เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 10 ขอมือเธอหน่อย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-26 15:00:09“วันหลังเลิกงานแล้วรอฉัน เดี๋ยวฉันไปส่ง” ชายหนุ่มพูดทำลายความเงียบบนรถ
“อย่าดีกว่าค่ะ ลินไม่อยากรบกวนคุณไคโรไปมากกว่านี้” มิลินตอบกลับเสียงเรียบ
ชายหนุ่มละสายตาจากถนนหันมองใบหน้าหวานที่เสมองไปนอกหน้าต่าง ร่างสูงสับสนกับท่าทางห่างเหินของหญิงสาวตัวเล็ก
“เป็นอะไร”
“เปล่านี่ค่ะ ลินเป็นแค่พนักงาน คุณไคโรเป็นเจ้านายมารับส่ง ลินว่ามันดูไม่ค่อยดี” สาวน้อยหันมาจ้องกลับเขา ดวงตาคู่สวยไหววูบไปครู่หนึ่ง
“แต่เธอก็เป็นเพื่อนน้องฉันด้วย” ชายหนุ่มตอบไม่เต็มเสียง
“ฉันไปส่งดีแล้ว”
“แต่คุณไคโรคงมีธุระอื่นด้วย คงไม่ว่างมาส่งลินได้ตลอดหรอกใช่ไหมคะ” เมื่อคิดถึงเรื่องที่พนักงานในร้านคุยกันก็อดหงุดหงิดใจไม่ได้ เผลอพูดเสียงแข็งออกไปตามอารมณ์ เธอพยายามรักษาระยะห่างจากเขาแล้ว เหตุใดชายหนุ่มกลับพยายามเข้ามาใกล้ชิดเธอ
“ถ้าฉันไม่ว่าง ก็ให้กลับกับลูกน้องฉัน” เขาตอบกลับอย่างไม่คิดอะไร แต่ยิ่งสร้างความอึดอัดให้อีกฝ่าย
“คุณไคโรทำแบบนี้ทำไมคะ” เธอตัดสินใจกลั้นใจถามออกไปในที่สุด
“เรื่องอะไร”
“ทำไมต้องคอยดูแล ใส่ใจลินเป็นพิเศษแบบนี้...”
“…เพราะลินเป็นเพื่อนยัยคลีเหรอคะ” ใบหน้าหวานจ้องเขาจริงจัง แม้เธอจะเป็นคนใสซื่อ แต่ก็พอรู้สึกว่าสิ่งที่ชายหนุ่มแสดงมันไม่ปกติ จึงตัดสินใจถามออกไปตรงๆ เพื่อความสบายใจ ดีกว่านั่งคิดเข้าข้างตัวเองไปวันๆ
“….”
“ขอทะ...”
“ก็สนใจ” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไรต่อ ชายหนุ่มข้างกายก็เอ่ยแทรกขึ้นมาก่อน
หญิงสาวเบิกตาโตตกใจกับคำตอบ ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างคุมไม่ได้ หัวใจทรยศเต้นแรงกับชายหนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า
“…สนใจแบบไหนคะ” มิลินก้มหน้างุดหลบสายตา
“อยากให้สนใจแบบไหนล่ะ” ไคโรยกคิ้วส่งสายตาเจ้าเล่ห์มายังเธอ จ้องมองใบหน้าเล็กที่กำลังแดงก่ำ
เมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไป เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อ มือร้อนเอื้อมมากุมมือเล็กของเธอที่วางไว้บนหน้าขา นิ้วโป้งหนาลูบไล้ถูไถมือเล็กเล่น
พลางขับรถด้วยท่าทางสบายอารมณ์ สัมผัสแผ่วเบาจากปลายนิ้วสร้างความวูบวาบปั่นป่วนให้หญิงสาว เธอพยายามดึงมือกลับแต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ
“อย่าดื้อ...ถ้าไม่อยากให้ทำมากกว่านี้” คำเตือนของชายหนุ่มทำให้เธอต้องหยุดขัดขืน จำยอมให้อีกฝ่ายกุมมือไว้อยู่แบบนั้น
ร่างสูงชายตามองใบหน้าเล็กที่ยังคงเห่อร้อนจากความปั่นป่วนที่เขาสร้าง มุมปากหนายกยิ้มพอใจ หันกลับไปตั้งใจขับรถต่อ
ไม่นานรถสปอร์ตคันหรูก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดยังลานจอดรถของคอนโดหญิงสาว แม้เธอจะไม่ได้บอกอีกฝ่ายว่าพักอยู่ที่ไหนก็ตาม
“คุณไคโรรู้จักที่พักลินได้ยังไงคะ” เธอถามออกไปอย่างสงสัย
“แม้แต่รหัสเข้าห้องเธอฉันก็รู้” ไคโรยกยิ้มร้ายมองหน้าเธอด้วยสายตาไม่น่าไว้วางใจ เขาไม่ได้ตอบคำถามเธอแต่คำพูดของร่างสูงทำให้เธอขนลุกไม่น้อย
“อยากให้พิสูจน์ไหม…”
ร่างสูงโน้มใบหน้าหล่อเข้าใกล้ประกายตาวิบวับราวกับเสือร้ายจ้องมองเหยื่อ
“แต่ถ้าให้พิสูจน์ว่าฉันรู้รหัสห้องเธอไหม...ฉันคงจะออกมาอีกทีตอนเช้าเลย ตกลงไหม” ทุกคำพูดทุกการกระทำของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวอดจะหวั่นไหวไม่ได้
“มะ...ไม่ค่ะ ไม่ต้อง” เธอรีบร้องปฏิเสธ กลัวอีกฝ่ายจะทำจริง
มือหนายกมาลูบหัวเธอเบาๆ รู้สึกเอ็นดูกับท่าทางร้อนรนของสาว
ร่างเล็ก“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” เธอรีบเอื้อมมือหมายจะเปิดประตูรถหนีจากความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย แต่ก็ถูกมือหนาคว้าเอาไว้ก่อนสาวน้อยเอียงคอมองอย่างสงสัย
“ค่ารถฉันล่ะ”
“…เท่าไหร่คะ” เธอถามกลับด้วยความใสซื่อ
ชายหนุ่มยกนิ้วชี้ขึ้นมา 1 นิ้ว
“100 บาทเหรอคะ” เธอหันมองกระเป๋าสะพายใบเล็กในมือหมายจะหาเงินในกระเป๋าให้เขา
“เงินฉันมีเยอะแล้ว...อยากได้อย่างอื่น” น้ำเสียงเจ้าเล่ห์แฝงความหมาย แม้หญิงสาวจะไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่คงไม่เป็นผลดีกับเธออย่างแน่นอน
