Share
บทที่ 258
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 259
เขากัดฟันและโบกมีดอีกครั้ง“ตายไปสะ”มีดนี้ เขาได้ใช้กำลังเต็มที่เขามั่นใจว่าแม้ว่าลู่เฉินจะทำด้วยเหล็ก ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงมีดนี้ได้“ฮึ่ม”ลู่เฉินหมดความอดทนอย่างเห็นได้ชัดเมื่อมองไปที่มีดที่ตัดลงมา เขาก็ลงมือทันทีและจับใบมีดอย่างรวดเร็วแล้วบีบด้วยแรง แค่ได้ยินเสียง"กร๊อบแกร๊บ"สองครั้ง มีดสั้นที่ทําจากเหล็กชั้นสุดก็บีบเป็นชิ้นๆโดยตรง“อ๊ะ?”หม่าหยางงมากก่อนที่เขาจะตอบสนอง ลู่เฉินก็ลงมืออีกครั้ง เขาชี้นิ้วไปที่หน้าอกของอีกฝ่าย“ปัง”วินาทีต่อ หม่าหยางอ่อนตัวลงไปพื้นทันทีเหมือนไม่มีกระดูก สักพักหนึ่ง เขาชาไปทั้งตัว และขยับตัวไม่ได้“มึง... มึงทำอะไรกับกู?”หม่าหยางรู้สึกทั้งตกใจและหวาดกลัวเขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะพ่ายแพ้ให้ไอ้เด็กที่ไม่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเขาเป็นผู้ยอดฝีมือขึ้นเซียนเทียน และเป็นลูกศิษย์ที่เก่งของหัวหน้าของสำนักสวนอู่ตอนนี้กลับถึงบ้านเกิดอย่างมีเกียรติ ต้องเอาชนะผู้เก่งทั้งหมดของเจียงหลิงถึงจะถูกต้องทำไม?ทําไมแม้แต่ไอ้เด็กคนนี้เขายังสู้ไม่ได้?ไอ้เด็กคนนี้ เป็นใครกันแน่?“ปล่อยคน”ลู่เฉินไม่ตอบสนองอะไรเพียงแค่มองดูหม่าหยางอย่างสูงส่ง เหมื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 260
“อ๊ะ”เมื่อขาที่สองของหม่าหยางถูกเหยียบหัก ก็เกิดเสียงกรีดร้องอย่างสังเวชอีกครั้งเสียงร้องดังสนั่น“มึงมึง... มึงใจกล้าจัง กล้าทําร้ายพี่หยางเหรอ? ตระกูลซ่างกวนจะไม่ปล่อยมึงไปแน่”หลังจากตกตะลึงเล็กน้อย ซ่างกวนซวงยวี่ก็โกรธมากทันทีหม่าหยางเป็นคู่หมั้นของเธอ ลู่เฉินอัปยศอดสูและทรมานหม่าหยางอยู่ที่สาธารณะอย่างนี้ ก็คือการตบหน้าตระกูลซ่างกวนอย่างไม่ต้องสงสัย“ไอ้คนที่แซ่ลู่ มึงรู้หรือไม่ว่าตัวเองทําอะไรอยู่? มึงกล้าทุบขาของพี่ชายฉัน วันนี้ แม้แต่เทพเจ้าก็ช่วยมึงไม่ได้"หม่าตินหลานโกรธจนตะโกนสุดเสียงดัง“ไอ้สัตว์ กล้าโหยกเหยกในตระกูลหม่า กูว่ามึงเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้ว”ในเวลานี้ หม่าเทียนหาวก็ออดไม่ได้ในที่สุดแล้ว และรีบวิ่งลงบันไดอย่างก้าวร้าวพร้อมกับบอดี้การ์ดหลายคนในสายตาของเขานั้น เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าและความโกรธ“ถ้าไม่อยากให้หม่าหยางตาย งั้นก็รีบปล่อยคน”ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา“เชิญฉาวซวนเฟยออกมา”หม่าเทียนหาวตะโกนเสียงดังในไม่ช้า บอดี้การ์ดหญิงสองคนที่ถือมีดก็จับฉาวซวนเฟยเดินออกมา“คุณฉาว เป็นอะไรรึเปล่าครับ?”ลู่เฉินเบิกตากว้าง และรีบถาม“วางใจได้นะ ฉันไม่เป็นไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 261
