Share
บทที่ 256
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 257
ภายใต้แรงกดดันอันแข็งแกร่งของหม่หยาง แขกในห้องโถงเริ่มถอยหนีอย่างควบคุมไม่ได้หน้าอกของทุกคนรู้สึกราวกับว่ามีก้อนหินกดทับพวกเขา ทำให้หายใจได้ยาก"ไอ้เหี้ย คุณชายหม่ได้เกินขอบเขตการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนไปแล้ว เก่งมากเลย""สมกับเป็นอัจฉริยะของสำนักสวนอู่ เขากลายเป็นนักสู้ที่ไปถึงขั้นเซียนเทียนก่อนอายุ 30 ปี น่ากลัวจริง”“แม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างเซียนเทียนและโห้วเทียน แต่ควความสามารถงมันจะแตกต่างกันอย่างมาก แม้ว่าไอ้คนนี้จะค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่เขายังคงเป็นไก่อ่อนต่อหน้าคุณชายหม่า”เมื่อเห็นหม่าหยางผู้ลักษณะอันน่าเกรงขามและมีลมปราณพุ่งพล่าน ทุกคนก็เริ่มพูดถึงมัน "ฮ่าๆๆ..."ในเวลานี้ หม่าตินหลานในฝูงชนก็หัวเราะออกมา "ไอ้สารเลว กล้าทำพาลพาโลในตระกูลหม่า แกก็ไม่มองตัวเองว่าแกเป็นใคร? พี่ ต่อยเขาอย่างแรงไปเลย อย่าให้น้ำใจ”"สมกับที่เป็นผู้ชายที่ฉันชอบ น่าเกรงขามพอจริง ๆ"ซ่างกวนซวงยวี่ยิ้ม สายตาที่เธอมองดูหม่าหยางนั้นเต็มไปด้วยความคกิ๊กนักสู้ในขั้นเซียนเทียนในวัยยี่สิบกว่าปี ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน เขาก็เป็นที่นิยมของทุนคนยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายยังเป็นลูกศิษย์ที่สอนด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 258
โดยเฉพาะเป็นหันปิงและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังลู่เฉิน หายใจอย่างลำบากและถอยหลังไปเรื่อยๆอย่างควบคุมไม่ได้"นี่ก็คือผู้เก่งขั้นเซียนเทียนหรอ? น่ากลัวจริง ๆ"หลายคนมองหน้ากันและแอบตกใจ"ประเมินความสามารถของตนสูงเกินไป"เมื่อเห็นหม่าหยางตบมา ลู่เฉินก็ส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา แล้วตบหน้าอีกฝ่ายอย่างแรง"ปัง"เสียงระเบิดดังสนั่นหม่าหยางถูกตีจนบินไปถอยหลังแล้วล้มลงกับพื้นโดยตรงสักพักหนึ่ง เขาก็งงไปและแยกทิศทางไม่ออก"ไอ้เหี้ย"ฉากฉับพลันนี้ทำให้ทุกคนตกใจไม่มีใครคาดคิดว่าหม่าหยางซึ่งยังสง่างามมากในเมื่อกี้จะถูกลู่เฉินตบจนล้มลงมันเป็นเรื่องบังเอิญ?หรือเป็นอุบัติเหตุ?"พี่หยาง""พี่"ทันทีที่ซ่างกวนซวงยวี่กับหม่าตินหลานเห็น สีหน้าพวกเธอก็เปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเธอรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วและพยุงหม่าหยางที่เวียนหัวขึ้นมา"พี่หยาง คุณเป็นอะไรไหมคะ?" ซ่างกวนซวงยวี่รู้สึกทั้งตกใจและสงสัย"เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น?"หม่าหยางส่วยหัวแล้วดูงงเล็กน้อยเมื่อกี้ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก จนเขาไม่เห็นการเคลื่อนไหวของลู่เฉินชัดเจนด้วยซ้ำเขาแค่รู้สึกตามืด แล้วเขาก็ล้มลงกับพื้น"พี่หยาง คุณเพิ่ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 259
