ฉันจะโทรเดี๋ยวนี้!"จางชุ่ยฮัวตื่นตระหนกจนรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาเบอร์ลูกสาวตัวเอง และสั่งให้ต้องพาลู่เฉินกลับมาให้ได้สําหรับเหตุผลเฉพาะ เธอจงใจปกปิดไว้ กลัวว่าลู่เฉินจะไม่กล้ามา และส่งผลกระทบต่อครอบครัวของพวกเขา"ย่าเฒ่าคะ พวกเขาจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ ท่านรอสักครู่นะคะ" จางชุ่ยฮัวยิ้ม"ฮึ่ม! ฉันให้เวลาพวกคุณสิบห้านาที ถ้าเกินหนึ่งนาที ฉันจะหักนิ้วลูกชายคุณไปหนึ่งนิ้ว!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 392
"บูม!"หม่าเทียนหาวเหนี่ยวไกและกระสุนหนึ่งนัดยิงตรงไปที่อู๋จินหลานในช่วงเวลาที่สําคัญ อาหู่ที่รูปร่างสูงใหญ่ก็ขวางหน้าอย่างกะทันหันและไขว้แขนทำท่าป้องกันในขณะเดียวกัน ห่วงเหล็กหนัก 2 ห่วงก็หลุดออกจากแขนเสื้อของเขา" ชิ้งงง!"ตามด้วยแสงไฟกระพริบ กระสุนก็ถูกห่วงเหล็กกระเด็นไปทันทีอาหู่ยืนอยู่ที่เดิมด้วยรอยยิ้มเย็นชา เขาเป็นเหมือนภูเขาเล็ก ๆ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้เห็นหม่าเทียนหาวในสายตาของเขาเลยเมื่อถึงจุดสูงสุดของลมปราณภายใน ก็ไม่กลัวกระสุนปืนพกธรรมดาแล้วเพราะเขาสามารถตอบสนองได้เร็วขึ้นก่อนที่คนจะยิงจะหลบหรือใช้อาวุธปิดกั้นตราบใดที่ไม่ได้แอบโจมตีจากด้านหลัง ก็ยากที่จะทำร้ายเขาได้เลยนี่คือพลังของนักสู้!"ปิด ปิดกั้นไว้แล้วเหรอ?"จางชุ่ยฮัวและคนอื่นตกใจอีกครั้งไม่สนใจมีดปอกผลไม้ก็ช่างเถอะ แม้แต่กระสุนก็ยังขวางได้ นี่มันยังเป็นมนุษย์อยู่หรือ?"ฮึ่ม! คุณคิดว่ามีปืนมันก็น่าทึ่งมากเลยเหรอ? เป็นกบในบ่อจริง ๆ"หลังจากความตกใจสั้น ๆ อู๋จินหลานก็กลับมาสงบลงอย่างรวดเร็วมีอาหลง อาหู่อยู่นี่ ใครจะทำร้ายเธอได้?"กล้ายิงย่าฉันเหรอ? รนหาที่ตายจริง ๆ อาหู่ ทำให้เขาพิการไปเลย!" หล
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 393
ชายเตี้ยยิ้ม แล้วโยนศพอาหู่กระแทกกำแพงอย่างแรง ทุบจนเกิดรอยเลือด"อาหู่!"อาหลงอุ้มศพน้องชายตัวเองขึ้นมา แล้วเบิกตากว้างทันที และตะโกนด้วยความโกรธว่า "มึงกล้าฆ่าน้องชายกูหรือ? กูจะหั่นมึงเป็นชิ้น ๆ!"พูดจบ ตัวเขาก็กระโดดขึ้นไปเหมือนสิงโตตัวผู้ที่บ้าคลั่งชายเตี้ยหัวเราะเยาะและเตะที่หน้าอกของอาหลงโดยตรง"ปัง!"อาหลงเหมือนถูกรถบรรทุกชน กระเด็นปลิวไปทันที แล้วกระแทกพื้นอย่างแรง อาเจียนเป็นเลือดไม่หยุดกระดูกหน้าอกของเขาได้บุบไปมากแล้ว"อ๊ะ?"เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนในตระกูลหลี่ก็เหมือนถูกฟ้าผ่าความสามารถของอาหลงจะแข็งแกร่งกว่าอาหู่มาก แต่ยังรับมืออีกฝ่ายไม่ไหวไอ้เตี้ยคนนั้น เป็นใครกันแน่?"มึง..มึงเป็นใครกันแน่?"อาหลงกุมหน้าอก เลือดออกทางปากและจมูกอย่างบ้าคลั่งสามารถเอาชนะเขาได้ด้วยกระบวนท่าเดียว เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ยอดฝีมือในการฝึกร่างขั้นเซียนเทียน"นักฆ่าเหรียญทองของรายชื่อดำ ซานเซียว"ชายเตี้ยยิ้มยิงฟันและไม่ได้ปกปิดแม้แต่น้อย"นักฆ่าเหรียญทองของรายชื่อดำ?"เมื่อได้ยินเช่นนี้ อาหลงก็แสดงสีหน้าหวาดกลัวทันทีแม้ว่าเขาจะไม่รู้จักซานเซียว แต่เขาก็รู้ควา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 394
"คุณพูดว่าอะไรนะ?"หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว"ไม่เข้าใจเหรอ? งั้นผมจะพูดอีกครั้ง"รอยยิ้มของหม่าเทียนหาวค่อยๆจางลง "เธอกับลู่เฉิน มีคนเดียวที่รอดได้เท่านั้น ตอนนี้คุณมาตัดสินใจว่าใครตายกันแน่?""หลี่ชิงเหยา รีบเลือกลู่เฉินตายสิ นี่เป็นโอกาสของคุณที่จะชดใช้บาปนะ!" หลี่มู่หยวี่ตะโกนทันที"ใช่ ตราบใดที่คุณช่วยชีวิตฉันในวันนี้ ฉันไม่เพียงแต่ให้อภัยอาชญากรรมของคุณเท่านั้น แต่ยังจะสนับสนุนให้คุณขึ้นสู่อํานาจด้วย" อู๋จินหลานก็รับประกันด้วยตอนนี้ เธอตื่นตระหนกเล็กน้อยแล้วเพราะหม่าเทียนหาวโหดเกินไปจริง ๆ เขาไม่มีเหตุผลเลย บอกว่าฆ่าก็ฆ่า ไม่ได้ใจอ่อนแม้แต่น้อยเธอยังมีชีวิตอยู่ไม่พอและไม่อยากเสียสละที่นี่โดยเปล่าประโยชน์"หม่าเทียนหาว พวกเราไม่มีความแค้นอะไรกับคุณ ทำไมคุณถึงต้องบังคับอย่างนี้ล่ะ?" หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว"ไม่มีความแค้นหรือ?"หม่าเทียนหาวหังเราะแล้ว หัวเราะเสียงดังมาก และกําเริบเสิบสานมาก "หลี่ชิงเหยา คุณลองถามคนข้างตัวคุณหน่อยสิ ว่าระหว่างพวกเรามีความแค้นกันหรือไม่?"ลูกชายและลูกสาวของเขาถูกฆ่า ตระกูลหม่าถูกฆ่าล้างด้วย นี่เป็นความแค้นบัญชีเลือด จะกล้าพูดว่าไม่มีความแค้นได้อย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 395
เขาไม่เข้าใจว่า อีกฝ่ายเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง จำเป็นต้องทำอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนี้เหรอ?"