LOGINShare
บทที่ 7 สุราเป็นเหตุ
Last Updated:
2025-02-26 14:58:10“เธอ นี่เธอ” ไคโรพยายามสะกิดเรียกร่างบางที่ซบไหล่เขาอยู่ แต่หญิงสาวเพียงแค่ทำหน้ามุ่ย สะบัดศีรษะด้วยความรำคาญแต่ก็ไม่ได้รู้สึกตัวขึ้นมา
“คุณหนูก็ไม่รู้สึกตัวครับ” ลีโอเอ่ยบอกเจ้านายหนุ่ม หลังจากลองปลุกหญิงสาวข้างกายเช่นกัน
“เฮ้อ~ ลำบากคนอื่นอีกแล้ว”
ชายหนุ่มถอนหายใจ แต่ก็ใช้แขนแกร่งช้อนร่างเล็กในท่าเจ้าสาวไว้ในอ้อมแขน ก้าวขาเพื่อเดินออกจากร้าน เช่นเดียวกับมือขวาหนุ่มที่ต้องดูแลน้องสาวเขาแบบเดียวกัน
“มึงขับรถยัยคลีไป” ว่าจบไคโรก็ก้าวไปยังรถสปอร์ตสีดำคันหรูของตัวเอง วางร่างในอ้อมแขนไว้บนเบาะหน้า เดินอ้อมขึ้นมานั่งประจำที่ เสียงเครื่องยนต์คำรามลั่น ก่อนรถสปอร์ตจะเคลื่อนออกไปจากลานจอดรถอย่างรวดเร็ว
ไคโรเลี้ยวรถผ่านประตูเหล็กบานใหญ่ที่มีลูกน้องยืนเฝ้าอยู่ทั่วบริเวณบ้านสุดหรูสไตล์โมเดิร์น 3 ชั้นขนาดใหญ่สีขาว ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวกลางเนื้อที่กว่า 2 ไร่ ล้อมไปด้วยกำแพงสูงเพื่อความเป็นส่วนตัวของเจ้าของบ้าน
บ้านนี้เป็นบ้านที่เขาซื้อเอาไว้เมื่อเริ่มเข้าสู่วงการธุรกิจสีเทา เพื่อความเป็นส่วนตัวและครอบครัวของเขาจะอยู่อีกหลัง
แต่ด้วยทั้งพ่อกับแม่ของเขาอาศัยอยู่ต่างประเทศเป็นหลัก น้องสาวเขาไม่ต้องการอาศัยอยู่บ้านหลังใหญ่คนเดียวจึงแยกไปอยู่คอนโด นาน ๆ ครั้งถึงมาแวะมานอนที่บ้านหลังนี้ของเขา
ร่างสูงจอดรถทิ้งไว้หน้าบ้าน เดินอ้อมมาอุ้มร่างเล็กที่หลับใหลไม่ได้สติเข้าไปยังตัวบ้าน ปล่อยให้ลูกน้องมาจัดการกับรถต่อเอง ก่อนจะก้าวขึ้นบันไดไปยังห้องนอนรับแขก ท่ามกลางสายตาสงสัยใคร่รู้เหล่าบอดี้การ์ด เนื่องจากเจ้านายหนุ่มไม่เคยพาสาวที่ไหนเข้ามาที่นี่นอกจากน้องสาว
หญิงสาวตัวเล็กถูกวางลงบนเตียงนุ่ม ร่างเล็กสะลึมสะลือยกมือขึ้นมาขยี้ตาเบา ๆ ยังคงอยู่ในอาการง่วงงุน ใบหน้าหวานบูดบึ้งเล็กน้อยเมื่อถูกรบกวนการนอน
“อื้อ~ที่ไหนเนี้ย” หญิงสาวปรือตามองไปรอบ ๆ ห้องนอนกว้างที่ไม่คุ้นเคย
“เมาแล้วก็นอนซะ” เสียงเข้มกล่าวพลางมองตัวเล็กที่นั่งมึนงงอยู่บนเตียง เดรสสั้นร่นขึ้นมาโชว์ต้นขาขาวจนน่าหวาดเสียวทำเอาชายหนุ่มต้องพยายามเบนสายตาไปทางอื่น
“คลีไปไหน เพื่อนลินอยู่หนาย” น้ำเสียงของเธอยานคราง พยายามมองหาเพื่อน
“ยัยคลีอยู่อีกห้อง เธอนอนที่ห้องนี้ไป” ไคโรจะหันหลังเดินจากไป แต่หญิงสาวตัวเล็กกลับพยายามก้าวขาลงจากเตียง
“อาบน้ำก่อน ร้อนไปหมด” ไม่ว่าเปล่า ร่างเล็กไร้สติก็พยายามจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่สวมอยู่ออก ชายหนุ่มต้องรีบเข้ามาหยุดมือเล็กไว้
“จะทำอะไร” เสียงเข้มกล่าวดุ ๆ
“อื้อออ ปล่อยลิน ลินจะอาบน้ำ”
“เธอจะมาถอดชุดตรงนี้ไม่ได้”
“ลินร้อน ลินจะถอด” เธอพยายามผลักดันชายหนุ่มออกไป ก่อนจะกลับมารูดซิปเดรสสวยจนร่วงหล่นไปอยู่กับพื้น
“อย่ามาทดสอบความอดทนฉัน” ชายหนุ่มกัดกรามแน่นมองภาพตรงหน้า
ร่างกายขาวเนียนที่บัดนี้กลายเป็นสีชมพูไปทั้งตัวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดวงตาคมไล่มองเรือนร่างเล็กอย่างหื่นกระหาย ตอนนี้เธอเหลือเพียงบราเซียลูกไม้สีดำที่โอบอุ้มเนินอกคู่สวยขนาดใหญ่เกินตัวที่แทบจะล้นออกมา เอวคอดกิ่วกับหน้าท้องแบนราบทำเอาเขาอยากคว้าเอามาฟัดให้หายอยาก เบื้องล่างมีเพียงแพนตี้ลูกไม้เอวต่ำแบบเดียวกันปกปิดของสงวนไว้ ชายหนุ่มมองภาพเย้ายวนตรงหน้าราวกับตกอยู่ในภวังค์
ขายาวก้าวเข้าใกล้หญิงสาวคว้าเอวเล็กเอาไว้ในอ้อมแขนด้วยความลืมตัว มือหนาช้อนคางให้ใบหน้าหวานเงยขึ้นมารับสัมผัสจากริมฝีปากร้อนที่ประกบลงมา ความอดทนเขาหมดลงทันทีเมื่อสาวน้อยขี้เมาแก้ผ้ายั่วยวนให้ดูซึ่งหน้าเช่นนี้
ไคโรบดจูบลงบนริมฝีปากเล็กหนักหน่วงด้วยความกระหาย ลิ้นเรียวหนาพยายามสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากอย่างช่ำชอง ชิมรสหวานจากโพรงปากบาง มิลินตกใจพยายามขัดขืนอยู่ช่วงแรกก็เริ่มคล้อยตามไปกับรสจูบของคนมากประสบการณ์ ปล่อยตัวไปกับสัมผัสวาบหวามแปลกใหม่ เปิดปากตอบรับอีกฝ่ายด้วยท่าทางเงอะงะไม่ประสา
“อื้ม” เสียงทุ้มในลำคอร้องอย่างพอใจ เริ่มลูบไล้ร่างกายหญิงสาวจากเอวบางขึ้นมานวดเฟ้นอยู่ที่หน้าอกคู่สวย กดน้ำหนักมือหนักเบาสลับกันไปจนร่างเล็กอ่อนระทวย
