Short
หมอนวดชายตาบอดกับประธานหญิงโรคจิต

หมอนวดชายตาบอดกับประธานหญิงโรคจิต

By:  ฮัสกี้โผบินCompleted
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
Not enough ratings
7Chapters
142views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ในสถานการณ์ที่มีโรคระบาดหนัก เพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูครอบครัวให้สุขสบาย ผมจึงหาอาชีพเสริมที่เป็นงานถนัดอย่างการเป็น----หมอนวดตาบอด แต่ผมคิดไม่ถึงเลยว่า ชั้นบนสุดของร้านหมอนวดตาบอด จะยังซ่อนบริการลับพิเศษบางอย่างเอาไว้ ลูกค้ารายแรกที่ผมต้องเจอหลังจากขึ้นไปทำงานบนชั้นสูงสุด คือหลิงเซียวเซียว ประธานหญิงคนสวยผู้ยิ่งใหญ่ในบริษัทที่ผมทำงานอยู่ เธออยากให้ผมบริการนวดเธอด้วยวิธีการพิเศษ...

View More

Chapter 1

บทที่ 1

Wenny Cladia mengetahui bahwa suaminya Hendro Jamil telah berselingkuh.

Dia berselingkuh dengan seorang mahasiswi.

Hari ini ulang tahun Hendro, Wenny telah menyiapkan hidangan di atas meja. Tiba-tiba terdengar suara "ding", ponsel Hendro yang tertinggal di rumah berdering, Wenny melihat pesan teks yang dikirim oleh mahasiswi itu.

[Aku terbentur saat mengambil kue. Sakit banget.]

Terlampir swafoto di bawah.

Foto tersebut tidak memperlihatkan wajah, hanya kaki saja.

Gadis di dalam foto mengenakan kaus kaki putih dan sepatu kulit hitam. Rok biru putihnya ditarik ke atas, memperlihatkan sepasang kaki yang ramping dan indah.

Lututnya benaran memar, tubuh gadis muda serta kata-kata manis memancarkan godaan.

Dikatakan bos perusahaan yang sukses suka memilih gadis seperti ini untuk dijadikan simpanan.

Wenny memegang ponsel itu dengan sangat erat.

Ding.

Mahasiswi itu mengirim pesan teks lagi.

[Pak Hendro, mari kita bertemu di Hotel Wima. Aku ingin merayakan ulang tahunmu malam ini...]

Hari ini ulang tahun Hendro, selingkuhannya ingin merayakan ulang tahunnya.

Wenny mengambil tasnya dan bergegas menuju Hotel Wima.

Dia ingin melihat dengan mata kepalanya sendiri.

Dia ingin melihat siapa mahasiswi ini!

...

Setelah tiba di Hotel Wima, Wenny ingin masuk.

Namun, dia melihat kedua orang tuanya, Andy Cladia dan Landy Salim. Wenny melangkah maju dengan terkejut, "Ayah, Bu, kenapa kalian di sini?"

Andy dan Landy terkejut. Mereka saling memandang dan berkata, "Wenny, adikmu baru pulang dari luar negeri. Kami mengantarnya ke sini."

‘Hana Cladia?’

Wenny tertegun ketika melihat Hana melalui jendela.

Hana yang berada di dalam mengenakan rok biru putih yang dikenakan mahasiswi, persis seperti di dalam foto.

Ternyata mahasiswi itu adiknya, Hana.

Hana sangat cantik dan dikenal sebagai mawar merah di Kota Livia. Dia memiliki sepasang kaki terindah di Kota Livia. Banyak pria yang jatuh cinta padanya.

Kini, adiknya sedang menggodai kakak iparnya dengan sepasang kakinya yang indah.

Wenny merasa konyol. Dia menoleh Andy dan Landy. "Sepertinya akulah orang terakhir yang mengetahuinya."

Andy berkata dengan canggung, "Wenny, Pak Hendro sama sekali tidak menyukaimu."

Landy, "Ya, Wenny. Apa kamu tahu berapa banyak wanita di Kota Livia yang tertarik sama Pak Hendro? Daripada bersama wanita lain, kenapa tidak berikan saja pada adikmu?"

Wenny mengepalkan tangannya, "Ayah, Bu, aku juga putri kalian!"

Wenny pun pergi.

