Share
บทที่ 239
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 240
"ที่แท้เป็นเขา..."หวางเสวียนยิ้มเบา ๆ "หมอคนหนึ่งก็กล้าขึ้นเวทีเพื่อรับมือกับการต่อสู้ ดูเหมือนว่าตระกูลฉาวจะไม่มีคนแล้วจริง ๆ"การปรากฏตัวของลู่เฉินไม่เพียงแต่ทําให้สำนักสวนอู่ประหลาดใจเท่านั้นแม้แต่ถานหงและคนอื่น ๆ ก็ตกใจอย่างอธิบายไม่ได้"ไอ้เด็กคนนี้บ้าไปแล้วหรือ? เขาสู้ผมไม่ได้ด้วยซ้ํา ทําไมถึงกล้าสู้กับผู้ยอดฝีมือของสำนักสวนอู่ล่ะ?" อู๋เจียวตกตะลึงเล็กน้อยที่อาจารย์หลิวขึ้นเวทีก็โดนตีจนบาดเจ็บสาหัส ไอ้แมงดาคนหนึ่ง จะกล้าขึ้นเวทีได้ยังไง?"ฮึ่ม! จนถึงตอนนี้ยังคิดจะโดดเด่นอยู่ ไม่รู้ที่ตายจริง ๆ" ถานหงหัวเราะอย่างมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าลู่เฉินจะขึ้นเวทีแล้วถูกทุบตีอย่างรุนแรง"พูดถูก เรื่องใหญ่แบบนี้ แม้แต่พี่เจียวก็ไม่กล้าตอแหล ไอ้เด็กคนนี้ขึ้นไป เป็นการรนหาที่ตายเองไม่ใช่หรือ?"กลุ่มชายหญิงพากันหัวเราะเยาะในมุมมองของพวกเขา ลู่เฉินก็เรียกร้องความสนใจโดยสิ้นเชิงการต่อสู้ระดับสูงสุดเช่นนี้ คนทั่วไปสามารถเข้าไปแทรกแซงได้หรือ?พอไม่ได้ระวังเล็กน้อย ชีวิตก็จะไม่มีแล้วนะ"ชายหนุ่ม คุณแน่ใจนะว่าจะปรากฏตัวแทนตระกูลฉาวหรือ?"ในเวลานี้ ชายชรา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 241
"เชี่ย! จบแค่นี้เลยหรือ?"มองไปที่คนอ้วนที่คว่ำบนพื้นใต้สังเวียน ทุกคนในศูนย์ศิลปะการต่อสู้อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่กล้าเชื่อพวกเขาต่างก็คิดว่าลู่เฉินไม่มีโอกาสชนะแม้แต่น้อยไม่คิดว่าจะพลิกผันครั้งใหญ่เช่นนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อีกฝ่ายทำแค่กระบวนเดียวตั้งแต่ต้นจนจบน่ากลัวจริง ๆ"เชี่ย! ชายคนนี้ชนะเลยหรือ? สถานการณ์อะไรล่ะ?"อู๋เจียวและคนอื่น ๆ เบิกตากว้างด้วยสีหน้าที่เหลือเชื่อคนอ้วนที่สามารถเอาชนะอาจารย์หลิวได้ กลับพ่ายแพ้ต่อลู่เฉินพูดตามแบบนี้ อีกฝ่ายจะเก่งกว่าเขาไม่ใช่หรือ?"ไม่ เป็นไปไม่ได้ ผู้ชายคนนี้ต้องใช้วิธีการที่เลวทรามแน่ ๆ ไม่งั้นจะชนะได้ง่ายขนาดนี้ได้อย่างไร?"ถานหงส่ายหัวไม่หยุดและไม่กล้ายอมรับเลย"เพิ่งเกิดอะไรขึ้น? ทําไมศิษย์พี่สองเพียงแตะต้องก็ล้มลงไปแล้ว?"เฉินเป่ยเบิกตากว้าง เขาไม่กล้าจะเชื่อเล็กน้อยการป้องกันของศิษย์พี่สอง นั่นเป็นมีดและปืนก็ทำลายไม่ได้ในที่นี่ นอกจากศิษย์พี่ใหญ่และราชาขาเหนือแล้ว คงไม่มีใครสามารถทําลายการป้องกันเขาได้ไอ้หนุ่มนั้น ใช้วิธีอะไรกันแน่?"มีความสามารถเล็กน้อย คาดไม่ถึงว่าจะหาจุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 242
