Share

บทที่ 49

“เข้ามาส่งยาให้ฉันหน่อย ฉันอาการไม่ค่อยดี”

หลังจากพูดอย่างนั้น สายก็ถูกกดวางไปดื้อ ๆ

หลินเซียงมองดูโทรศัพท์ที่เพิ่งวางสายไปด้วยสีหน้าสับสนพร้อมกับขมวดคิ้ว

เขาโทรผิดจริงเหรอ?

ไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูดจริงดิ?

หลินเซียงเม้มริมฝีปากและกดโทรไปที่หมายเลขโทรศัพท์ของซ่งจั่ว

“สวัสดีครับคุณหนูหลิน”

ไม่นานอีกฝ่ายก็กดรับ เสียงดังขึ้นจากปลายอีกด้าน

หลินเซียงพูดว่า "เมื่อกี้คุณลู่โทรผิดมาที่เบอร์ฉัน เขาขอให้คุณช่วยไปส่งยาให้เขาหน่อย รบกวนไปที่นั่นตอนนี้เลยได้ไหมคะ?"

“เกรงว่าจะไม่ได้ครับ” ซ่งจั่วตอบตามตรง “ผมกำลังเดินทางไปคุยธุรกิจ ตอนนี้อยู่ที่สนามบินแล้ว คุณหลิน ช่วยไปส่งของแทนผมหน่อยได้ไหมครับ เดี๋ยวผมจะบอกคุณทีละรายการ ยาพวกนั้นหาซื้อได้ตามร้านขายยาทั่วไป"

หลินเซียงขมวดคิ้ว “คุณกำลังจะขึ้นเครื่องเหรอ?”

“ใช่ครับ"

ซ่งจั่วตอบ เสียงประกาศไฟล์ทบินจากสนามบินยังคงเล็ดลอดเข้ามาทางโทรศัพท์อย่างคลุมเครือ

“คุณหลิน ผมจะส่งรายการยาไปให้คุณนะครับ คุณลู่ป่วยไข้ทีไรอาการของเขาจะค่อนข้างแย่และทรมานมาก ฝากนำยาไปส่งแทนผมด้วย ขอบคุณมากครับ”

หลังจากเขาพูดจบก็วางสายไปดื้อ ๆ อีกคน

"ไงนะคะ?"

หลินเซียงสะดุ้ง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status