“อะ...อะไรคะ” เธอถามเสียงตะกุกตะกัก มองพี่ชายเพื่อนด้วยความระแวง
ใบหน้าหล่อคมเข้มโน้มเข้ามาใกล้เธอจนปลายจมูกเกือบจะสัมผัสกัน ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดใบหน้าหวาน
สายตาทั้งคู่สบมองกัน ต่างฝ่ายต่างไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดออกมา
ก้อนเนื้อในอกซ้ายเต้นระรัว ความใกล้ชิดจนสัมผัสได้ถึงกลิ่นกายหอมเย้ายวนของชายหนุ่ม สร้างความปั่นป่วนให้เธออีกครั้ง
“ขอเป็นหนึ่งจูบหวานๆ แทนคำขอบคุณ”
เสียงแหบพร่าพูดจบก็ไม่รอให้เธอได้ปฏิเสธ ริมฝีปากร้อนโน้มเข้ามาประกบแนบลงมาเบา ๆ ร่างเล็กเบิกตากว้างด้วยความตกใจ พยายามจะขืนตัวหนี แต่ก็มีท่อนแขนกำยำโอบเอาไว้ ทำให้สุดท้ายเธอก็หลับตาลงไม่ได้ต่อต้านใดๆ อีก ร่างสูงจึงค่อยๆ ขยับกลีบปากหยอกล้อ ขบเม้มไปตามเรียวปากบาง เรียวลิ้นไล่ชิมรสหวานจากกลีบปาก ก่อนจะแทรกลึกสำรวจโพรงปากเล็กชุ่มฉ่ำ
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป เพื่อไม่ให้กระต่ายน้อยตัวเล็กตื่นตูมไปเสียก่อน สอนรสจูบแสนหวานปล่อยให้หญิงสาวค่อย ๆ เรียนรู้ หัวใจดวงน้อยเต้นอย่างบ้าคลั่งกับประสบการณ์ใหม่
ลิ้นเล็กตวัดตอบกลับเงอะงะแต่กลับสร้างความตื่นเต้นให้ชายหนุ่มจากจุมพิตเนิบนาบเริ่มเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน ร่างแกร่งเพิ่มน้ำหนักกดริมฝีปาก บดจูบหนักหน่วง ตักตวงความหวานจากหญิงสาวมากยิ่งขึ้น
ร่างเล็กตอบรับจังหวะร้อนตามอารมณ์ความต้องการของตัวเองที่เพิ่มขึ้นด้วยความลืมตัว ประสบการณ์โชกโชนของเขา ค่อย ๆ ล่อลวงสาวน้อยใสซื่อเคลิ้มตาม
ลมหายใจของทั้งคู่หอบสะท้าน เมื่อแลกลิ้นบดจูบดูดดื่มกันอยู่นาน แขนเรียวเผลอยกโอบรอบต้นคอหนา บดเบียดร่างกายเข้าหาร่างกำยำราวกับโหยหาสัมผัสของเขา
ท่อนแขนแข็งแรงคว้าร่างเล็กยกอุ้มขึ้นมานั่งตักตัวเองที่ฝั่งคนขับรถ โดยที่ริมฝีปากทั้งคู่ไม่ได้ห่างออกจากกัน จัดแจงท่าให้หญิงสาวนั่งคร่อมเขาเอาไว้ กระโปรงตัวเล็กร่นขึ้นมาจนเผยให้เห็นแพนตี้สีขาว มิลินเผลอสอดมือเข้าขยุ้มกลุ่มเส้นผมหนาที่ถูกเสยไว้อย่างลวก ๆ ของชายหนุ่มเพื่อระบายอารมณ์
ความปรารถนาที่เกิดขึ้นทำให้ทั้งคู่ปล่อยทุกอย่างไปตามสัญชาตญาณฝ่ามือร้อนผ่าวล้วงเข้าไปบีบเคล้นสะโพกมน กดเบียดให้ส่วนไวความรู้สึกของหญิงสาวถูไถกับตัวตนแท่งโตที่แข็งขืนอยู่ภายในกางเกงสแล็คสีดำ จนน้ำหวานสีใสไหลเยิ้มชั้นในตัวบาง
“อื้อ~” สัมผัสวาบหวามเสียวซ่านที่ช่วงล่างทำให้เธอเผลอครางเบา ๆ ออกมาในลำคอ
ฝ่ามือร้อนลูบไล้ขึ้นมาฟอนเฟ้นหน้าอกคู่สวยที่เขาเคยได้ลิ้มลองมาแล้ว ขยำบีบมันรุนแรงตามแรงอารมณ์ที่เพิ่มขึ้น นิ้วโป้งใหญ่ถูไถส่วนยอดจนแข็งเป็นไตผ่านเสื้อ ทำร่างเล็กสะดุ้งเฮือก ไฟราคะแล่นพล่านไปทั่วกาย
“ไปต่อบนห้องกันเถอะ” เสียงกระเส่าของชายหนุ่มกระซิบบอก ปลุกให้หญิงสาวตื่นจากภวังค์ เธอรีบผละออกจากพี่ชายเพื่อน หายใจหอบถี่สูดอากาศเข้าปอด เมื่อริมฝีปากของทั้งคู่แยกจากกัน เบิกตากว้างมองท่าทางล่อแหลมของตนเอง
ร่างเล็กกระดากอายที่ตนเองเผลอไผลไปกับการนำพาของชายหนุ่ม อดมองค้อนร่างแกร่งที่เธอนั่งคร่อมอยู่ไม่ได้ ‘ไหนว่าจูบเดียว ทำไมพาเธอเตลิดมาจนถึงขั้นนี้’
“อะไร จะปล่อยฉันให้เคว้ง อารมณ์ค้างอีกแล้วเหรอ” เสียงทุ้มร้องท้วง มือสากเชยใบหน้าหวานขึ้นมา เกลี่ยพวงแก้มนวลอย่างใจเย็น
“นี่เกินจูบแล้วนะคะ”
“งั้นช่วยฉันให้เสร็จ แล้วจะปล่อยกลับห้อง” ไคโรเสนอทางเลือกที่แสนเอาเปรียบให้ร่างเล็ก
“มะ...ไม่ค่ะ พอแล้วนะคะ” เธอพยายามอ้อนวอน แต่คราวนี้ชายหนุ่มใจแข็ง ไม่ยอมกลับบ้านไปปลดปล่อยด้วยมือตนเองอีกแล้ว
“แค่มือ เสร็จแล้วจะปล่อย” ร่างแกร่งยังคงพยายามหลอกล่อ จับมือบางของคนตัวเล็กมาลูบบริเวณเป้ากางเกงที่นูนขึ้นมาอย่างชัดเจน
มิลินหน้าแดงซ่านเมื่อสัมผัสเข้ากับแกนกายร้อนผ่าวของชายหนุ่ม แม้จะมีกางเกงกั้นไว้แต่ความร้อนก็ถูกส่งมาถึงมือเธอได้
“ถ้าไม่ใช้มือ ฉันใช้อย่างอื่นแทนนะ” ไม่ว่าเปล่ามือหนาลูบไล้กลีบเนื้อนุ่มผ่านแพนตี้ ที่ตอนนี้เปียกเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใส สายตาเจ้าเล่ห์มองเธออย่างสื่อความหมาย กดดันกลายๆ
“อ๊ะ” หญิงสาวสะดุ้ง เผลอร้องออกมาด้วยความตกใจ รีบหยุดมือหนาไว้
“ว่าไง” ใบหน้าหล่อร้ายถามย้ำด้วยน้ำเสียงระรื่นอารมณ์ดี