เขากัดฟันและโบกมีดอีกครั้ง“ตายไปสะ”มีดนี้ เขาได้ใช้กำลังเต็มที่เขามั่นใจว่าแม้ว่าลู่เฉินจะทำด้วยเหล็ก ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงมีดนี้ได้“ฮึ่ม”ลู่เฉินหมดความอดทนอย่างเห็นได้ชัดเมื่อมองไปที่มีดที่ตัดลงมา เขาก็ลงมือทันทีและจับใบมีดอย่างรวดเร็วแล้วบีบด้วยแรง แค่ได้ยินเสียง"กร๊อบแกร๊บ"สองครั้ง มีดสั้นที่ทําจากเหล็กชั้นสุดก็บีบเป็นชิ้นๆโดยตรง“อ๊ะ?”หม่าหยางงมากก่อนที่เขาจะตอบสนอง ลู่เฉินก็ลงมืออีกครั้ง เขาชี้นิ้วไปที่หน้าอกของอีกฝ่าย“ปัง”วินาทีต่อ หม่าหยางอ่อนตัวลงไปพื้นทันทีเหมือนไม่มีกระดูก สักพักหนึ่ง เขาชาไปทั้งตัว และขยับตัวไม่ได้“มึง... มึงทำอะไรกับกู?”หม่าหยางรู้สึกทั้งตกใจและหวาดกลัวเขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะพ่ายแพ้ให้ไอ้เด็กที่ไม่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเขาเป็นผู้ยอดฝีมือขึ้นเซียนเทียน และเป็นลูกศิษย์ที่เก่งของหัวหน้าของสำนักสวนอู่ตอนนี้กลับถึงบ้านเกิดอย่างมีเกียรติ ต้องเอาชนะผู้เก่งทั้งหมดของเจียงหลิงถึงจะถูกต้องทำไม?ทําไมแม้แต่ไอ้เด็กคนนี้เขายังสู้ไม่ได้?ไอ้เด็กคนนี้ เป็นใครกันแน่?“ปล่อยคน”ลู่เฉินไม่ตอบสนองอะไรเพียงแค่มองดูหม่าหยางอย่างสูงส่ง เหมื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 260
“อ๊ะ”เมื่อขาที่สองของหม่าหยางถูกเหยียบหัก ก็เกิดเสียงกรีดร้องอย่างสังเวชอีกครั้งเสียงร้องดังสนั่น“มึงมึง... มึงใจกล้าจัง กล้าทําร้ายพี่หยางเหรอ? ตระกูลซ่างกวนจะไม่ปล่อยมึงไปแน่”หลังจากตกตะลึงเล็กน้อย ซ่างกวนซวงยวี่ก็โกรธมากทันทีหม่าหยางเป็นคู่หมั้นของเธอ ลู่เฉินอัปยศอดสูและทรมานหม่าหยางอยู่ที่สาธารณะอย่างนี้ ก็คือการตบหน้าตระกูลซ่างกวนอย่างไม่ต้องสงสัย“ไอ้คนที่แซ่ลู่ มึงรู้หรือไม่ว่าตัวเองทําอะไรอยู่? มึงกล้าทุบขาของพี่ชายฉัน วันนี้ แม้แต่เทพเจ้าก็ช่วยมึงไม่ได้"หม่าตินหลานโกรธจนตะโกนสุดเสียงดัง“ไอ้สัตว์ กล้าโหยกเหยกในตระกูลหม่า กูว่ามึงเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้ว”ในเวลานี้ หม่าเทียนหาวก็ออดไม่ได้ในที่สุดแล้ว และรีบวิ่งลงบันไดอย่างก้าวร้าวพร้อมกับบอดี้การ์ดหลายคนในสายตาของเขานั้น เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าและความโกรธ“ถ้าไม่อยากให้หม่าหยางตาย งั้นก็รีบปล่อยคน”ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา“เชิญฉาวซวนเฟยออกมา”หม่าเทียนหาวตะโกนเสียงดังในไม่ช้า บอดี้การ์ดหญิงสองคนที่ถือมีดก็จับฉาวซวนเฟยเดินออกมา“คุณฉาว เป็นอะไรรึเปล่าครับ?”ลู่เฉินเบิกตากว้าง และรีบถาม“วางใจได้นะ ฉันไม่เป็นไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 261