Landy tiba-tiba berkata dari belakang, "Wenny, apakah Pak Hendro pernah menyentuhmu?"

Wenny tertegun.

Andy berkata dengan tegas, "Wenny, jangan kira kami berutang padamu. Saat itu, Pak Hendro dan Hana memang dikenal sebagai pasangan serasi, tetapi Pak Hendro mengalami kecelakaan dan menjadi vegetatif, jadi kami memintamu untuk menikah dengannya."

Landy menatap Wenny dengan jijik, "Wenny, lihatlah dirimu sendiri. Dalam tiga tahun pernikahan, kamu hanya seorang ibu rumah tangga yang bergantung pada suami, sementara Hana sudah menjadi penari balet utama. Seorang wanita jelek dan putri cantik. Bagaimana kamu bisa berbanding dengan Hana? Segera kembalikan Pak Hendro ke Hana!"

Kata-kata ini menyakiti hati Wenny, dia pergi dengan air mata berlinang.

...

Ketika Wenny kembali ke vila, hari sudah gelap. Mbak Nur sedang libur. Hanya Wenny sendiri di rumah. Lampu tidak dinyalakan, jadi suasana menjadi gelap dan sepi.

Wenny duduk sendirian di meja makan dalam kegelapan.

Makanan lezat di atas meja sudah dingin, ada juga kue yang dibuatnya sendiri, dengan tulisan "Selamat ulang tahun, Sayang".

Wenny merasa kesal. Semua ini tampak konyol seperti dirinya sendiri.

Hendro dan Hana dikenal sebagai pasangan serasi. Semua orang tahu bahwa si Hana adalah kekasih Hendro. Namun, kecelakaan mendadak yang terjadi tiga tahun lalu membuat Hendro menjadi vegetatif, Hana pun menghilang.

Saat itu, Keluarga Cladia membawa Wenny kembali dari pedesaan dan memaksanya untuk menikah dengan Hendro, seorang pria koma.

Begitu mengetahui bahwa pria itu adalah Hendro, pria yang selalu dicintainya, Wenny menikahinya dengan senang hati.

Setelah menikah, Hendro berada dalam kondisi vegetatif selama tiga tahun. Selama tiga tahun ini, Wenny merawatnya dengan sepenuh hati, tanpa keluar rumah dan bersosialisasi. Wenny mengabdikan diri untuk merawatnya dan fokus menjadi seorang ibu rumah tangga. Akhirnya, Hendro pun sadar kembali.

Wenny mengeluarkan mancis dan menyalakan lilin.

Cahaya redup dipancarkan, Wenny menatap seorang ibu rumah tangga di dalam cermin, yang selalu mengenakan gaun hitam putih, kuno dan membosankan.

Hana, yang telah menjadi penari utama balet selama tiga tahun ini, tampak muda, lincah dan cantik.

Dirinya hanya seorang wanita jelek.

Hana itu putri cantik.

Setelah sadar, Hendro kembali bersama putri cantik dan meninggalkan si wanita jelek.

Tiga tahun ini sungguh tersia-sia.

Hendro tidak mencintainya, tetapi Wenny mencintai Hendro.

Konon katanya, orang yang duluan jatuh cinta ditakdirkan menjadi pecundang. Hari ini, Hendro membuatnya kalah telak.

Mata Wenny berkaca-kaca, lalu dia meniup lilinnya.

Seluruh vila jatuh kembali ke dalam kegelapan.

Pada saat ini, lampu mobil tiba-tiba bersinar dari luar, mobil Rolls-Royce Phantom milik Hendro melaju kencang dan berhenti di halaman.

Tubuh Wenny sedikit gemetar, ternyata dia pulang.

Wenny menyangka Hendro tidak akan pulang malam ini.

Tak lama kemudian pintu vila terbuka, terlihat sosok tampan nan anggun dengan embun malam yang sejuk di luar. Hendro pulang.

Keluarga Jamil merupakan keluarga bangsawan di Kota Livia. Sebagai pangeran dari Keluarga Jamil, Hendro memiliki bakat bisnis yang luar biasa sejak kecil. Dia memperoleh dua gelar master dari Harvard pada usia 16 tahun. Kemudian, dia mendaftarkan perusahaan pertamanya di Lagas dan menjadi terkenal. Setelah pulang, Hendro secara resmi mengambil alih Keluarga Jamil dan menjadi orang terkaya di Kota Livia.