ที่แท้ผู้ชายคนนี้กลายเป็นศัตรูของลู่เฉินเหรอ? โชคดีเลย" หลี่มู่หยวี่แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างที่บอกว่าศัตรูของศัตรูก็คือมิตร พวกเธอต้องจัดการลู่เฉิน หม่าเทียนหาวก็ต้องจัดการลู่เฉินด้วยถ้าเป็นแบบนี้ ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายไม่จำเป็นต้องพัวพันกันเลย"ฮื่มๆ! คนชั่วร้ายย่อมมีคนชั่วมาจัดการ ไอ้คนที่แซ่ลู่ วันนี้ดูสิว่าแกจะตายอย่างไร"อู๋จินหลานยิ้มอย่างเย็นชา มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเล็กน้อยแน่นอนว่าเธอเคยได้ยินเกี่ยวกับรายชื่อดำ และเข้าใจความน่ากลัวของนักฆ่าเหรียญทองของรายชื่อดำแค่หมอบ้านนอกคนหนึ่ง จะสู้ไม่ได้แน่นอน"เพื่อฆ่าผม คุณยอมเสียเงินมากจริง ๆ นะ"ลู่เฉินส่ายหัวและใบหน้าของเขาไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย"ตราบใดที่แก้แค้นได้ ต่อให้ล่มจมก็คุ้มค่าแล้ว" หม่าเทียนหาวพูดด้วยรอยยิ้มที่ดุร้าย"น่าเสียดาย วันนี้คุณคงจะผิดหวังแล้ว คนเหล่านี้ไม่สามารถฆ่าผมได้" ลู่เฉินพูดอย่างสงบ"ฆ่าแกไม่ได้เหรอ? ไอ้หนุ่ม ไม่คิดว่าแกใกล้จะตายแล้ว ยังกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้เหรอ?"เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซานเซียวก็อดหั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 396
ทุกคนในตระกูลหลี่มองนักฆ่าสามคนที่ล้มลงบนพื้น แล้วมองลู่เฉินที่มีสีหน้าไร้อารมณ์ อดไม่ได้ที่จะตกใจเลยไม่มีใครคาดคิดว่าลู่เฉินจะแข็งแกร่งขนาดนี้ด้วยกำลังของตัวเองในการเอาชนะ 3 นักฆ่าเหรียญทองในรายชื่อดำถ้าไม่ได้เห็นกับตา ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็จะไม่เชื่อว่าขยะคนหนึ่ง จะมีพลังขนาดนี้"ผมดูไม่ผิดใช่ไหม? คนขยะนี้ ได้เก่งขนาดนี้เมื่อไหร่กัน?"หลี่ห้าวเบิกตากว้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่กล้าเชื่อในความประทับใจของเขา ลู่เฉินเป็นแค่ชายที่เกาะผู้หญิงกิน แม้ว่าจะรู้ศิลปะการต่อสู้อยู่บ้าง แต่ก็สวยแต่กระบวนท่าแต่ใช้การจริงไม่ได้จะเปรียบเทียบกับนักฆ่าชั้นนําเหล่านี้ได้อย่างไร?แต่วันนี้ การกระทำของอีกฝ่ายได้ทำลายจินตนาการของเขาโดยสิ้นเชิงปรากฎว่าอดีตพี่เขยของเขายังเป็นผู้ยอดฝีมือด้านการต่อสู้เลย!"พระเจ้า นี่ยังเป็นลู่เฉินอีกไหม?"จางชุ่ยฮัวก็ตกตะลึงและตกใจอย่างอธิบายไม่ได้เหมือนกันนักฆ่าเหรียญทองในรายชื่อดำเก่งแค่ไหนนั้น เธอไม่รู้ แต่เธอรู้ความสามารถของอาหลง และอาหู่เป็นอย่างดีตามตรรกะปลาใหญ่กินปลาเล็ก ปลาเล็กกินกุ้งแห้งลู่เฉินในแง่การต่อสู้ ต้องแข็งแกร่งกว่าซานเซียว และยิ่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 397
