เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1130
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1131
“ครับ!”กลุ่มอันธพาลที่อยู่ด้านหลัง ก็ชักอาวุธออกมาทันทีและมุ่งหน้าไปข้างหน้าด้วยสายตากระตือรือร้นทุกคนในตระกูลมู่หรงตื่นตระหนกและรวมตัวกันอย่างรวดเร็วพวกเขาได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตามก็จะต้องมีทหารมาปกป้อง เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขารู้สึกเสียเปรียบเล็กน้อย“ชิง ชิง ชิง...” ในช่วงเวลาวิกฤติ จู่ๆเข็มเงินแถวหนึ่งพุ่งออกมาอันธพาลหลายสิบคนที่พุ่งไปข้างหน้า ถูกแช่แข็งอยู่ตรงนั้นและไม่สามารถขยับได้อาวุธในมือถูกยกขึ้นไปในอากาศ ไม่สามารถเอาลงมาได้“ใครกัน? ใครมันแอบทำแบบนี้?”สีหน้าของมู่หรงไห่มืดลง และดวงตาที่เฉียบคมของเขาก็มองไปรอบๆ“ผมเอง”ลู่เฉินยืนขึ้นอย่างช้าๆ ดึงดูดความสนใจของทุกคนทันทีสถานการณ์ในทำเนียบของนายพลสิ้นสุดลงแล้ว ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ แขกทุกคนที่อยู่ในนั้นตกอยู่ในอันตรายและไม่กล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้อื่นไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีคนกล้าทำตัวเด่น“คุณเป็นใคร?”มู่หลงไห่เงยหน้าขึ้นมองด้วยความสงสัยเล็กน้อย“แขกของทำเนียบนายพล” ลู่เฉินกล่าวอย่างใจเย็น“ผู้กระทำผิดทุกคนต่างก็มีความผิดของตัวเอง และเรื่องนี้ไม่เกี่ยว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1132
เงียบห้องจัดเลี้ยงทั้งห้องก็เงียบลงทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นรักษะถูกต่อยจนลอยไปทุกคนเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อรักษะเป็นใคร?ชายที่แข็งแกร่งที่รู้จักกันดีในอาณาจักรเทียนจู๋ และผู้ฝึกร่างขั้นจิงซือที่แท้จริงสิ่งมีชีวิตแบบนี้ ถูกลู่เฉินต่อยจนล้มลงกับพื้นจริงหรือ?เป็นไปได้ยังไง? ! “ให้ตายเถอะ! เด็กคนนี้แข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ? ล้อกันเล่นหรือเปล่า?”“ดูเหมือนจะผอมแห้ง คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้”“ไม่สามารถตัดสินจากรูปลักษณ์ภายนอกได้จริงๆ!”หลังจากเงียบไปชั่วขณะ ผู้คนทั้งหมดก็เกิดความโกลาหลในตอนแรกพวกเขาคิดว่าลู่เฉินกำลังรนหาที่ตาย แต่ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้ว่าอีกฝ่ายกำลังซ่อนความลับบางอย่างไว้“ไม่มีทาง เด็กคนนี้เป็นผู้ฝึกร่างขั้นจงซือเหรอ?” มู่หรงเฉิงดูตกใจหลัวช่ามีพลังมากเพียงใด เขาเองก็เพิ่งจะได้รับประสบการณ์นั้นเป็นการส่วนตัวมาแล้วด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เขาก็พ่ายแพ้โดยไม่มีการต่อต้านใดๆแต่ตอนนี้ลู่เฉินสามารถเอาชนะรักษะได้จริงๆแล้ว กล่าวอีกนัยหนึ่ง อย่างน้อยคู่ต่อสู้ก็อยู่ในระดับผู้ฝึกร่างชั้นจงซือ!เพราะมีเพียงผู้ฝึกร่างขั้นจงซือเท่านั้นที่สาม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1133
