เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 24
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-28 22:00:56
บทที่เกี่ยวข้อง
หลงไฟมาร ตอนที่ 25
ตอนที่ 25 เช้าวันถัดมาภายในห้องรับแขกของครอบครัวอิทธิเชษฐ์ได้ต้อนรับตัวแทนจากนักธุรกิจหนุ่มชาวฮ่องกงมาเจรจาขอซื้อคฤหาสน์หลังงาม เมื่อสืบทราบมาว่าลูกชายของบ้านนี้ไม่สามารถหาเงินไปชำระหนี้ให้กับธนาคารได้ ขณะที่ประมุขของบ้านก็นอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล หลังจากเข้าไปตรวจร่างกายตามคำแนะนำของเพื่อนรักแล้วคุณหมอแนะนำให้นอนดูอาการ เพราะคนป่วยอยู่ในภาวะเครียดจัด ทำให้ภายในห้องรับแขกของครอบครัวอิทธิเชษฐ์เหลือเพียงคุณปภาดาคอยรับหน้าอยู่เพียงลำพังเพราะลูกสาวคนโตไม่อยากลงมาเสวนาด้วย“ผมหวังว่าคุณน่าจะพอใจกับข้อเสนอของเจ้านายผมนะครับ” หนุ่มสัญชาติฮ่องกงพูดขึ้นหลังจากอธิบายถึงข้อตกลงด้วยภาษาไทยแปร่งปร่า“ฉันขอเวลาสามวัน แล้วจะติดต่อกลับไป” คุณปภาดาตอบกลับเสียงเรียบ พร้อมครุ่นคิดถึงข้อเสนอที่หนุ่มวัยสามสิบห้ายื่นมาให้ตน แต่ที่ตนยังคิดลังเลเพราะชายหนุ่มคนดังกล่าวไม่มีภาพของชายหนุ่มที่ต้องการบุตรสาวของตนไปเป็นภรรยามาให้ดูจึงทำให้ตัดสินใจยากขึ้น“ได้ครับ นี่นามบัตรของผม ถ้าได้คำตอบ ติดต่อผมได้เลยโดยตรง”กล่าวจบก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนโค้งศีรษะเล็กน้อยแล้วเดินออกไปพร้อมคนติดตาม ส่วนคุณปภาดา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28หลงไฟมาร ตอนที่ 26
ตอนที่ 26 “ก็พี่ปัดน่ะสิ ชอบหาเรื่องเปรม” ปิ่นสุดาเถียงเสียงแหลม พลางสะบัดหน้าใส่พี่ชายและมารดา“พี่หาเรื่องแกตอนไหนยัยเปรม” ปฐวีโต้กลับน้องสาวเสียงเหนื่อยๆ“พอที!” คนเป็นแม่ตวาดลั่น ส่งสายตาดุตามไปด้วย“คุณแม่! ทำไมต้องตวาดเปรมด้วยคะ ก็พี่ปัดหาเรื่องก่อนนี่” ปิ่นสุดาลุกพรวดอย่างขัดใจ“นั่งลงยัยเปรม แม่มีเรื่องจะคุยกับแก” คุณปภาดาสั่งเสียงดุ ปิ่นสุดาเลยจำใจนั่งลงที่เดิมอย่างกระแทกกระทั้น พลางยกมือกอดอกเชิดหน้าใส่พี่ชาย“มีอะไรคะ แต่ถ้าเป็นเรื่องจับเปรมไปแต่งงาน เปรมไม่มีวันยอมแน่ๆ” ออกตัวเสียงดัง พานทำให้ปฐวีเลยเหลียวมองหน้ามารดาด้วยความสงสัย“แกจะฟังฉันให้จบก่อน แล้วค่อยเถียงค่อยค้านสักนิดไม่ได้หรือไงยัยเปรม หรือแกจะปล่อยให้แม่ของแกตกระกำลำบากเพราะหนี้สินที่พ่อแกไปสร้างเอาไว้กันล่ะ แล้วไหนตอนนี้พอแกยังมานอนป่วยอยู่โรงพยาบาลนั่นอีก”“คุณพ่อไม่สบาย คุณพ่อป่วยเป็นอะไรไปครับคุณแม่” ปฐวีถามด้วยสีหน้าตกใจ เพราะพ่อของเขาท่านก็ดูแข็งแรงดีมาตลอด ไม่น่าจะมาล้มป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลแบบนี้“ไม่รู้เหมือนกัน เห็นหมอแจ้งว่าอยากให้พ่อของแกมีเวลาพักผ่อนให้มากๆ เลยให้นอนพักที่โรงพยาบาล” น้ำเส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28หลงไฟมาร ตอนที่ 27
