แชร์

บทที่ 369

ผู้เขียน: ดั่งสายน้ำ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-28 18:00:00
เมื่อหลินเซียงได้ยินดังนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที ก่อนจะถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “ลุงคะ ตอนนี้ลุงอยู่ที่ไหน?”

ลุงจ้าวตอบว่า “ลุงกำลังจะกลับไปเทศมณฑลอันแล้ว บ้านว่างมานาน ต้องกลับไปดูแลสักหน่อย”

หลินเซียงหลับตาลงแล้วพูดว่า “งั้นฉันไปส่งลุงนะ”

แต่ลุงจ้าวห้ามเธอไว้ “ไม่ต้องหรอก ลุงไม่ได้เอาอะไรมาเยอะ ไม่ต้องลำบากเธอหรอก”

แต่หลินเซียงยังยืนยันคำเดิม “ลุงคะ จนป่านนี้แล้วฉันยังหาโอกาสเจอจ้าวข่ายไม่ได้เลย เป็นความผิดของฉันเอง ถ้าลุงจะกลับ ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องไปส่งค่ะ”

สุดท้ายลุงจ้าวก็ยอมตกลง

หลินเซียงวางสายแล้วกลับไปที่ห้องส่วนตัว พูดกับซืออวี่ว่า “คุณซือคะ ฉันมีธุระด่วนต้องไปก่อน”

ซืออวี่ลุกขึ้นยืน “รีบมากเหรอคะ ฉันไปส่งคุณได้นะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ แถวนี้เรียกรถง่าย ฉันกลับเองได้ค่ะ” หลินเซียงยิ้มอย่างสุภาพ ปฏิเสธความหวังดีของเธอ

เมื่อเห็นแบบนั้น ซืออวี่ก็พยักหน้า “งั้นก็ได้ค่ะ ระวังตัวด้วยนะคะ”

“ค่ะ”

จากนั้นหลินเซียงก็ออกจากร้านชาบู

หลินเซียงขึ้นแท็กซี่ไปยังอะพาร์ตเมนต์ที่เพิ่งเช่า

เมื่อเธอออกมาจากลิฟต์ ก็เห็นลุงจ้าวเปิดประตูรออยู่แล้ว

“ลุงคะ”

หลินเซียงเดินไปหา เห็นลุงจ้าวเก็บของเรี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 370

    หลินเซียงยังรู้สึกแปลกใจไม่หายเธอนิ่งไปสักพัก แล้วมองลุงจ้าวก่อนจะถามว่า “ถ้าสักวันลุงรู้ว่าจ้าวข่ายบริสุทธิ์ ลุงจะเสียใจกับการตัดสินใจในวันนี้ไหม?”ลุงจ้าวไม่พูดอะไรบรรยากาศในห้องดูเคร่งเครียดหลินเซียงผ่อนลมหายใจออกเบา ๆ พูดว่า “ลุงจ้าวคะ ฉันไปส่งลุงที่สถานีรถไฟนะ…”ลุงจ้าวไม่พูดอะไร ลุกขึ้นเงียบ ๆ แล้วถือของเดินนำออกไปท่าทีของเขาชัดเจนแล้วเขาไม่สนใจความเป็นความตายของจ้าวข่ายอีกต่อไปหลินเซียงไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่หรือว่าลูกทำผิด ก็เห็นเป็นความผิดใหญ่หลวง ให้อภัยไม่ได้เลยงั้นเหรอ?เธอไม่เข้าใจในช่วงเวลานี้ เริ่มรู้สึกถึงความสับสนในความหมายของความสัมพันธ์ในครอบครัวมากขึ้นหลังจากส่งลุงจ้าวกลับไปแล้ว เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นหมายเลขของลู่สือเยี่ยนที่โทรมาหลินเซียงเม้มปากแล้วรับสาย “ฮัลโหล?”เสียงทุ้มต่ำและมีเสน่ห์ พร้อมกับเสียงที่มีความสุขเล็กน้อยของลู่สือเยี่ยนดังขึ้น “หลินเซียง เย็นนี้มากินข้าวด้วยกัน ไปเจอกันที่คฤหาสน์ตระกูลลู่”น้ำเสียงของเขามั่นใจเหมือนกับว่าเธอจะไม่ปฏิเสธแน่นอนว่าเธอไม่มีทางปฏิเสธเพราะเธอแพ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 371

