LOGINShare
ตอนที่ 15 กลับมาเคลียร์ปัญหา
Last Updated:
2025-04-16 11:44:24
Related chapters
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 16 ความเปลี่ยนแปลง
“หนูเทียนใจแข็งจริงๆ แม่อยากเจอหน้าหลานๆ ใจจะขาดอยากกอดอยากหอม” อมราได้แต่ดูรูปภาพที่ลูกชายส่งมาให้ดู หลานของตระกูลนี้หน้าตาพิมพ์เดียวกันมาเหมือนกันมาก “ผมทำกับเขาไว้เยอะ” “ให้แม่ไปช่วยคุยให้ไหม” “คุณอยู่เฉยๆ ดีกว่าหนูเทียนเขาเจ็บปวดมาสี่ปี ลูกชายไปง้อไม่กี่เดือนจะให้ใจอ่อนเลยก็ไม่ใช่” โทมัสเข้าใจที่เทียนหอมโกรธลูกชาย ไม่มีผู้หญิงคนไหนชอบผู้ชายไม่ไม่ชัดเจนตั้งแต่แรก จะตั้งกำแพงไว้สูงก็ไม่แปลก “ผมรับเคลียร์งานแล้วจะกลับไปครับ” เขาท้อหลายรอบแต่ไม่เคยถอย อย่างไรแล้วเขาต้องพาลูกเมียกลับบ้านด้วยกันให้ได้ “แล้วลูกได้ยินข่าวที่บ้านของภรนีย์ไหมที่แท้ผู้ดีจอมปลอม” ดีนะที่ไม่ได้ภรนีย์มาเป็นลูกสะใภ้ไม่อย่างนั้นสมบัติคงไม่เหลือ “ตอนนั้นคุณเป็นตัวตั้งตัวตีเลยไม่ใช่เหรอถึงได้พรากลูกพรากเมียเขา” “คุณโทมัส! คนเราก็มีพลาดกันบ้าง” “ผมขอตัวออกไปสูดอากาศข้างนอกก่อนนะครับ” เขาเดินมานั่งที่สวนดอกไม้หลังบ้าน ที่เทียนหอมชอบออกมานั่งเป็นประจำ หากวันนั้นเขากลับมาเร็วกว่านี้ลูกๆ ของเขาคงได้วิ่งเล่นกันเทียนหอมคงจะ
Last Updated : 2025-04-16หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 17 อยากมีพ่อ
“ปะป๊ากลับมาอยู่กับพวกเรานะฮะ หม่ามี้ทำงานหนักพาร์ทไม่อยากให้หม่ามี้เหนื่อย” พิชญ์ภาชาได้ฟังแบบนั้นเขาแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่เพราะเขารู้ที่ผ่านมาเทียนหอมลำบากแค่ไหน ต่อจากนี้เขาจะดูแลลูกกับเทียนหอมให้ดีที่สุด “ร้องทำไมฮะ” พาร์ทไม่เข้าใจว่าพ่อร้องไห้ด้วยเหตุอะไร “ปะป๊าดีใจที่เราได้มาเจอกันอีกครั้ง” นี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญสวรรค์คงเมตตาเขาแล้ว เอาชนะใจลูกเรื่องยาก แต่เอาชนะใจแม่ของลูกนั้นยากยิ่งกว่าเขาไม่อยากดูแลแค่ลูก “หม่ามี้ให้ปะป๊าอยู่กับพวกนะฮะ” เทียนหอมพูดไม่บอกไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกพูดแบบนั้น ลูกถามหาเขาตลอดเธอโกหกลูกจนติดนิสัย เทียนหอมเข้ามาลูบศีรษะลูกเบาๆ “คืนนี้ปะป๊าจะอยู่กับพวกเราครับ” “อยู่ตลอดไปเลยได้ไหมฮะ” พาร์ทสบตาแม่อย่างเว้าวอน เทียนหอมมองสบตากับพิชญ์ภาชา ดวงตาของเขาแดงก่ำพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล สักพักเขาลุกออกไปที่นอกระเบียงห้อง “ปะป๊าร้องไห้เลย” “น้องพาร์ทคือ…” “พาร์ทอยากมีปะป๊าอยากขี่คอปะป๊าเหมือนเพื่อนๆ อยากให้ปะป๊ามารับหน้าโรงเรียน ฮือ” ความเหนื่อยล้าและป่วยทำให