"คุณรนหาที่ตาม!"ชายชราจมูกงุ้มที่ถูกยั่วยุจนโกรธ ในที่สุดก็ไม่ออมมืออีกต่อไปเขากระโดดขึ้น ขาทั้งสองเตะติดต่อกัน กลายเป็นเงาขานับไม่ถ้วน มุ่งสู่ลู่เฉินการโจมตีครั้งนี้ ไม่ใช่การโจมตีแบบจุดต่อจุดอีกต่อไป แต่ครอบคลุมไปทุกด้านทำให้คนไม่มีทางหนีและไม่มีทางป้องกันได้"ไอ้เด็กน้อย ครั้งนี้ผมจะดูว่าคุณจะหลบไปไหนได้อีก"ชายชราจมูกงุ้มยิ้มอย่างดุร้าย เงาขามากขึ้นเรื่อยๆ และครอบคลุมกว้างขึ้นเรื่อยๆส่วนลู่เฉินที่ถูกมุ่งไว้ กลับยืนนิ่งเฉยอยู่"ชัยชนะถูกกําหนดไว้แล้ว"หวางเสวียนส่ายหัว และพร้อมที่จะลุกขึ้นและจากไปท่าร่างของลู่เฉินทําให้เขาประหลาดใจเล็กน้อยจริง ๆแต่ต่อหน้าผู้ยอดฝีมืออย่างราชาขาเหนือ ก็ยังไม่พอเลยไม่ว่าท่าร่างจะดีแค่ไหน คู่ต่อสู้ก็โจมตีทุกด้านโดยตรง แล้วจะหลบไปทางไหนได้?กลอุบายใด ๆ ก็ไร้ประโยชน์เมื่อเผชิญกับความสามารถที่แท้จริง"ปัง!"ทันใดนั้นก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นจากสังเวียนจากนั้น เงาขาเต็มท้องฟ้าก็หายไปและขาข้างหนึ่งของชายชราจมูกงุ้ม หยุดอยู่ข้างหูของลู่เฉินพอดีไม่ใช่ว่าเขาให้ความเมตตา แต่เป็นน่องของเขา ถูกมือข้างหนึ่งจับไว้สักพักหนึ่ง เขาจะขยับตัวไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 243
บนสังเวียนลู่เฉินยืนด้วยวางมือสองข้างไปด้านหลัง บารมี ยิ่งใหญ่อลังการในขณะนี้ เขาไม่เก็บความเฉียบแหลมอีกต่อไป แต่กลับแข็งแกร่งขึ้นเป็นพิเศษทุกที่ที่สายตาเขามองผ่านไป ไม่มีใครกล้าสบตากับเขาเลยเอาชนะราชาขาเหนือได้ในท่าเดียว ความแข็งแกร่งนี้ เพียงพอที่จะทําให้ผู้คนนับถือ"ไม่คาดคิดว่าตระกูลฉาวจะซ่อนผู้ยอดฝีมือคนหนึ่งไว้"หวางเสวียนหรี่ตามอง ใบหน้าของเขาจริงจังมากขึ้นความสามารถที่ลู่เฉินพึ่งแสดงให้เห็น ได้รับความเคารพจากเขาแล้วแม้แต่เขา ก็ไม่สามารถเอาชนะราชาขาเหนือได้อย่างง่ายดายด้วยมือเปล่า"เปราะบางจัง"ลู่เฉินตบฝุ่นที่แขนเสื้อ แล้วพูดอย่างเบา ๆ ว่า "คนต่อไป..."เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนในสำนักสวนอู่ก็มองหน้ากันแม้แต่ราชาขาเหนือก็พ่ายแพ้ไปแล้ว ใครจะเป็นคู่ต่อสู้เขาได้อีก?"ศิษย์พี่ใหญ่ครับ ตอนนี้จะทํายังไงดีครับ? ไอ้เด็กคนนี้บ้าบิ่นไปจริง ๆ"เฉินเป่ยกัดฟัน เขาไม่เต็มใจมาก"ดูเหมือนว่า ผมต้องลงมือด้วยตัวเองแล้ว"หวางเสวียนลุกขึ้นอย่างช้า ๆ ด้วยสายตาที่สดใสเขามาตามคําสั่งของอาจารย์ ความตั้งใจเดิมคือเพื่อมารักษาเสถียรภาพของสถานการณ์และไม่ได้ตั้งใจจะออกหน้าเพราะในสา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 244