“ใหญ่เกินตัวไปไหม” เสียงแหบพร่าพึมพำเมื่อสัมผัสความนุ่มนิ่มของก้อนเนื้อ
จังหวะเนิบนาบเริ่มเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน เรียวลิ้นทั้งคู่ตวัดเกี่ยวพันกันไม่ห่าง ฟันคมขบเม้มที่ริมฝีปากบางตามแรงอารมณ์ที่เพิ่มขึ้น บดเบียดร่างกายร้อนผ่าวให้แนบชิดกับหญิงสาว
“อะเจ็บ” มิลินครางเมื่อมือใหญ่บีบหน้าอกเธอรุนแรงจนขึ้นรอยมือประสบการณ์แปลกใหม่ทำเอาเธอรู้สึกวูบวาบร้อนรุ่มไปทั่วท้องน้อย
มือหนายังคงติดใจบีบขยำเนินนุ่มใหญ่ล้นมือหนักหน่วง ริมฝีปากร้อนค่อย ๆ ละเลียดไล่ชิมเนื้อสาวหอมหวานมายังซอกคอ ขบเม้มแสดงความเป็นเจ้าของจนเกิดรอยแดง ๆ ไปทั่วทุกที่ที่ปากหนาไล่ผ่าน
“ฮึก”
ร่างใหญ่เดินดันกายหญิงสาวไปยังเตียงกว้าง ก้าวขาขึ้นคร่อมเธอไว้ดึง บราเซียตัวน้อยมาไว้ใต้อก เผยให้เห็นหน้าอกคู่สวยเต็มตา เขาบีบเค้นมันด้วยความหลงใหล ปากร้อนครอบส่วนยอดอกสีชมพู ละเลงลงลิ้นจนร่างเล็กข้างใต้สะดุ้งวาบ มืออีกข้างที่ว่างก็ปรนเปรอบดบี้เม็ดเชอร์รี่สีสวยอีกข้าง เธอเผลอแอ่นกายเบียดชิดร่างแกร่งอย่างไม่รู้ตัว
“อะ...ส...เสียว” ร่างเล็กครางออกมาตามอารมณ์ปรารถนา
ไคโรมองมิลินด้วยสายตาร้อนแรงกับเรือนร่างสมบูรณ์แบบ ปานสีชมพูถูกดูดดึงจนเปียกแข็งขึ้นเป็นไต ปฏิกิริยาตอบรับของเธอสร้างความพอใจให้ชายหนุ่มเป็นอย่างมาก เขาถูไถแก่นกายแข็งภายใต้กางเกงกับจุดอ่อนไหวของหญิงสาวจนแพนตี้ตัวเล็กแฉะเยิ้มจากน้ำหวานสีใส
“เธอทำความอดทนฉันหมดแล้ว” ชายหนุ่มซุกไซ้ไปทั่วกายสาว ขยำสะโพกเต็มไม้เต็มมือ เริ่มรับรู้ถึงร่างข้างใต้ที่ค่อย ๆ แน่นิ่งไป ไคโรช้อนตาขึ้นมอง หญิงสาวที่ปลุกอารมณ์กระสันของเขาให้ตื่นขึ้นมา บัดนี้กลับนอนหลับตาพริ้มไม่รู้เรื่องราวไปเสียแล้ว สร้างความหงุดหงิดให้แก่ร่างสูงเป็นอย่างมาก เธอทิ้งเขาหลับกลางคันแบบนี้ได้ไง
“ยัยตัวแสบ” ไคโรพยายามข่มอารมณ์ของตัวเองให้สงบลง มองดูร่างเล็กแสนยั่วยวนด้วยแววตาคาดโทษ กรามแกร่งขบกันแน่น กลั้นใจแต่งตัวให้
มิลิน จัดบราเซียที่ถูกเขาดึงลงมาให้เข้าที่ ก่อนจะปลดเชิ้ตของตนมาสวมใส่ให้เธอแทนร่างสูงขยี้หัวข่มความปรารถนาที่เกิดขึ้น จึงต้องเดินเข้าไปจัดการอารมณ์ตนเองให้ห้องน้ำแทน เกิดมาจนอายุ 25 แล้ว ยังต้องมานั่งช่วยตัวเองอีก ‘รอบหน้าทบต้นทบดอกแน่’
หลังจากจัดการตัวเองเรียบร้อย ชายหนุ่มจึงกดโทรศัพท์หามือขวา
คนสนิท“มึงอยู่ไหน”
(อีกสักครู่จะถึงแล้วครับ) ปลายสายตอบกลับเสียงเรียบ
“มึงยังไม่ถึงบ้านอีก?” ไคโรขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เพราะทั้งคู่ออกมาจากผับพร้อมกัน แต่เขาอาบน้ำจนเสร็จแล้ว มือขวาคนสนิทกลับยังไม่ถึงบ้าน
(ครับ...คุณหนูเกิดหิว เลยจอดแวะกินไส้กรอกก่อน / อื้อ~)
ระหว่างที่พูดคุยกับมือขวาก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ ของน้องสาวตัวเองแทรกเข้ามา แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร
“เออ ๆ พรุ่งนี้แวะเข้าไปดูงานที่โกดังพร้อมกูด้วย ส่งยัยคลีถึงบ้านมึงก็ไปพักได้เลย”
(ครับ)
ไคโรวางสายก้าวขาเดินไปยังเตียงใหญ่สอดตัวเข้าผ้าห่มทิ้งตัวนอนข้างหญิงสาวคว้าร่างเล็กมากอดกระชับ สูดดมกลิ่นกายหอมเป็นธรรมชาติของเธอก่อนจะผล็อยหลับตามร่างเล็กไป
..เช้าวันต่อมา
มิลินรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนเช้า อาการปวดหัวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์เข้าเล่นงาน เธอนั่งมึนงงอยู่ชั่วครู่ เธอกวาดสายตามองไปรอบห้องที่ไม่คุ้นตาด้วยความตื่นตกใจ ‘ที่นี่ที่ไหน เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร’ พยายามย้อนนึกเหตุการณ์เมื่อวาน
จำได้ว่ากินเหล้าอยู่ที่ผับพี่ชายเพื่อนก่อนจะจำอะไรไม่ได้อีกมีเพียงฝันประหลาดว่าเธอจูบกับใครสักคนเท่านั้น
เธอรีบก้มลงสังเกตตัวเอง พบว่าตนสวมเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของใครไม่รู้ ด้านในยังมีชุดชั้นในอยู่ครบ ชุดเดรสเมื่อคืนหล่นอยู่ที่ข้างเตียง นอกจากเสื้อที่ถูกเปลี่ยนก็ไม่พบความผิดปกติกับร่างกายใด ๆ
“เฮ้อออออ~ เกิดอะไรขึ้นเนี้ย” มิลินบ่นพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ลุกขึ้นจากเตียงเพื่อหาคำตอบกับเรื่องที่เกิดขึ้น