Last Updated : 2025-04-16หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 18 ปรับตัวเข้าหากัน
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านเราจ้า” อมราเดินมารับเทียนหอมแล้วสวมกอดหญิงสาว ภายในใจรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก “หม่ามี้คิดถึง” น้องพอร์ชวิ่งมาหาแม่ที่ไม่ได้เจอหน้ากันหลายวันชูแขนขึ้นทั้งสองข้าง เพื่อให้แม่อุ้มเทียนหอมแทบจะอุ้มลูกไม่ไหวเพราะตัวเริ่มหนัก “ปะป๊าอุ้มดีกว่า” พิชญ์ภาชาอุ้มน้องพอร์ชขึ้นมาด้วยแขนอีกข้าง อีกข้างนั้นมีน้องพาร์ชอยู่ “หนูดื้อกับคุณยายคุณปู่คุณย่าไหมครับ” “ไม่ฮะมีของเล่นเยอะมาก แต่พอร์ชไม่กล้าเล่นกลัวหม่ามี้หาตังค์ม่ายไหว” อมราและโทมัสถึงกับพูดไม่ออกเด็กอายุแค่นี้แต่กับฉลาด รู้จักช่วยแม่ประหยัดที่ผ่านมาอมรามัวทำอะไรอยู่ถึงไม่เอะใจอะไรเลย “หนูเทียนเข้าบ้านกันดีกว่าจ้ะ” “ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิง” “เรียกแม่ดีกว่าอย่าเรียกแบบนั้นเลย” “ค่ะคุณแม่” มีเกรงๆ บ้างเพราะเธอถูกปฏิบัติเหมือนเป็นของเจ้าของบ้านอีกคน “แม่ให้เด็กเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องแล้วเลี้ยงลูกคนเดียวเหนื่อยไหมลูก แม่ขอโทษนะที่ไม่รู้อะไรเลย” หากรู้ความสัมพันธ์ของทั้งสองเหตุการณ์แบบนั้นจะไม่เกิดขึ้น “ไม่ลำบากเท่าไรค่ะ”
Last Updated : 2025-04-16หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 19 เคียงข้างกันนิรันดร์
เช้านี้บรรยากาศสดใสเป็นพิเศษ ทุกคนในบ้านต่างดีใจที่กำลังมีนายหญิงเป็นตัวเป็นตน พิชญ์ภาชาฝากลูกไว้กับแม่ยายพาเทียนหอมมุ่งหน้าไปยังที่ว่าการอำเภอ "พี่พีทแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้?" เธอหันมาถามเขาอีกครั้งราวกับต้องการให้เขายืนยัน พิชญ์ภาชาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอื้อมมือมากุมมือเธอแน่น "แน่ใจสิถ้าเทียนต่อไปเราจะเป็นของการและกันตลอดไป" เทียนหน้าแดงขึ้นมาทันที "พูดอะไรแบบนั้นกัน..." เขาพูดต่อหน้าเจ้าหน้าที่ เธออายจนตัวม้วน เขายิ้มกว้างอย่างเอ็นดู ก่อนจะเลื่อนมือไปบีบมือเธอเบาๆ "พี่อยากให้เทียนเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย และไม่ใช่แค่ในเอกสารนะแต่เป็นทั้งหัวใจของพี่ด้วย" เธอก้มหน้าหลบสายตาเขา แต่หัวใจกลับเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เขากุมมือเธอไว้ตลอดราวกับกลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจ เจ้าหน้าที่รับเอกสารไปตรวจสอบก่อนจะเงยหน้ามองพวกเขาพร้อมรอยยิ้ม "พร้อมจะเป็นสามีภรรยากันอย่างเป็นทางการแล้วใช่ไหมคะ?" เจ้าหน้าที่ถามอีกครั้ง เธอลังเลนิดหน่อย แต่พอหันไปเห็นแววตาแน่วแน่ของเขา เธอก็ยิ้มออกมาแล้วพยักหน้า "ค่ะ พร้อมค่ะ" เ