ลู่เฉินตอบสนองอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าเคร่งขรึมมีสิ่งของน้อยมากที่สามารถดักจับผู้ฝึกร่างขั้นจงซือได้ และเชือกมังกรก็เป็นหนึ่งในนั้นว่ากันว่าเชือกผูกมังกรนั้นแข็งแกร่งมาก ใช้ดาบก็ยากที่จะตัด และคงกระพันต่อน้ำและไฟ แม้ว่าผู้ฝึกร่างขั้นจงซือจะถูกมัดไว้ เขาก็ทำได้เพียงนั่งรอความตายเท่านั้นเพียงแต่ว่าสิ่งของนี้ถูกควบคุมโดยสำนักงานเจิ้นอู่ คนธรรมดาไม่สามารถมีมันได้“ไม่เลวเลยนี่ ตาข่ายขนาดใหญ่นี้ ถักโดยผมด้วยเชือกผูกมังกร มันถูกใช้เป็นพิเศษเพื่อจัดการกับพวกที่เป็นผู้ฝึกร่างขั้นจงซือ”มู่หรงไห่ยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “เดิมทีไพ่ตายอันนี้มีไว้เผื่อเฉยๆ แต่ผมไม่ได้คาดคิดว่ามันจะมีประโยชน์จริงๆ ทีนี้ คุณคิดว่า ใครจะเป็นผู้ชนะ?”คนที่ทำการฝึกร่างต่ำกว่าขั้นจงซือใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นใคร ตราบใดที่พวกเขาถูกมัดด้วยเชือกมังกร แม้ว่าจะมีความสามารถในการไปถึงสวรรค์ก็ตาม มันก็จะไม่เกิดประโยชน์“ชิบหายแล้ว! ลู่เฉินถูกมัดด้วยเชือกมังกร ตอนนี้ไม่มีใครสามารถหยุดเย่ชาได้แล้ว!” สีหน้าของมู่หรงเฉิงเปลี่ยนไปการระเบิดอย่างกะทันหันของลู่เฉินทำให้เขามีความหวังริบหรี่แต่เขาไม่คาดคิดว่ามู่หรงไห่จะมีไพ่เด็ดซ่อนอยู
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1134
“หา?”ลู่เฉินตกตะลึงมู่หรงเฉิงตกตะลึงมู่หรงไห่ก็ตกตะลึงเช่นกันทุกคนในตระกูลมู่หรง รวมถึงแขกทุกคนที่อยู่ด้วย ต่างตกตะลึงและเหลือเชื่อเมื่อเย่ชาเริ่มการโจมตี พวกเขาทุกคนคิดว่ามู่หรงเจิ้นกั๋วตกอยู่ในอันตรายเพราะสำหรับผู้ฝึกร่างขั้นจงซือที่แข็งแกร่ง การฆ่าชายชรานั้นง่ายพอ ๆ กับการสับแตงและหั่นผัก และไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามเลยอย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคาดคิดว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะเป็นอย่างอื่นเย่ชาไม่เพียงทำร้ายมู่หรงเจิ้นกั๋วไม่ได้เท่านั้น แต่เขายังเสียชีวิตด้วยถึงขนาดที่ว่า มู่หรงเจิ้นกั๋วไม่ได้มองอย่างละเอียดด้วยซ้ำ เขาแค่คว้ามาอย่างลวกๆ ตรึงเย่ชาขึ้นไปในอากาศ แล้วบีบคอของเขาเขาดูเรียบง่ายและผ่อนคลายมาก ราวกับว่าเขาไม่ได้ฆ่าผู้ฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เหมือนฆ่าไก่ตัวน้อย“ฉัน...ฉันไม่ได้ดูผิดไปใช่ไหม? เย่ชา...ตายแล้วจริงๆ เหรอ?”“แม่งเอ้ย! การสังหารผู้ฝึกร่างขั้นจงซือในกระบวนท่าเดียวนั้นทรงพลังเกินไปหรือเปล่า?”“ปรากฎว่านายพลเฒ่าเป็นคนที่ทำตัวคมในฝักจริงๆ เป็นเพราะพวกเรามีตาหามีแววไม่!”หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ฉากก็เกิดความโกลาหลเมื่อมองไปที่มู่หรงเจิ้นกั๋วผู้สง่างาม ทุกคนต
