บทที่ 81

"ลืมไปก่อนเถอะ เอาเรื่องย้ายบ้านก่อน" หลินเซียงคิดไม่ออก ก็เลยไม่คิด

ซ่งซ่งพยักหน้า "อย่างน้อยบ้านหลังใหญ่ที่เธอใฝ่ฝันมาตลอดก็เป็นจริงซะที ถือว่าเป็นเรื่องดีนะ"

หลินเซียงยิ้ม

เธอสะพายกระเป๋าใบหนึ่ง ข้างในมีแต่ของใช้ส่วนตัว จากนั้นก็ไปที่หมู่บ้านเฟิงหลินหย่วนกับซ่งซ่งโดยตรง

พอไปถึงประตู ก็ถูกยามกั้นไว้ ต้องลงทะเบียนก่อนถึงจะเข้าได้

หลินเซียงรู้สึกสบายใจ อย่างน้อยผู้ชายคนนั้นก็ไม่มีทางเข้าถึงตัวเธอที่นี่ได้แล้ว

ห้องที่ลู่สือเยี่ยนให้เธอคือชั้น 31 พอออกจากลิฟต์ ประตูห้องที่เห็นทั้งหรูหราและพิถีพิถันเป็นอย่างมาก

หลินเซียงใช้กุญแจไขประตู พอเห็นฉากข้างใน ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ

พวกเธอเพิ่งเข้าไปถึงประตู ขณะที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็โทรหาซ่งจั่วทันที

"ผู้ช่วยซ่งครับ คุณหลินเซียงมาแล้ว"

ซ่งจั่ว "ครับ ผมรู้แล้ว"

หลังจากวางสายแล้ว เขาก็เล่าเรื่องนี้ให้ลู่สือเยี่ยนฟัง

"อืม"

สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเฉยชา ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ

ซ่งจั่วถามอย่างลังเล "ท่านประธานครับ อายัดเช็คแล้ว แล้วต้องยึดบ้านคืนด้วยหรือเปล่าครับ?"

ลู่สือเยี่ยนเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีเข้มเย็นชามองเขาอย่าง