ตอนที่ 27“ถ้าเป็นอย่างที่ลูกเปรมว่าจริงๆ แม่นี่แหละจะไปพาลูกเปรมกลับมา” คนเป็นแม่ยังคงหว่านล้อมไม่เลิก“คุณแม่ทำได้จริงเหรอคะ แล้วถ้าคนพวกนั้นเป็นพวกมาเฟียล่ะคะ คุณแม่จะไปช่วยเปรมได้ยังไง ว่าแต่เมื่อกี้คุณแม่บอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเจ้าของเกาะเหอฮวาจริงเหรอคะ”ปิ่นสุดากำลังวาดภาพรูปร่างหน้าตาเจ้าของเกาะเหอฮวาตามที่เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีมากๆ แล้วยังมีธุรกิจอยู่ที่ฮ่องกงและเมืองไทย“จริงสิ แล้วลูกเปรมสงสัยอะไร” คุณปภาดาย้อนถามพลางทำคิ้วขมวด“ถ้างั้น คุณแม่รีบตกลงเลยค่ะ ว่าเปรมยินดีไปเป็นภรรยาให้เจ้าของเกาะเหอฮวา” ปิ่นสุดาตอบด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น หน้าตาก็ยิ้มพรายจนมารดาสงสัย“ลูกเปรม ลูกรู้จักเจ้าของเกาะหรือไง” คุณปภาดาถามบุตรสาวด้วยสีหน้าประหลาดใจไม่น้อย“ไม่รู้จักหรอกค่ะคุณแม่ แต่เพื่อนๆ ของเปรมที่ทำงานอยู่บนเกาะใกล้เกาะเหอฮวา เคยเห็นหน้าตาเจ้าของเกาะเหอฮวามาแล้ว แถมผู้ชาย คนนี้ยังมีธุรกิจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01หลงไฟมาร ตอนที่ 28
ตอนที่ 28“คุณยังเข้าไปเยี่ยมไม่ได้” พิธานเอ่ยบอกเมื่ออีกคนจะเปิดประตูเข้าไป ปฐวีเหลียวมองพลางละมือห่างจากประตู“แกเป็นใครวะ แล้วมาทำอะไรที่นี่” ปฐวีถามเสียงห้วน มองคนชอบแส่ตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนเหยียดปากยิ้ม“ผมมาเยี่ยมคุณลุง” พิธานบอกเสียงเรียบและไม่คิดใส่ใจกับท่าทีของอีกฝ่าย“เยี่ยมแล้วก็กลับไปซะ แล้วอย่ามายุ่งกับพ่อฉันอีก เพราะฉันไม่ชอบหน้าแกว่ะ” ปฐวีออกปากไล่ สบตากับอีกฝ่ายอย่างท้าทาย พิธานทำเพียงถอนใจเบาๆ เขาก็อยากไปเหมือนกัน แต่อาการของคุณลุงยังไม่ปลอดภัย เลยทำให้เจ้าของโรงแรมชื่อดังของเกาะกูดยืนนิ่งเฉย“เฮ้ย! ฉันบอกให้แกกลับไปไง” ปฐวียื่นมือกระชากเสื้อแล้วผลักอกของพิธานจนอีกคนเสียหลักเซชนผนัง“ผมไปแน่ แต่ต้องรู้ว่าอาการคุณลุงปลอดภัยเสียก่อน” ยืนตั้งหลักได้แล้วก็โต้กลับเสียงเข้ม จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางหลังจากถูกปฐวีกระชาก“ก็กูบอกแล้วไงว่านั้นน่ะพ่อกู กูดูแลเองได้ ส่วนมึง รีบๆ ไปซะ ก่อนจะถูกกระทืบ&r
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02หลงไฟมาร ตอนที่ 29
