Share

บทที่ 72

แต่เสื้อคลุมอาบน้ำตัวหลวมกลับห้อยลงมาด้านหน้า ขณะเดินก็ปลิวลู่ไปตามการเคลื่อนไหว เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่ชัดเจน

จากมุมมองของหลินเซียง เธอเห็นซิกแพ็กของเขาได้อย่างชัดเจน

หัวใจเต้นรัวราวกลองอีกครั้ง

ลู่สือเยี่ยนเดินมาถึงตรงหน้าเธอ โน้มตัวลงเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาคมคายมีรอยยิ้มเยาะบาง ๆ มองสบตาเธอ "ไม่อยากดูเหรอ?"

ใบหน้าของหลินเซียงแดงก่ำ

ทันใดนั้น ราวกับเธอคิดอะไรขึ้นได้ ความอับอายและการหลบสายตาที่ฉายบนใบหน้าหายไปหมดสิ้น

"ฉันจะดูคุณไปทำไม เราสองคนยังไม่ได้หย่ากันซะหน่อย คุณเป็นสามีฉัน ฉันไม่ทำแค่ดูหรอก ยังจะจับด้วย!"

ว่าแล้วเธอก็เอื้อมมือไปจับกล้ามหน้าท้องของเขา

อืม... สัมผัสนุ่มหยุ่นมือดีจริง ๆ

ลู่สือเยี่ยนชะงักไปครู่หนึ่ง มือเล็ก ๆ บนร่างกายเย็นเล็กน้อยแต่ก็อ่อนนุ่มมาก ทำให้กล้ามเนื้อของเขาเกร็งขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ในดวงตาของหลินเซียงมีรอยยิ้มแห่งชัยชนะแวบผ่าน "เอาล่ะ ดึกมากแล้ว แยกย้ายไปนอนกันเถอะ"

เธอทำทีจะชักมือกลับ แต่ข้อมือของเธอกลับถูกเขาคว้าหมับ ก่อนที่เขาจะโน้มตัวลงมาโดยตรง กดร่างเธอลงบนโซฟา

หลินเซียงตกใจ "เฮ้ย คุณจะทำอะไรเนี่ย?!"

ลู่สือเยี่ยน "คุณจับตัวผม"

หลินเซียงกะ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status