เท้าเล็กก้าวตามทางเดินยาวเพื่อหาใครสักคนมาตอบคำถามของเธอว่าเธออยู่ที่ไหน จนก้าวลงบันไดมาถึงชั้นล่าง ก็ยังไม่พบเจอใคร
..ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าดังขึ้นจากด้านหลัง หญิงสาวหันหลังกลับไปดูก่อนจะต้องรีบก้มหน้าหลบสายตาเมื่อพบ ‘ไคโร’ พี่ชายของเพื่อนสนิทที่สวมเพียงแค่
กางเกงออกกำลังกายเปลือยท่อนบน เผยให้เห็นรอยสักขนาดใหญ่ที่เหนืออกขวาและบริเวณต้นแขน ร่างสูงเต็มไปด้วยมัดกล้ามกำยำ หน้าท้องเป็นลอนสวยไล่เรียงลงมาขึ้นเป็นวีเชฟ ไรขนอ่อนที่ขึ้นจาง ๆ หายเข้าไปตรงขอบกางเกงทำเอาหญิงสาวลอบกลืนน้ำลาย ใบหน้าเห่อร้อนลามถึงใบหู
ตามใบหน้าหล่อและลำตัวปรากฏเม็ดเหงื่อชื้นราวกับเพิ่งออกกำลังกายเสร็จ
“เอ่อ...คือ...” เธอเริ่มคิดคำพูดไม่ออก ทำไมถึงมาเจอชายหนุ่มที่นี่
“เธอเมา ฉันเลยพามาบ้าน” ไคโรกล่าวเสียงเรียบ
“….” หญิงสาวหน้าซีดมองหน้าพี่ชายเพื่อนอย่างตกใจ ทำให้หนุ่ม ตรงหน้าต้องรีบอธิบายเพิ่มเติม
“ฉันไม่รู้จักบ้านเธอ ยัยคลีก็อยู่ที่นี่ ฉันไม่ได้ทำอะไร ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น” ไคโรเบือนหน้าไปทางอื่น หลังจากกล่าวคำโกหกคำโตออกไป
“อ๋อ ขอบคุณมากเลยนะคะ รบกวนคุณไคโรเลย” มิลินถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ รู้สึกโล่งอก พลางส่งยิ้มหวานขอบคุณชายหนุ่ม
“อื้ม ห้องครัวเดินตรงไป ให้แม่บ้านตั้งโต๊ะไว้แล้ว”
“ยัยคลีละคะ?”
“คงนอนยังไม่ตื่น เธอกินก่อนเลย” ไคโรเดินแยกออกมา กลับไปยังห้องนอนตนเองเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
Related chapters
หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 8 เรื่องเมื่อคืน
ขณะมิลินนั่งทานข้าวต้มอยู่คนเดียวในห้องอาหารขนาดใหญ่ เพื่อนสาวก็เดินเข้ามาสมทบ หญิงสาวมองท่าเดินแปลก ๆ ของเพื่อนด้วยความสงสัย“ทำไมเดินแบบนั้น” ร่างเล็กขมวดคิ้วถามออกไป“...ละ ล้มมั้ง หรือเดินชนอะไรสักอย่าง จำไม่ได้”“ไม่เอาแล้วนะ ฉันภาพตัดไปเลย ยังดีที่พี่ชายแกเขาพากลับ”“อื้ม ฉันก็จำ...อะไรไม่ค่อยได้” คลีโอตอบเพื่อนเบา ๆ นั่งลงกินข้าวของตัวเอง ก่อนจะหันมามองมิลินอีกครั้ง“แกใส่เสื้อพี่ฉันเหรอ”..พรวด!“แค่ก ๆ ๆ” มิลินสำลักอาหารในปากด้วยความตกใจ ไอจนหน้าแดง รีบหยิบน้ำขึ้นมาดื่มเธอก้มหน้างุดมองเสื้อผ้าตัวเองอีกครั้ง รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ ก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเบา“ฉันจำไม่ได้เลย ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไงยังไม่รู้”“….”“....” เราทั้งคู่ต่างคนต่างเงียบ ได้แค่มองหน้ากันโดยไร้คำพูด“ไม่ได้รู้สึกผิดปกติอะไรกับร่างกายตัวเองใช่ไหม” คลีโอย้ำถาม“ไม่มีปกติทุกอย่าง”“งั้นก็คง...ไม่มีอะไรหรอก ถึงพี่ชายฉันจะไม่ใช่คนดี แต่คงไม่เลวขนาดทำอะไรเพื่อนน้องสาวตัวเองตอนเมา...มั้ง” เพื่อนรักพยายามพูดให้เธอสบายใจ แม้สีหน้าตัวเองจะไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ก็ตาม“วันนี้ขอยืมเสื้อผ้าแกใส่กลับก่อนนะ”“ได้อยู่แล้
Last Updated : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 9 ผู้ชายเจ้าชู้
“ถ้าฉันไม่อยู่ ห้ามเธอเมาแบบนี้อีก” เสียงทุ้มเอ่ยเบาๆ ใบหน้าหล่ออยู่ห่างเธอไม่กี่นิ้ว เพียงแค่นั้นก็เรียกเสียงในอกซ้ายให้เต้นระรัวอย่างบ้าคลั่งจนใบหน้าหวานเห่อร้อนแดงก่ำ“….”“เข้าใจไหม” มาเฟียหนุ่มกล่าวถามย้ำเสียงเข้มขึ้น เธอจึงได้แต่พยักหน้ารับ สูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อให้หัวใจไม่รักดีสงบลงดวงตาคมไล่มองทั่วร่างหญิงสาว คิ้วหนาขมวดเป็นปม“ไม่มีเสื้อที่ใหญ่กว่านี้แล้ว?”“พี่น้ำหวานบอกว่าวันพรุ่งนี้จะเปลี่ยนตัวใหม่ให้ค่ะ วันนี้ให้ลินใส่ไปก่อน”“ก็เข้าใจนะว่ามันใหญ่ แต่จำเป็นต้องล้นขนาดนี้ไหม” ร่างสูงส่ายหัวปลงๆ เสยผมที่ตกปรกหน้าขึ้นลวกๆ พึมพำออกมาเสียงเบา“มะ...หมายถึงอะไรคะ” ใบหน้าหวานจ้องมองชายหนุ่มกลับ เมื่อเห็นสายตาคมเหลือบมองหน้าอก ก็ยกมือขึ้นบังเนินเนื้อนุ่มด้วยท่าทางตื่นตระหนก“ไปหาเสื้อมาใหม่ ถ้างั้นก็ไม่ต้องลงไปทำงาน”“แล้วลินจะหาจากไหนละคะ” ใบหน้าหวานง้ำงอไคโรส่ายหัวเหนื่อยใจกับคนตัวเล็ก แม้จะพยายามห้ามตัวเองไม่ให้สนใจอีกฝ่าย แต่ก็อดหวงร่างน้อยไม่ได้ เขาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูมากดโทรออก“หาเสื้อใหม่ให้มิลินที เอาขึ้นมาบนห้องทำงานเลย” ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบอะไรกลับ เมื่