“พรวด”หม่าหยางพ่นเลือดออกมาอีกคำ เขาเจ็บจนหน้าเหยไปแล้วเขาชี้ไปที่ลู่เฉินด้วยมือที่สั่นอยู่ และพูดอย่างเฉียบขาดว่า “พ่อครับ เขา... เขาทําลายการฝึกฝนของผมไปแล้ว”การเตะเมื่อกี้ ทำให้จุดตันเถียนของเขาแตกโดยตรง“อะไรนะ?”พอได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหม่าเทียนหาวและคนอื่นๆก็เปลี่ยนไปมากจุดตันเถียนถูกทำลาย และการฝึกฝนเสียหาย ภายหลังจะกลายเป็นคนขยะมิใช่หรือ?“ไอ้เด็กน้อย มึงใจกล้าจัง กล้าทําลายต่ออนาคตของลูกชายกู” หม่าเทียนหาวเบิกตากว้างๆที่ขาหักไปแล้ว ก็ยังเชื่อมกลับมาได้อีก จุดตันเถียนพังไป ก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว“ลู่เฉิน มึงตายแน่ๆ ทั้งครอบครัวมึงตายแน่นอน จากนี้ไป มึงไม่เพียงเป็นศัตรูของตระกลูหม่า ยังเป็นศัตรูของตระกลูซ่างกวน ยิ่งเป็นศัตรูของสำนักสวนอู่“แม้ว่ามึงจะหนีไปที่สุดขอบโลก พวกเราก็จะไม่ปล่อยมึงไป”ซ่างกวนซวงยวี่กัดฟันและใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังผู้ชายของเธอ อนาคตและความสว่างซึ่งเธอพึ่งพิง เพราะการเตะของลู่เฉิน ทำให้แตกละเอียดแล้ว“ภัยพิบัติจากสวรรค์ยังสามารถหลีกเลี่ยงได้ แต่บาปที่ทำขึ้นเองจะไม่มีทางหนีได”ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา “เมื่อเขาหักขาค
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 262
“พ่อครับ ทํายังไงดีครับ? ผมพิการไปแล้ว ผมเป็นคนขยะแล้ว”หม่าหยางนอนบนเตียง และร้องครวญครางไม่หยุดถ้าเป็นแค่การบาดเจ็บ เขาย่อมไม่เป็นเช่นนี้แต่จุดตันเถียนเขาถูกทําลาย การฝึกฝนเขาเสียไปหมด อนาคตของเขาก็หายไปอย่างสิ้นเชิง“ลูก อย่าเพิ่งตื่นตระหนก พ่อเรียกคนไปเชิญหมอเทวดามาทันที ไม่ว่าจะใช้เงินเท่าไหร่ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร จะต้องรักษาคุณให้หายแน่นอน" หม่าเทียนหาวรับรองทันที“ผมไม่เพียงแต่ต้องรักษาโรค ยังต้องแก้แค้นด้วย ผมจะให้ไอ้คนนั้นชดใช้” หม่าหยางพูดอย่างดุร้าย“พี่หยาง! คุณวางใจได้นะ ฉันจะแก้แค้นแทนคุณแน่นอน”ในเวลานี้ ซ่างกวนซวงยวี่ที่อยู่ข้างๆรับรองว่า “ฉันได้แจ้งให้ศิษย์พี่ใหญ่ทราบแล้ว เขาจะมาถึงในไม่ช้า เมื่อถึงเวลานั้น ไอ้เด็กคนนั้นจะตายอย่างไม่ต้องสงสัย”“ศิษย์พี่ใหญ่?”เมื่อได้ยินคํานี้ หม่าหยางก็ทำหน้าดีใจ “ดีมากเลย มีศิษย์พี่ใหญ่อยู่ แม้ว่าไอ้เด็กคนนั้นจะเก่งแค่ไหน ก็มีแค่ถูกฆ่าเท่านั้น”เขาเพิ่งทะลุเข้าสู้ขั้นเซียนเทียนเมื่อไม่กี่วันก่อน การฝึกฝนเขาไม่มั่นคง ร่างกายยังปรับตัวได้ไม่เต็มที่จึงใช้พลังได้เพียง 50-60 เปอร์เซ็นต์แต่ศิษย์พี่ใหญ่นั้นแตกต่างกัน ศิษย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 263