ร่างเล็กได้แต่ยอมพยักหน้าตกลงแม้ไม่เต็มใจก็ตาม ร่างสูงกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ พลางเลื่อนเบาะที่นั่งขยับไปด้านหลัง มือหนาปลดเข็มขัดเส้นหรูโยนทิ้งไว้เบาะหลัง ก่อนควักแกนกายร้อนผ่าวออกมาจากกางเกงอย่างรวดเร็ว
มิลินเบิกตากว้างมองส่วนแข็งขึงของอีกฝ่าย แท่งร้อนสีแดงก่ำโอบล้อมไปด้วยเส้นเลือดมากมายจนดูน่ากลัว ยิ่งทำให้หญิงสาวตัวแข็งทื่อ ทำอะไรไม่ถูก แม้จะเคยเห็นผ่านคลิปวิดีโอที่เพื่อน ๆ แอบเปิดให้ดูมาบ้าง แต่ก็ไม่เคยเห็นของจริงต่อหน้าต่อตาเช่นนี้
แววตาหื่นกระหายของมาเฟียหนุ่มมองตรงมา อารมณ์กระสันขึ้นสูงถึงขีดสุด เขาชักลำกายใหญ่เบา ๆ สองสามที่ ก่อนจะคว้ามือนุ่มมาสัมผัสมัน
“อ๊า~” ความเสียวซ่านเข้าจู่โจม เมื่อมือเล็กโอบอุ้มส่วนลับไว้ ชายหนุ่มบังคับมือของหญิงสาวให้สัมผัสที่ปลายหัวหยัก ถูวนรอบ ๆ ก่อนจะเลื่อนมากุมที่ส่วนโคน ค่อย ๆ สอนหญิงสาวให้รูดมันขึ้นลงช้า ๆ
ขนาดของมันใหญ่จนมือเธอกำได้ไม่รอบ มือเล็กสั่นกล้า ๆ กลัว ๆ ใจเต้นระรัว จนต้องหันมองทางอื่นไม่กล้าจ้องแก่นกายในมือ
“อย่างนั้น กำแน่นอีก ซี๊ดดด” ไคโรสูดปากพร้อมเร่งจังหวะบังคับให้มือเล็กชักรูดเร็วขึ้นตามอารมณ์ภายในที่เพิ่มสูงขึ้น
ชายหนุ่มปล่อยให้หญิงสาวทำหน้าที่ตนเองไป มือใหญ่ก็เอื้อมสอดล้วงเข้าไปบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ตรงหน้า
“อ๊ะ” มิลินร้องออกมาอย่างตกใจ
“อย่าหยุดมือ ทำให้เสร็จ” เสียงเข้มดุขึ้นเมื่อเธอพยายามผละหนี
“อื้มมม...มือนิ่มฉิบ” ไคโรหลับตาเงยหน้าครางออกมาด้วยความพอใจ
เพิ่มแรงขยำที่ฝ่ามือให้หนักขึ้น จนเนินเนื้อเปลี่ยนเป็นสีแดง แม้มิลินจะรู้สึกเจ็บ แต่มันก็แฝงความเสียวซ่านไว้ด้วย ช่องท้องร้อนวูบเมื่อไฟปรารถนาก่อตัวขึ้นอีกครั้ง มือเล็กยังคงทำหน้าที่มันอย่างดี กำแท่นร้อนรูดขึ้นลงไม่ได้หยุดมือ
ชายหนุ่มหลุบมองกลีบเนื้อสวยที่ซ่อนอยู่ภายในแพนตี้ตัวเล็ก เลื่อนมือลงมาลูบวนรอบเนินสามเหลี่ยม เกี่ยวชั้นในตัวน้อยให้พ้นทาง ไล่นิ้วสัมผัสช่องทางรักตามรอยแยกปิดสนิท ลูบวนจนน้ำสีใสไหลออกมาเลอะเต็มฝ่ามือ เขี่ยเม็ดทับทิมสีแดงสวยเบาๆ
“อ๊า...อะ...อย่าค่ะ” มิลินหลับตาปี๋เงยหน้าคราง เมื่อส่วนมือหนาสัมผัสจุดไวความรู้สึก เขาบดบี้เม็ดเล็กของเธอจนเสียวสะท้านไปทั้งตัว
“ซี๊ดดดด...เร็วอีก จะเสร็จแล้ว” ชายหนุ่มเร่งเสียงกระเส่า ภาพหญิงสาวตัวเล็กนั่งหอบครางอยู่บนตัก กระตุ้นอารมณ์ดิบของเขาให้มากขึ้น
หญิงสาวได้แต่แอ่นกายร้องครวญครางระบายความเสียวซ่าน ความรู้สึกแปลกใหม่ก่อตัวอย่างไม่อาจจะห้ามได้ ร้อนวูบไปทั้งร่างจนปลายขาจิกเกร็ง
“อื้ออ...ละ...ลินรู้สึกแปลก ๆ อ๊ะ...อ๊ะ...มะ...มะไม่ไหวแล้ว”
“ซี๊ดดด ปล่อยออกมา” ชายหนุ่มสูดปาก รีบเร่งจังหวะนิ้วสากที่บดคลึงเม็ดทับทิมสีสวยให้เร็วขึ้นอีก ความเสียดเสียวซ่านร้อนผ่าวกระจุกอยู่ที่ส่วนปลายแท่งร้อนเช่นกัน
“อ๊า / อร๊ายยยย” ร่างเล็กกรีดร้อง ร่างกายเกร็งกระตุกถี่ ๆ เมื่อถึงจุดหมาย ปลดปล่อยน้ำหวานสีไหลจนไหลเยิ้มเปรอะกางเกงชายหนุ่ม เช่นเดียวกับไคโรที่ปล่อยน้ำสีขุ่นจนเลอะช่วงล่างของหญิงสาว
สองร่างหอบหายใจหนักหน่วง กอบโกยเอาอากาศด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากอารมณ์สุขสมที่เพิ่งจบลง
บทที่เกี่ยวข้อง
หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 11 คนหน้ามึน
มิลินฟุบใบหน้าลงบนต้นคอหนาอย่างหมดแรงหอบหายใจเข้าออกอยู่หลายครั้ง ปล่อยให้ชายหนุ่มโอบเอวเธอไว้“หยิบกระดาษเบาะหลังให้หน่อย” ไคโรเอ่ยเสียงเรียบ เมื่อเห็นหญิงสาวเริ่มหายเหนื่อยแล้ว“น้ำเธอเลอะเต็มกางเกงฉันหมดแล้ว”ร่างเล็กบนตักเม้นปากแน่นด้วยความเขินอาย เอื้อมมือไปหยิบกระดาษให้โดยดี ร่างสูงเช็ดทำความสะอาดแก่นกายที่ยังคงไม่ยอมหลับ ก่อนจะช่วยทำความสะอาดส่วนล่างให้เธอ“อื้อ” มิลินเผลอร้อง สะดุ้งเบา ๆ เมื่อชายหนุ่มสัมผัสโดนส่วนอ่อนไหว“อยากทำอีกไหม” ไคโรกระตุกยิ้มเมื่อเห็นท่าทางของเธอ“มะ...ไม่แล้วค่ะ” เธอรีบส่ายหัว “ลินอยากกลับห้องแล้ว”“หึ”ชายหนุ่มไม่ได้ว่าอะไรต่อ เอี้ยวตัวไปหยิบสูทด้านหลังมาคลุมให้หญิงสาว เปิดประตูช้อนร่างเล็กบนตักลงจากรถ เขาปล่อยให้เธอยืนกับพื้นพลางมองสำรวจทั่วร่างเธออีกครั้ง“อะไรคะ”“กระโปรงเธอเลอะ ใส่คลุมไว้ก่อน” มิลินรีบซ่อนใบหน้าเห่อร้อน ก้มมองตัวเอง เสื้อสูทของชายหนุ่มยาวเลยกระโปรงที่เธอสวมอยู่ จึงช่วยปกปิดคราบน้ำรักเป็นดวงที่กระโปรงเธอได้“ขอบคุณค่ะ”ไคโรหันกลับเข้าไปในรถเอื้อมหยิบกระเป๋าใบเล็กที่ถูกวางทิ้งไว้ส่งให้หญิงสาว ก่อนจะล็อกรถหรู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 12 เรียกว่าพี่ไคโรสิครับ
