แชร์

บทที่ 393

ผู้แต่ง: ดื่มน้ำให้เยอะ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
ชายเตี้ยยิ้ม แล้วโยนศพอาหู่กระแทกกำแพงอย่างแรง ทุบจนเกิดรอยเลือด

"อาหู่!"

อาหลงอุ้มศพน้องชายตัวเองขึ้นมา แล้วเบิกตากว้างทันที และตะโกนด้วยความโกรธว่า "มึงกล้าฆ่าน้องชายกูหรือ? กูจะหั่นมึงเป็นชิ้น ๆ!"

พูดจบ ตัวเขาก็กระโดดขึ้นไปเหมือนสิงโตตัวผู้ที่บ้าคลั่ง

ชายเตี้ยหัวเราะเยาะและเตะที่หน้าอกของอาหลงโดยตรง

"ปัง!"

อาหลงเหมือนถูกรถบรรทุกชน กระเด็นปลิวไปทันที แล้วกระแทกพื้นอย่างแรง อาเจียนเป็นเลือดไม่หยุด

กระดูกหน้าอกของเขาได้บุบไปมากแล้ว

"อ๊ะ?"

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนในตระกูลหลี่ก็เหมือนถูกฟ้าผ่า

ความสามารถของอาหลงจะแข็งแกร่งกว่าอาหู่มาก แต่ยังรับมืออีกฝ่ายไม่ไหว

ไอ้เตี้ยคนนั้น เป็นใครกันแน่?

"มึง..มึงเป็นใครกันแน่?"

อาหลงกุมหน้าอก เลือดออกทางปากและจมูกอย่างบ้าคลั่ง

สามารถเอาชนะเขาได้ด้วยกระบวนท่าเดียว เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ยอดฝีมือในการฝึกร่างขั้นเซียนเทียน

"นักฆ่าเหรียญทองของรายชื่อดำ ซานเซียว"

ชายเตี้ยยิ้มยิงฟันและไม่ได้ปกปิดแม้แต่น้อย

"นักฆ่าเหรียญทองของรายชื่อดำ?"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อาหลงก็แสดงสีหน้าหวาดกลัวทันที

แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักซานเซียว แต่เขาก็รู้ควา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 394

    "คุณพูดว่าอะไรนะ?"หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว"ไม่เข้าใจเหรอ? งั้นผมจะพูดอีกครั้ง"รอยยิ้มของหม่าเทียนหาวค่อยๆจางลง "เธอกับลู่เฉิน มีคนเดียวที่รอดได้เท่านั้น ตอนนี้คุณมาตัดสินใจว่าใครตายกันแน่?""หลี่ชิงเหยา รีบเลือกลู่เฉินตายสิ นี่เป็นโอกาสของคุณที่จะชดใช้บาปนะ!" หลี่มู่หยวี่ตะโกนทันที"ใช่ ตราบใดที่คุณช่วยชีวิตฉันในวันนี้ ฉันไม่เพียงแต่ให้อภัยอาชญากรรมของคุณเท่านั้น แต่ยังจะสนับสนุนให้คุณขึ้นสู่อํานาจด้วย" อู๋จินหลานก็รับประกันด้วยตอนนี้ เธอตื่นตระหนกเล็กน้อยแล้วเพราะหม่าเทียนหาวโหดเกินไปจริง ๆ เขาไม่มีเหตุผลเลย บอกว่าฆ่าก็ฆ่า ไม่ได้ใจอ่อนแม้แต่น้อยเธอยังมีชีวิตอยู่ไม่พอและไม่อยากเสียสละที่นี่โดยเปล่าประโยชน์"หม่าเทียนหาว พวกเราไม่มีความแค้นอะไรกับคุณ ทำไมคุณถึงต้องบังคับอย่างนี้ล่ะ?" หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว"ไม่มีความแค้นหรือ?"หม่าเทียนหาวหังเราะแล้ว หัวเราะเสียงดังมาก และกําเริบเสิบสานมาก "หลี่ชิงเหยา คุณลองถามคนข้างตัวคุณหน่อยสิ ว่าระหว่างพวกเรามีความแค้นกันหรือไม่?"ลูกชายและลูกสาวของเขาถูกฆ่า ตระกูลหม่าถูกฆ่าล้างด้วย นี่เป็นความแค้นบัญชีเลือด จะกล้าพูดว่าไม่มีความแค้นได้อย