"โอ๊ย!"ในช่วงเวลาสั้นๆ ของความตกตะลึง หม่าหยางก็กรีดร้องอย่างหนักหน่วงเสียงร้องดังสนั่นหวั่นไหวทั่วทุกที่"ไอ้สัตว์เอ้ย มึงกล้าดียังไง!"พอหม่าเทียนหาวเห็น ก็โกรธจนตาลุกเป็นไฟเขาไม่คิดว่าลู่เฉินจะบ้าคลั่งได้ขนาดนี้ ได้ฟันแขนลูกชายของเขาข้างหนึ่งต่อหน้าทุกคนกล้ารังแกคนอื่นเกินไปแล้ว!"มึงมึงมึง.......มึงช่างกล้าหาญมากนัก กล้าทำร้ายพี่หยางหรอ"ซ่างกวนซวงอวี่ เบิกตากว้าง ทั้งตกตะลึกทั้งโกรธเป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่งกล้าดียังไงมาทำผิดและยั่วยุผู้มีอำนาจเหนือกว่า อยากตายแล้วหรอ"แซ่ลู่ วันนี้มึงจบเห่แล้ว พระเจ้าก็ช่วยไรมึงไม่ได้ "หม่าติงหลานตะโกนไม่หยุดหย่อนราวกับคนบ้าคลั่งครั้งที่แล้วเธอถูกทําให้อับอายขายขี้หน้า วันนี้ถึงคราโชคร้ายของพี่ชายเธอถ้าหากไม่แก้แค้น ภายภาคหน้าตระกูลหม่าจะมีหน้าไปเจอคนอื่นได้ยังไง"ปล่อยเขา"ลู่เฉินเอ่ยปากอย่างเยือกเย็น"ปล่อยแม่มึงสิ！ กล้าทําร้ายพี่ชายกู มึงต้องชดใช้อย่างสาสม!" หม่าติงหลานกัดฟันพูดลู่เฉินไม่พูดพร่ำทำเพลง เพียงแค่ถือดาบขึ้นมา แล้วชี้ไปทางแขนอีกข้างหนึ่งของหม่าหยางแล้วค่อยๆฟันลงแสงดาบแวบเข้ามา เลือดไหลนองเต็มไปทุกที่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 264
"ลู่เฉิน คนที่มึงต้องการ พวกกูปล่อยไปแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาของมึงแล้ว" หม่าเทียนหาวอดทนต่อความโกรธถ้าไม่ได้กลัวขนาดนั้น เขาจะรู้สึกอัดอั้นใจได้ขนาดนี้หรอ"ใครบอกว่ากูจะปล่อย"ลู่เฉินไม่ได้หมายความว่าจะหยุดแม้แต่น้อย "มัดคุณหนูเฉาและทําร้ายตระกูลเฉา มึงคิดว่าเรื่องนี้จะจบแล้วหรอ""แซ่ลู่ กูจะเตือนมึงว่าได้คืบอย่าเอาศอก"หม่าเทียนหาวสีหน้าไม่ดีนัก "ที่นี่เป็นถิ่นของตระกูลหม่า ถ้ากูไม่อนุญาต พวกมึงคิดว่าจะหลบหนีได้หรอ ฝันไปเถอะ！ตอนนี้ กูจะให้โอกาสมึง ปล่อยลูกหยางเดี่ยวนี้ เรื่องก่อนหน้านั้น กูจะไม่คิดบัญชีกับมึงไม่อย่างงั้น พวกมึงอย่าคิดที่จะรอดในวันนี้!"พอเอ่ยคำนี้ออกมา ซ่างกวนซวงอวี่ก็ขู่ว่า "ใช่ รีบปล่อยพี่หยางเดี่ยวนี้นะ ไม่งั้นมึงจะได้เป็นศัตรูกับทั้งตระกูลซ่างกวน!"ลู่เฉินไม่ได้เอ่ยปากอะไร แต่กลับมองไปที่เฉาซวนเฟยเพียงแค่อีกฝ่ายพยักหน้า เขาก็พร้อมที่จะตัดหัวของหม่าหยางอย่างไม่ลังงเล"แขนขาด2ท่อน ก็ให้คิดซะว่าเป็นบทเรียน ไว้ชีวิตแกชั่วคราวละกัน" เฉาซวนเฟยเอ่ยปากเบาๆแม้ว่าเธออยากจะฆ่าหม่าหยางอย่างมาก แต่อีกฝ่ายก็เป็นลูกศิษย์ที่ฝือมือดีของซวนอู่เหมินและมีความเกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 265
