Share

บทที่ 68

มุมปากของลู่สือเยี่ยนกระตุกเล็กน้อย พูดอย่างเย็นชาว่า "ซือเยี่ยน อย่าจ้องเธอนักเลย เธอขี้กลัว"

ซือเยี่ยน "..."

หลินเซียง "..."

ในรถเริ่มมีบรรยากาศอึดอัดลอยมาเป็นระยะ

รถขับมาถึงที่หมายในไม่ช้า

ที่นี่เป็นโกดังร้าง

หลินเซียงลงจากรถแล้วหรี่ตามอง "เรามาที่นี่ทำไม?"

ลู่สือเยี่ยนตอบ "มาหาคนที่อยู่ข้างใน"

หลินเซียงมองไปยังประตูโกดังร้างที่ปิดสนิทแล้วเม้มริมฝีปาก

ซือเยี่ยนเดินนำเข้าไปก่อน บอดี้การ์ดสองคนที่เฝ้าประตูต่างก็ร้องเรียกว่า “พี่เยี่ยน" พร้อมกัน

ซือเยี่ยนโบกมือ บอดี้การ์ดทั้งสองจึงเปิดประตูให้

ซือเยี่ยนหันไปมองลู่สือเยี่ยน "ประธานลู่ คนอยู่ข้างในแล้วครับ"

ลู่สือเยี่ยนถาม "สารภาพหมดแล้วหรือยัง?"

ซือเยี่ยน "เขาบอกว่าจะสารภาพต่อหน้าคุณเท่านั้น"

ใบหน้าที่ดูหล่อเหลาและคมคายของลู่สือเยี่ยนปรากฏรอยยิ้มเย็นชา เดินตรงเข้าไปในโกดัง

หลินเซียงคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เดินตามเข้าไป

เรื่องนี้เธอเองก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย เพราะฉะนั้นเธอต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนทำ เพื่อที่จะได้เตรียมใจไว้

ภายในโกดังมีฝุ่นหนาเตอะฟุ้งกระจาย ชายคนหนึ่งถูกมัดมือแขวนอยู่กับไม้คานหลังคา

ซือเยี่ยนโบกมือ บอดี้การ์ดคน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status