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 395

    เขาไม่เข้าใจว่า อีกฝ่ายเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง จำเป็นต้องทำอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนี้เหรอ?"ที่แท้ผู้ชายคนนี้กลายเป็นศัตรูของลู่เฉินเหรอ? โชคดีเลย" หลี่มู่หยวี่แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างที่บอกว่าศัตรูของศัตรูก็คือมิตร พวกเธอต้องจัดการลู่เฉิน หม่าเทียนหาวก็ต้องจัดการลู่เฉินด้วยถ้าเป็นแบบนี้ ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายไม่จำเป็นต้องพัวพันกันเลย"ฮื่มๆ! คนชั่วร้ายย่อมมีคนชั่วมาจัดการ ไอ้คนที่แซ่ลู่ วันนี้ดูสิว่าแกจะตายอย่างไร"อู๋จินหลานยิ้มอย่างเย็นชา มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเล็กน้อยแน่นอนว่าเธอเคยได้ยินเกี่ยวกับรายชื่อดำ และเข้าใจความน่ากลัวของนักฆ่าเหรียญทองของรายชื่อดำแค่หมอบ้านนอกคนหนึ่ง จะสู้ไม่ได้แน่นอน"เพื่อฆ่าผม คุณยอมเสียเงินมากจริง ๆ นะ"ลู่เฉินส่ายหัวและใบหน้าของเขาไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย"ตราบใดที่แก้แค้นได้ ต่อให้ล่มจมก็คุ้มค่าแล้ว" หม่าเทียนหาวพูดด้วยรอยยิ้มที่ดุร้าย"น่าเสียดาย วันนี้คุณคงจะผิดหวังแล้ว คนเหล่านี้ไม่สามารถฆ่าผมได้" ลู่เฉินพูดอย่างสงบ"ฆ่าแกไม่ได้เหรอ? ไอ้หนุ่ม ไม่คิดว่าแกใกล้จะตายแล้ว ยังกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้เหรอ?"เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซานเซียวก็อดหั

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 396

    ทุกคนในตระกูลหลี่มองนักฆ่าสามคนที่ล้มลงบนพื้น แล้วมองลู่เฉินที่มีสีหน้าไร้อารมณ์ อดไม่ได้ที่จะตกใจเลยไม่มีใครคาดคิดว่าลู่เฉินจะแข็งแกร่งขนาดนี้ด้วยกำลังของตัวเองในการเอาชนะ 3 นักฆ่าเหรียญทองในรายชื่อดำถ้าไม่ได้เห็นกับตา ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็จะไม่เชื่อว่าขยะคนหนึ่ง จะมีพลังขนาดนี้"ผมดูไม่ผิดใช่ไหม? คนขยะนี้ ได้เก่งขนาดนี้เมื่อไหร่กัน?"หลี่ห้าวเบิกตากว้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่กล้าเชื่อในความประทับใจของเขา ลู่เฉินเป็นแค่ชายที่เกาะผู้หญิงกิน แม้ว่าจะรู้ศิลปะการต่อสู้อยู่บ้าง แต่ก็สวยแต่กระบวนท่าแต่ใช้การจริงไม่ได้จะเปรียบเทียบกับนักฆ่าชั้นนําเหล่านี้ได้อย่างไร?แต่วันนี้ การกระทำของอีกฝ่ายได้ทำลายจินตนาการของเขาโดยสิ้นเชิงปรากฎว่าอดีตพี่เขยของเขายังเป็นผู้ยอดฝีมือด้านการต่อสู้เลย!"พระเจ้า นี่ยังเป็นลู่เฉินอีกไหม?"จางชุ่ยฮัวก็ตกตะลึงและตกใจอย่างอธิบายไม่ได้เหมือนกันนักฆ่าเหรียญทองในรายชื่อดำเก่งแค่ไหนนั้น เธอไม่รู้ แต่เธอรู้ความสามารถของอาหลง และอาหู่เป็นอย่างดีตามตรรกะปลาใหญ่กินปลาเล็ก ปลาเล็กกินกุ้งแห้งลู่เฉินในแง่การต่อสู้ ต้องแข็งแกร่งกว่าซานเซียว และยิ่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 397

