บทที่ 380

"นั้นแหล่ มีแต่คนอย่างคุณเท่านั้นที่ใช้เงิน10พันล้านอย่างโง่ๆ เพื่อซื้ออัญมณีแบบนี้"

"นี่เรียกว่าอะไร คนโง่มีเงินเยอะ!"

กลุ่มคนรอบข้างที่มุงดูคึกคัก ต่างพากันตําหนิ

เห็นได้ชัดว่า ในมุมมองของพวกเขา ลู่เฉินคือดื้อรั้นไม่ยอมรับความผิดพลาด

พ่ายแพ้อย่างย่อยยับ สูญเสียเงินมาก ยังต้องแสดงความบารมี

"ได้ยินไหม ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวที่คิดว่าคุณสมองพิการ ทุกคนก็คิดอย่างนั้น" ซ่างกวนหลิงไฉ่ยกมุมปาก

"นั่นเหรอ?"

ลู่เฉินยิ้มเบา ๆ "ดูเหมือนว่าพวกคุณยังไม่รู้ ก้อนนี้ไม่ใช่ทับทิมธรรมดา แต่เป็นหินผลึกเลือดที่หายากกว่า"

"หินผลึกเลือดเป็นของอะไรอีก ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน!" ซ่างกวนหลิงไฉ่ดูถูกเหยียดหยาม

"ไม่เคยได้ยินก็ไม่เป็นไร วันนี้ ผมจะให้พวกคุณเปิดหูเปิดตา!"

ลู่เฉินพูดแล้วตบทับทิมอย่างแรง

ฟังแต่เสียง "คลิก" สองเสียง ทับทิมเกิดรอยร้าวหลายครั้งในพริบตา

รอยร้าวเริ่มแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว เวลาเพียงชั่วพริบตาก็เต็มไปด้วยทับทิมทั้งก้อน

เมื่อเห็นถึงฉากนี้ ทุกคนก็ตกใจไปหมด

"บ้าไปแล้ว เด็กคนนี้บ้าไปแล้วจริง ๆ"

"ต่อให้ซื้อขาดทุน ก็ไม่ถึงกับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟและทุบพลอยไป"

"ดูเหมือนว่าคุณหนูซ่างกวนพูดถู