..สวบ!!“อ๊ะ!!!” มิลินร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เกร็งตัวสะดุ้งเฮือก เมื่อจู่ ๆ นิ้วหนาก็กระแทกเข้ามาจนสุด หยดน้ำสีใสเอ่อรอบดวงตากลมอย่างสุดกลั้น“อื้มม…แน่นมาก” ชายหนุ่มครางต่ำด้วยความพอใจกับความตอดรัดของหญิงสาว กดนิ้วหนาแช่ไว้เพื่อให้เธอปรับตัว ไล่ซุกไซ้ซอกคอขาวให้หญิงสาวผ่อนคลาย“อย่าเกร็ง ปล่อยไปตามอารมณ์”“อะ…ลินเจ็บ เอาออกไม่ได้เหรอคะ” เธอพยายามขอร้อง แต่ถึงขั้นนี้แล้วชายหนุ่มมีหรือจะยอม“แค่นิ้วเอง ถ้าเป็นของจริงจะเจ็บกว่านี้”“ไม่เอาค่ะ” เธอรีบปฏิเสธเสียงแข็งเมื่อคิดถึงขนาดของแกนกายยักษ์ มันไม่มีทางเข้ามาในตัวเธอได้แน่ ๆ“ไม่ได้ถาม…แต่บอกให้เตรียมใจ” เสียงกระเส่ากระซิบตอบอย่างร้ายกาจที่ข้างใบหู มิลินหน้าร้อน เมื่อเขาเริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้า ๆกางเกงนอนขาสั้นถูกรูดทิ้งไปแล้ว โดยที่นิ้วใหญ่ยังคาอยู่ในร่องสาว เปิดเปลือยสัดส่วนเบื้องล่างให้ชายหนุ่มได้ชื่นชม เขาแทรกเข่าอ้าเรียวขาเธอกว้างในท่าเดิมอีกครั้ง ส่งนิ้วร้ายเย้าหยอกกับส่วนลับเธอด้วยความเพลิดเพลิน“อื้อ!” ร่างเล็กหลับตาปี๋ เม้มปากแน่น ร้องในลำคอเบา ๆ..พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บมาเฟียหนุ่มมองเธอด้วยความลุ่มหลง เมื่อน้ำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 13 หอมพี่ก่อน
“อื้อออ” เสียงงัวเงียของมิลินเริ่มรู้สึกตัวตื่นมาในตอนเช้า รับรู้ถึงน้ำหนักที่พาดทับร่างเล็กของเธอไว้ ดวงตากลมโตค่อยๆ ปรือขึ้นปรับสายตากับแสงที่ลอดเข้ามาในห้องนอนเล็กใบหน้าหล่อเหลาคมคายอยู่ห่างจากเธอไม่กี่นิ้ว ทำให้หญิงสาวเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ก่อนจะเริ่มย้อนนึกถึงความเร่าร้อนของทั้งคู่เมื่อคืน มิลินหน้าเบ้หลับตาปี๋รู้สึกกระดากอาย เป็นอีกครั้งที่เธอถูกพี่ชายเพื่อนแสนเจ้าเล่ห์ล่อลวงจนเธอคล้อยตามไปกับรสสวาทแสนเร่าร้อนร่างกายเปล่าเปลือยของทั้งคู่เบียดชิดกันแน่นราวกับโหยหาความอบอุ่นของกันและกัน มิลินหน้าร้อนฉ่า เขินอายเป็นอย่างมาก เมื่อแก่นกายร้อนแนบชิดอยู่กับหน้าท้องแบนราบของเธอหญิงสาวค่อยๆ ยกแขนหนักที่พาดโอบรอบเอวออก ตั้งใจจะลุกขึ้นไปแต่งตัวให้เรียบร้อย..พรึ่บ!“อ๊ะ!” ร่างเล็กร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็ถูกดึงรั้งกลับมาอยู่แนบอกชายหนุ่มเช่นเดิม“จะไปไหน...อยู่แบบนี้ต่ออีกสักพักก่อนสิ” ไคโรงึมงำออกมาโดยที่ยังไม่ได้ลืมตา“ละ...ลิน...มีเรียนค่ะ...คุณไคโรปล่อยก่อนเถอะค่ะ” หญิงสาวตอบเสียงอึกอักด้วยความประหม่า ขนลุกเกรียว เมื่อร่างกายถูกมือหนาลูบไล้แผ่นหลังเธอเล่น“บอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 14 ปัญหาชีวิต
@มหาวิทยาลัย Hหลายวันต่อมา..“เฮ้อออ~ ทำไมยิ่งใกล้สอบ อาจารย์ยิ่งขยันให้งาน ไม่คิดจะให้พวกเราอ่านหนังสือสอบเหรอไง” คลีโอเดินบ่นหน้ามุ่ยออกมาเมื่อคลาสเลิก“แต่รอบนี้งานเยอะจริง แถมพร้อมใจกันสั่งทุกวิชาเลย” มิลินพยักหน้าเห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนพูด เดินคอตกหนักใจ เพราะเธอต้องทำหลายอย่างพร้อมๆ กัน“แกเถอะ ทั้งสอบ ทั้งรายงาน ไหนจะงานที่ร้านอีก” ร่างเพรียวหันมามองเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง“ก็ต้องสู้แหละ ทำไงได้”“ขอพี่ไคโรหยุดก่อนไหม ไว้ผ่านช่วงสอบค่อยกลับไปทำ”“ฉันเพิ่งเริ่มงานเองนะ…ไว้ถ้าไม่ไหวจริง ๆ จะลองคุยดูแล้วกัน” แม้จะพูดเช่นนั้น แต่เธอก็ไม่กล้าไปพูดเรื่องขอลาหยุดกับไคโรอยู่ดี“ไปหาขนมกินกันดีกว่า” คลีโอร้องเสนอไอเดีย “วันนี้แกหยุดใช่ไหม”“อื้อ เอางั้นก็ได้”สองสาวเดินกันออกมาจนใกล้ถึงบริเวณลานจอดรถของคณะบริหารแต่ด้วยตอนนี้เข้าสู่ช่วงเดือนเมษายนแล้ว ทำให้อากาศร้อนอบอ้าว เหงื่อเล็กๆ ซึมรอบกรอบหน้าเรียว ยิ่งสร้างความหงุดหงิดให้กับเพื่อนสาวขี้ร้อนของมิลินยิ่งขึ้น“อากาศเมืองไทยนี่ร้อนอย่างกับซ้อมตกนรก” ร่างเพรียวปลดกระดุมบนเม็ดหนึ่ง ยกปกเสื้อนักศึกษามาสะบัดเพื่อดับร้อน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 15 อยู่ข้างๆ