“พรวด”หม่าหยางพ่นเลือดออกมาอีกคำ เขาเจ็บจนหน้าเหยไปแล้วเขาชี้ไปที่ลู่เฉินด้วยมือที่สั่นอยู่ และพูดอย่างเฉียบขาดว่า “พ่อครับ เขา... เขาทําลายการฝึกฝนของผมไปแล้ว”การเตะเมื่อกี้ ทำให้จุดตันเถียนของเขาแตกโดยตรง“อะไรนะ?”พอได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหม่าเทียนหาวและคนอื่นๆก็เปลี่ยนไปมากจุดตันเถียนถูกทำลาย และการฝึกฝนเสียหาย ภายหลังจะกลายเป็นคนขยะมิใช่หรือ?“ไอ้เด็กน้อย มึงใจกล้าจัง กล้าทําลายต่ออนาคตของลูกชายกู” หม่าเทียนหาวเบิกตากว้างๆที่ขาหักไปแล้ว ก็ยังเชื่อมกลับมาได้อีก จุดตันเถียนพังไป ก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว“ลู่เฉิน มึงตายแน่ๆ ทั้งครอบครัวมึงตายแน่นอน จากนี้ไป มึงไม่เพียงเป็นศัตรูของตระกลูหม่า ยังเป็นศัตรูของตระกลูซ่างกวน ยิ่งเป็นศัตรูของสำนักสวนอู่“แม้ว่ามึงจะหนีไปที่สุดขอบโลก พวกเราก็จะไม่ปล่อยมึงไป”ซ่างกวนซวงยวี่กัดฟันและใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังผู้ชายของเธอ อนาคตและความสว่างซึ่งเธอพึ่งพิง เพราะการเตะของลู่เฉิน ทำให้แตกละเอียดแล้ว“ภัยพิบัติจากสวรรค์ยังสามารถหลีกเลี่ยงได้ แต่บาปที่ทำขึ้นเองจะไม่มีทางหนีได”ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา “เมื่อเขาหักขาค
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 262
“พ่อครับ ทํายังไงดีครับ? ผมพิการไปแล้ว ผมเป็นคนขยะแล้ว”หม่าหยางนอนบนเตียง และร้องครวญครางไม่หยุดถ้าเป็นแค่การบาดเจ็บ เขาย่อมไม่เป็นเช่นนี้แต่จุดตันเถียนเขาถูกทําลาย การฝึกฝนเขาเสียไปหมด อนาคตของเขาก็หายไปอย่างสิ้นเชิง“ลูก อย่าเพิ่งตื่นตระหนก พ่อเรียกคนไปเชิญหมอเทวดามาทันที ไม่ว่าจะใช้เงินเท่าไหร่ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร จะต้องรักษาคุณให้หายแน่นอน" หม่าเทียนหาวรับรองทันที“ผมไม่เพียงแต่ต้องรักษาโรค ยังต้องแก้แค้นด้วย ผมจะให้ไอ้คนนั้นชดใช้” หม่าหยางพูดอย่างดุร้าย“พี่หยาง! คุณวางใจได้นะ ฉันจะแก้แค้นแทนคุณแน่นอน”ในเวลานี้ ซ่างกวนซวงยวี่ที่อยู่ข้างๆรับรองว่า “ฉันได้แจ้งให้ศิษย์พี่ใหญ่ทราบแล้ว เขาจะมาถึงในไม่ช้า เมื่อถึงเวลานั้น ไอ้เด็กคนนั้นจะตายอย่างไม่ต้องสงสัย”“ศิษย์พี่ใหญ่?”เมื่อได้ยินคํานี้ หม่าหยางก็ทำหน้าดีใจ “ดีมากเลย มีศิษย์พี่ใหญ่อยู่ แม้ว่าไอ้เด็กคนนั้นจะเก่งแค่ไหน ก็มีแค่ถูกฆ่าเท่านั้น”เขาเพิ่งทะลุเข้าสู้ขั้นเซียนเทียนเมื่อไม่กี่วันก่อน การฝึกฝนเขาไม่มั่นคง ร่างกายยังปรับตัวได้ไม่เต็มที่จึงใช้พลังได้เพียง 50-60 เปอร์เซ็นต์แต่ศิษย์พี่ใหญ่นั้นแตกต่างกัน ศิษย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 263