"ตอนนี้ รีบคุกเข่าและโขกหัวให้ผม!"หม่าเทียนหาวตะโกนอย่างเฉียบขาด"ถ้าผมไม่คุกเข่าล่ะ?"ลู่เฉินหรี่ตาเล็กน้อย"ไม่คุกเข่าเหรอ? งั้นผมจะลงมือกับเธอก่อน"หม่าเทียนหาวดึงอู๋จินหลานมาที่ข้างหน้าเขา ปืนในมือก็ชี้ไปที่ขมับของอีกฝ่ายเขารู้ว่าลู่เฉินมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นการหาคนมาขวางให้เขาเป็นสิ่งจำเป็นมาก"หม่าเทียนหาว ผมเตือนคุณว่าอย่าทำซี้ซั้วนะ คนนี้เป็นคุณย่าสามนะ" ลู่เฉินทำหน้าเข้ม"คุณย่าสามเหรอ? ฮึ่ม... พูดแบบนี้ คุณสนใจเธอมากเหรอ?"หม่าเทียนหาวยิ้มอย่างดุเดือด "ถ้าไม่อยากให้เธอตาย ก็ทำตามที่ผมบอก!""ลู่เฉิน! คุณยังตกตะลึงทำอะไรอยู่? เร็วเข้า! รีบคุกเข่าลง!" หลี่มู่หยวี่เริ่มเร่งเร้าอย่างบ้าคลั่ง"ไอ้สัตว์ รีบคุกเข่าลง คุณอยากทำร้ายให้ฉันตายเหรอ?" อู๋จินหลานกลัวจนหน้าซีด"คุณย่าสาม ใจเย็นๆก่อน ผมจะช่วยคุณออกมาเร็ว ๆ นี้"ลู่อวี่แสร้งทำเป็นโกรธ “หม่าเทียนหาว ถ้ามีความสามารถคุณก็มาหาเรื่องผมดิ ถ้าคุณกล้าทำร้ายผมของคุณย่าสามแม้แต่เส้นเดียว ผลที่ตามมาคุณจะรับไม่ไหว""ผมว่าคุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา!"หม่าเทียนหาวโกรธแล้ว เขายิงที่หัวเข่าของอู๋จินหลานโดยตรง"อ๊
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 398
"เอ่อ..."ร่างกายของหลี่มู่หยวี่สั่นไปหนึ่งที เสียงของเธอก็หยุดลงทันทีเมื่อมองไปที่ปากกระบอกปืนที่ดำและใบหน้าที่ดุร้ายของหม่าเทียนหาว สติของเธอเริ่มเลือนลางสุดท้ายก็ล้มลงกับพื้นด้วยเสียง"บูม" ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความกลัว นอนตายตาไม่หลับทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินไป จนตายเธอก็ไม่คิดว่าตัวเองจะจบลงด้วยวิธีนี้"ตาย...ตายไปแล้ว?"เมื่อมองดูศพของหลี่มู่หยวี่และอู๋จินหลาน จางชุ่ยฮัวและคนอื่นๆกลัวจนตัวสั่น สีหน้าหวาดกลัวมากขุนนางผู้หยิ่งผยอง ผู้วางอํานาจบาตรใหญ่ในวันธรรมดากลับถูกฆ่าตายอย่างนี้ผลลัพธ์นี้ทำให้คนรู้สึกว่าไม่เป็นจริงเล็กน้อยส่วนลู่เฉิน มองอย่างเย็นชา สีหน้าไม่มีความสุขหรือความเศร้าอะไรเลยคนชั่วต้องให้คนชั่วมาจัดการเอง หลี่มู่หยวี่และอู๋จินหลานหยิ่งผยอง ใช้อํานาจมารังแกคนอื่น ได้รับบทเรียนแล้วยังไม่กลับใจ แถมยังมาแก้แค้นที่บ้านความหายนะนี้ ตายก็ตายไปเขาไม่เคยเป็นคนใจดีอะไร ใช้อุบายเล็กน้อย ก็สามารถแก้ปัญหาได้ ทำไมจะไม่ทำล่ะ?"ฮ่าฮ่า... เป็นอย่างไรบ้าง? โกรธมาก เจ็บปวดมาก อยากฆ่าผมมากใช่ไหม?"หม่าเทียนหาวพูดด้วยรอยยิ้มที่รอยยิ้มที่ดุร้ายว่า "บอกความจริ
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