Hendro melangkah masuk. Suaranya yang dalam terdengar acuh tak acuh. "Kenapa tidak nyalain lampu?"

Pop.

Hendro mengulurkan tangan, menyalakan lampu dinding.

Cahaya terang membuat Wenny memejamkan matanya sejenak. Ketika membuka matanya lagi, Wenny menatap Hendro.

Hendro mengenakan jas hitam buatan khusus. Dia tampan, dengan sosoknya yang sempurna serta sikap tenang dan bermartabat. Dia telah membuat banyak wanita terpesona olehnya.

Wenny menatapnya dan berkata, "Hari ini ulang tahunmu."

Tidak ada emosi di wajah Hendro. Dia hanya melirik meja makan dengan malas, "Lain kali jangan buang waktu. Aku tidak rayain ulang tahun."

Wenny tersenyum dan bertanya balik, "Kamu tidak rayain, atau tidak mau rayain denganku?"

Hendro menatapnya dengan sangat acuh tak acuh, seolah-olah tidak ingin membuang waktu padanya. "Terserah apa yang kamu pikirkan."

Setelah berkata demikian, Hendro melangkah ke atas.

Hendro selalu bersikap seperti ini padanya.

Wenny tetap tidak bisa menghangatkan hatinya.

Wenny berdiri, menatap punggungnya sambil berkata, "Hari ini ulang tahunmu, aku ingin memberimu hadiah ulang tahun."

Hendro tidak berhenti atau menoleh ke belakang, "Tidak perlu."

Wenny tersenyum dan perlahan mengangkat sudut bibirnya, "Hendro, ayo kita bercerai."

Hendro baru saja menginjakkan kakinya di tangga, langsung tertegun. Dia berbalik, tatapannya tertuju pada Wenny.
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

No Comments
7 Chapters
บทที่ 1
ผมชื่อหลัวเยว่ เป็นพนักงานขายสินค้าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเนื่องจากเกิดโรคระบาดครั้งใหญ่ ธุรกิจของบริษัทจึงซบเซาลงอย่างมาก แม้จะต้องขอบคุณสวรรค์ที่ยังรักษาหน้าที่การงานเอาไว้ได้ แต่ไม่มีค่าคอมมิชชั่นการขายเลยเมื่อไม่มีทางเลือก เพื่อเลี้ยงดูภรรยาและลูกให้อยู่รอด นอกเหนือจากงานประจำ ผมจึงหางานพาร์ทไทม์ซึ่งเป็นอาชีพดั้งเดิม---หมอนวดผมไม่เคยเรียนมหาวิทยาลัย หลังจบมัธยมปลาย ผมก็เข้าเรียนโรงเรียนอาชีวะโดยตรง เรียนการนวดกดจุดแบบแพทย์แผนจีนแต่ผมไม่เคยภูมิใจในทักษะนี้เลย พอเรียนจบก็ไปหางานขายทันทีถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้หาเงินไม่ได้จริงๆ ผมก็คงไม่คิดจะกลับมาทำงานที่ต้องใช้ทักษะนี้อีกตอนที่หางานพาร์ทไทม์เป็นหมอนวด ผมรู้ว่าหมอนวดตาบอดจะได้เงินมากกว่า ก็เลยเกิดความคิดแผลงๆ ขึ้นมาผมซื้อแว่นตาดำมาใส่ แกล้งทำเป็นคนตาบอดเข้าไปสมัครงานที่ร้านหมอนวดตาบอดเพราะฝีมือผมดี ก็เลยได้ทำงานพาร์ทไทม์นี้อย่างราบรื่นดังนั้น ตอนกลางวันผมจึงทำงานขาย ตอนกลางคืนก็แกล้งทำเป็นคนตาบอดไปนวดให้คนอื่นคิดว่าชีวิตคงเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ เงินที่ได้จากการนวดก็พอที่จะเลี้ยงครอบครัวได้แล้วแต่หลังจากที่ผมทำงานเป็นหม
Read more
บทที่ 2
ผมคอยเตือนตัวเองในใจว่าต้องไม่มีข้อผิดพลาด แล้วเริ่มนวดให้เธอผิวของหลิงเซียวเซียวนุ่มและเนียนมาก สัมผัสมือยอดเยี่ยมมากผมนวดด้วยวิธีปกติ แต่หลังจากนวดไปสักพัก หลิงเซียวเซียวก็พูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ"คุณกำลังทำอะไร? เจ้านายไม่ได้บอกวิธีนวดให้คุณหรือไง?"ผมชะงัก ยังไม่ทันได้ตั้งตัวเธอก็จับมือผมไปวางแปะที่ก้นของเธอผมกลืนน้ำลายลงคอ มือสั่นเล็กน้อยขณะบีบนวดก้นของเธอแม้ว่าเมื่อวานเจ้านายจะบอกเป็นนัยๆ และผมก็พอเดาได้ว่าบริการพิเศษบนชั้นบนสุดคืออะไร แต่เมื่อต้องทำจริงๆ ผมก็ยังแอบกลัวอยู่บ้างไม่นานหลังจากที่ผมใช้มือทั้งสองข้างนวดคลึงไปมา หลิงเซียวเซียวก็เริ่มครางเบาๆผมมองเธอกัดริมฝีปากล่าง ใบหน้าเต็มไปด้วยเสน่ห์เย้ายวนใจ แทบจะทนไม่ไหวอยากกระโจนเข้าใส่เดี๋ยวนั้นผมใช้ทุกเทคนิคที่มี ทำให้หลิงเซียวเซียวสั่นสะท้านจนตัวกระตุกหลายครั้ง"ไม่เลวนี่ ฝีมือดีมาก"หลังการนวดจบลง หลิงเซียวเซียวก็นั่งพักสักครู่ จุดบุหรี่สูบแล้วพูดขึ้นมาผมยืนอย่างนอบน้อมอยู่ข้างๆเธอพ่นควันบุหรี่เป็นวงกลมใส่ผม ก่อนจะหยิบเงินปึกหนึ่งจากกระเป๋าออกมาวางบนเตียงนวดผมจ้องตรงไปข้างหน้า ไม่แม้แต่จะมองเงินนั้นผ
Read more
บทที่ 3
