Share

บทที่ 80

ไอ้สารเลว ไอ้สารเลว ไอ้สารเลว!

หลินเซียงโกรธจนกระทืบเท้าเร่า ๆ!

ทำไมบนโลกนี้ต้องมีคนชั่วช้าสารเลวแบบเขาด้วย?

ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยรู้สึกเสียใจ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกเสียใจขึ้นมาจริง ๆ เสียใจว่าทำไมตอนนั้นต้องเก็บเขากลับมาดูแลด้วย!

หลินเซียงโกรธจนเกือบไม่มีสติ!

ตอนนี้เป็นไงล่ะ เขาไม่ยอมหย่าแน่แล้ว จะทำยังไงดี?

เธอขึ้นไปชั้นบนด้วยความโกรธ โกรธจนนอนไม่หลับ!

ฟ้าค่อย ๆ สว่างขึ้น

มองดูแสงอรุณที่โผล่ขึ้นมาจากขอบฟ้า หลินเซียงรู้สึกหนาวเหน็บไปทั้งหัวใจ

ชาติที่แล้วเธอคงจะทำกรรมกับลู่สือเยี่ยนไว้

ชาตินี้เลยกรรมสนองถูกเขาปฏิบัติแบบนี้

เขารู้สึกผิดต่อเซี่ยหว่าน ไม่กล้าให้เซี่ยหว่านเสี่ยงอันตราย เลยไม่ยอมหย่ากับเธอ ทำให้เธอตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น

แต่เขาไม่รู้สึกผิดต่อเธอเลยหรือไง?

ถึงอย่างไรเธอก็เก็บกลับมาดูแลอยู่ช่วงหนึ่งเชียวนะ!

ถ้าไม่มีเธอ เขาที่สูญเสียความทรงจำจนเหมือนกับกระดาษเปล่าคงจะตายไปนานแล้ว

หลินเซียงหัวเราะเยาะตัวเอง

คงเป็นกรรมของเธอจริง ๆ

...

เธอไปทำงานพร้อมกับรอยคล้ำใต้ตาทั้งสองข้าง ยื่นใบลาออกโดยตรง

จากนั้นก็ไม่สนใจสีหน้าของผู้จัดการ กลับไปเก็บของ

เธออยู่ที่นี่ต่อไปไม่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status