ตอนที่ 29 ช่วงบ่ายของวัน หลังจากที่เจ้านายหนุ่มเดินทางออกจากเกาะไปแล้ว จินเหลียงจึงได้เดินลงไปดูหญิงสาวที่ถูกขังอยู่ภายในห้องใต้ดิน โดยไล่ให้เจ้าวายุและสายลมกลับเข้าไปอยู่ในกรง ขณะที่ปิ่นมุกกำลังพยุงตัวลุกจากที่นอนโดยมีหญิงชราวัยห้าสิบคอยดูแลอยู่เนื่องจากคนบนเตียงนอนซมด้วยพิษไข้“คุณเป็นยังไงบ้าง” จินเหลียงเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามาถึงห้องใต้ดิน ปิ่นมุกเงยหน้ามองคนพูดด้วยดวงตาแดงก่ำเพราะพิษไข้ เนื้อตัวของเธอ ร้อนจี๋ราวกับไฟร้อนๆ ลนไปทั่วตัว“คุณเป็นไข้น่ะอาเหลียง เป็นตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ป้าไม่กล้าไปเรียน คุณถัง เลยแต่ได้เช็ดตัวให้” หญิงชราวัยห้าสิบบอกเสียงเนิบนาบ นึกสงสารหญิงสาวรุ่นลูกจับใจทั้งเป็นไข้ตัวร้อน ตามเนื้อตัวก็มีแต่รอยฟกช้ำ หนำซ้ำพวกคนงานท้ายเกาะก็ลือกันให้แซดว่าคุณถังขืนใจหญิงสาวคนนี้แล้วส่งต่อให้ลูกน้องท้ายเกาะอีกสองคน คนชราเลยได้แต่ส่ายหน้ากับพวกปากหอยปากปูที่ไม่รู้ไม่เห็นจริง แล้วก็เอาไปพูดกันจนดังกระฉ่อนไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03หลงไฟมาร ตอนที่ 30
ตอนที่ 30“โหดร้ายที่สุด นี่พวกคุณคิดจะจับฉันไปเป็นอาหารของเสือหรือไง” ปิ่นมุกต่อว่าเสียงโกรธๆ เธอก็คิดอยู่ว่ามีเสียงอะไรดังอยู่หน้าห้องตั้งนานสองนานก่อนมันจะเงียบหายไป“ก็ถ้าคุณอยู่อย่างสงบ ก็คงไม่ต้องไปเป็นอาหารเจ้าวายุกับสายลม สัตว์เลี้ยงตัวโปรดของคุณถังหรอกครับ คุณปิ่นมุก แต่หลังจากคุณฟื้นไข้เมื่อไหร่ ผมต้องเริ่มสอนงานคุณ ตามคำสั่งคุณถัง” จินเหลียงบอกเสียงราบเรียบและตามตื๊อไปเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับเชลยสาวที่มองตาขุ่นขวางแต่ยอมให้อีกคนเช็ดตัวให้“ฮึ! จะให้ฉันเชื่อยังงั้นเหรอ แล้วเจ้านายป่าเถื่อนของพวกคุณ ต้องการให้ฉันทำงานอะไรอีกล่ะ มันช่างทุเรศที่สุด ฉันถูกจับมาเป็นเชลยโดยไม่รู้ความผิด แล้วยังจะมีหน้าสั่งให้ฉันไปทำงาน คอยดูเถอะ ฉันจะหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้”คนถูกกักขังให้อยู่แต่ในห้องใต้ดินโต้กลับเสียงขุ่น เหลียวมองรอบๆ ห้องเพื่อหาทางหนี แต่หากี่ครั้งก็ไม่พบ แล้วไหนยังจะมีเสืออีกสองตัวคอยเฝ้าอยู่หน้าประตูนั่นอีก“เอาละ ผมไม่เถียงกับคุณแล้ว แต่ผมว่าคุณทานข้าวสักหน่อยดีกว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04หลงไฟมาร ตอนที่ 31