    "ตอนนี้ รีบคุกเข่าและโขกหัวให้ผม!"หม่าเทียนหาวตะโกนอย่างเฉียบขาด"ถ้าผมไม่คุกเข่าล่ะ?"ลู่เฉินหรี่ตาเล็กน้อย"ไม่คุกเข่าเหรอ? งั้นผมจะลงมือกับเธอก่อน"หม่าเทียนหาวดึงอู๋จินหลานมาที่ข้างหน้าเขา ปืนในมือก็ชี้ไปที่ขมับของอีกฝ่ายเขารู้ว่าลู่เฉินมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นการหาคนมาขวางให้เขาเป็นสิ่งจำเป็นมาก"หม่าเทียนหาว ผมเตือนคุณว่าอย่าทำซี้ซั้วนะ คนนี้เป็นคุณย่าสามนะ" ลู่เฉินทำหน้าเข้ม"คุณย่าสามเหรอ? ฮึ่ม... พูดแบบนี้ คุณสนใจเธอมากเหรอ?"หม่าเทียนหาวยิ้มอย่างดุเดือด "ถ้าไม่อยากให้เธอตาย ก็ทำตามที่ผมบอก!""ลู่เฉิน! คุณยังตกตะลึงทำอะไรอยู่? เร็วเข้า! รีบคุกเข่าลง!" หลี่มู่หยวี่เริ่มเร่งเร้าอย่างบ้าคลั่ง"ไอ้สัตว์ รีบคุกเข่าลง คุณอยากทำร้ายให้ฉันตายเหรอ?" อู๋จินหลานกลัวจนหน้าซีด"คุณย่าสาม ใจเย็นๆก่อน ผมจะช่วยคุณออกมาเร็ว ๆ นี้"ลู่อวี่แสร้งทำเป็นโกรธ “หม่าเทียนหาว ถ้ามีความสามารถคุณก็มาหาเรื่องผมดิ ถ้าคุณกล้าทำร้ายผมของคุณย่าสามแม้แต่เส้นเดียว ผลที่ตามมาคุณจะรับไม่ไหว""ผมว่าคุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา!"หม่าเทียนหาวโกรธแล้ว เขายิงที่หัวเข่าของอู๋จินหลานโดยตรง"อ๊

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 398

    "เอ่อ..."ร่างกายของหลี่มู่หยวี่สั่นไปหนึ่งที เสียงของเธอก็หยุดลงทันทีเมื่อมองไปที่ปากกระบอกปืนที่ดำและใบหน้าที่ดุร้ายของหม่าเทียนหาว สติของเธอเริ่มเลือนลางสุดท้ายก็ล้มลงกับพื้นด้วยเสียง"บูม" ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความกลัว นอนตายตาไม่หลับทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินไป จนตายเธอก็ไม่คิดว่าตัวเองจะจบลงด้วยวิธีนี้"ตาย...ตายไปแล้ว?"เมื่อมองดูศพของหลี่มู่หยวี่และอู๋จินหลาน จางชุ่ยฮัวและคนอื่นๆกลัวจนตัวสั่น สีหน้าหวาดกลัวมากขุนนางผู้หยิ่งผยอง ผู้วางอํานาจบาตรใหญ่ในวันธรรมดากลับถูกฆ่าตายอย่างนี้ผลลัพธ์นี้ทำให้คนรู้สึกว่าไม่เป็นจริงเล็กน้อยส่วนลู่เฉิน มองอย่างเย็นชา สีหน้าไม่มีความสุขหรือความเศร้าอะไรเลยคนชั่วต้องให้คนชั่วมาจัดการเอง หลี่มู่หยวี่และอู๋จินหลานหยิ่งผยอง ใช้อํานาจมารังแกคนอื่น ได้รับบทเรียนแล้วยังไม่กลับใจ แถมยังมาแก้แค้นที่บ้านความหายนะนี้ ตายก็ตายไปเขาไม่เคยเป็นคนใจดีอะไร ใช้อุบายเล็กน้อย ก็สามารถแก้ปัญหาได้ ทำไมจะไม่ทำล่ะ?"ฮ่าฮ่า... เป็นอย่างไรบ้าง? โกรธมาก เจ็บปวดมาก อยากฆ่าผมมากใช่ไหม?"หม่าเทียนหาวพูดด้วยรอยยิ้มที่รอยยิ้มที่ดุร้ายว่า "บอกความจริ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 399