    ร่างกายของหลินเซียงแข็งค้าง พยายามจะหลบ แต่ฝ่ามือของลู่สือเยี่ยนแข็งแกร่งราวกับคีมเหล็ก กักขังเธอไว้ไม่ให้หลุดรอดไปได้แม้แต่น้อยลู่สือเยี่ยนจูบเธออย่างลึกซึ้งและหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับจะกลืนเธอลงไปทั้งตัวหลินเซียงทนไม่ไหว จึงเอามือไปบีบเอวของเขาแต่กลับสัมผัสได้เพียงกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่ง ลู่สือเยี่ยนผละออก หัวเราะเบา ๆ “แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้วเหรอ?” นิ้วหัวแม่มือของเขาถูไล้ไปตามริมฝีปากของเธอ ดวงตาสีดำสนิทลึกลับ มืดมนคลุมเครือลมหายใจของหลินเซียงหอบถี่ พูดว่า “ฉันหิวแล้ว ฉันอยากกินข้าว”“ได้” ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “รอผมแป๊บหนึ่ง”เขาขึ้นไปชั้นบน ประมาณสิบนาทีต่อมาจึงเดินลงมา เปลี่ยนชุดเป็นชุดอยู่บ้านสีอ่อน ดูลดทอนความสง่างามและเย็นชาลง ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้นทั้งสองนั่งอยู่ในห้องอาหารบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยอาหารที่หลินเซียงชอบเขาคาดการณ์ไว้แล้วว่าเธอจะมา จึงสั่งให้เตรียมอาหารที่เธอชอบไว้เป็นพิเศษหลินเซียงเห็นเช่นนั้น สีหน้าก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงลู่สือเยี่ยนพูดว่า “ยินดีต้อนรับกลับมาอยู่ข้างกายผม ภรรยาของผม คุณผู้หญิงลู่”ขนตาของหลินเซียงกะพริบปริบ เธอยังค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 372

    ขนตาลู่เซียงสั่นไหว “หมายความว่ายังไง?”แต่ลู่สือเยี่ยนลูบหน้าเธอ แล้วหันหลังเดินจากไปหลินเซียงลุกขึ้นยืนโดยไม่รู้ตัว “ลู่สือเยี่ยน หมายความว่ายังไง อธิบายให้ฉันฟังหน่อย!”แต่ลู่สือเยี่ยนขึ้นไปชั้นบนแล้ว ไม่ให้คำอธิบายใด ๆหลินเซียงไม่เข้าใจความหมายของเขา ใจก็เริ่มจมดิ่งลงเขายังอยากจะทำอะไรอีก?เธอยอมไม่ขอหย่าแล้วไง แล้วเขาต้องการอะไร?เธอจับตะเกียบแน่นจนนิ้วมือสั่นเล็กน้อย!นานทีเดียว…กว่าเธอจะสงบลง นั่งลงกินข้าวต่อไปไม่ว่ายังไงข้าวก็ยังต้องกินไม่มีใครมานั่งสงสารเธอ เธอต้องสงสารตัวเองหลังจากกินข้าวไปหนึ่งชาม เธอก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปแต่กลับถูกพ่อบ้านมาขัดจังหวะ พูดว่า “คุณผู้หญิงครับ คุณชายสั่งไว้ว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณผู้หญิงต้องอยู่ที่นี่”หลินเซียงเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ในฐานะคุณผู้หญิงลู่ก็ควรจะอยู่เคียงข้างเขาสินะเธอพูดว่า “ฉันขอกลับไปเก็บของก่อน”พ่อบ้านพยักหน้าเล็กน้อย ไม่ขัดขวางเธออีกหลินเซียงกลับไปที่บ้านของซ่งซ่ง เก็บข้าวของของตัวเอง แล้วก็ทำความสะอาดบ้านโดยเฉพาะโซฟา เธอตัดสินใจซื้อตัวใหม่ แล้วทิ้งโซฟาเก่าไปทันทีพอทำทุกอย่างเสร็จ ท้องฟ้าก็ม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 373

    หลินเซียงพูดว่า “ซ่งซ่ง ฉันไม่ได้รักเขาแล้ว”ซ่งซ่งกำลังจะต่อว่าลู่สือเยี่ยน พอได้ยินดังนั้นก็เงียบไป“เซียงเซียง…”หลินเซียงหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ “ช่างเถอะ ในเมื่อไม่ได้คิดอะไรกับเขาแล้ว เขาจะไปทำอะไรที่ไหนกับใครก็ไม่เกี่ยวกับฉัน”เสียงของซ่งซ่งแผ่วเบาลง “เซียงเซียง เธอไม่รักเขาแล้วจริง ๆ เหรอ?”ตอนที่เธอเจอลู่สือเยี่ยนครั้งแรก เธอเห็นความรักลึกซึ้งมากมายในดวงตาของหลินเซียงเวลามองลู่สือเยี่ยน ดวงตาของหลินเซียงมักจะเปล่งประกาย!แต่หลังจากนั้น ตั้งแต่ลู่สือเยี่ยนฟื้นความทรงจำกลับมา ประกายนั้นก็ไม่เคยปรากฏในดวงตาของหลินเซียงอีกเลยหลินเซียงตอบรับ “ฉันไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ”ซ่งซ่ง “อืม”เสียงของเธอแหบแห้งไปหลายส่วนหลังจากวางสายหลินเซียงนอนอยู่บนเตียง เหม่อมองเพดานอยู่นาน แล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฉินโหย่วหาน“ฮัลโหล หลินเซียง”โทรศัพท์ต่อสายได้อย่างรวดเร็ว เสียงของฉินโหย่วหานที่แฝงไปด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ดังขึ้นหลินเซียงถามว่า “พี่หาน คุณพอจะรู้จักนักสืบเอกชนที่ไว้ใจได้ไหมคะ”ฉินโหย่วหานรู้เรื่องที่ลู่สือเยี่ยนไปเปิดห้องกับดาราสาว พอได้ยินคำพูดของหลินเซียง เขาก็เลิกคิ้วทั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 374