ตอนที่ 31“พี่ยังไม่หิว แล้วงานที่บริษัทเป็นยังไงบ้างล่ะ เราเรียนรู้งานได้มากแล้วใช่ไหม เห็นคุณโศธินบอกว่าเราเรียนรู้งานได้เร็ว แต่อย่าหักโหมทำงานจนตัวเองไม่สบายไปเสียล่ะ”“ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่ที่เป็นห่วง พี่ใหญ่ก็เหมือนกันค่ะ อย่าหักโหมงานมากจนไม่มีเวลาหาพี่สะใภ้ให้จินนี่นะคะ” น้องสาวสัพยอก ความหมองเศร้าเพราะคนรักหายหน้าหายตาไปเบาบางลงได้บ้าง“อย่าเร่งพี่เลยจินนี่ คงอีกนานกว่าพี่จะเจอผู้หญิงถูกใจ ส่วนเรื่องพักผ่อน เราก็รู้แล้วนี่ว่าพี่มาพักผ่อนอยู่ที่เกาะส่วนตัวร่วมเดือน ว่างๆ จินนี่ก็ไปหาพี่ได้ตลอด เอาละพี่ต้องกลับก่อน มีเรื่องต้องไปสะสางต่อที่เกาะ”ร่างสูงลุกขึ้นยืนทันทีหลังจากพูดจบโดยมีฮุ่ยหลันเดินมาส่งถึงหน้าประตู ถังเฟ่ยหลงรั้งตัวน้องสาวเข้ามากอดครู่หนึ่งก่อนปล่อยแล้วออกจากห้องไปพร้อมคนติดตาม จนเมื่อเดินลงมาถึงลานจอดรถถังเฟ่ยหลงจึงหันไปสั่งให้กู่ฉินตามตัวลูกน้องให้มาจับตาดูฮุ่ยหลันส่วนฮุ่ยหลันเมื่อพี่ชายจากไปแล้ว หญิงสาวก็มาโทรศัพท์ติดต่อชายคนรักด้วยความร้อนใจ เพราะอีกฝ่ายหายไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05หลงไฟมาร ตอนที่ 32
ตอนที่ 32ช่วงค่ำของวัน ถังเฟ่ยหลงเดินทางมาถึงเกาะเหอฮวาและเมื่อมาถึงก็พบเพื่อนรักนั่งรออยู่นานแล้ว ทว่าเจ้าของเกาะกลับสั่งให้เพื่อนรักนั่งรอต่ออีกสักครู่ เพราะเขาจะเดินลงไปดูเชลยสาวที่ห้องใต้ดิน“คุณ!” เท้าเล็กชะงักกึกอยู่หน้าห้องน้ำเมื่อออกมาแล้วเห็นใครบางคนยืนกอดอกรออยู่“เห็นหน้าผัวคนแรกก็ถึงกับตกใจเลยหรือไง หรือเธอคิดถึงฉัน” เอ่ยถามเสียงเย้ยหยัน“ฉันไม่นับโจรชั่วอย่างคุณไปด้วยหรอก” ปิ่นมุกตอกกลับอย่างไม่คิดเกรงกลัว ทั้งที่ใจหล่นไปอยู่ตาตุ่มนานแล้วตั้งแต่ได้ยินเสียงของมัจจุราชร้ายหน้าหล่อคนนี้“ไม่อยากนับ แต่เธอคงลืมไม่ลงแน่ๆ ว่าฉันคือผัวคนแรกของเธอ” ถังเฟ่ยหลงเหยียดปากยิ้มเยาะ ก่อนก้าวเข้าไปประชิดเชลยสาวที่ยืนตัวสั่นเทา ทั้งที่เมื่อครู่เธอยังกล้าทำปากดีกับเขาไปหยกๆ“จะ...จะทำอะไรฉันอีก” ถามไปก็ก้าวถอยหลังไปเรื่อยจนแผ่นหลังชิดขอบประตูห้องน้ำ“แล้วหน้าที่ของเธอมีอะไรบ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
บทล่าสุด
หลงไฟมาร ตอนอวสาน
ตอนอวสาน“จินหลง เป็นอะไรไปคะ โอ๋ๆ เงียบนะคะ” ปิ่นมุกหันมาโอ๋ลูกน้อยด้วยสีหน้ากังวล ห่วงพ่อของลูกก็ห่วง ห่วงลูกก็ห่วง ส่วนจินหลงก็ไม่ยอมเงียบ ป้าช้อยอาสาอุ้มจินหลงแล้วสั่งให้ปิ่นมุกลงไปดูคนนั่งตากฝนอยู่หน้าบ้านพัก เธอลังเลเล็กน้อยแล้ววิ่งไปคว้าร่มอันใหญ่ออกไปหาคนหน้าบ้านพักที่นั่งตัวสั่นปากสั่นไปหมด“คุณถัง! ทำไมคุณถึงได้ดื้อแบบนี้ล่ะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ฉันกับลูกจะอยู่ยังไงล่ะคะ” ปิ่นมุกลืมเลือนทุกสิ่งไปหมดแล้วเพราะเป็นห่วงเขาจนเผลอพูดความในใจออกไป เธอกางร่มคันใหญ่เข้าบังเม็ดฝน