มิลินนอนหมดแรงอยู่บนโซฟากลางห้องนั่งเล่น เธอมองสมุดบัญชีที่เหลือยอดเงินเพียงไม่กี่หมื่นก็รู้สึกท้อแท้ หลังจากที่เธอพูดคุยกับผู้เป็นพ่อแล้ว ทั้งสองคนก็ออกไปจัดการเรื่องขอถอนเงิน แต่ด้วยเงินที่ได้จากประกันชีวิตของแม่มีไม่ถึง 3 ล้าน ทำให้เธอต้องนำเงินเก็บที่ได้จากการทำงานมาตลอดหลายปีให้เขาไปด้วย“เฮ้ออออ~” ร่างเล็กที่ยังคงอยู่ในชุดนักศึกษาถอนหายใจระบายความหนักใจออกมาเฮือกใหญ่ นึกน้อยใจในโชคชะตาที่ต้องเผชิญ..ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ดเสียงกดรหัสประตูห้องของหญิงสาวดังขึ้น ทำให้เธอรีบลุกขึ้นมาจากโซฟาหันไปมองด้วยความตกใจ เนื่องจากเธอไม่รู้ว่าบุคคลด้านหลังประตูจะเป็นใครร่างเล็กกวาดตามองไปรอบห้องเพื่อมองหาอาวุธเอาไว้ป้องกันตัว แต่ก่อนที่เธอจะหาได้ ประตูห้องพักก็ถูกเปิดเข้ามาอย่างถือวิสาสะ ทำให้หญิงสาวรีบเข้าไปคว้าแจกันดอกไม้ที่อยู่ใกล้มือมาถือเตรียมเอาไว้ จ้องมองผู้มาใหม่ด้วยความหวาดกลัว..กึก“เกิดอะไรขึ้น!!” ร่างสูงของไคโรชะงักทันทีเมื่อเห็นสภาพห้องเละเทะของหญิงสาว ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจก็จะเปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราด เขาตวัดสายตามองหาร่างเล็กของเจ้าของห้องด้วยความเป็นห่วง ก็เห็นเธอยืนชิดมุมห้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 16 บุคคลอันตราย
1 สัปดาห์ต่อมา...“น้องลิน เสิร์ฟโต๊ะ 10 หน่อยจ้า”“ได้ค่ะ” เธอตอบรับอย่างขยันขันแข็งเธอยังมาทำงานที่ร้านของพี่ไคโรตามปกติ โดยมีชายหนุ่มคอยไปรับส่งตามที่เขาเคยบอกไว้ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ค่อย ๆ พัฒนาไปช้า ๆ อดยอมรับไม่ได้ว่าชายหนุ่มทำให้เธอหวั่นไหวจนเธอเริ่มที่จะรู้สึกดีกับเขาขึ้นมาแล้วส่วนเรื่องปัญหาของพ่อเธอ มิลินทำได้เพียงปลงกับมัน เงินทองเป็นของนอกกาย หากไม่ตายก็หาใหม่ได้ เธอจึงกลับมาตั้งหน้าตั้งตาทำงานหาเงินเช่นเดิม ได้แต่หวังว่าพ่อจะรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเธอเธอยกถาดเครื่องดื่มไปเสิร์ฟตามหน้าที่ วันนี้ลูกค้าก็ยังแน่นขนัดอย่างเช่นทุกวัน“น้องลิน ถาดนี้ของคุณไคโรนะ วานเอาขึ้นไปให้หน่อยจ้า” รุ่นพี่พนักงานยื่นถาดเครื่องดื่มมาให้เธอหลังจากเสิร์ฟเครื่องดื่มให้ลูกค้าอื่นสักพัก เธอแอบรู้สึกเขินอายเมื่อจะต้องขึ้นไปหาชายหนุ่มเพียงลำพัง..ก๊อก ก๊อก ก๊อก“ขออนุญาตค่ะ” เธอเคาะประตู เรียกอีกฝ่ายเบาๆ“อื้ม เข้ามา”เธอเปิดประตูห้องทำงานของไคโร ชายหนุ่มนั่งอยู่บนโซฟา พาดขายาวบนโต๊ะตัวเตี้ยด้านหน้า เขาละสายตาจากมือถือในมือหันมามองหญิงสาว สายตาคมฉายแววกรุ้มกริ่ม ยกยิ้มมุมปากจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 17 ถูกยิง
รถยนต์หรูเคลื่อนตัวออกจากลานจอดรถ และก็เป็นอย่างเช่นทุกครั้งที่ร่างสูงจะกุมมือเธอเอาไว้เวลาขับรถ จนเธอเลิกที่จะต่อต้านปล่อยให้เขาจับไว้โดยดีหลังจากขับรถออกจากผับไม่นาน ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านข้างก็ขมวดคิ้วแน่น สายตาคมจ้องกระจกมองหลังเป็นระยะ เขาปล่อยมือข้างที่กุมเธอเอาไว้ ทำให้หญิงสาวเอียงคอมองด้วยความสงสัยไคโรหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูออกจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะกดโทรออก“กูโดนตาม ตอนนี้เพิ่งออกมานอกผับไม่นาน กำลังไปทางนอกเมือง” เขากรอกเสียงเข้มใส่โทรศัพท์ ทำให้หญิงสาวรีบหันกลับไปมองด้านหลังเห็นรถยนต์ 2 3 คัน ที่ด้านหลังกำลังขับตามจี้อยู่ แม้ว่าไคโรจะเหยียบคันเร่งหนีแล้ว แต่อีกฝ่ายก็ยังเร่งตาม(เดี๋ยวผมรีบไปครับ)“อืม”ชายหนุ่มตัดสายไปด้วยท่าทีเรียบเฉยไม่ได้ตกใจกับสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ ผิดกับหญิงสาวที่เริ่มทำอะไรไม่ถูก“เปิดช่องเก็บของด้านหน้า” ชายหนุ่มเอ่ยเรียบ ๆ ตั้งใจกับการขับรถ“…” มิลินรีบทำตาม ทันทีที่เปิดเก๊ะหน้ารถ เธอก็มองเห็นด้ามปืนสีดำด้าน มิลินเบิกตาโต หันกลับไปมองร่างสูงด้านข้าง“ส่งมา”เธอนิ่วหน้าหยิบอาวุธร้ายส่งให้เขาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“ตะ..