Last Updated : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 10 ขอมือเธอหน่อย
“วันหลังเลิกงานแล้วรอฉัน เดี๋ยวฉันไปส่ง” ชายหนุ่มพูดทำลายความเงียบบนรถ“อย่าดีกว่าค่ะ ลินไม่อยากรบกวนคุณไคโรไปมากกว่านี้” มิลินตอบกลับเสียงเรียบชายหนุ่มละสายตาจากถนนหันมองใบหน้าหวานที่เสมองไปนอกหน้าต่าง ร่างสูงสับสนกับท่าทางห่างเหินของหญิงสาวตัวเล็ก“เป็นอะไร”“เปล่านี่ค่ะ ลินเป็นแค่พนักงาน คุณไคโรเป็นเจ้านายมารับส่ง ลินว่ามันดูไม่ค่อยดี” สาวน้อยหันมาจ้องกลับเขา ดวงตาคู่สวยไหววูบไปครู่หนึ่ง“แต่เธอก็เป็นเพื่อนน้องฉันด้วย” ชายหนุ่มตอบไม่เต็มเสียง“ฉันไปส่งดีแล้ว”“แต่คุณไคโรคงมีธุระอื่นด้วย คงไม่ว่างมาส่งลินได้ตลอดหรอกใช่ไหมคะ” เมื่อคิดถึงเรื่องที่พนักงานในร้านคุยกันก็อดหงุดหงิดใจไม่ได้ เผลอพูดเสียงแข็งออกไปตามอารมณ์ เธอพยายามรักษาระยะห่างจากเขาแล้ว เหตุใดชายหนุ่มกลับพยายามเข้ามาใกล้ชิดเธอ“ถ้าฉันไม่ว่าง ก็ให้กลับกับลูกน้องฉัน” เขาตอบกลับอย่างไม่คิดอะไร แต่ยิ่งสร้างความอึดอัดให้อีกฝ่าย“คุณไคโรทำแบบนี้ทำไมคะ” เธอตัดสินใจกลั้นใจถามออกไปในที่สุด“เรื่องอะไร”“ทำไมต้องคอยดูแล ใส่ใจลินเป็นพิเศษแบบนี้...”“…เพราะลินเป็นเพื่อนยัยคลีเหรอคะ” ใบหน้าหวานจ้องเขาจริงจัง แม้เ
Last Updated : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 11 คนหน้ามึน
มิลินฟุบใบหน้าลงบนต้นคอหนาอย่างหมดแรงหอบหายใจเข้าออกอยู่หลายครั้ง ปล่อยให้ชายหนุ่มโอบเอวเธอไว้“หยิบกระดาษเบาะหลังให้หน่อย” ไคโรเอ่ยเสียงเรียบ เมื่อเห็นหญิงสาวเริ่มหายเหนื่อยแล้ว“น้ำเธอเลอะเต็มกางเกงฉันหมดแล้ว”ร่างเล็กบนตักเม้นปากแน่นด้วยความเขินอาย เอื้อมมือไปหยิบกระดาษให้โดยดี ร่างสูงเช็ดทำความสะอาดแก่นกายที่ยังคงไม่ยอมหลับ ก่อนจะช่วยทำความสะอาดส่วนล่างให้เธอ“อื้อ” มิลินเผลอร้อง สะดุ้งเบา ๆ เมื่อชายหนุ่มสัมผัสโดนส่วนอ่อนไหว“อยากทำอีกไหม” ไคโรกระตุกยิ้มเมื่อเห็นท่าทางของเธอ“มะ...ไม่แล้วค่ะ” เธอรีบส่ายหัว “ลินอยากกลับห้องแล้ว”“หึ”ชายหนุ่มไม่ได้ว่าอะไรต่อ เอี้ยวตัวไปหยิบสูทด้านหลังมาคลุมให้หญิงสาว เปิดประตูช้อนร่างเล็กบนตักลงจากรถ เขาปล่อยให้เธอยืนกับพื้นพลางมองสำรวจทั่วร่างเธออีกครั้ง“อะไรคะ”“กระโปรงเธอเลอะ ใส่คลุมไว้ก่อน” มิลินรีบซ่อนใบหน้าเห่อร้อน ก้มมองตัวเอง เสื้อสูทของชายหนุ่มยาวเลยกระโปรงที่เธอสวมอยู่ จึงช่วยปกปิดคราบน้ำรักเป็นดวงที่กระโปรงเธอได้“ขอบคุณค่ะ”ไคโรหันกลับเข้าไปในรถเอื้อมหยิบกระเป๋าใบเล็กที่ถูกวางทิ้งไว้ส่งให้หญิงสาว ก่อนจะล็อกรถหรู
Last Updated : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 12 เรียกว่าพี่ไคโรสิครับ
..สวบ!!“อ๊ะ!!!” มิลินร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เกร็งตัวสะดุ้งเฮือก เมื่อจู่ ๆ นิ้วหนาก็กระแทกเข้ามาจนสุด หยดน้ำสีใสเอ่อรอบดวงตากลมอย่างสุดกลั้น“อื้มม…แน่นมาก” ชายหนุ่มครางต่ำด้วยความพอใจกับความตอดรัดของหญิงสาว กดนิ้วหนาแช่ไว้เพื่อให้เธอปรับตัว ไล่ซุกไซ้ซอกคอขาวให้หญิงสาวผ่อนคลาย“อย่าเกร็ง ปล่อยไปตามอารมณ์”“อะ…ลินเจ็บ เอาออกไม่ได้เหรอคะ” เธอพยายามขอร้อง แต่ถึงขั้นนี้แล้วชายหนุ่มมีหรือจะยอม“แค่นิ้วเอง ถ้าเป็นของจริงจะเจ็บกว่านี้”“ไม่เอาค่ะ” เธอรีบปฏิเสธเสียงแข็งเมื่อคิดถึงขนาดของแกนกายยักษ์ มันไม่มีทางเข้ามาในตัวเธอได้แน่ ๆ“ไม่ได้ถาม…แต่บอกให้เตรียมใจ” เสียงกระเส่ากระซิบตอบอย่างร้ายกาจที่ข้างใบหู มิลินหน้าร้อน เมื่อเขาเริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้า ๆกางเกงนอนขาสั้นถูกรูดทิ้งไปแล้ว โดยที่นิ้วใหญ่ยังคาอยู่ในร่องสาว เปิดเปลือยสัดส่วนเบื้องล่างให้ชายหนุ่มได้ชื่นชม เขาแทรกเข่าอ้าเรียวขาเธอกว้างในท่าเดิมอีกครั้ง ส่งนิ้วร้ายเย้าหยอกกับส่วนลับเธอด้วยความเพลิดเพลิน“อื้อ!” ร่างเล็กหลับตาปี๋ เม้มปากแน่น ร้องในลำคอเบา ๆ..พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บมาเฟียหนุ่มมองเธอด้วยความลุ่มหลง เมื่อน้ำ