Last Updated : 2025-04-16หย่ารักในวันที่สาย ตอนพิเศษ คุณพ่อลูกสี่
เด็กชายภาคิน เรนฟอร์ด วัยสองขวบกำลังวิ่งเล่นพี่เลี้ยงแทบวิ่งตามจับไม่ทัน เทียนหอมนั่งรอพิชญ์ภาชากลับบ้านเขาไปรอรับลูกๆ หลังจากเรียนเสร็จ “น้องพร้อมอย่าวิ่งลูกเดี๋ยวล้ม” เด็กน้อยฟังเสียที่ไหนยิ่งห้ามยิ่งต้องทำ เทียนหอมลูบท้องตัวเองเมื่อลูกในท้องถีบท้องของเธออย่างแรง เหมือนอยากเล่นกับพี่เขา “เดี๋ยวคลอดค่อยวิ่งเล่นนะครับ” เธอได้ลูกชายอีกแล้วพิชญ์ภาชาได้ลูกชายถึงสี่คน และท้องนี้คือท้องสุดท้าย เราทั้งสองคนตกลงกันว่าหากท้องที่สามไม่ได้ลูกสาวจะปิดอู่แบบถาวรและได้ลูกชายจริงๆ ตอนนี้เด็กน้อยใกล้ออกมาลืมตาดูโลกแล้ว “อยากเย่นกะน้อน” “ไม่ได้ครับน้องยังไม่ออกมาจากหม่ามี้เลย” “เย่นๆ” น้องพร้อมลูบหน้าท้องแม่และชักมือกลับเพราะน้องดิ้นกลับทำให้เขาตกใจ เทียนหอหัวเราะออกมาที่ตั้งชื่อว่าน้องพร้อม เพราะเธอมีเขาตอนที่พร้อมทุกอย่างแล้ว เราสองคนเลยตกลงกันว่าจะให้ชื่อน้องพร้อม “หม่ามี้กลับมาแล้วฮะ” “พาร์ทคิดถึงหม่ามี้คิดถึงน้องพร้อม” เด็กทั้งสองวิ่งมากอดกอดแน่น พิชญ์ภาชาถือกระเป๋าเดินตามหลังมาการเป็นคุณพ่อลูกสี่ไม่ใช่เรื่
Last Updated : 2025-04-16หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 1 ค่ำคืนแห่งความผิดพลาด
เอี๊ยด! เสียงเบรกรถดังขึ้นจนเกิดเสียงดัง พิชญ์ภาชาลูกชายคนเล็กของบ้านกำลังเดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางที่เมามาก เรียกว่าแทบไม่มีสติหลงเชื่ออยู่เลย คืนนี้เขามีงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดของเพื่อนรักอย่าง อาทิตย์ ทำให้เขาดื่มหนักกว่าทุกครั้ง พิชญ์ภาชา เรนฟอร์ด วัย 30 ปี หนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ มารดาเป็นคนไทยแท้ ส่วนบิดานั้นเป็นนักธุรกิจชาวอังกฤษ เขาเป็นที่พูดถึงในแวดวงไฮโซเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะแยกออกมาทำธุรกิจคนเดียวโดยธุรกิจอสังหาริมทรัพย์นั้นพี่ชายของเขาเป็นคนดูแล ส่วนตัวเขานั้นทำธุรกิจนำเข้ารถหรูที่เขาชื่นชอบมาตั้งแต่เด็ก เขาชอบความเป็นส่วนตัวจึงแยกบ้านออกมา ใบหน้าได้รูปหล่อเหลา กรามคมเด่นชัด ดวงตาคมกริบน่าค้นหา จมูกโด่งเป็นสัน เขามีรูปร่างที่สูงใหญ่กำยำ ไหล่กว้าง ทำให้เขาดูมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามไม่น้อย แต่ไม่เคยมีใครได้ครอบครองหัวใจของเขาเลย ยกเว้นเธอคนหนึ่งที่เขาไม่สามารถลบออกจากหัวใจได้ “อุ้ย คุณพีทไหวไหมคะ?” “นั่นเสียงใคร” คนเมาเดินมาเกาะประตูบ้านไว้ เขาถอดสูทตัวนอกออก เหลือไว้แค่เสื้อ
Last Updated : 2025-04-07หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 2 คุกคามทางจิตใจ