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1135
“จนถึงตอนนี้ คุณยังดื้ออยู่เหรอ? ผู้หญิงคนนั้นใช้คุณ เธอทำร้ายคุณ ทำไมคุณถึงเชื่อเธอมากกว่าสายเลือดของคุณ!” มู่หรงเจิ้นกั๋วตะโกน“หุบปาก! ตั้งแต่ห้าปีที่แล้ว ผมตัดสัมพันธ์กับคุณไปแล้ว ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณอีกต่อไป!” มู่หรงไห่ดูดุร้ายเล็กน้อย“คุณ...คุณไม่สำนึกผิดเลย!” มู่หรงเจิ้นกั๋วโกรธจัดทุกสิ่งที่ต้องอธิบายได้รับการอธิบายแล้ว และทุกสิ่งที่ต้องพูดก็พูดไปแล้วเขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมมู่หรงไห่ถึงไม่ฟัง?“มู่หรงเจิ้นกั๋ว! ผมยอมรับว่าประเมินคุณและทำเนียบนายพลต่ำเกินไป แต่ถ้าคุณคิดว่าคุณมีโอกาสที่จะชนะ คุณคิดผิดโดยสิ้นเชิง!”มู่หรงไห่หัวเราะอย่างชั่วร้าย หยิบนกหวีดออกมาจากกระเป๋าของเขา และเป่ามันอย่างแรง“เฮ้--!”พร้อมกับเป่านกหวีดอันแหลมคม ก็มีการเคลื่อนไหวนอกห้องทันทีทันใดนั้นกลุ่มทหารองครักษ์สวมชุดเกราะก็เข้ามาอย่างน่ากลัวเมื่อเทียบกับอันธพาลพวกก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าทหารติดอาวุธเหล่านี้แข็งแกร่งกว่ามากทันทีที่ปรากฏตัวก็รู้สึกถึงการกดขี่ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว“ผมใช้เวลาห้าปี เพื่อสร้างหน่วยกล้าตายนี้ขึ้นมา ทุกคนในนั้นได้รับการคัดเลือกมาอย่างดีและมีประสบการณ์การต่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1136
นักฆ่าชุดดำเหล่านี้ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันและไม่ได้เตรียมตัวไว้เลยจากปรากฏตัว สู่การโจมตี สู่จุดสิ้นสุดเพียงชั่วพริบตาทุกคนรู้สึกว่าในพริบตา หน่วยกล้าตายทั้งหมดที่มู่หรงไห่ฝึกฝนอย่างระมัดระวังก็ถูกตัดหัวแล้วกระบวนการทั้งหมดรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อจนไม่มีใครสามารถตอบสนองได้เลย“เช่ง เช่ง เช่ง...”ด้วยเสียงของการชนกันของโลหะ หน่วยกล้าตายของมู่หรงไห่ทั้งหมดก็ล้มลงกับพื้น ตายไปทั้งตัวไม่ใช่ศัตรูแต่อย่างใดหลังจากจัดการหน่วยกล้าตายแล้ว นักฆ่าชุดดำเหล่านี้ก็แบกหัวคนไว้และยืนอย่างเงียบ ๆ รอคำสั่งต่อไป“อะไรกัน?!”เมื่อเห็นหน่วยกล้าตายทั้งหมดล้มลงกับพื้น มู่หรงไห่ก็ยืนตะลึงในจุดนั้นราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่าเขาคำนวณทุกอย่างแล้ว แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่าจะมีพลังที่น่ากลัวซ่อนอยู่ในทำเนียบของนายพลด้วยการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียว ก็ได้สังหารหน่วยกล้าตายทั้งหมดของเขาทันที ซึ่งน่าตกใจมาก“มู่หรงไห่ คุณประเมินตัวเองสูงเกินไป และประเมินพลังของทำเนียบนายพลต่ำไป”มู่หรงเจิ้นกั๋วเริ่มเข้าใกล้อย่างช้าๆ “คุณคิดว่าหลังจากห้าปีของการวางแผน คุณจะสามารถโค่นล้มทำเนียบของนายพลได้เหรอ? คุณเคยคิดบ้างไห