Last Updated : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 13 หอมพี่ก่อน
“อื้อออ” เสียงงัวเงียของมิลินเริ่มรู้สึกตัวตื่นมาในตอนเช้า รับรู้ถึงน้ำหนักที่พาดทับร่างเล็กของเธอไว้ ดวงตากลมโตค่อยๆ ปรือขึ้นปรับสายตากับแสงที่ลอดเข้ามาในห้องนอนเล็กใบหน้าหล่อเหลาคมคายอยู่ห่างจากเธอไม่กี่นิ้ว ทำให้หญิงสาวเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ก่อนจะเริ่มย้อนนึกถึงความเร่าร้อนของทั้งคู่เมื่อคืน มิลินหน้าเบ้หลับตาปี๋รู้สึกกระดากอาย เป็นอีกครั้งที่เธอถูกพี่ชายเพื่อนแสนเจ้าเล่ห์ล่อลวงจนเธอคล้อยตามไปกับรสสวาทแสนเร่าร้อนร่างกายเปล่าเปลือยของทั้งคู่เบียดชิดกันแน่นราวกับโหยหาความอบอุ่นของกันและกัน มิลินหน้าร้อนฉ่า เขินอายเป็นอย่างมาก เมื่อแก่นกายร้อนแนบชิดอยู่กับหน้าท้องแบนราบของเธอหญิงสาวค่อยๆ ยกแขนหนักที่พาดโอบรอบเอวออก ตั้งใจจะลุกขึ้นไปแต่งตัวให้เรียบร้อย..พรึ่บ!“อ๊ะ!” ร่างเล็กร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็ถูกดึงรั้งกลับมาอยู่แนบอกชายหนุ่มเช่นเดิม“จะไปไหน...อยู่แบบนี้ต่ออีกสักพักก่อนสิ” ไคโรงึมงำออกมาโดยที่ยังไม่ได้ลืมตา“ละ...ลิน...มีเรียนค่ะ...คุณไคโรปล่อยก่อนเถอะค่ะ” หญิงสาวตอบเสียงอึกอักด้วยความประหม่า ขนลุกเกรียว เมื่อร่างกายถูกมือหนาลูบไล้แผ่นหลังเธอเล่น“บอ
Last Updated : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 14 ปัญหาชีวิต
@มหาวิทยาลัย Hหลายวันต่อมา..“เฮ้อออ~ ทำไมยิ่งใกล้สอบ อาจารย์ยิ่งขยันให้งาน ไม่คิดจะให้พวกเราอ่านหนังสือสอบเหรอไง” คลีโอเดินบ่นหน้ามุ่ยออกมาเมื่อคลาสเลิก“แต่รอบนี้งานเยอะจริง แถมพร้อมใจกันสั่งทุกวิชาเลย” มิลินพยักหน้าเห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนพูด เดินคอตกหนักใจ เพราะเธอต้องทำหลายอย่างพร้อมๆ กัน“แกเถอะ ทั้งสอบ ทั้งรายงาน ไหนจะงานที่ร้านอีก” ร่างเพรียวหันมามองเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง“ก็ต้องสู้แหละ ทำไงได้”“ขอพี่ไคโรหยุดก่อนไหม ไว้ผ่านช่วงสอบค่อยกลับไปทำ”“ฉันเพิ่งเริ่มงานเองนะ…ไว้ถ้าไม่ไหวจริง ๆ จะลองคุยดูแล้วกัน” แม้จะพูดเช่นนั้น แต่เธอก็ไม่กล้าไปพูดเรื่องขอลาหยุดกับไคโรอยู่ดี“ไปหาขนมกินกันดีกว่า” คลีโอร้องเสนอไอเดีย “วันนี้แกหยุดใช่ไหม”“อื้อ เอางั้นก็ได้”สองสาวเดินกันออกมาจนใกล้ถึงบริเวณลานจอดรถของคณะบริหารแต่ด้วยตอนนี้เข้าสู่ช่วงเดือนเมษายนแล้ว ทำให้อากาศร้อนอบอ้าว เหงื่อเล็กๆ ซึมรอบกรอบหน้าเรียว ยิ่งสร้างความหงุดหงิดให้กับเพื่อนสาวขี้ร้อนของมิลินยิ่งขึ้น“อากาศเมืองไทยนี่ร้อนอย่างกับซ้อมตกนรก” ร่างเพรียวปลดกระดุมบนเม็ดหนึ่ง ยกปกเสื้อนักศึกษามาสะบัดเพื่อดับร้อน
Last Updated : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 15 อยู่ข้างๆ
มิลินนอนหมดแรงอยู่บนโซฟากลางห้องนั่งเล่น เธอมองสมุดบัญชีที่เหลือยอดเงินเพียงไม่กี่หมื่นก็รู้สึกท้อแท้ หลังจากที่เธอพูดคุยกับผู้เป็นพ่อแล้ว ทั้งสองคนก็ออกไปจัดการเรื่องขอถอนเงิน แต่ด้วยเงินที่ได้จากประกันชีวิตของแม่มีไม่ถึง 3 ล้าน ทำให้เธอต้องนำเงินเก็บที่ได้จากการทำงานมาตลอดหลายปีให้เขาไปด้วย“เฮ้ออออ~” ร่างเล็กที่ยังคงอยู่ในชุดนักศึกษาถอนหายใจระบายความหนักใจออกมาเฮือกใหญ่ นึกน้อยใจในโชคชะตาที่ต้องเผชิญ..ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ดเสียงกดรหัสประตูห้องของหญิงสาวดังขึ้น ทำให้เธอรีบลุกขึ้นมาจากโซฟาหันไปมองด้วยความตกใจ เนื่องจากเธอไม่รู้ว่าบุคคลด้านหลังประตูจะเป็นใครร่างเล็กกวาดตามองไปรอบห้องเพื่อมองหาอาวุธเอาไว้ป้องกันตัว แต่ก่อนที่เธอจะหาได้ ประตูห้องพักก็ถูกเปิดเข้ามาอย่างถือวิสาสะ ทำให้หญิงสาวรีบเข้าไปคว้าแจกันดอกไม้ที่อยู่ใกล้มือมาถือเตรียมเอาไว้ จ้องมองผู้มาใหม่ด้วยความหวาดกลัว..กึก“เกิดอะไรขึ้น!!” ร่างสูงของไคโรชะงักทันทีเมื่อเห็นสภาพห้องเละเทะของหญิงสาว ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจก็จะเปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราด เขาตวัดสายตามองหาร่างเล็กของเจ้าของห้องด้วยความเป็นห่วง ก็เห็นเธอยืนชิดมุมห้อ
