บทที่ 399

"ปัง ปัง!"

ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น 2 ครั้ง

กระสุนสองนัดที่ยิงออกมา หยุดอยู่ข้างหน้าหนึ่งนิ้วของลู่เฉิน

โล่โปร่งแสงลมปราณแสดงจากอากาศบาง ๆ แยกกระสุนออกจากกัน

"อะไรนะ!"

หม่าเทียนหาวเบิกตากว้าง

แม้จะเตรียมใจไว้นานแล้ว แต่ก็ยังตกใจที่เขาเห็นอีกฝ่ายบังกระสุนไว้กลางอากาศ

"คุณคงไม่คิดว่า ของแบบนี้จะทำร้ายผมได้ใช่ไหม?" ลู่เฉินส่ายหัว

"เนื่องจากปืนพกไม่สามารถทำร้ายคุณได้ งั้นผมจะตายไปกับคุณ!"

ทันใดนั้นหม่าเทียนหาวก็หยิบรีโมทของลูกระเบิดออกมาและหัวเราะอย่างกําเริบเสิบสาน “ฮ่าฮ่า... ไอ้คนที่แซ่ลู่ ๆ เจอกันที่นรกนะ"

พูดจบ เขาก็กดปุ่มโดยตรง

......

ในขณะนี้ นอกวิลล่าของตระกูลหลี่

หลังจากหลี่ชิงเหยาพยุงน้องชายวิ่งออกไประยะหนึ่ง ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงปืนสองครั้ง

จากนั้นเธอก็มองย้อนกลับไป ก็พบว่าลู่เฉินไม่ได้ตามมา

"ลู่เฉิน?"

หลี่ชิงเหยาตื่นตระหนก เธอรีบวิ่งไปที่วิลล่า

"เฮ่ย คุณกลับไปทำอะไร? อยากตายแล้วเหรอ?"

พอจางชุ่ยฮัวเห็น ก็รีบดึงเธอไว้

"แม่! ลู่เฉินยังอยู่ข้างใน อาจจะตกอยู่ในอันตราย ฉันจะไปช่วยเขา!" หลี่ชิงเหยามีสีหน้าประหม่า

"ที่คุณไปจะมีประโยชน์อะไร? คุณหม่าเขามีทั้งปืนและลูกระเ