ขณะเดินออกจากวิลล่าเทียนหาวฉาวซวนเฟยที่เพิ่งแสดงอย่างแข็งแก่รง ร่างกายอ่อนแออย่างกะทันหัน และเกือบจะอ่อนตัวลงกับพื้นลู่เฉินตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขารีบประคองเธอไว้ แล้วพุดด้วยความเป็นห่วงว่า "เกิดอะไรขึ้น? ไม่สบายตรงไหน?""ทั้งตัวอ่อนแอ เดินไม่ไหวเล็กน้อยแล้ว" ฉาวซวนเฟยส่ายหัวเธอเพิ่งตึงเครียดมาตลอด ตอนนี้ผ่อนคลายอย่างกะทันหัน เธอกลับรู้สึกร่างกายอ่อนแอ"คุณหนูคะ ฉันมาแบกคุณเถอะ!"หันปิงเดินไปข้างหน้าทันทีและอาสาสมัคร"คุณได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่สะดวกหรอก"ฉาวซวนเฟยปฏิเสธทันที"ไม่มีอะไร เป็นแค่บาดเจ็บเล็กน้อย ไม่เป็นอะไรนะคะ"หันปิงตบหน้าอกโดยไม่สนใจ"ฉันบอกว่าคุณบาดเจ็บสาหัสก็บาดเจ็บสาหัส!"ฉาวซวนเฟยเปลี่ยนสีหน้าและสายตาเธอเปลี่ยนเป็นไม่ดี"อ๊ะ?"หันปิงตกตะลึง แล้วมองไปที่ลู่เฉินที่อยู่ข้าง ๆ ดูเหมือนจะตอบสนองมา เธอเลยรีบพยักหน้า "โอ้ ใช่ๆๆ ฉันเวียนหัวนิดหน่อย""ผมมาดีกว่า"ลู่เฉินจำใจเล็กน้อย และอุ้มฉาวซวนเฟยขึ้นมาโดยตรงแม้ว่าคนตรงหน้าจะมีบุคลิกที่แข็งแกร่ง แต่สุดท้ายก็เป็นเพียงผู้หญิงเท่านั้นหลังผ่านเรื่องถูกลักพาตัว คาดว่าน่าจะอยู่ในอาการตกใจ "คืนนี้ ขอบคุณนะ"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 266
ช่วงเช้าของวันที่ 2 ภายในโรงพยาบาลผิงอันล่เฉินตื่นนอนตั้งแต่เช้าและหลังจากล้างหน้าอย่างง่าย ๆ ก็เริ่มทําอาหารเช้ายังคงเป็นบะหมี่มะเขือเทศผัดไข่ที่เขาทำได้ดีทำน้ำซุปก่อน แล้วค่อยต้มบะหมี่ ทำเสร็จแล้วค่อยโรยหน้าด้วยต้นหอมซอยเรียบง่ายแต่กลิ่นหอม"ว้าว หอมจังเลย"บะหมี่มะเขือเทศผัดไข่ของลู่เฉินเพิ่งวางบนโต๊ะ ก็มีคนหนึ่งเดินเข้ามาที่ประตูมันคือหลี่ชิงเหยาวันนี้เธอสวมสูทเล็ก ๆ ที่เหมาะสม และใส่รองเท้าส้นสูงสีดําผมยาวของเธอมัดเป็นหางม้า เผยให้เห็นคอที่ขาวทำให้เธอดูทั้งสวยงามและคูล"บะหมี่มะเขือเทศผัดไข่?"หลี่ชิงเหยามองอย่างตั้งใจและทำหน้าดีใจ "ลู่เฉิน คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันยังไม่ได้กินอาหารเช้า? ในเมื่อมันทำให้ฉัน งั้นฉันก็ไม่เกรงใจแล้วนะ"พูดจบ เธอก็นั่งลงและพร้อมที่จะกิน"บะหมี่ชามนี้ไม่ใช่..."ลู่เฉินอ้าปาก เขากำลังจะพูดอะไรประตูห้องนอนก็เปิดออกอย่างหะทันหัน เผยให้เห็นใบหน้าที่สวยงามใบหนึ่ง"คุณสามี! ฉันหิวแล้ว บะหมี่ต้มเสร็จหรือยัง?"ฉาวซวนเฟยสวมเสื้อเชิ้ตขนาดใหญ่ เธอบิดขี้เกียจ แสดงให้เห็นถึงสายหน้าอกของเธออย่างเต็มที่"ฮะ?"เกือบจะในเวลาเดียวกัน สายตาของฉาว
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