Last Updated : 2025-02-26
Latest chapter
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 7 หนูน้อยมีอา
1 ปี ต่อมามิลินอยู่ในชุดสบายๆ สำหรับอยู่บ้าน นั่งกองอยู่กับพื้นในคอกกั้นเด็ก ใบหน้าหวานฉายแววเหน็ดเหนื่อย เธอเคยคิดว่าโชคดีที่ตลอดช่วงตั้งครรภ์แทบไม่มีอาการแพ้ท้อง และสามารถทำงานใช้ชีวิตได้ตามปกติ แต่ทุกสิ่งกลับเปลี่ยนไปเมื่อคลอดลูกสาวออกมา 'มีอา'เด็กสาวตัวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มราวตุ๊กตา ดวงตากลมโตเช่นเดียวกับมารดาขนตาหนาเป็นแพ เส้นผมสีดำสนิทแต่ดวงตาได้เชื้อจากไคโรมาคือสีน้ำตาลทอง ช่วงแรกเกิดเธอเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย กินนมเสร็จก็นอนไม่งอแง แต่ช่วงหลังเมื่อมีอาเริ่มมีพัฒนาการมากขึ้นเด็กสาวกลับดื้อดึง หากไม่พอใจอะไรนิดหน่อยก็จะร้องไห้เสียบ้านแทบแตก แถมช่วงกลางคืนก็หลับยากและตื่นกลางดึกบ่อย ๆ ทำให้ขอบตาของคุณแม่คล้ำลงจนเห็นได้ชัด"แงๆๆๆๆๆ~"เสียงกรีดร้องไห้งอแงของเด็กน้อยดังลั่นคฤหาสน์อีกครั้ง มือน้อย ๆ ปัดป่ายไปทั่ว จับคว้าอะไรได้ก็จะปาทิ้งเสียหมด จนคุณแม่เริ่มท้อใจ"ร้องอะไรคะคนเก่ง มามี้ทำอะไรให้หนูไม่พอใจอีกหื้ม"ร่างเล็กอุ้มลูกสาวที่นอนดีดดิ้นบนพื้นนวมนิ่มของคอกกั้นขึ้นมาแนบอก โยกตัวกล่อมให้ลูกสาวหยุดร้อง พยายามนึกหาสาเหตุ เพราะเพิ่งให้นมและเปลี่ยนผ้าอ้อมไปใบหน้าเล็กแดงก่ำ น้ำตาห
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 6 งานแต่ง
1 เดือนผ่านไปตลอดระยะเวลา 1 เดือนที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความวุ่นวายอย่างที่สุด หลังจากไคโรทราบข่าวเรื่องการท้องของมิลิน ชายหนุ่มก็ยืนกรานให้จัดงานแต่งให้เร็วที่สุด เดือดร้อนไปถึงน้องสาวและว่าที่เจ้าสาวที่แทบจะต้องหยุดงานเพื่อเตรียมงานแต่งในระยะเวลากระชั้นชิดลลิสาและคริสเตียนบิดามารดาของไคโรบินกลับมาประเทศไทยทันทีที่ทราบข่าว และช่วยหญิงสาวเตรียมงานพิธีหมั้นในช่วงเช้าเรียบง่ายมีเพียงครอบครัวและคนสนิทมาร่วมงาน ส่วนตอนเย็นไคโรจัดเตรียมงานอย่างยิ่งใหญ่ในโรงแรมหรูใจกลางกรุงเทพ กลุ่มเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมและมหาลัยถูกชวนมาหมด และยังกลุ่มลูกน้องอีกหลายร้อยคนที่ได้รับเกียรติให้มาร่วมยินดีด้วย ราวกับต้องการป่าวประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าเขาแต่งงานมีลูกมีเมียแล้วพิธีการต่าง ๆ ถูกลดทอนให้น้อยลง เพื่อให้ไม่เจ้าสาวที่กำลังท้องกำลังไส้เหนื่อยจนเกินไป เน้นไปที่การฉลองดื่มสังสรรค์กันมากกว่าร่างเล็กในชุดเจ้าสาวเกาะอกสีขาวทำจากผ้าลูกไม้ มีผ้าชีฟองผืนบางปาดไหล่ทั้งสองข้าง ช่วงล่างเป็นกระโปรงพองยาว เส้นผมสีน้ำตาลเข้มถูกรวบเป็นมวยเตี้ย ๆ มีที่คาดผมประดับเพชรเม็ดเล็ก ๆ สวมไว้บนศีรษะ ใบหน้าหวานถูกแต
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 5 สองขีด
บริษัทของพิพัฒน์4 เดือนต่อมาตอนนี้มิลินเรียนจบอย่างเป็นทางการเรียบร้อย หญิงสาวยังคงช่วยงานที่บริษัทของบิดาต่อไป ปัญหาภายในบริษัทเริ่มคลี่คลายไปทีละอย่าง ทำให้การทำงานเป็นระบบระเบียบยิ่งขึ้นแต่กลับกันกับร่างกายเธอ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโหมทำงานมากไปหรือเปล่า ช่วงนี้เธอถึงรู้สึกเหนื่อยและเพลียง่ายกว่าปกติ บางครั้งตั้งใจจะนำงานมาเคลียร์ต่อที่บ้าน แต่ 3 ทุ่มเธอก็เผลอหลับไปแล้วก๊อก ก๊อก"น้องลินคะ เที่ยงแล้วนะคะ ไม่ออกไปทานข้าวเหรอ"กิ่ง ผู้ช่วยของพิพัฒน์ชะโงกหน้าเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง เธอคอยช่วยเหลือมิลินตั้งแต่ช่วงฝึกงาน เมื่อได้เห็นความขยันตั้งใจจริงของหญิงสาวก็อดชื่นชมไม่ได้"อ๋อ เที่ยงแล้วเหรอ" ร่างเล็กหันมองนาฬิกาแขวนบนผนังห้องทำงานเล็ก เธอทำงานเพลินจนลืมเวลาเช่นเดิม แต่ตรงหน้ายังมีเอกสารอีกหลายปึกที่ต้องเคลียร์" ไม่เป็นไรค่ะ ลินยังไม่หิวเท่าไหร่ พี่กิ่งไปทานเถอะ""ไม่ได้นะคะน้องลิน แบบนี้จะเสียสุขภาพเอา...แบบนี้ดีกว่า เดี๋ยวพี่ซื้อเข้ามาเผื่อแล้วกันนะ""แฮะ ๆ ได้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ""น้องลินอยากกินอะไรไหม สั่งได้เลย""อะไรก็ได้เลยค่ะพี่กิ่ง""โอเคได้จ้า"กิ่งส่งยิ้มให้ลูกสาว