"ฮะ?"หวางเสวียนเบิกตากว้างเขาก็ไม่ได้คิดว่าลู่เฉินจะใช้นิ้วหนีบดาบได้ความแข็งแกร่งและความมั่นใจในตนเองนี้ เกินความคาดหมายของเขามากแน่นอนว่าเขาไม่ได้กลัว แต่เจตนาสู้ของเขากลับพุ่งสูงขึ้นยิ่งคู่ต่อสู้แข็งแกร่ง เขาก็ยิ่งตื่นเต้น"กลับมา!"หวางเสวียนสะบัดมือเดียวทันใดนั้นก็ดาบยาวก็หดกลับจากปลายนิ้วของลู่เฉิน เหมือนงูวิญญาณ "โอ้?"ลู่เฉินค่อนข้างประหลาดใจแม้ว่าเขาจะต่อสู้กับศัตรูด้วยกําลังในระดับเดียวกัน แต่ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดาจริง ๆ ที่อีกฝ่ายสามารถหลุดพ้นจากการปิดล้อมของเขาได้"ระวังนะ""ต่อไป ผมจะให้คุณเห็นท่าดาบลวงตาของผม"หลังจากหวางเสวียนเตือนประโยคหนึ่งไปแล้ว ก็ออกดาบอีกครั้งดาบแทงออกไป กลายเป็นดาบร้อยเล่ม ดาบพันเล่มในพริบตาภายในระยะสามเมตร มีเงาดาบมากมาย และแม้กระทั่งได้พันกันเป็นตาข่ายแล้วล้นหลาม และแยกแยะจริงหรือเท็จได้ยาก"เป็นท่าดาบลวงตาหรือ ดูเหมือนว่าหวางเสวียนจะจริงจังแล้ว""ได้ยินมาว่าพอท่าดาบลวงตาออกมา ไม่มีใครหยุดได้ เด็กคนนี้จะแพ้ไปแน่ๆ""ฆ่า ฆ่า ฆ่าเขาไป!"ด้านล่างเวทีมีเสียงดังสนั่นมีทั้งแปลกใจ กังวล และคอยซ้ำเติมภายใต้สายตาของทุกคน ล
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 245
ลู่เฉินเพิ่งเผชิญหน้ากับท่าดาบลวงตาของเขา เรียกได้ว่าคล่องแคล่วและสบายมากแม้ว่าเขาจะพยายามอย่างเต็มที่ และใช้ท่าดาบทั้งชุดเสร็จ แต่ก็ไม่ได้ทําร้ายอีกฝ่ายแม้แต่เส้นผมเดียวแม้ตลอดกระบวนการ อีกฝ่ายจะใช้เพียงมือเดียวถ้าเป็นเช่นนั้น เขายังมองไม่เห็นช่องว่างของความแข็งแกร่งระหว่างพวกเขา แล้วจะแตกต่างจากคนโง่อย่างไร?"ท่าดาบลวงตาองคุณ ฝึกมาได้อย่างดีจริง ๆ แต่น่าเสียดาย มีช่องโหว่สามแห่ง" ลู่เฉินพูดเบา ๆเพราะอีกฝ่ายอ่อนน้อมถ่อมตนและสุภาพ รู้การคัดเลือก เขาถึงจะไว้หน้าบ้างไม่อย่างนั้น เขาคงตบอีกฝ่ายลงไปใต้เวทีตั้งนานแล้ว"สามแห่งไหน" หวางเสวียนขมวดคิ้ว"ดาบสาม ดาบเก้า ดาบยี่สิบหก"ลู่เฉินกล่าวคําเตือนอย่างมีความหมายแฝงอยู่ “ช่องโหว่ทั้งสามนี้คลุมเครือมาก เมื่อเผชิญหน้ากับนักสู้ทั่วไป ยังมองไม่เห็นเบาะแส แต่ในสายตาของผู้ยอดฝีมือที่แท้จริง นี่เป็นการบาดเจ็บที่ร้ายแรง"เป็นไปไม่ได้! ท่าดาบชุดนี้ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ทําไมถึงมีช่องโหว่ที่ร้ายแรง?" หวางเสวียนไม่กล้าเชื่อ"ฝึกฝนเป็นอย่างดีมันไม่เท็จ ที่มีช่องโหว่ก็ไม่เท็จ ถ้าผมเดาไม่ผิด คนที่สอนวิชาดาบให้คุณ ได้จงใจซ่อนสามท่า ไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 246