ใช้ผ้าที่ถือติดมือมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คนดื้อรั้นที่ดื้อยิ่งกว่าเด็กสามขวบ“ฉันยอมตายปิ่นมุก หากเธอไม่ยอมอภัยให้ ฉันรักเธอ ปิ่นมุก ฉันทำใจไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่กับฉัน เธอรู้บ้างไหมว่าฉันทรมานแค่ไหนตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันคิดถึงเธอมาก แต่ฉันไม่กล้ากลับมาหาเธอ เพราะฉันคิดว่าสักวัน ฉันจะลืมเธอให้ได้ เหมือนที่เธอลืมฉัน แต่ฉันก็ทำไม่ได้ แล้ววันนี้ก่อนที่ฉันจะตายฉันอยากมาพบเธอ อยากกอดเธอสักครั้ง แล้วฉันจะยอมตาย...ตายอยู
หลงไฟมาร ก่อนอวสาน
ก่อนอวสานหนึ่งชั่วโมงถัดเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังรบกวน คุณแม่ลูกหนึ่งจึงชะเง้อคอมองผ่านหน้าต่างแต่เพราะเวลานี้มืดค่ำแล้วจึงมองเห็นไม่ถนัดนัก ปิ่นมุกหันมามองลูกชายที่ตอนหลับปุ๋ยไปแล้ว แล้วเดินลงไปดูคนมาที่กดกริ่งหน้าบ้านพักหลังจากคว้าเอาเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน เจ้าของบ้านหยุดปลายเท้าทันทีเมื่อเห็นใครบางคนนั่งอยู่บนรถเข็น หน้าตาเขาซูบผอมจนน่าใจหาย ตอนรู้ว่าคุณถังประสบอุบัติเหตุ เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะมีร่างกายผ่ายผอมมากถึงเพียงนี้ ใบหน้าหล่อเหลาบัดนี้ก็ซีดเซียวเหมือนคน ไร้ชีวิตชีวา ปิ่นมุกยืนอยู่ลานหน้าบ้านเพราะสับสน เธอสับสนจริงๆ มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกแบบไหน“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงใช้มือดันล้อรถให้เข้ามาชิดรั้วบ้านมากขึ้น แววตาเศร้าหมองทอดมองร่างเล็กนิ่ง“คุณ...มาทำอะไรคะ” ไม่ได้อยากถามคำถามนี้เลยจริงๆ แต่เพราะไม่รู้จะถามอะไรทำให้ปิ่นมุกเอ่ยคำถามนี้ออกไปแล้วก็ได้แต่รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ“ฉันมาหาเธอ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ อยากคุยกับเธอ อยากกอดเธอ ก่อนที่ฉัน...” เจ้าของคำพูดรู้สึก
หลงไฟมาร ตอนที่ 115
ตอนที่ 115แต่ใครเลยจะรู้ว่าปิ่นมุกที่ทำทีไม่สนใจพ่อของจินหลงอยู่ทุกวันนั่น เธอคิดถึงพ่อของจินหลงอยู่ทุกวัน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง มันเหมือนมีเส้นใยบางเบามาขวางกั้นเอาไว้ มันบางเบาแต่ก็จริงแต่เธอยังทำลายมันจากใจไม่ได้หมดเสียที เธอจำได้ไม่เคยลืมถึงสิ่งที่ คุณถังฝากความเจ็บช้ำไว้ให้เธอ แม้ความเจ็บช้ำมันจะน้อยลงทุกวันแต่เธอไม่เคยลืมเลือนได้“แล้วตกลงวันนี้ เราจะทำอะไรกันบ้างคะพี่มะลิ” ปิ่นมุกเปลี่ยนเรื่องก่อนฉวยเอาตะกร้าผักไปล้าง“คุณปิ่นคะ ผักนั่นน่ะพี่ล้างหมดแล้วละค่ะ” มะลิบอกอย่างเอ็นดูรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเพราะอย่างน้อยคุณปิ่นมุกก็ยังคงอาลัยอาวรณ์คนที่หายหน้าหายตาไปอยู่เหมือนกัน แล้วยิ่งคุณหนูจินหลงหน้าตาเหมือนพ่อขนาดนั้น สักวันเถอะกำแพงในใจของคุณปิ่นมุกต้องพังทลายลงสักวัน“ล้างแล้วก็ล้างอีกได้นี่คะพี่มะลิ” บอกเสียงอ้อมแอ้ม แล้วก็ลงมือล้างผักอย่างตั้งใจ แต่จิตใจกระหวัดถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนบางคนที่เหมือนลูกชายของเธอ“ก็ได้ค่า ล้างให
หลงไฟมาร ตอนที่ 114
ตอนที่ 114 ตอนที่ 1142 ปีต่อมา... นับจากวันที่ได้จากกันในวันนั้น ปิ่นมุกไม่เคยได้ข่าวคราวของคนป่าเถื่อนอีกเลย เขาทำตัวหายไปจริงๆ พร้อมกับเรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆ ลบเลือนไปจากใจของเธอเช่นกัน บิดามักพูดเสมอว่าให้ลืมไปเสียแม้จะยากแต่ก็ต้องลืมเพื่อให้มีแรงเดินต่อไป หลังจากเธอบอกกับบิดาว่าเธอท้อง เมื่อรู้ว่าท้อง เธออยากบอกเขาเหลือเกิน แต่เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงไม่คิดหวนกลับไปและบอกตัวเองว่าให้ลืมคนป่าเถื่อนคนนั้นซะ แต่ยิ่งพยายามลืมเขา ใจกลับก็ยิ่งจดจำและโหยหาเขา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคนที่จำใจจากหญิงที่รักไปนั้น ได้ประสบอุบัติเหตุจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดและตอนนี้อาการของถังเฟ่ยหลงก็น่าเป็นห่วงมากเพราะเจ้าตัวไม่ยอมรับการทำกายภาพบำบัดเพื่อให้กลับมาเดินได้เป็นคนปกติอีกครั้ง ถังเฟ่ยหลงท้อแท้หมดกำลังใจ หมดพลังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ ทั้งที่พยายามตัดใจแต่เขาไม่เคยลืมปิ่นมุก อยากกลับไปหาเธอแทบขาดใจ แต่ไม่กล้าไปส
หลงไฟมาร ตอนที่ 113
ตอนที่ 113“ไม่ไป ฉันไม่ยอมห่างจากเธออีกแล้วนะปิ่นมุก เพราะอะไรปิ่นมุก ตั้งแต่เธอได้กลับไปอยู่บ้าน เธอก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาฉัน เธอคิดจะทรมานฉันหรือไง ฉันรู้ว่าฉันผิด...ผิดมาก ผิดจนเธอคงไม่ให้อภัยฉัน แต่ฉันอยากขอโทษ ขอให้คนเลวๆ อย่างฉันได้แก้ตัวบ้างไม่ได้เชียวเหรอ เธอจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสฉันไปไหน ได้ไหมปิ่นมุก ฉันรักเธอ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ” น้ำเสียงของถังเฟ่ยหลงดูเศร้าหมอง แววตาคม แดงก่ำเพราะหวาดกลัวว่าจะต้องสูญเสียเธอไป ใบหน้าหล่อเหลาเบียดเข้าใกล้อีกครั้ง“ฉันเหม็นคุณ” ปิ่นมุกยกมือดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง แล้วเอ่ยเสียงสั่นเครือยามได้เห็นแววตาคมแดงก่ำ“นะปิ่นมุก ให้ฉันได้มีโอกาสชดเชยสิ่งที่เคยทำร้ายเธอ เธอคือดวงใจของฉันนะปิ่นมุก ฉันมันเลว ใจร้าย ป่าเถื่อน อย่างที่เธอประณามฉัน แต่ฉันอยากขอโอกาสบ้างสักครั้ง นะปิ่นมุกขอโอกาสให้ฉันบ้างได้ไหม” ฝ่ามืออุ่นกุมสองมือเล็กขึ้นจุมพิตซ้ำๆ กันอยู่อย่างนั้น นาทีนี้ถังเฟ่ยหลงไม่คิดอายใครอีกแล้วที่จะต้องหลั่งน้ำตาเพื่อวอนขอโอกาสจากหญิ