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1137
แขกคนอื่นๆ ก็ล้มหงายหลังเช่นกัน บางคนได้รับบาดเจ็บสาหัส และบางคนเสียชีวิตในที่นั้นผลพวงของการระเบิดอันน่าสยดสยอง ห้องจัดเลี้ยงทั้งหมดก็ถูกรื้อลงสู่พื้นทันทีชั่วขณะหนึ่งทั่วทั้งแผ่นดินร้องไห้คร่ำครวญ เลือดและเนื้อก็ปลิวไปทุกที่“มู่หรงไห่!”มู่หรงเจิ้นกั๋วที่ผมยุ่งเหยิง ไม่คำนึงถึงอาการบาดเจ็บของตัวเอง รีบไปที่จุดศูนย์กลางของการระเบิดและเริ่มค้นหาซากปรักหักพังอย่างบ้าคลั่งหลังจากค้นหาไปมา ทั้งหมดที่ได้รับในตอนท้ายก็คือร่างกายที่ไม่เป็นชิ้นเป็นอันของมู่หรงไห่การระเบิดเมื่อสักครู่นี้ ทำให้มู่หรงไห่แตกออกเป็นชิ้นๆ ไร้ร่างมนุษย์โดยสิ้นเชิงสิ่งที่สมบูรณ์ที่สุดที่เหลืออยู่คือหัวครึ่งเดียวที่เปื้อนเลือด“มู่หรงไห่! มู่หรงไห่!”มู่หรงเจิ้นกั๋วจับร่างขาดวิ่น ร้องไห้ออกมาครู่หนึ่ง และทรุดตัวลงอย่างอารมณ์เสีย “ทำไม? ทำไมคุณถึงทำแบบนี้? ทำไมคุณต้องโง่ขนาดนี้ด้วย? ทำไม?!”เขาไม่อยากจะเชื่อและไม่สามารถยอมรับเลย ว่ามู่หรงไห่จะใช้มาตรการที่รุนแรงเช่นนี้เพื่อที่จะแก้แค้น เขาไม่สนใจแม้แต่ชีวิตของตัวเองเขาเศร้าโศก เสียใจ โกรธ แต่ส่วนใหญ่สิ้นหวังลูกชายที่รักที่สุดจากไป และผู้สืบทอดที่ด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1138
“วาตานาเบะไอ้หมาเฒ่า เพียงเพราะคุณอยากทำตัวดุร้ายที่นี่ คุณมีความสามารถอะไรกัน?”มู่หรง เจิ้นกั๋ว ค่อยๆ ยืดหลังของเขาออกด้วยเจตนาฆ่าในดวงตาของเขา “สามสิบปีที่แล้วผมสามารถตีคุณจนฟันร่วงได้ ตอนนี้ก็ยังทำได้”“เพื่อนเก่า อย่าเร่งเร้านัก คุณสามารถซ่อนมันจากคนอื่นได้ แต่คุณไม่สามารถซ่อนมันจากผมได้”วาตานาเบะโอหัวเราะเยาะและส่ายหัว “หลังจากต่อสู้มาหลายปี ร่างกายของคุณก็เต็มไปด้วยรูมานานแล้ว เมื่อรวมกับการระเบิดเมื่อกี้และการฟาดฝ่ามือของผมอย่างเต็มแรง ตอนนี้คุณได้รับบาดเจ็บสาหัส ผมเกรงว่าคุณจะลุกขึ้นยืนไม่ได้ด้วยซ้ำใช่ไหม?”“ถ้าไม่เชื่อก็เข้ามาลองดูไหม?”มู่หรงเจิ้นกั๋วยื่นมือออกมาเพื่อกวักมือเรียก ราวกับว่าพร้อมให้เข้ามาวาตานาเบะโอ เหลือบมองขึ้นลงไม่รีบโจมตีแต่ยังคงทดสอบคำพูดของเขาต่อไป “เพื่อนเก่า เป็นยังไงบ้าง การตายของลูกชายคุณทำให้ปวดใจใช่ไหม? ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา ผมแอบใช้ความพยายามในการฝึกฝนเขา น่าเสียดายที่พลาดไปนิดเดียว”“ที่แท้ เป็นคุณเองไอ้หมาเฒ่าที่ทำแบบนี้!”มู่หรงเจิ้นกั๋วกัดฟันและหายใจถี่ขึ้น “ความผิดทุกอย่างมีเจ้าของ และหนี้ทุกอย่างก็มีเจ้าของ หากคุณมีความเกลียดชัง มาห
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