หลังสังเวียนการแข่งขันจบลง ลู่เฉินและคนของฉาวซวนเฟยก็ยังไปรับประทานอาหารค่ำข้างนอกเมื่อเขากลับถึงโรงพยาบาล ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้วไฟในโรงพยาบาลเปิดอยู่ และในขณะที่เขาเพิ่งเดินเข้าไปนั้นใบหน้าขี้เล่นที่สวยงามและคุ้นเคยก็เข้ามาในระยาสายตาเธอคือหลี่ชิงเหยาเธอกำลังสนทนาอยู่กับหลินหว่านเอ๋อร์ ทั้งสองคุยไปหัวเราะไปเมื่อเทียบกับความเย็นยะเยือกในอดีต ตอนนี้เธอดูเข้าถึงได้ง่ายขึ้นมาก"คุณลู่ คุณกลับมาแล้วเหรอ?"พอเห็นลู่เฉิน หลินหว่านเอ๋อร์ก็ลุกขึ้นทักทายทันที "คุณคุยกับคุณหลี่ก่อน ฉันจะไปทําอาหารมื้อดึกให้คุณค่ะ""ไม่ต้องลำบากเลยครับ ผมกินข้างนอกมาแล้ว"ลู่เฉินหัวเราะและหันไปมองทางหลี่ชิงเหยา "คุณมาได้ยังไง?""แน่นอนว่ามาขอบคุณคุณน่ะสิ"หลี่ชิงเหยายิ้มออกมาเล็กน้อย มันเป็นรอยยิ้มที่ไม่ค่อยจะได้พบบ่อยนัก: "เมื่อวานถ้าไม่ใช่ได้คุณช่วยเหลือ หายนะที่ตามมาคงมากมายจนสุดจะคาดเดาได้ ฉันคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าหลวี่ยวี่ถางจะเป็นคนหน้าซื่อใจคด""ไม่ต้องเกรงใจ ถ้าเป็นใครคนอื่น ผมก็จะช่วยเหมือนกัน" ลู่เฉินตอบอย่างนิ่ง ๆ "ทำไม? ยังโกรธอยู่เหรอ?"หลี่ชิงเหยาน้ำเสียงอ่อนลง "แม่ของฉันหุนหันพล
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 247
เธอไม่มีเรื่องอื่นให้ทำแล้วหรือไง?ลู่เฉินสะบัดหัวและหลังจากล้างหน้าแปรงหันเสร็จแล้ว เขาก็เดินไปเปิดประตูใหญ่ตามปกติหลังจากเสียง "เอี๊ยด" ในเวลาเดียวกันประตูก็ถูกเปิดออกเงาคนที่มีเลือดไหลนองเต็มตัว จู่ๆ ก็เทเข้ามาในบ้านร่างคนที่เสื้อขาวเปื้อนเลือด บนตัวยังแบกดาบหัก ดูท่าเหมือนได้หมดสติไปนานแล้วลู่เฉินเปิดดู เขาก็พบว่าชายชุดขาวคนนี้คือหวางเสวียน"เมื่อคืนผมเหมือนไม่ได้ทําร้ายเขาจนบาดเจ็บนี่นา?"ลู่เฉินลูบคางแม้ว่าจะอยู่ในอันดับหก แต่ก็ไม่ใช่มือดีที่เก่งกาจอะไรแต่ภายในเมืองเจียงหลิงเล็ก ๆ นี้ ก็นับว่าอยู่อันดับต้น ๆ เหมือนกันทำไมอยู่ ๆ ถึงโดนคนตีจนเป็นแบบนี้ได้ล่ะ?"ถือว่าไอ้นี่มันโชคดี"ลู่เฉินกระซิบเบา ๆ แล้วพาหวางเสวียนตรงเข้าไปในโรงพยาบาลหวางเสวียนล้มลงที่หน้าประตูโรงพยาบาล แบบนี้เขาก็ไม่สามารถเห็นคนตายไปต่อหน้าโดยไม่ช่วยได้แม้ว่าหวางเสวียนจะได้รับบาดเจ็บภายนอกหนักมาก แต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร หลังจากให้ยาและพันแผลอย่างง่าย ๆ ก็สามารถจัดการได้แล้วแต่ความเสียหายของเส้นเลือดภายในไม่น้อยเลย แม้แต่จุดตันเถียนก็ได้รับความเสียหายอย่างหนักคนที่ลงมือทำร้ายเขา เห็นได้ช
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