หลงไฟมาร ตอนที่ 112
ตอนที่ 112ดวงตาคู่สวยเริ่มรื้นด้วยหยาดน้ำตาเมื่อหวนนึกถึงเรื่องในอดีต เพราะหากเธอยอมอยู่เป็นครอบครัวกับคุณถังก็เหมือนคนอกตัญญูที่ไปรักกับคนที่ทำให้คนในครอบครัวของเธอเสียชีวิต แต่หากเธอเลือกที่จะเดินคนละเส้นทางกับคุณถังหัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากเช่นกัน แต่สักวันเธอก็หวังว่าความเจ็บปวดจะจางหายไปในที่สุด เมื่อไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกัน ไม่ต้องมาเห็นหน้ากัน เวลา...เวลาอาจช่วยเยียวยารักษาหัวใจบอบช้ำของเธอ ‘เพราะเราสองคนรักกันไม่ได้’“ลูกปิ่น” คุณกิตติขานเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เราสองคนรักกันไม่ได้ค่ะ” ปิ่นมุกเงยหน้าตอบบิดาเสียงแผ่วๆ ยกนิ้วปาดน้ำตาที่ไหลนองสองแก้ม คุณกิตติจึงรั้งบุตรสาวคนเล็กเข้ามาปลอบประโลมขณะที่ด้านหน้าของศาลาริมน้ำ ถังเฟ่ยหลงและลูกน้องรวมถึงคุณตวงรัตน์และบุตรชายก็จับกลุ่มยืนพูดคุยกันและมองมายังสองพ่อลูกด้วยความเป็นห่วง ส่วนปิ่นมุกหลังได้รับอ้อมกอดอบอุ่นจากบิดานานหลายนาที เธอจึงเอ่ยชวนให้บิดากลับบ้านพักเพื่อจบปัญหาเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง คุณกิตติก็ไม่คิดซ
หลงไฟมาร ตอนที่ 111
ตอนที่ 111“ไอ้ปฐวี! แกจะทำบ้าอะไรของแก” ถังเฟ่ยหลงตะโกนถามแล้ววิ่งเข้าไปใกล้แต่พอใกล้ถึงปฐวีก็ขับรถหนีไป ส่วนคนในรถก็ฉุดกระชากกันอยู่ เมื่อปฐวีจะผลักน้องสาวตัวเองลงจากรถให้ได้“ฉันขอโทษนะยัยปิ่น แต่ฉันต้องเลือกชีวิตตัวเองมากกว่า” ขาดคำนั้นปฐวีก็ผลักน้องสาวออกจากรถแล้วขับรถหนีไปด้วยความเร็ว ร่างของปิ่นมุกกลิ้งตามพื้นลาดชันขณะที่ถังเฟ่ยหลงวิ่งเข้าไปประคองไว้ได้ก่อนที่ร่างเล็กๆ จะกลิ้งเข้าไปกระแทกหินก้อนใหญ่ ดวงตาแดงก่ำเฝ้ามองใบหน้าเปื้อนเลือดด้วยหัวใจแทบหยุดเต้น เขาก้มมองสำรวจทั่วร่างกายของคนในอ้อมแขนไม่พบบาดแผลใดนอกเสียจากเลือดบนศีรษะ“ปิ่นมุก! ฉันขอร้อง ลืมตามองฉันสักนิดนะปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงขานเรียกหญิงสาวในอ้อมแขนเหมือนคนหัวใจจะขาดรอนๆ ยอมรับเลยว่าครั้งนี้เขาหวาดกลัวสุดหัวใจ กลัวเธอจะจากเขาไปฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แผ่วเบาบนแก้มนวล ริมฝีปากร้อนกดจูบกลางหน้าผากเกลี้ยงเกลาอย่างแสนรักและแสนห่วง ก่อนจะมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวอยู่ไม่ไกล ถังเฟ่ยหลงเงยหน้าขึ้นมองเห็นรถที่ปฐวีขับไปชนเข้ากับขอบถนนเพรา