"โอ๊ย!"ในช่วงเวลาสั้นๆ ของความตกตะลึง หม่าหยางก็กรีดร้องอย่างหนักหน่วงเสียงร้องดังสนั่นหวั่นไหวทั่วทุกที่"ไอ้สัตว์เอ้ย มึงกล้าดียังไง!"พอหม่าเทียนหาวเห็น ก็โกรธจนตาลุกเป็นไฟเขาไม่คิดว่าลู่เฉินจะบ้าคลั่งได้ขนาดนี้ ได้ฟันแขนลูกชายของเขาข้างหนึ่งต่อหน้าทุกคนกล้ารังแกคนอื่นเกินไปแล้ว!"มึงมึงมึง.......มึงช่างกล้าหาญมากนัก กล้าทำร้ายพี่หยางหรอ"ซ่างกวนซวงอวี่ เบิกตากว้าง ทั้งตกตะลึกทั้งโกรธเป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่งกล้าดียังไงมาทำผิดและยั่วยุผู้มีอำนาจเหนือกว่า อยากตายแล้วหรอ"แซ่ลู่ วันนี้มึงจบเห่แล้ว พระเจ้าก็ช่วยไรมึงไม่ได้ "หม่าติงหลานตะโกนไม่หยุดหย่อนราวกับคนบ้าคลั่งครั้งที่แล้วเธอถูกทําให้อับอายขายขี้หน้า วันนี้ถึงคราโชคร้ายของพี่ชายเธอถ้าหากไม่แก้แค้น ภายภาคหน้าตระกูลหม่าจะมีหน้าไปเจอคนอื่นได้ยังไง"ปล่อยเขา"ลู่เฉินเอ่ยปากอย่างเยือกเย็น"ปล่อยแม่มึงสิ！ กล้าทําร้ายพี่ชายกู มึงต้องชดใช้อย่างสาสม!" หม่าติงหลานกัดฟันพูดลู่เฉินไม่พูดพร่ำทำเพลง เพียงแค่ถือดาบขึ้นมา แล้วชี้ไปทางแขนอีกข้างหนึ่งของหม่าหยางแล้วค่อยๆฟันลงแสงดาบแวบเข้ามา เลือดไหลนองเต็มไปทุกที่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 264
"ลู่เฉิน คนที่มึงต้องการ พวกกูปล่อยไปแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาของมึงแล้ว" หม่าเทียนหาวอดทนต่อความโกรธถ้าไม่ได้กลัวขนาดนั้น เขาจะรู้สึกอัดอั้นใจได้ขนาดนี้หรอ"ใครบอกว่ากูจะปล่อย"ลู่เฉินไม่ได้หมายความว่าจะหยุดแม้แต่น้อย "มัดคุณหนูเฉาและทําร้ายตระกูลเฉา มึงคิดว่าเรื่องนี้จะจบแล้วหรอ""แซ่ลู่ กูจะเตือนมึงว่าได้คืบอย่าเอาศอก"หม่าเทียนหาวสีหน้าไม่ดีนัก "ที่นี่เป็นถิ่นของตระกูลหม่า ถ้ากูไม่อนุญาต พวกมึงคิดว่าจะหลบหนีได้หรอ ฝันไปเถอะ！ตอนนี้ กูจะให้โอกาสมึง ปล่อยลูกหยางเดี่ยวนี้ เรื่องก่อนหน้านั้น กูจะไม่คิดบัญชีกับมึงไม่อย่างงั้น พวกมึงอย่าคิดที่จะรอดในวันนี้!"พอเอ่ยคำนี้ออกมา ซ่างกวนซวงอวี่ก็ขู่ว่า "ใช่ รีบปล่อยพี่หยางเดี่ยวนี้นะ ไม่งั้นมึงจะได้เป็นศัตรูกับทั้งตระกูลซ่างกวน!"ลู่เฉินไม่ได้เอ่ยปากอะไร แต่กลับมองไปที่เฉาซวนเฟยเพียงแค่อีกฝ่ายพยักหน้า เขาก็พร้อมที่จะตัดหัวของหม่าหยางอย่างไม่ลังงเล"แขนขาด2ท่อน ก็ให้คิดซะว่าเป็นบทเรียน ไว้ชีวิตแกชั่วคราวละกัน" เฉาซวนเฟยเอ่ยปากเบาๆแม้ว่าเธออยากจะฆ่าหม่าหยางอย่างมาก แต่อีกฝ่ายก็เป็นลูกศิษย์ที่ฝือมือดีของซวนอู่เหมินและมีความเกี่ยวข้อง
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