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 4 คนเจ้าแผนการ
หลายเดือนผ่านไปตอนนี้มิลินและคลีโอเริ่มฝึกงานในเทอมสุดท้ายของ ปี 4 แล้ว แม้ตอนแรกจะตั้งใจออกไปหาที่ฝึกงานในบริษัทใหญ่ ๆ เพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ แต่แฟนหนุ่มของเธอก็ไม่ยอมอนุญาต ทำให้สุดท้ายเธอจึงเลือกเข้าไปศึกษางานบริษัทผลิตและส่งออกอะไหล่เครื่องจักรของบิดาเธอแทนมิลินตั้งใจทำงานมาก ตั้งแต่ที่พิพัฒน์เลิกยุ่งเกี่ยวกับการพนัน เขาก็ตั้งหน้าตั้งตาฟื้นฟูกิจการที่ตกทอดมาตั้งแต่รุ่นปู่ จนเริ่มกลับมาเฟื่องฟู แม้จะเป็นบริษัทขนาดกลาง ไม่ได้มีความซับซ้อนอะไรมาก แต่เนื่องจากถูกปล่อยปละละเลยเป็นเวลานาน ทำให้ตอนนี้แม้หญิงสาวจะเข้ามาช่วย แต่ก็ยังมีปัญหาหลายอย่างภายในที่ต้องปรับเปลี่ยนแก้ไข"เป็นไงบ้างลูก เริ่มชินหรือยัง"พิพัฒน์ถามขึ้นมาหลังจากเปิดประตูเข้ามาในห้องแห่งหนึ่ง ที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เป็นห้องทำงานของลูกสาว"ค่ะ แต่ตัวเลขบัญชีย้อนหลังนี่น่าเวียนหัวมากเลยนะ เหมือนมีการแอบยักยอกสั่งซื้อของเข้ามาเกินกว่าที่ควร ซึ่งของบางอย่างไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น แถมยังเลือกซื้อจากเจ้าที่ราคาสูงกว่าตลาดทั่วไปอีก"ใบหน้าหวานเคร่งเครียดจริงจัง เพราะหากลองคำนวณดูแล้ว บริษัทของบิดาเธอศูนย์เสียเงินไปจำนว
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 3 เพิ่มสีสัน
มหาวิทยาลัย Hร่างเล็กของมิลินนั่งเลื่อนโทรศัพท์มือถืออ่านข้อมูลบาง อยู่ที่ใต้ตึกคณะบริหารระหว่างรอคลีโอที่ยังเดินทางมาไม่ถึงหลังจากเมื่อวันก่อนได้เปิดอกคุยกับไคโรเรื่องความกังวลของตัวเองแล้ว แต่เธอก็ยังอยากอ่านคำแนะนำวิธีรักษาชีวิตคู่ให้ยั่งยืนยิ่งขึ้น เพราะไคโรก็เป็นแฟนคนแรกของเธอ มีอีกหลายเรื่องที่หญิงสาวไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับความรักและการมีแฟน"หื้มม อ่านอะไรน่ะ 'เคล็ดลับ' รักษาความรัก?"เสียงของเพื่อนสนิทดังขึ้นข้างหู พร้อมใบหน้าสวยชะโงกหน้าเข้ามาอ่านหัวข้อบทความที่เธอกำลังเลื่อนดู ทำให้มิลินสะดุ้งด้วยความตกใจ"ตกใจหมดเลยแก มาไม่ให้สุ้มให้เสียง" เธอหันไปตำหนิเพื่อนรักเบาไม่จริงจังคลีโอหัวเราะร่า ไหวไหล่เบา ๆ ก่อนจะเดินอ้อมมานั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"ยังไม่หายนอยด์เรื่องเมื่อวานเหรอไง ถึงมาอ่านอะไรแบบนี้""ก็ไม่เชิง...แกก็รู้ฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อน ไม่รู้เลยว่าแฟนที่ดีควรทำตัวยังไง"เธอไว้ใจไคโรเต็มที่ แต่ก็อยากจะทำอะไรพิเศษขึ้นเล็กน้อย เพื่อเป็นการมัดใจชายหนุ่ม และเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเธอเองด้วย"อื้ม ถ้าทั่วๆ ไปก็คงเชื่อใจกัน มีอะไรคุยกันดี ๆ ใช้เหตุผล ไ
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 2 รางวัลเด็กน่ารัก
คฤหาสน์ไคโร"เป็นอะไรครับ ยังหน้ามุ่ยอยู่เลย" น้ำเสียงทุ้มออดอ้อนจนไม่เหลือคราบมาเฟียผู้เคร่งขรึมเอ่ยถามแฟนสาว ขณะคลอเคลียร่างบางในชุดนักศึกษาบนเตียงกว้าง"ละ...ลิน..."มิลินเม้มปาก หลบสายตาร้อนของแฟนหนุ่ม นึกหงุดหงิดตัวเองในใจที่ยังไม่อาจสลัดเรื่องเมื่อเย็นออกไปได้ เธอไม่มีความมั่นใจในตัวเองแม้แต่น้อย ยิ่งเห็นสาว ๆ ที่เขามาชายหนุ่มมีแต่สวย ๆ หน้าตาดี ก็แอบหวั่นใจ"เราตกลงกันแล้วนะ ว่าถ้ามีเรื่องอะไรไม่สบายเราจะคุยกัน""...""คิดอะไรอยู่ครับ?"ใบหน้าหวานแอบเศร้าลง เธอสูดหายใจเข้าปอดเพื่อเรียกสติ และสุดท้ายก็ยอมเปิดปากเล่าความรู้สึกในใจให้ไคโรฟัง"ลินกลัว...กลัวว่าวันหนึ่งพี่จะเบื่อลิน""โถ่ จะเอาอะไรมาเบื่อ พี่หลงเราขนาดนี้ เราดูไม่ออกเหรอครับ"ไคโรยิ้มกว้างเมื่อได้ฟังคำพูดของแฟนสาว เขาใช้นิ้วยาวช้อนใบหน้าของคนตัวเล็กข้างใต้ร่างให้หันกลับมาสบตา"ก็กลัวว่าแค่หลงเฉย ๆ พอนานไปพี่จะเบื่อ ลินแค่ผู้หญิงธรรมดา ได้มาอยู่ข้างพี่นี่ก็เกินฝันแล้ว""ไม่เอา ทำไมชอบดูถูกตัวเอง ลินพิเศษกว่าทุก ๆ คนรู้ไหม ลินคือคนที่ทำให้หัวใจพี่เต้นแรง คนที่พี่อยากปกป้องดูแล คนที่พี่อยากให้มีแต่รอ