คราวนี้ผมไม่ได้ต่อต้านขัดขืนอีกหนึ่งคือเงินที่เธอเสนอมันล่อตาล่อใจ สองคือผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเธอเธอใช้งานผมอย่างหนักหน่วงเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงเต็มเล่นเสียเอวผมแทบจะหักหลังจากนั้น เธอก็สูบบุหรี่สำหรับผู้หญิงโดยไม่พูดไม่จาอะไรผมนวดบริเวณไตตัวเองพลางครุ่นคิดไม่ใช่หรือว่าหลิงเซียวเซียวแต่งงานแล้วเหรอ? ทำไมถึงทำตัวเป็นภรรยาที่อดอยากหิวกระหายมาหลายปี?หรือว่าสามีเธอไร้น้ำยา?ผมคิดถึงความเป็นไปได้มากมาย"เสี่ยวหลัว เสี่ยวหลัว!"ขณะที่ผมกำลังคิดเพ้อเจ้อ วิทยุสื่อสารในเสื้อของผมก็ดังขึ้นผมได้สติกลับมา รีบคว้าวิทยุสื่อสาร"พี่หวัง มีอะไรเหรอครับ?"พี่หวังตะโกนอย่างร้อนรน "รีบพาแขกวีไอพีเข้าทางลับเร็ว! มีคนกำลังบุกขึ้นมา!"ผมตกใจ หลั่งเหงื่อเย็นเยียบออกมาเต็มแผ่นหลังทุกห้องบนชั้นบนสุดของร้านนวดนี้มีทางลับเชื่อมต่อเอาไว้ เพื่อให้แขกวีไอพีสามารถออกไปได้อย่างสะดวกเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉินผมไม่มีเวลาคิดมาก รีบเดินไปที่มุมห้องและกดที่ปุ่มลับแห่งหนึ่งภาพแขวนบนผนังเปิดออก ประตูลับปรากฏขึ้น"เร็วเข้า!"ผมจูงหลิงเซียวเซียวที่เปลือยกายมุดเข้าไปในประตูลับหลิงเซียวเซียวหรี่ตามองผม
Read more
บทที่ 4
ผมก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตาหลิงเซียวเซียวเลยไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเธอต้องมองผมด้วยสายตาที่อยากจะกินเลือดกินเนื้อตลอดพิธีรับรางวัล ผมปิดปากเงียบไม่พูดอะไรสักคำหลังจบพิธี ผมรีบวิ่งลงจากเวทีเหมือนกำลังหนีอะไรบางอย่างตอนกลางคืนเมื่อผมไปถึงร้านนวด พอเข้าประตูไปก็เจอเจ้าของร้านพอดี"หลัวเยว่ ตามผมมา"เจ้าของร้านสีหน้าเคร่งขรึมผมรู้สึกใจคอไม่ดี แต่ก็พูดว่า "เถ้าแก่ จะไปไหนหรือครับ"พลางใช้มือคลำกำแพงรอบๆ เดินไปเจ้าของร้านมองผมด้วยสายตาเย้ยหยัน แล้วพูดว่า "พอเถอะ เลิกแสดงได้แล้ว ผมรู้หมดแล้วว่าคุณไม่ได้ตาบอด!"ร่างกายผมสั่นเทาสุดท้ายอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดอยู่ดี!ผมรู้ว่าหลิงเซียวเซียวต้องเป็นคนบอกแน่ๆ วันนี้เธอเห็นผมแล้วคงโกรธจนทนไม่ไหวผมปล่อยมือลง มองเจ้าของร้าน รอฟังว่าเขาจะพูดอะไร"ตามผมมา"เขาพาผมเดินไปที่ห้องทำงานของเขาเจ้าของร้านนั่งบนเก้าอี้ มองสำรวจผม พลางทำเสียงชื่นชม "หลัวเยว่ นายแกล้งได้เนียนมากนะ ผมเจอคนตาบอดมาเยอะ แต่ดูไม่ออกเลยว่านายตาบอดจริงหรือปลอม"ผมยิ้มแหยๆ"เถ้าแก่ครับ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกคุณ แต่ที่นี่รับแค่หมอนวดตาบอด ผมเลยไม่มีทางเลือก..."ผมเริ่
Read more
บทที่ 5
"เจ้าซื่อไห่! คุณจะหยุดบ้าได้หรือยัง!"หลิงเซียวเซียวเดินออกมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเธอกวาดตามองรอบๆ ด้วยสายตาเย็นชา ไม่มีใครกล้าสบตากับเธอ ทุกคนต่างรีบกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองผมรู้สึกเหมือนว่าสายตาของเธอหยุดอยู่ที่ใบหน้าผมสักพัก หรือผมแค่คิดไปเองเฉยๆ?ผมส่ายหัวแล้วรีบกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองหลิงเซียวเซียวลากชายแก่กลับเข้าไปในออฟฟิศแล้วปิดประตูไม่นาน ก็มีเสียงทะเลาะและเสียงข้าวของแตกกระจายดังมาจากในห้อง"เจ้าซื่อไห่! คุณจะให้ฉันทำยังไง! คุณแต่งงานกับฉันแล้วทิ้งให้ฉันอยู่คนเดียวมาหลายปี คุณยังจะให้ฉันทำยังไงอีก!"