บทที่ 69

เราเริ่มออกเดินกันแบบเงียบ ๆ อีกครั้ง "ว่าแต่ฉันไม่ได้วางแผนจะเก็บหุ้นที่คุณยายโอนให้ไว้หรอกนะ" ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วยิ้ม "ฉะนั้นก็ให้ทนายของคุณร่างเอกสารการโอนหุ้นส่งมาให้ฉันทางเมล์ แล้วฉันจะเซ็นชื่อให้ทันที แบบไม่มีปัญหาเลยแหละ"

มาร์คส่ายหัวแล้วบอกว่า "ไม่เอา คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก ในเมื่อคุณยายโอนหุ้นให้คุณแล้ว หุ้นนั้นก็เป็นของคุณ ไม่ใช่ของผม ถ้าคุณไม่อยากได้หุ้นนั้นจากคุณยาย ก็ถือซะว่าหุ้นนั้นคือค่าเลี้ยงดูของผมตราบใดที่คุณไม่ขายหุ้นพวกนั้นไป"

ฉันยักไหล่ด้วยความรู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย ฉันคิดว่าหุ้นบริษัทจะมีความหมายกับเขาอย่างมากซะอีก ฉันคิดว่าเขาจะแอบเดือดดาลอยู่ข้างในตอนที่ฉันเซ็นเอกสารการโอนหุ้น แต่ตอนนี้เขากลับดูไม่แยแสกับเรื่องนั้นเลย ช่างน่าประทับใจจริง ๆ "ถ้าคุณเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ ก็แค่ติดต่อทนายความของฉันมานะ" ฉันยื่นนามบัตรของทนายความให้เขา "เผื่อว่าคุณไม่อยากโทรหาฉัน หรือติดต่อฉันไม่ได้"

เขาจ้องมองนามบัตรนั้นอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหยิบมาใส่กระเป๋าโดยไม่เหลือบมองอะไรเลย

ตอนนี้เราทั้งคู่ได้เดินไปถึงลานจอดรถแล้ว ฉันเดินไปที่รถของฉันแล้วปลดล็อค

“เอาล่ะ" ฉันพูดออกไปอ