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 1 ผู้ชายของมิลิน
หลายเดือนผ่านไปความสัมพันธ์ของเธอและไคโรดำเนินไปตามปกติ ทั้งคู่แทบไม่เคยทะเลาะหรือมีปากเสียงกันเลย อาจจะด้วยมิลินเป็นคนหัวอ่อน ว่าง่าย ไม่จุกจิกจู้จี้ แต่ไคโรก็ทำหน้าที่แฟนอย่างดี เอาใส่ใจ เทคแคร์ ไม่เคยทำอะไรให้แฟนสาวไม่สบายใจแม้แต่น้อยเมื่อเดือนก่อนชายหนุ่มได้พาเธอไปอิตาลี เพื่อพบเจอพ่อแม่ของเขาแล้ว ซึ่งทั้งคู่ก็ใจดีและเป็นกันเองกับเธอมาก ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ราบรื่นเป็นอย่างดีครืด ครืด ครืดโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายของมิลินสั่นเบาๆ ขณะที่สองสาวเพื่อนรักกำลังเดินออกจากคลาสเรียน"แป๊บนะแก พี่ไคโรน่าจะโทรมา"มิลินหันไปบอกเพื่อนสาว ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู และก็ต้องอมยิ้มหวานเพราะสายที่โทรมาคือแฟนหนุ่มของเธอตามคาด"ค่ะพี่ไคโร"(เลิกเรียนหรือยังครับ)"เพิ่งเลิกพอดีเลยค่ะ ลินกับยัยคลีกำลังจะลงจากตึกกัน"(โอเค พี่เดินไปซื้อโกโก้ปั่นมาให้ รอหน้าคณะนะครับ)"ได้ค่ะ"ร่างเล็กก้มหน้างุด เขินอายทุกครั้งกับการเอาใส่ใจของชายหนุ่ม โดยมีสายตาล้อเลียนของคลีโอจ้องมองไม่วางตา"สวีทเว่อร์ มดจะไต่ขึ้นขาฉันแล้ว" ร่างสมส่วนอดเอ่ยปากแซวออกมาไม่ได้"แกก็ พูดเกินไป นี่จะไป
หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 66 อยู่ด้วยกันไปนานๆ
หลังจากทั้งคู่ทานดินเนอร์แสนโรแมนติกเสร็จก็จูงมือพากันกลับมายังห้อง แต่แล้วคู่รักเข้าใหม่ปลามันที่ควรสวีทหวานพูดจาภาษารักก็ต้องมายืนถกเถียงกันอยู่นานภายในห้องนอนหรูแทน"ไม่เอาจริง ๆ ลินไม่เชื่อพี่หรอก" มิลินหน้ามุ่ย มือเล็กถือเสื้อผ้าและผ้าเช็ดตัวเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ก็ไม่ได้เดินเข้าห้องน้ำเสียที"พี่เคยผิดคำพูดเหรอครับ""ถ้าพี่ไคโรอาบพร้อมลิน พี่ไม่จบแค่อาบน้ำเฉย ๆ แน่""เห็นพี่เป็นคนแบบนั้นเหรอ" มาเฟียหนุ่มส่งสายตาออดอ้อน พยายามทำหน้าตาน่าสงสารหวังให้หญิงสาวยอมใจอ่อน"พี่ทำลินหลายรอบแล้วนะคะ ปล่อยลินอาบน้ำดี ๆ เถอะ""พี่ก็แค่อยากช่วยลินถูหลังไง อีกอย่างอาบพร้อมกันไม่ต้องเปลืองน้ำด้วย"ร่างเล็กกลอกตาขึ้นมองด้านบน เมื่อได้ฟังเหตุผลจากชายหนุ่ม เขาร่ำรวยเสียจนเรียกได้ว่าเป็นมหาเศรษฐีจะมากังวลอะไรกับค่าน้ำประปาของทางโรงแรม ฟังอย่างไรก็ดูเป็นแค่ข้ออ้างรังแกเธอมากกว่า"วันนี้ลินไม่ไหวแล้วจริงๆ นะคะ วันหลังได้ไหม" ถกเถียงกันอยู่นานแฟนหนุ่มหน้ามึนก็ไม่ยอมแพ้เสียที จนหญิงสาวต้องเดินเข้าไปใกล้ร่างสูง ท่อนแขนเรียวโอบเอวเขาไว้หลวมๆ พลางเกยคางบนแผงอกกำยำเงยหน้ามองชายหนุ่มตาปริบ
หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 65 ดินเนอร์กลางแสงดาว
ท้องฟ้าที่เริ่มเปลี่ยนสีเป็นแดงอมส้มของเวลาเกือบจะ 6 โมงเย็น หญิงสาวในชุดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีฟ้าอ่อนด้านในสวมเสื้อกล้ามตัวเล็กสีขาวคู่กับกางเกงยีนขาสั่นสีซีด สายลมจากทะเลพัดจนผมสีน้ำตาลเข้มของเธอปลิวไสว จนต้องรวบมันเอาไว้ที่ไหล่ข้างหนึ่ง พลางหันไปส่งยิ้มหวานให้ตากล้องร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาข้างกายทั้งคู่เดินเล่นเลียบริมหาดส่วนตัวหน้าที่พัก มือเล็กอีกข้างหิ้วรองเท้าแตะหนีบสีขาวไปด้วย เม็ดทรายเนื้อละเอียดติดตามนิ้วเท้า น้ำเย็นเฉียบของทะเลกระทบผิวระลอกแล้วระลอกเล่าชายหนุ่มแต่งกายสบาย ๆ ด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาว กระดุมเสื้อถูกปลดลงมา 3 เม็ด เผยให้เห็นแผงอกกำยำที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ท่อนล่างสวมกางเกงขาสั้นสีน้ำตาล แว่นกันแดดสีชารับกับจมูกที่โด่งเป็นสัน มุมปากยกขึ้นประดับด้วยรอยยิ้ม เมื่อมองหญิงสาวผ่านกล้องมือถือ แม้จะดูเรียบง่ายแต่ร่างกายสมบูรณ์แบบ พร้อมใบหน้าคมคายก็ทำให้เขาดูราวกับเป็นนายแบบที่หลุดออกมาจากรันเวย์เขาเก็บภาพมิลินอีกหลายรูปทุกจังหวะการขยับตัว หญิงสาวหันมาส่งยิ้มให้บ้าง บางครั้งก็หันมองเหม่อไปยังท้องทะเล ทุกอิริยาบถดูสวยงามน่ารักเป็นธรรมชาติ จนทำให้คนที่ไม่เคยต้องถ่าย
