Share

บทที่ 397

"ตอนนี้ รีบคุกเข่าและโขกหัวให้ผม!"

หม่าเทียนหาวตะโกนอย่างเฉียบขาด

"ถ้าผมไม่คุกเข่าล่ะ?"

ลู่เฉินหรี่ตาเล็กน้อย

"ไม่คุกเข่าเหรอ? งั้นผมจะลงมือกับเธอก่อน"

หม่าเทียนหาวดึงอู๋จินหลานมาที่ข้างหน้าเขา ปืนในมือก็ชี้ไปที่ขมับของอีกฝ่าย

เขารู้ว่าลู่เฉินมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นการหาคนมาขวางให้เขาเป็นสิ่งจำเป็นมาก

"หม่าเทียนหาว ผมเตือนคุณว่าอย่าทำซี้ซั้วนะ คนนี้เป็นคุณย่าสามนะ" ลู่เฉินทำหน้าเข้ม

"คุณย่าสามเหรอ? ฮึ่ม... พูดแบบนี้ คุณสนใจเธอมากเหรอ?"

หม่าเทียนหาวยิ้มอย่างดุเดือด "ถ้าไม่อยากให้เธอตาย ก็ทำตามที่ผมบอก!"

"ลู่เฉิน! คุณยังตกตะลึงทำอะไรอยู่? เร็วเข้า! รีบคุกเข่าลง!" หลี่มู่หยวี่เริ่มเร่งเร้าอย่างบ้าคลั่ง

"ไอ้สัตว์ รีบคุกเข่าลง คุณอยากทำร้ายให้ฉันตายเหรอ?" อู๋จินหลานกลัวจนหน้าซีด

"คุณย่าสาม ใจเย็นๆก่อน ผมจะช่วยคุณออกมาเร็ว ๆ นี้"

ลู่อวี่แสร้งทำเป็นโกรธ “หม่าเทียนหาว ถ้ามีความสามารถคุณก็มาหาเรื่องผมดิ ถ้าคุณกล้าทำร้ายผมของคุณย่าสามแม้แต่เส้นเดียว ผลที่ตามมาคุณจะรับไม่ไหว"

"ผมว่าคุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา!"

หม่าเทียนหาวโกรธแล้ว เขายิงที่หัวเข่าของอู๋จินหลานโดยตรง

"อ๊
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status