หลงไฟมาร ตอนที่ 110
ตอนที่ 110“ไอ้ปฐวี! นั่นน้องสาวแท้ๆ ของแก แกคิดจะฆ่าแม้กระทั่งน้องสาวตัวเองหรือไง ปล่อยปิ่นมุกซะ แล้วแกไปกราบขอขมาน้องสาวของฉัน แล้วไสหัวไปไกลๆ” ถังเฟ่ยหลงต่อรองทั้งที่ความเป็นจริงอยากให้ปฐวีได้ชดใช้กรรมด้วยความตายเสียมากกว่า แต่เวลานี้เขาเป็นห่วงปิ่นมุกและหวังให้ ฮุ่ยจื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาเลือกเพราะเขาเคยสัญญาต่อหน้าหลุมศพฮุ่ยจื่อไว้ว่าจะให้นายปฐวีชดใช้ด้วยชีวิตถังเฟ่ยหลงไม่รู้ว่าตัวเองอุปทานไปหรือเปล่าเพราะมีสายลมเย็นๆ พัดผ่านใบหน้าของเขา ‘ฮุ่ยจื่อ...ฮุ่ยจื่อเข้าใจพี่ใช่ไหม’ เขาเหลียวมองตามสายลมพัดผ่านหายไป รอยยิ้มเล็กๆ ประดับบนใบหน้าหล่อเหลาแต่เคร่งเครียด“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงอย่ามาหลอกกูเลยไอ้ชั่ว” ปฐวีว่าพลางลากตัวปิ่นมุกไปยังเนินเขาสูง ยิ่งทำให้ผู้คนที่เฝ้ามองอยู่ต่างมองลุ้นทะลึกตามไปด้วยเพราะกลัวสองพี่น้องจะกลิ้งตกลงไป“พี่ปัด พี่ระวังนะตรงนั้นเป็นเนินเขา” ปิ่นมุกก้มมองปลายเท้าของตนแล้วให้ใจหายเพราะบริเวณนั้นเป็นเนินเขาสูงและมีก้อนหินน้อยใหญ่เรียงรายเต็มไปหมด หากพลาดพลั้งตกลงไปเธอก็ไม่ร
หลงไฟมาร ตอนที่ 109
ตอนที่ 109“พี่ปัด! คุณถังพอเถอะค่ะ อย่าทำร้ายพี่ปัดอีกเลยนะคะ ฉันขอร้อง” ปิ่นมุกถลาเข้าไปหาพี่ชายตัวเอง สองมือของเธอเข้าโอบกอดพี่ชายไว้แน่น น้ำตาไหลพรากเพราะสงสารพี่ชายที่เนื้อตัวมีแต่เลือด“ปล่อยมัน! แล้วถอยออกมาปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงห้วน ดวงตาคมกริบจดจ้องไปยังใบหน้าหวานอย่างขู่บังคับ ทว่าเวลานี้ปิ่นมุกไม่สนใจ เธอไม่อยากให้เขาฆ่าใครอีกแล้ว โดยเฉพาะพี่ปัด เพราะหากพี่ชายเธอเป็นอะไรไป คุณแม่ของเธอ...ท่านคงไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ช่างแตกต่างจากเธอนักที่จะอยู่หรือตายท่านก็ไม่สนใจปิ่นมุกร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะนึกสงสารพี่ชายไม่พอ เธอยังเวทนาชีวิตตัวเองเข้าให้อีก มารดาไม่เคยรักเธอแม้กระทั่งตอนนี้ก็ไม่เคยรัก ทว่าน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มนุ่มยิ่งทำให้ถังเฟ่ยหลงโกรธมากขึ้นที่หญิงสาวใช้น้ำตามาต่อรองเพื่อให้เขาปล่อยพี่ชายเธอ!“ปิ่นมุก! ฉันสั่งให้เธอถอยออกมา ไม่ได้ยินหรือไง” น้ำเสียงดุดันหยุดเสียงสะอื้นไห้ของปิ่นมุก ก่อนที่เจ้าตัวจะเงยหน้ามองคนพู