หลิงเซียวเซียววิ่งออกมาจากออฟฟิศด้วยใบหน้าที่มีรอยฟกช้ำดำเขียว"กูจะฆ่ามึงให้ตาย!"เจ้าซื่อไห่หน้าตาดุร้าย ถือท่อนเหล็กไล่ตามหลิงเซียวเซียวไปติดๆผมใจหายวาบ ถ้าโดนตีด้วยท่อนเหล็กนั่นคงไม่รอดแน่เห็นหลิงเซียวเซียววิ่งมาทางผม สีหน้าผมเปลี่ยนไปมา สุดท้ายก็ตัดสินใจลุกขึ้นขวางเจ้าซื่อไห่ไว้"มึงหลีกไปให้พ้นเลย!"เจ้าซื่อไห่จ้องผมอย่างดุร้ายผมกลืนน้ำลาย "หยุดเถอะครับ ถ้ายังทำต่อต้องมีคนตายแน่""มึงคิดว่าตัวเองเป็นใคร? มีสิทธิ์อะไรมาเสือกเรื่องชาวบ้าน?" เจ้าซ
Read more
บทที่ 6
ผมหันหน้าไป และเห็นหลิงเซียวเซียวเธอนั่งอยู่ข้างเตียงคนไข้ กำลังปอกแอปเปิ้ล"คุณหลิง"ผมรีบลุกขึ้นนั่งทันทีหลิงเซียวเซียวกดผมให้นอนลง "นอนพักผ่อนให้ดีๆ เถอะ""คุณหลิงเป็นคนพาผมมาโรงพยาบาลเหรอครับ" ผมถามหลิงเซียวเซียวพยักหน้า "ฉันเลิกงานแล้วเห็นคุณหมดสติอยู่บนพื้น""ขอบคุณครับ คุณหลิง" ผมมองเธอด้วยความซาบซึ้งหลิงเซียวเซียวโบกมือ แล้วมองผมอย่างพินิจ"หลัว...อุก..."เธอกำลังจะพูด แต่กลับเกิดอยากจะอาเจียน รีบเอามือปิดปากแล้วโน้มตัวไปที่ถังขยะ"คุณหลิง คุณไม่เป็นไรนะครับ"ผมรู้สึกเป็นห่วงหลิงเซียวเซียวอาเจียนอยู่พักหนึ่ง ก็เช็ดปากแล้วจ้องมองผมไม่วางตาผมถูกเธอมองจนรู้สึกอึดอัด"หลัวเยว่ ฉันท้อง" เธอพูดขึ้นมาแบบทันควันผมชะงัก มองเธอด้วยความสงสัยเรื่องที่เธอท้องนั้น หลังจากเจ้าซื่อไห่บุกมาก่อความวุ่นวาย ทั้งบริษัทก็รู้กันหมดแล้วหลิงเซียวเซียวเงียบไปครู่หนึ่ง กัดริมฝีปากล่าง "เป็นลูกของนาย""อ๋อ" ผมพยักหน้า แล้วจู่ๆ ก็เงยหน้าขึ้นมองหลิงเซียวเซียวด้วยความไม่อยากเชื่อ"คุณว่าอะไรนะ?! ลูกผม?! เป็นไปไม่ได้!"ปฏิกิริยาแรกของผมคือคิดว่าเธอพูดเรื่องเหลวไหลทั้งเพมันเป็นไ
Read more
บทที่ 7
"ห้ามขยับ!"พวกเขาไม่พูดอะไรมาก รีบจับผมกดลงกับพื้นทันทีสมองผมว่างเปล่าไปหมดจนกระทั่งถูกพาตัวมาที่สถานีตำรวจ ผมถึงได้สติแม่งเอ๊ย! หลิงเซียวเซียวหลอกใช้ผม!"คุณตำรวจครับ! ผมถูกใส่ร้าย! ผมไม่ได้ฆ่าเจ้าซื่อไห่!"ตำรวจพูดเสียงเรียบเฉย "เมื่อวานตอนเย็น เจ้าซื่อไห่พาคนไปรุมทำร้ายคุณ""ผม...""เจ้าซื่อไห่ถูกเชือดคอ เลือดไหลจนหมดตัว บนอาวุธมีลายนิ้วมือของคุณ และตัวคุณก็เปื้อนเลือดของเจ้าซื่อไห่เต็มไปหมด""กล้องวงจรปิดที่บ้านเจ้าซื่อไห่ก็ถูกทำลาย""เรามีเหตุผลเพียงพอที่จะสงสัยว่าคุณฆ่าเขาเพื่อแก้แค้น"ทุกประโยคที่เขาพูดออกมา ทำให้สีหน้าผมซีดลงเรื่อยๆ"ไม่ใช่! ผมไม่ได้ทำ! หลิงเซียวเซียวนัดให้ผมไปที่บ้านเธอ! เธอวางยาผม เธอเป็นคนฆ่าเจ้าซื่อไห่!"ผมตะโกนอย่างตื่นตระหนก แต่ตำรวจเพียงแค่มองผมเฉยๆเขาเริ่มถามคำถามผมหลายข้อ ผมตอบพวกเขาตามความจริงทุกข้อ"สารวัตรครับ มีบางอย่างไม่ชอบมาพากลครับ ลายนิ้วมือที่บ้านเจ้าซื่อไห่ มันสะอาดผิดปกติเกินไปครับ มีหลงเหลือแค่ของเจ้าซื่อไห่กับหลัวเยว่"สารวัตรตำรวจหยุดชะงัก หรี่ตาลง "คุณหมายความว่าที่เกิดเหตุถูกจัดฉากเอาไว้แล้ว?""มีความเป็นไปได้สูงม
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status