    "ปัง ปัง!"ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น 2 ครั้งกระสุนสองนัดที่ยิงออกมา หยุดอยู่ข้างหน้าหนึ่งนิ้วของลู่เฉินโล่โปร่งแสงลมปราณแสดงจากอากาศบาง ๆ แยกกระสุนออกจากกัน"อะไรนะ!"หม่าเทียนหาวเบิกตากว้างแม้จะเตรียมใจไว้นานแล้ว แต่ก็ยังตกใจที่เขาเห็นอีกฝ่ายบังกระสุนไว้กลางอากาศ"คุณคงไม่คิดว่า ของแบบนี้จะทำร้ายผมได้ใช่ไหม?" ลู่เฉินส่ายหัว"เนื่องจากปืนพกไม่สามารถทำร้ายคุณได้ งั้นผมจะตายไปกับคุณ!"ทันใดนั้นหม่าเทียนหาวก็หยิบรีโมทของลูกระเบิดออกมาและหัวเราะอย่างกําเริบเสิบสาน “ฮ่าฮ่า... ไอ้คนที่แซ่ลู่ ๆ เจอกันที่นรกนะ"พูดจบ เขาก็กดปุ่มโดยตรง......ในขณะนี้ นอกวิลล่าของตระกูลหลี่หลังจากหลี่ชิงเหยาพยุงน้องชายวิ่งออกไประยะหนึ่ง ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงปืนสองครั้งจากนั้นเธอก็มองย้อนกลับไป ก็พบว่าลู่เฉินไม่ได้ตามมา"ลู่เฉิน?"หลี่ชิงเหยาตื่นตระหนก เธอรีบวิ่งไปที่วิลล่า"เฮ่ย คุณกลับไปทำอะไร? อยากตายแล้วเหรอ?"พอจางชุ่ยฮัวเห็น ก็รีบดึงเธอไว้"แม่! ลู่เฉินยังอยู่ข้างใน อาจจะตกอยู่ในอันตราย ฉันจะไปช่วยเขา!" หลี่ชิงเหยามีสีหน้าประหม่า"ที่คุณไปจะมีประโยชน์อะไร? คุณหม่าเขามีทั้งปืนและลูกระเ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 400