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 18 ครั้งแรก
มิลินค่อยๆ เก็บอุปกรณ์ทำแผลใส่กล่องตามเดิม แผลของมาเฟียหนุ่มไม่ลึกมากเนื่องจากกระสุนไม่ได้ฝัง แต่รอยถากของมันก็เรียกเลือดได้มากทีเดียว“อ๊ะ!” ร่างเล็กหลุดร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อพี่ชายเพื่อนพลิกร่างของเธอลงกับเตียงอย่างรวดเร็ว และเป็นฝ่ายคร่อมร่างเธอเอาไว้แทน นัยน์ตาคมวิบวับราวเสือร้ายหิวโซร่างสูงไม่รอให้หญิงสาวหายตกใจ โน้มใบหน้าคมคายเข้ามาใกล้ ก่อนที่ริมฝีปากร้อนผ่าวจะประกบแนบกลีบปากบาง เขาบดจุมพิตอย่างหนักหน่วงระบายความต้องการที่ต่อร่างหญิงสาวตัวเล็กลิ้นสากพยายามแทรกเข้าไปชิมรสหวานให้โพรงปากชุ่มฉ่ำของร่างข้างใต้ สาวน้อยอ่อนประสบการณ์เริ่มเคลิบเคลิ้มไปตามรสจูบร้อนๆ เอียงหน้าเปิดปากยอมรับสัมผัสร้อนแต่โดยดี ความรู้สึกวูบวาบตรงท้องน้อยพัดพาอารมณ์ของเธอให้สูงขึ้นตามการชักนำของอีกฝ่ายโดยง่ายดายร่างด้านบนบดเบียดความแข็งขืนภายใต้ผ้าเช็ดตัวจนกระโปรงของชุดนอนร่นสูงขึ้น ก่อนจะใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้ตัวน้อยลงมาตามเรียวขา เขาลูบไล้กุหลาบงามไร้เครื่องปิดบังเบาๆ จนเริ่มสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นมากอบกุมก้อนเนื้อนุ่มขนาดใหญ่เกินตัวผ่านชุดนอนสายเดี่ยวตัวบาง มาเฟียห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26
บทล่าสุด
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 7 หนูน้อยมีอา
1 ปี ต่อมามิลินอยู่ในชุดสบายๆ สำหรับอยู่บ้าน นั่งกองอยู่กับพื้นในคอกกั้นเด็ก ใบหน้าหวานฉายแววเหน็ดเหนื่อย เธอเคยคิดว่าโชคดีที่ตลอดช่วงตั้งครรภ์แทบไม่มีอาการแพ้ท้อง และสามารถทำงานใช้ชีวิตได้ตามปกติ แต่ทุกสิ่งกลับเปลี่ยนไปเมื่อคลอดลูกสาวออกมา 'มีอา'เด็กสาวตัวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มราวตุ๊กตา ดวงตากลมโตเช่นเดียวกับมารดาขนตาหนาเป็นแพ เส้นผมสีดำสนิทแต่ดวงตาได้เชื้อจากไคโรมาคือสีน้ำตาลทอง ช่วงแรกเกิดเธอเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย กินนมเสร็จก็นอนไม่งอแง แต่ช่วงหลังเมื่อมีอาเริ่มมีพัฒนาการมากขึ้นเด็กสาวกลับดื้อดึง หากไม่พอใจอะไรนิดหน่อยก็จะร้องไห้เสียบ้านแทบแตก แถมช่วงกลางคืนก็หลับยากและตื่นกลางดึกบ่อย ๆ ทำให้ขอบตาของคุณแม่คล้ำลงจนเห็นได้ชัด"แงๆๆๆๆๆ~"เสียงกรีดร้องไห้งอแงของเด็กน้อยดังลั่นคฤหาสน์อีกครั้ง มือน้อย ๆ ปัดป่ายไปทั่ว จับคว้าอะไรได้ก็จะปาทิ้งเสียหมด จนคุณแม่เริ่มท้อใจ"ร้องอะไรคะคนเก่ง มามี้ทำอะไรให้หนูไม่พอใจอีกหื้ม"ร่างเล็กอุ้มลูกสาวที่นอนดีดดิ้นบนพื้นนวมนิ่มของคอกกั้นขึ้นมาแนบอก โยกตัวกล่อมให้ลูกสาวหยุดร้อง พยายามนึกหาสาเหตุ เพราะเพิ่งให้นมและเปลี่ยนผ้าอ้อมไปใบหน้าเล็กแดงก่ำ น้ำตาห
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 6 งานแต่ง
1 เดือนผ่านไปตลอดระยะเวลา 1 เดือนที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความวุ่นวายอย่างที่สุด หลังจากไคโรทราบข่าวเรื่องการท้องของมิลิน ชายหนุ่มก็ยืนกรานให้จัดงานแต่งให้เร็วที่สุด เดือดร้อนไปถึงน้องสาวและว่าที่เจ้าสาวที่แทบจะต้องหยุดงานเพื่อเตรียมงานแต่งในระยะเวลากระชั้นชิดลลิสาและคริสเตียนบิดามารดาของไคโรบินกลับมาประเทศไทยทันทีที่ทราบข่าว และช่วยหญิงสาวเตรียมงานพิธีหมั้นในช่วงเช้าเรียบง่ายมีเพียงครอบครัวและคนสนิทมาร่วมงาน ส่วนตอนเย็นไคโรจัดเตรียมงานอย่างยิ่งใหญ่ในโรงแรมหรูใจกลางกรุงเทพ กลุ่มเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมและมหาลัยถูกชวนมาหมด และยังกลุ่มลูกน้องอีกหลายร้อยคนที่ได้รับเกียรติให้มาร่วมยินดีด้วย ราวกับต้องการป่าวประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าเขาแต่งงานมีลูกมีเมียแล้วพิธีการต่าง ๆ ถูกลดทอนให้น้อยลง เพื่อให้ไม่เจ้าสาวที่กำลังท้องกำลังไส้เหนื่อยจนเกินไป เน้นไปที่การฉลองดื่มสังสรรค์กันมากกว่าร่างเล็กในชุดเจ้าสาวเกาะอกสีขาวทำจากผ้าลูกไม้ มีผ้าชีฟองผืนบางปาดไหล่ทั้งสองข้าง ช่วงล่างเป็นกระโปรงพองยาว เส้นผมสีน้ำตาลเข้มถูกรวบเป็นมวยเตี้ย ๆ มีที่คาดผมประดับเพชรเม็ดเล็ก ๆ สวมไว้บนศีรษะ ใบหน้าหวานถูกแต
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 5 สองขีด