ส้นสูงกระทืบกับพื้นทำให้เกิดเสียง สาวสวยถอดแว่นตาดำออก ใบหน้ารูปไข่จมูกโด่งรับใบหน้าทำให้เธอดูสวยสง่า ดวงตากลมโตน่าค้นหา หญิงสาวเดินมาทิ้งตัวลงนั่งที่ร้านอาหารสุดหรู “รอนานไหมคะ ลงเครื่องมาก็แวะมาหาพีทก่อนเลย คิดถึงใจจะขาดเราไม่ได้ติดต่อกันมา 5 ปีเลย” “ตั้งแต่ที่พั้นช์ไปเรียนต่อนั่นแหละ” “ขอโทษนะที่พั้นช์ตัดสินใจผิดพลาด” ภรนีย์ตัดสินใจพลาดเองที่ทิ้งเขาไปเรียนต่อเพราะคิดว่าเขาไม่เอาไหน ไม่สนใจธุรกิจครอบครัว ทำให้เธอคิดว่าเขาไม่มีอนาคตที่ดีให้ ก่อนที่จะตัดสินใจบินกลับมาเมืองไทยเธอเห็นข่าวของพิชญ์ภาชานักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเจ้าของธุรกิจนำเข้ารถหรูอันดันต้นๆ ของเมืองไทย เธอจึงหาทางพยายามติดต่อเขาและในที่สุดเขาก็นั่งอยู่ตรงหน้าเลย “ตอนนั้นพั้นช์คิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ถึงกล้าเลิกกับพีทแล้วหนีไปเรียนที่อังกฤษ” “คุณหนีไปพร้อมกับมัน” พิชญ์ภาชายังคงเจ็บใจไม่หาย ภรนีย์ให้เหตุผลว่าอยู่กับเขามันไม่มีอนาคต เขาไม่เอาไหนแต่ปกรณ์นั้นดีกว่าเลยเลือกที่จะไปเรียนต่อกับมันเลือกที่จะทิ้งเขา เขาคบกับหญิงสาวตั้งแต่เรียนจบปริญญาตรีและคบกัน
Last Updated : 2025-04-07หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 3 ว่าที่สะใภ้เล็ก
เทียนหอมที่เห็นความสนิทสนมของทั้งสองจึงเสียใจอย่างหนัก ยามที่ภรนีย์มาที่บ้านเธอจะเป็นฝ่ายหลบหน้า เพราะไม่อยากเห็นภาพที่บาดใจ พวกเขาคงกลับมาคืนดีกันในเร็ววัน “เดินผ่านพี่ไปไม่เห็นพี่เหรอครับน้องเทียน” “พี่ตรัย!” เทียนหอมเหม่อลอยไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูรั้วบ้านของพิชญ์ภาชา “เดินเหม่อลอยคิดถึงพี่อยู่เหรอครับ” ตรัยคุณส่งยิ้มให้สาวสวยตรงหน้า เขาเอ็นดูเทียนหอมรู้จักตั้งแต่หญิงสาวยังเป็นเด็ก แต่ไม่ค่อยได้พูดคุยกันเท่าไรนัก “น้องเทียนว่างไหมครับ” “พี่ตรัยเข้ามาในบ้านก่อนนะคะเทียนทำของหวานไว้เยอะ ฝากไปให้คุณป้าทานด้วยค่ะ” ทั้งสองนั่งพูดคุยกันอย่างออกรส ตรัยคุณเพิ่งกลับมาจากเรียนต่อต่างประเทศ เขาคิดไว้ว่าหากกลับมาแล้วเทียนหอมยังไม่มีใครเขาว่าจะขอหญิงสาวเป็นแฟน เพราะเขาไม่สามารถลืมหญิงสาวได้เลย “อร่อยครับ” “ขอบคุณค่ะ” “น้องเทียนไม่คิดจะเรียนต่อเหรอครับ” หญิงสาวเป็นเด็กกตัญญูเขาส่งสารที่ต้องทำงานช่วยแม่ตั้งแต่เด็ก อนาคตยังไปได้ไกลกว่านี้ “คงไม่แล้วค่ะแม่อยากกลับ
Last Updated : 2025-04-11
Latest chapter
หย่ารักในวันที่สาย ตอนพิเศษ คุณพ่อลูกสี่