    คนสวยอยู่ในอ้อมแขน ได้กลิ่นหอมที่คุ้นเคยนั้น ลู่เฉินอดยิ้มไม่ได้เขามองออกได้ว่าอีกฝ่ายเป็นห่วงเขาจริงๆไม่อย่างนั้น คงร้องไห้หนักขนาดนี้ไม่ได้เลย"เอาล่ะๆ อย่าร้องไห้เลย เสื้อผ้าของผมจะเปียกหมดแล้ว นี่เพิ่งซื้อใหม่ในเมื่อสองสามวันก่อนนะ"หลังจากกอดกันไปสักพัก ลู่เฉินก็เอ่ยปากพูดในที่สุด"อย่างมากดก็แค่ชดใช้ให้คุณก็พอสิ"หลี่ชิงเหยาปล่อยมือ และถือโอกาสหยิกอย่างแรงที่เอวของลู่เฉิน ทำให้ลู่เฉินเจ็บจนยิงฟัน"อีกอย่าง เกิดอะไรขึ้นกับคุณในเมื่อกี้? ทำไมไม่ออกมาเร็วกว่านี้ล่ะ?" หลี่ชิงเหยาถาม"อันตรายที่ซ่อนเร้นอย่างหม่าเทียนหาวนี้ แน่นอนว่าผมต้องปราบเขาแล้วถึงจะจากไปได้" ลู่เฉินพูดอย่างสมเหตุสมผล"ฉันรู้ว่าคุณสู้ได้เก่งมาก แต่คุณต้องคํานึงถึงความปลอดภัยของตัวเองบ้างด้วยใช่ไหม? เขามีผูกลูกระเบิดอยู่บนตัวเลย ถ้าระเบิดคุณจนตายจะทำยังไงดี?" หลี่ชิงเหยาไม่พอใจมาก"ผมไม่เป็นไรไม่ใช่เหรอ?" ลู่เฉินยิ้ม"ฮึ่ม! ครั้งนี้เป็นเพราะคุณโชคดีสิ ต่อไปอย่าฝืนใจเด็ดขาด!" หลี่ชิงเหยาเตือน"ครับๆๆ ต่อไปผมจะเป็นเต่าหัวหด ทุกอย่างถือการรักษาชีวิตเป็นอันดับแรก" ลู่เฉินพยักหน้าติดต่อกัน"นี่ถึงจะพอนะ!"

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่401

    "ฮึ่ม!"หลี่ชิงเหยาขี้เกียจที่จะพูดเรื่องไร้สาระ หลังจากเหยียบลู่เฉินอย่างแรง เธอก็หันหลังจากไปโดยตรงความวุ่นวายก็สงบลงอย่างนี้เนื่องจากเหตุระเบิด เจ้าหน้าที่มาถึงอย่างรวดเร็วบางคนล้างทำความสะอาด และบางคนดับไฟส่วนผลสุดท้ายที่ออกมาอ้างว่าเป็นแก๊สระเบิด......เวลาผ่านไปสามวันอย่างรวดเร็วกี่คนของครอบครัวหลี่ชิงเหยากลับอาศัยไปที่บ้านเก่าของตระกูลหลี่อย่างชั่วคราวอีก และอยู่เป็นเพื่อนกับตาเฒ่าหลี่ส่วนตระกูลหลี่ที่เมืองเจียงเป่ย เนื่องจากการเสียชีวิตของอู๋จินหลานและหลี่มู่หยวี่ จึงส่งคนมาตรวจสอบเป็นพิเศษแต่หลังจากรู้ว่าฆาตกรหม่าเทียนหาวระเบิดตัวเองจนตาย ก็ปล่อยมันไปแค่นี้เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่าภายใต้การตัดสินใจของหลี่ซื่อเจี๋ยซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลหลี่สถานะประธานไป่ยี่กรุ๊ปของหลี่ชิงเหยาได้รับการยืนยันอย่างเป็นทางการแล้วการได้รับตำแหน่งนั้นเป็นเรื่องไม่ช้าก็เร็วในเวลา3 วันนี้ ลู่เฉินยังได้รับข่าวที่ไม่คาดคิดนั่นก็คือบัวสีฟ้าอายุเก้าร้อยปีที่ซ่างกวนหลิงไฉ่ประมูลมา ถูกซื้อในราคาสูงจากหุบเขาราชายามีข่าวลือว่า หุบเขาราชายามีเวทมนตร์ลับชนิดหนึ่ง สามารถบ่มให้บัวสีฟ้าอา

บทล่าสุด

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1200

    กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1199

    เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1198

    การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1197

    ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1196

    นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1195

    "ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1194

    "น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1193

    "คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1192

    "ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่

DMCA.com Protection Status