บริษัทของพิพัฒน์4 เดือนต่อมาตอนนี้มิลินเรียนจบอย่างเป็นทางการเรียบร้อย หญิงสาวยังคงช่วยงานที่บริษัทของบิดาต่อไป ปัญหาภายในบริษัทเริ่มคลี่คลายไปทีละอย่าง ทำให้การทำงานเป็นระบบระเบียบยิ่งขึ้นแต่กลับกันกับร่างกายเธอ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโหมทำงานมากไปหรือเปล่า ช่วงนี้เธอถึงรู้สึกเหนื่อยและเพลียง่ายกว่าปกติ บางครั้งตั้งใจจะนำงานมาเคลียร์ต่อที่บ้าน แต่ 3 ทุ่มเธอก็เผลอหลับไปแล้วก๊อก ก๊อก"น้องลินคะ เที่ยงแล้วนะคะ ไม่ออกไปทานข้าวเหรอ"กิ่ง ผู้ช่วยของพิพัฒน์ชะโงกหน้าเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง เธอคอยช่วยเหลือมิลินตั้งแต่ช่วงฝึกงาน เมื่อได้เห็นความขยันตั้งใจจริงของหญิงสาวก็อดชื่นชมไม่ได้"อ๋อ เที่ยงแล้วเหรอ" ร่างเล็กหันมองนาฬิกาแขวนบนผนังห้องทำงานเล็ก เธอทำงานเพลินจนลืมเวลาเช่นเดิม แต่ตรงหน้ายังมีเอกสารอีกหลายปึกที่ต้องเคลียร์" ไม่เป็นไรค่ะ ลินยังไม่หิวเท่าไหร่ พี่กิ่งไปทานเถอะ""ไม่ได้นะคะน้องลิน แบบนี้จะเสียสุขภาพเอา...แบบนี้ดีกว่า เดี๋ยวพี่ซื้อเข้ามาเผื่อแล้วกันนะ""แฮะ ๆ ได้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ""น้องลินอยากกินอะไรไหม สั่งได้เลย""อะไรก็ได้เลยค่ะพี่กิ่ง""โอเคได้จ้า"กิ่งส่งยิ้มให้ลูกสาว
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 4 คนเจ้าแผนการ
หลายเดือนผ่านไปตอนนี้มิลินและคลีโอเริ่มฝึกงานในเทอมสุดท้ายของ ปี 4 แล้ว แม้ตอนแรกจะตั้งใจออกไปหาที่ฝึกงานในบริษัทใหญ่ ๆ เพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ แต่แฟนหนุ่มของเธอก็ไม่ยอมอนุญาต ทำให้สุดท้ายเธอจึงเลือกเข้าไปศึกษางานบริษัทผลิตและส่งออกอะไหล่เครื่องจักรของบิดาเธอแทนมิลินตั้งใจทำงานมาก ตั้งแต่ที่พิพัฒน์เลิกยุ่งเกี่ยวกับการพนัน เขาก็ตั้งหน้าตั้งตาฟื้นฟูกิจการที่ตกทอดมาตั้งแต่รุ่นปู่ จนเริ่มกลับมาเฟื่องฟู แม้จะเป็นบริษัทขนาดกลาง ไม่ได้มีความซับซ้อนอะไรมาก แต่เนื่องจากถูกปล่อยปละละเลยเป็นเวลานาน ทำให้ตอนนี้แม้หญิงสาวจะเข้ามาช่วย แต่ก็ยังมีปัญหาหลายอย่างภายในที่ต้องปรับเปลี่ยนแก้ไข"เป็นไงบ้างลูก เริ่มชินหรือยัง"พิพัฒน์ถามขึ้นมาหลังจากเปิดประตูเข้ามาในห้องแห่งหนึ่ง ที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เป็นห้องทำงานของลูกสาว"ค่ะ แต่ตัวเลขบัญชีย้อนหลังนี่น่าเวียนหัวมากเลยนะ เหมือนมีการแอบยักยอกสั่งซื้อของเข้ามาเกินกว่าที่ควร ซึ่งของบางอย่างไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น แถมยังเลือกซื้อจากเจ้าที่ราคาสูงกว่าตลาดทั่วไปอีก"ใบหน้าหวานเคร่งเครียดจริงจัง เพราะหากลองคำนวณดูแล้ว บริษัทของบิดาเธอศูนย์เสียเงินไปจำนว
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 3 เพิ่มสีสัน
มหาวิทยาลัย Hร่างเล็กของมิลินนั่งเลื่อนโทรศัพท์มือถืออ่านข้อมูลบาง อยู่ที่ใต้ตึกคณะบริหารระหว่างรอคลีโอที่ยังเดินทางมาไม่ถึงหลังจากเมื่อวันก่อนได้เปิดอกคุยกับไคโรเรื่องความกังวลของตัวเองแล้ว แต่เธอก็ยังอยากอ่านคำแนะนำวิธีรักษาชีวิตคู่ให้ยั่งยืนยิ่งขึ้น เพราะไคโรก็เป็นแฟนคนแรกของเธอ มีอีกหลายเรื่องที่หญิงสาวไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับความรักและการมีแฟน"หื้มม อ่านอะไรน่ะ 'เคล็ดลับ' รักษาความรัก?"เสียงของเพื่อนสนิทดังขึ้นข้างหู พร้อมใบหน้าสวยชะโงกหน้าเข้ามาอ่านหัวข้อบทความที่เธอกำลังเลื่อนดู ทำให้มิลินสะดุ้งด้วยความตกใจ"ตกใจหมดเลยแก มาไม่ให้สุ้มให้เสียง" เธอหันไปตำหนิเพื่อนรักเบาไม่จริงจังคลีโอหัวเราะร่า ไหวไหล่เบา ๆ ก่อนจะเดินอ้อมมานั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"ยังไม่หายนอยด์เรื่องเมื่อวานเหรอไง ถึงมาอ่านอะไรแบบนี้""ก็ไม่เชิง...แกก็รู้ฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อน ไม่รู้เลยว่าแฟนที่ดีควรทำตัวยังไง"เธอไว้ใจไคโรเต็มที่ แต่ก็อยากจะทำอะไรพิเศษขึ้นเล็กน้อย เพื่อเป็นการมัดใจชายหนุ่ม และเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเธอเองด้วย"อื้ม ถ้าทั่วๆ ไปก็คงเชื่อใจกัน มีอะไรคุยกันดี ๆ ใช้เหตุผล ไ
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 2 รางวัลเด็กน่ารัก
คฤหาสน์ไคโร"เป็นอะไรครับ ยังหน้ามุ่ยอยู่เลย" น้ำเสียงทุ้มออดอ้อนจนไม่เหลือคราบมาเฟียผู้เคร่งขรึมเอ่ยถามแฟนสาว ขณะคลอเคลียร่างบางในชุดนักศึกษาบนเตียงกว้าง"ละ...ลิน..."มิลินเม้มปาก หลบสายตาร้อนของแฟนหนุ่ม นึกหงุดหงิดตัวเองในใจที่ยังไม่อาจสลัดเรื่องเมื่อเย็นออกไปได้ เธอไม่มีความมั่นใจในตัวเองแม้แต่น้อย ยิ่งเห็นสาว ๆ ที่เขามาชายหนุ่มมีแต่สวย ๆ หน้าตาดี ก็แอบหวั่นใจ"เราตกลงกันแล้วนะ ว่าถ้ามีเรื่องอะไรไม่สบายเราจะคุยกัน""...""คิดอะไรอยู่ครับ?"ใบหน้าหวานแอบเศร้าลง เธอสูดหายใจเข้าปอดเพื่อเรียกสติ และสุดท้ายก็ยอมเปิดปากเล่าความรู้สึกในใจให้ไคโรฟัง"ลินกลัว...กลัวว่าวันหนึ่งพี่จะเบื่อลิน""โถ่ จะเอาอะไรมาเบื่อ พี่หลงเราขนาดนี้ เราดูไม่ออกเหรอครับ"ไคโรยิ้มกว้างเมื่อได้ฟังคำพูดของแฟนสาว เขาใช้นิ้วยาวช้อนใบหน้าของคนตัวเล็กข้างใต้ร่างให้หันกลับมาสบตา"ก็กลัวว่าแค่หลงเฉย ๆ พอนานไปพี่จะเบื่อ ลินแค่ผู้หญิงธรรมดา ได้มาอยู่ข้างพี่นี่ก็เกินฝันแล้ว""ไม่เอา ทำไมชอบดูถูกตัวเอง ลินพิเศษกว่าทุก ๆ คนรู้ไหม ลินคือคนที่ทำให้หัวใจพี่เต้นแรง คนที่พี่อยากปกป้องดูแล คนที่พี่อยากให้มีแต่รอ