เด็กชายภาคิน เรนฟอร์ด วัยสองขวบกำลังวิ่งเล่นพี่เลี้ยงแทบวิ่งตามจับไม่ทัน เทียนหอมนั่งรอพิชญ์ภาชากลับบ้านเขาไปรอรับลูกๆ หลังจากเรียนเสร็จ “น้องพร้อมอย่าวิ่งลูกเดี๋ยวล้ม” เด็กน้อยฟังเสียที่ไหนยิ่งห้ามยิ่งต้องทำ เทียนหอมลูบท้องตัวเองเมื่อลูกในท้องถีบท้องของเธออย่างแรง เหมือนอยากเล่นกับพี่เขา “เดี๋ยวคลอดค่อยวิ่งเล่นนะครับ” เธอได้ลูกชายอีกแล้วพิชญ์ภาชาได้ลูกชายถึงสี่คน และท้องนี้คือท้องสุดท้าย เราทั้งสองคนตกลงกันว่าหากท้องที่สามไม่ได้ลูกสาวจะปิดอู่แบบถาวรและได้ลูกชายจริงๆ ตอนนี้เด็กน้อยใกล้ออกมาลืมตาดูโลกแล้ว “อยากเย่นกะน้อน” “ไม่ได้ครับน้องยังไม่ออกมาจากหม่ามี้เลย” “เย่นๆ” น้องพร้อมลูบหน้าท้องแม่และชักมือกลับเพราะน้องดิ้นกลับทำให้เขาตกใจ เทียนหอหัวเราะออกมาที่ตั้งชื่อว่าน้องพร้อม เพราะเธอมีเขาตอนที่พร้อมทุกอย่างแล้ว เราสองคนเลยตกลงกันว่าจะให้ชื่อน้องพร้อม “หม่ามี้กลับมาแล้วฮะ” “พาร์ทคิดถึงหม่ามี้คิดถึงน้องพร้อม” เด็กทั้งสองวิ่งมากอดกอดแน่น พิชญ์ภาชาถือกระเป๋าเดินตามหลังมาการเป็นคุณพ่อลูกสี่ไม่ใช่เรื่
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 19 เคียงข้างกันนิรันดร์
เช้านี้บรรยากาศสดใสเป็นพิเศษ ทุกคนในบ้านต่างดีใจที่กำลังมีนายหญิงเป็นตัวเป็นตน พิชญ์ภาชาฝากลูกไว้กับแม่ยายพาเทียนหอมมุ่งหน้าไปยังที่ว่าการอำเภอ "พี่พีทแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้?" เธอหันมาถามเขาอีกครั้งราวกับต้องการให้เขายืนยัน พิชญ์ภาชาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอื้อมมือมากุมมือเธอแน่น "แน่ใจสิถ้าเทียนต่อไปเราจะเป็นของการและกันตลอดไป" เทียนหน้าแดงขึ้นมาทันที "พูดอะไรแบบนั้นกัน..." เขาพูดต่อหน้าเจ้าหน้าที่ เธออายจนตัวม้วน เขายิ้มกว้างอย่างเอ็นดู ก่อนจะเลื่อนมือไปบีบมือเธอเบาๆ "พี่อยากให้เทียนเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย และไม่ใช่แค่ในเอกสารนะแต่เป็นทั้งหัวใจของพี่ด้วย" เธอก้มหน้าหลบสายตาเขา แต่หัวใจกลับเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เขากุมมือเธอไว้ตลอดราวกับกลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจ เจ้าหน้าที่รับเอกสารไปตรวจสอบก่อนจะเงยหน้ามองพวกเขาพร้อมรอยยิ้ม "พร้อมจะเป็นสามีภรรยากันอย่างเป็นทางการแล้วใช่ไหมคะ?" เจ้าหน้าที่ถามอีกครั้ง เธอลังเลนิดหน่อย แต่พอหันไปเห็นแววตาแน่วแน่ของเขา เธอก็ยิ้มออกมาแล้วพยักหน้า "ค่ะ พร้อมค่ะ" เ
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 18 ปรับตัวเข้าหากัน
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านเราจ้า” อมราเดินมารับเทียนหอมแล้วสวมกอดหญิงสาว ภายในใจรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก “หม่ามี้คิดถึง” น้องพอร์ชวิ่งมาหาแม่ที่ไม่ได้เจอหน้ากันหลายวันชูแขนขึ้นทั้งสองข้าง เพื่อให้แม่อุ้มเทียนหอมแทบจะอุ้มลูกไม่ไหวเพราะตัวเริ่มหนัก “ปะป๊าอุ้มดีกว่า” พิชญ์ภาชาอุ้มน้องพอร์ชขึ้นมาด้วยแขนอีกข้าง อีกข้างนั้นมีน้องพาร์ชอยู่ “หนูดื้อกับคุณยายคุณปู่คุณย่าไหมครับ” “ไม่ฮะมีของเล่นเยอะมาก แต่พอร์ชไม่กล้าเล่นกลัวหม่ามี้หาตังค์ม่ายไหว” อมราและโทมัสถึงกับพูดไม่ออกเด็กอายุแค่นี้แต่กับฉลาด รู้จักช่วยแม่ประหยัดที่ผ่านมาอมรามัวทำอะไรอยู่ถึงไม่เอะใจอะไรเลย “หนูเทียนเข้าบ้านกันดีกว่าจ้ะ” “ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิง” “เรียกแม่ดีกว่าอย่าเรียกแบบนั้นเลย” “ค่ะคุณแม่” มีเกรงๆ บ้างเพราะเธอถูกปฏิบัติเหมือนเป็นของเจ้าของบ้านอีกคน “แม่ให้เด็กเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องแล้วเลี้ยงลูกคนเดียวเหนื่อยไหมลูก แม่ขอโทษนะที่ไม่รู้อะไรเลย” หากรู้ความสัมพันธ์ของทั้งสองเหตุการณ์แบบนั้นจะไม่เกิดขึ้น “ไม่ลำบากเท่าไรค่ะ”
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 17 อยากมีพ่อ
“ปะป๊ากลับมาอยู่กับพวกเรานะฮะ หม่ามี้ทำงานหนักพาร์ทไม่อยากให้หม่ามี้เหนื่อย” พิชญ์ภาชาได้ฟังแบบนั้นเขาแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่เพราะเขารู้ที่ผ่านมาเทียนหอมลำบากแค่ไหน ต่อจากนี้เขาจะดูแลลูกกับเทียนหอมให้ดีที่สุด “ร้องทำไมฮะ” พาร์ทไม่เข้าใจว่าพ่อร้องไห้ด้วยเหตุอะไร “ปะป๊าดีใจที่เราได้มาเจอกันอีกครั้ง” นี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญสวรรค์คงเมตตาเขาแล้ว เอาชนะใจลูกเรื่องยาก แต่เอาชนะใจแม่ของลูกนั้นยากยิ่งกว่าเขาไม่อยากดูแลแค่ลูก “หม่ามี้ให้ปะป๊าอยู่กับพวกนะฮะ” เทียนหอมพูดไม่บอกไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกพูดแบบนั้น ลูกถามหาเขาตลอดเธอโกหกลูกจนติดนิสัย เทียนหอมเข้ามาลูบศีรษะลูกเบาๆ “คืนนี้ปะป๊าจะอยู่กับพวกเราครับ” “อยู่ตลอดไปเลยได้ไหมฮะ” พาร์ทสบตาแม่อย่างเว้าวอน เทียนหอมมองสบตากับพิชญ์ภาชา ดวงตาของเขาแดงก่ำพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล สักพักเขาลุกออกไปที่นอกระเบียงห้อง “ปะป๊าร้องไห้เลย” “น้องพาร์ทคือ…” “พาร์ทอยากมีปะป๊าอยากขี่คอปะป๊าเหมือนเพื่อนๆ อยากให้ปะป๊ามารับหน้าโรงเรียน ฮือ” ความเหนื่อยล้าและป่วยทำให
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 16 ความเปลี่ยนแปลง