หลงรักนายมาเฟีย ตอนพิเศษ 1 ผู้ชายของมิลิน
หลายเดือนผ่านไปความสัมพันธ์ของเธอและไคโรดำเนินไปตามปกติ ทั้งคู่แทบไม่เคยทะเลาะหรือมีปากเสียงกันเลย อาจจะด้วยมิลินเป็นคนหัวอ่อน ว่าง่าย ไม่จุกจิกจู้จี้ แต่ไคโรก็ทำหน้าที่แฟนอย่างดี เอาใส่ใจ เทคแคร์ ไม่เคยทำอะไรให้แฟนสาวไม่สบายใจแม้แต่น้อยเมื่อเดือนก่อนชายหนุ่มได้พาเธอไปอิตาลี เพื่อพบเจอพ่อแม่ของเขาแล้ว ซึ่งทั้งคู่ก็ใจดีและเป็นกันเองกับเธอมาก ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ราบรื่นเป็นอย่างดีครืด ครืด ครืดโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายของมิลินสั่นเบาๆ ขณะที่สองสาวเพื่อนรักกำลังเดินออกจากคลาสเรียน"แป๊บนะแก พี่ไคโรน่าจะโทรมา"มิลินหันไปบอกเพื่อนสาว ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู และก็ต้องอมยิ้มหวานเพราะสายที่โทรมาคือแฟนหนุ่มของเธอตามคาด"ค่ะพี่ไคโร"(เลิกเรียนหรือยังครับ)"เพิ่งเลิกพอดีเลยค่ะ ลินกับยัยคลีกำลังจะลงจากตึกกัน"(โอเค พี่เดินไปซื้อโกโก้ปั่นมาให้ รอหน้าคณะนะครับ)"ได้ค่ะ"ร่างเล็กก้มหน้างุด เขินอายทุกครั้งกับการเอาใส่ใจของชายหนุ่ม โดยมีสายตาล้อเลียนของคลีโอจ้องมองไม่วางตา"สวีทเว่อร์ มดจะไต่ขึ้นขาฉันแล้ว" ร่างสมส่วนอดเอ่ยปากแซวออกมาไม่ได้"แกก็ พูดเกินไป นี่จะไป
หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 66 อยู่ด้วยกันไปนานๆ
หลังจากทั้งคู่ทานดินเนอร์แสนโรแมนติกเสร็จก็จูงมือพากันกลับมายังห้อง แต่แล้วคู่รักเข้าใหม่ปลามันที่ควรสวีทหวานพูดจาภาษารักก็ต้องมายืนถกเถียงกันอยู่นานภายในห้องนอนหรูแทน"ไม่เอาจริง ๆ ลินไม่เชื่อพี่หรอก" มิลินหน้ามุ่ย มือเล็กถือเสื้อผ้าและผ้าเช็ดตัวเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ก็ไม่ได้เดินเข้าห้องน้ำเสียที"พี่เคยผิดคำพูดเหรอครับ""ถ้าพี่ไคโรอาบพร้อมลิน พี่ไม่จบแค่อาบน้ำเฉย ๆ แน่""เห็นพี่เป็นคนแบบนั้นเหรอ" มาเฟียหนุ่มส่งสายตาออดอ้อน พยายามทำหน้าตาน่าสงสารหวังให้หญิงสาวยอมใจอ่อน"พี่ทำลินหลายรอบแล้วนะคะ ปล่อยลินอาบน้ำดี ๆ เถอะ""พี่ก็แค่อยากช่วยลินถูหลังไง อีกอย่างอาบพร้อมกันไม่ต้องเปลืองน้ำด้วย"ร่างเล็กกลอกตาขึ้นมองด้านบน เมื่อได้ฟังเหตุผลจากชายหนุ่ม เขาร่ำรวยเสียจนเรียกได้ว่าเป็นมหาเศรษฐีจะมากังวลอะไรกับค่าน้ำประปาของทางโรงแรม ฟังอย่างไรก็ดูเป็นแค่ข้ออ้างรังแกเธอมากกว่า"วันนี้ลินไม่ไหวแล้วจริงๆ นะคะ วันหลังได้ไหม" ถกเถียงกันอยู่นานแฟนหนุ่มหน้ามึนก็ไม่ยอมแพ้เสียที จนหญิงสาวต้องเดินเข้าไปใกล้ร่างสูง ท่อนแขนเรียวโอบเอวเขาไว้หลวมๆ พลางเกยคางบนแผงอกกำยำเงยหน้ามองชายหนุ่มตาปริบ
หลงรักนายมาเฟีย บทที่ 65 ดินเนอร์กลางแสงดาว
ท้องฟ้าที่เริ่มเปลี่ยนสีเป็นแดงอมส้มของเวลาเกือบจะ 6 โมงเย็น หญิงสาวในชุดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีฟ้าอ่อนด้านในสวมเสื้อกล้ามตัวเล็กสีขาวคู่กับกางเกงยีนขาสั่นสีซีด สายลมจากทะเลพัดจนผมสีน้ำตาลเข้มของเธอปลิวไสว จนต้องรวบมันเอาไว้ที่ไหล่ข้างหนึ่ง พลางหันไปส่งยิ้มหวานให้ตากล้องร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาข้างกายทั้งคู่เดินเล่นเลียบริมหาดส่วนตัวหน้าที่พัก มือเล็กอีกข้างหิ้วรองเท้าแตะหนีบสีขาวไปด้วย เม็ดทรายเนื้อละเอียดติดตามนิ้วเท้า น้ำเย็นเฉียบของทะเลกระทบผิวระลอกแล้วระลอกเล่าชายหนุ่มแต่งกายสบาย ๆ ด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาว กระดุมเสื้อถูกปลดลงมา 3 เม็ด เผยให้เห็นแผงอกกำยำที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ท่อนล่างสวมกางเกงขาสั้นสีน้ำตาล แว่นกันแดดสีชารับกับจมูกที่โด่งเป็นสัน มุมปากยกขึ้นประดับด้วยรอยยิ้ม เมื่อมองหญิงสาวผ่านกล้องมือถือ แม้จะดูเรียบง่ายแต่ร่างกายสมบูรณ์แบบ พร้อมใบหน้าคมคายก็ทำให้เขาดูราวกับเป็นนายแบบที่หลุดออกมาจากรันเวย์เขาเก็บภาพมิลินอีกหลายรูปทุกจังหวะการขยับตัว หญิงสาวหันมาส่งยิ้มให้บ้าง บางครั้งก็หันมองเหม่อไปยังท้องทะเล ทุกอิริยาบถดูสวยงามน่ารักเป็นธรรมชาติ จนทำให้คนที่ไม่เคยต้องถ่าย