“หนูเทียนใจแข็งจริงๆ แม่อยากเจอหน้าหลานๆ ใจจะขาดอยากกอดอยากหอม” อมราได้แต่ดูรูปภาพที่ลูกชายส่งมาให้ดู หลานของตระกูลนี้หน้าตาพิมพ์เดียวกันมาเหมือนกันมาก “ผมทำกับเขาไว้เยอะ” “ให้แม่ไปช่วยคุยให้ไหม” “คุณอยู่เฉยๆ ดีกว่าหนูเทียนเขาเจ็บปวดมาสี่ปี ลูกชายไปง้อไม่กี่เดือนจะให้ใจอ่อนเลยก็ไม่ใช่” โทมัสเข้าใจที่เทียนหอมโกรธลูกชาย ไม่มีผู้หญิงคนไหนชอบผู้ชายไม่ไม่ชัดเจนตั้งแต่แรก จะตั้งกำแพงไว้สูงก็ไม่แปลก “ผมรับเคลียร์งานแล้วจะกลับไปครับ” เขาท้อหลายรอบแต่ไม่เคยถอย อย่างไรแล้วเขาต้องพาลูกเมียกลับบ้านด้วยกันให้ได้ “แล้วลูกได้ยินข่าวที่บ้านของภรนีย์ไหมที่แท้ผู้ดีจอมปลอม” ดีนะที่ไม่ได้ภรนีย์มาเป็นลูกสะใภ้ไม่อย่างนั้นสมบัติคงไม่เหลือ “ตอนนั้นคุณเป็นตัวตั้งตัวตีเลยไม่ใช่เหรอถึงได้พรากลูกพรากเมียเขา” “คุณโทมัส! คนเราก็มีพลาดกันบ้าง” “ผมขอตัวออกไปสูดอากาศข้างนอกก่อนนะครับ” เขาเดินมานั่งที่สวนดอกไม้หลังบ้าน ที่เทียนหอมชอบออกมานั่งเป็นประจำ หากวันนั้นเขากลับมาเร็วกว่านี้ลูกๆ ของเขาคงได้วิ่งเล่นกันเทียนหอมคงจะ
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 15 กลับมาเคลียร์ปัญหา
ประภาโทรหาเทียนหอมตั้งแต่เช้าอย่างร้อนใจ บอกให้ลูกกลับมาเคลียร์ปัญหา พาหลานกลับบ้านอย่าทำตัวเป็นคนไม่มีเหตุผล ต้องหันหน้ากลับเผชิญกับมัน “เป็นถึงแม่คนแล้วคิดให้มันเยอะๆ กลับมาคุยกัน” “จ้ะ เทียนจะกลับ” เทียนหอมสูดหายใจเข้าลึกกว่าแม่จะผิดหวังกลัวไปหมดทุกอย่าง จนเกิดอาการแพนิคขึ้นมา ก๊อก ก๊อก ก๊อก “พี่มารับกลับบ้านครับ” ประภาติดต่อมาหาเขาบอกให้รับเทียนหอมกลับบ้าน กลับมาคุยกันพิชญ์จึงกล่าวขอโทษที่ไม่ได้รับผิดชอบเทียนหอมตั้งแต่ตอนนั้น เขาแย่มากปล่อยลูกเมียมาลำบาก “คุณรู้ได้ยังไง?” “ยังไงเทียนต้องกลับบ้านอยู่แล้วพี่ถือของให้เทียนจับลูกนะ” เขาอาสาถือของทั้งหมดเดินตามเทียนหอมกลับลูกเป็นภาพที่อบรมมาก เขาไม่รู้จะมีวันนั้นไหมที่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน เทียนหอมเข้ามาในบ้านเห็นแม่นั่งรออยู่แล้วส่วนเด็กๆ ที่ไม่รู้เรื่องพูดคุยกันเสียงดังไม่รู้ว่าผู้ใหญ่เป็นอะไรตามประสาเด็ก “หลานยายไปเที่ยวไหนมาเอ่ย” “ทะเลฮะ ไปกับหม่ามี้ปะป๊าพอร์ชสนุกมาก” “พาร์ทอบทะเลฮะ” “ไปเล่นรถกันในห้องก่อนนะยายจะคุยกับหม่
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 14 ทำยังไงถึงจะรัก
เทียนหอมไปรับลูกที่บ้านป้าลำไย ก่อนจะพาลูกออกไปนอนที่อื่น เพราะเธอหาคำตอบให้แม่ไม่ได้ ยังไม่มีข้อแก้ตัว อีกทั้งแม่รู้แล้วว่าพ่อของสองแฝดเป็นใคร “เราจะไปไหนฮะ” “ไม่กลับไปหาคุณยายเหรอฮะ” พอร์ชถามด้วยความอยากรู้เพราะแม่พาไปที่ไม่คุ้นเคย “วันนี้หม่ามี้พาไปพักผ่อนพรุ่งนี้ค่อยกลับบ้าน” เทียนหอมพาลูกแฝดเข้ามาพักในโรงแรมติดชายทะเล เป็นห้องขนาดใหญ่เธอจึงยอมจ่ายแม้ว่าจะต้องทำงานหลายวันกว่าจะได้เงินมา แต่ตอนนี้เธออ่อนแอยังไม่พร้อมตอบคำถามใคร “สวัสดีค่ะฉันเป็นพี่เลี้ยงค่ะ” “เทียนฝากลูกสัก 2 ชั่วโมงนะคะจะรีบกลับมา” ออกมาแต่ตัวไม่มีเสื้อผ้าหรือของเล่นลูก จึงออกไปซื้อของเลยฝากเด็กแฝดไว้กับพี่เลี้ยงที่จ้างมา “หม่ามี้” “หม่ามี้จะรีบกลับนะคะอยู่กับพี่เขาห้ามดื้อนะ” “อยากเจอปะป๊าฮะ” พอร์ชเอ่ยขึ้นทำให้เทียนหอมหนักใจ “เดี๋ยวหม่ามี้ไปตามปะป๊ามาให้” นี้คือคำโกหกเธอไม่อยากโกหกลูกเลย แต่ความจำเป็นทำให้ต้องทำ “พี่สาวโทรตามปะป๊าให้หน่อยฮะ” พาร์ทหยิบนามบัตรออกมาจากกระเป๋าเขาจำได้ว่าคือสิ่งที่พ่อให้ไว้ ไม
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 13 เจอกันอีกครั้ง
สี่ปีก่อน หลังจากที่พิชญ์ภาชาไม่ยอมหมั้นหมายเขาขับรถออกไปจากบ้านทันที ทำให้ภรนีย์เสียหน้ามากแม่ของเขาบอกจะจัดการให้ หญิงสาวจึงยอมกลับมาสงบสติอารมณ์ที่บ้าน พอหลังจากนั้นข่าวการหมั้นหมายไม่ถูกพูดถึงแต่กลับพูดถึงข่าวอุบัติเหตุของนักธุรกิจชื่อดังที่ประสบอุบัติเหตุ ภรนีย์พยายามเข้ามาดูแลแต่เขาเอาแต่ไล่เพ้อหาแต่เทียนหอมจนเธอเจ็บใจ ที่แพ้เด็กเมื่อวานซืนพอไปทวงคำสัญญาจากแม่เขากลับถูกต่อว่าจนเธอเจ็บแค้น วันเวลาผ่านไปปีกว่าพิชญ์ภาชากลับมาเดินได้ปกติภรนีย์จึงตามขอโอกาสเขาอีกครั้ง เธอไม่ท้อถึงแม้ว่าเขาจะบอกว่ารักเทียนหอมคนเดียวก็ตาม “มันหนีไปแล้วคุณยังไม่ลืมมันอีกเหรอ” “ออกไปจากบ้านผม” “คุณมันตาต่ำ” ภรนีย์พูดมาอย่างเสียหน้าที่ถูกเขาผลักไสไล่ส่ง “แล้วแต่คุณจะคิด” “พั้นช์ขอค้างกับคุณนะคะพีท” เธอคิดถึงเขาเหลือเกินในหัวใจเธอไม่เคยลืมเขาเลย หญิงสาวเข้ามาสวมกอดเขาไว้แน่น “ปล่อยคุณกลับไปหาคนของคุณซะ!” ภรนีย์ได้ไปจดทะเบียนกับฝรั่งคนหนึ่งที่อังกฤษ ซึ่งไม่ใช่เพื่อนเก่าของเขา หญิงสาวหอบเงินหนีสามีมา
หย่ารักในวันที่สาย ตอนที่ 12 ทำคะแนน
“หม่ามี้ปะป๊าจะมาไหมฮะ” “พาร์ทคิดถึงปะป๊าเป่าเค้กพร้อมกัน” วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดอายุครบสามขวบเต็มของเจ้าแฝด เมื่อวานเธอไม่ได้พ่อของลูกคิดว่าไม่มีความจำเป็นที่ต้องบอกแต่เห็นเจ้าแฝดชะเง้อมองทางตลอดจึงอ่อนใจ เหมือนที่เขาเคยบอกทุกอย่างคิดแทนลูกไม่ได้ “ปะป๊าจะมาจ๊ะ” “แย่ๆ” “วันนี้อยู่กับยายก่อนนะครับหม่ามี้จะออกไปซื้อของ” “พวกเราไปด้วยนะฮะเรียกปะป๊าไปด้วย” เจ้าแฝดตื่นเต้นไม่น้อยอยากออกไปเดินเล่นกับพ่อของพวกเขา เทียนหอมเห็นท่าทางดีใจของลูกจึงทำหน้าไม่ถูกแต่ปั้นยิ้มให้ลูกทั้งสอง เพื่อความสุขของลูกเธอต้องทำได้อยู่แล้ว “รอหม่ามี้ก่อนนะจ๊ะ” เทียนหอมออกมาโทรหาพิชญ์ภาชาแต่สายแรกเขาไม่รับสาย เธอจึงโทรไปใหม่แต่ไม่มีคนรับสาย คนบ้าพอมีเรื่องสำคัญกับไม่ยอมรับสาย . “ไม่รับสายละ” เวเดนมองโทรศัพท์เครื่องหรูที่หน้าจอเพิ่งดับไป “ไม่เพิ่งวางสายจากคุณแม่ไป” แม่เขาจะมาช่วยพูดกับเทียนหอมให้แต่เขาไม่ต้องการ อยากทำอะไรด้วยตัวเองอยากให้เมียยอมรับเขาขี้เกียจคุยจึงตัดสายไป