    เสียงของลู่สือเยี่ยนเย็นชา “ไม่รักฉัน แล้วจะรักใคร”ฟู่จิ่นซิ่ว “…”ช่างมั่นใจเสียจริงถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่กล้าทำลายความมั่นใจของเพื่อนตัวเอง เดี๋ยวจะพลอยเดือดร้อนไปด้วยเขาเลยพูดว่า “นายพูดถูก เธอรักนายคนเดียว แต่นายต้องระวังเอาไว้ ว่าการที่เธอจะรักหรือไม่รักนาย มันขึ้นอยู่กับเธอ ไม่ใช่ขึ้นอยู่กับนาย”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนดูไม่ดี ไม่อยากฟังเขาพูดอะไรต่อ จึงกดวางสายทันทีเหอะ!หลินเซียงไม่รักเขา?เป็นไปไม่ได้!ความทรงจำเหล่านั้นคอยเตือนเขาอยู่ตลอดเวลาว่าเธอรักเขา!…หลินเซียงทานอาหารเช้าเสร็จแล้วก็ออกไปลู่สือเยี่ยนลงมาข้างล่างหลังเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่แล้ว แต่ไม่เห็นร่างเธออยู่ในห้องอาหาร เขามองไปที่พ่อบ้านแล้วถามเสียงเย็นชาว่า “เธออยู่ไหน?”พ่อบ้านพูดว่า “คุณผู้หญิงทานเสร็จก็ออกไปแล้วครับ”ใบหน้าหล่อเหลาของลู่สือเยี่ยนเย็นชาลงไปอีกทันใดนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น พอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นสายจากอวิ๋นหลานดวงตาของเขาเย็นชาขึ้นทันที แต่ยังคงรับสาย “ครับ ป้าอวิ๋น”เสียงอ่อนโยนของอวิ๋นหลานดังขึ้น “สือเยี่ยน วันเกิดคุณย่าใกล้เข้ามาแล้ว งานเลี้ยงวันเกิดปีนี้เธอมีแผนอะไร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 375

    ซืออวี่ [ไม่ค่ะ…]พูดจบก็วางโทรศัพท์ลงทันที แล้วเท้าคางมองหลินเซียงทำงานต่อไม่เสียชื่อว่าเป็นสาวสวยจริง ๆ สวยจังเลย!ซืออวี่ส่ายหัวพลางส่งเสียงชื่นชม มองอยู่ครู่หนึ่งก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสั่งอาหารเดลิเวอรี่เดิมทีหลินเซียงกำลังคิดอยู่ว่ามื้อเที่ยงนี้จะกินอะไรดี ผลปรากฏว่าเมื่อจะถึงเวลาพัก อาหารที่สั่งก็มาส่งพอดีซืออวี่ออกมาจากห้องทำงาน เดินยิ้มแย้มมาบอกว่า "วันนี้ฉันเลี้ยงข้าวนะ พนักงานใหม่เข้าทำงาน เจ้านายเลี้ยงสามวัน นี่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของสตูดิโอฉัน"หลินเซียงพูดอย่างจนใจ "ถ้าอนาคตสตูดิโอของคุณกลายเป็นบริษัทแล้วเข้าตลาดหลักทรัพย์ คุณคงต้องเสียเงินค่าเลี้ยงข้าวไม่น้อยเลยนะคะ!"ซืออวี่ยักไหล่ "ไว้ค่อยว่ากัน ตอนนี้ธรรมเนียมปฏิบัติยึดตามนี้ไปก่อน!""ค่ะ บอสใจดีมาก!""ขอให้ธรรมเนียมปฏิบัตินี้คงอยู่ตลอดไปด้วยเถอะ!"ยังมีอีกสามคนที่เพิ่งมาทำงานที่นี่เมื่อสองวันก่อนหนึ่งในนั้นเป็นสถาปนิกเหมือนกับหลินเซียง ส่วนอีกสองคน คนหนึ่งรับผิดชอบงานด้านประสานงาน อีกคนเป็นเด็กจบใหม่มาฝึกงาน จบทางด้านสถาปัตยกรรมมาเหมือนกัน เพียงแต่เธอยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะทำงานด้านไหนซืออวี่ก็เลยรับเธอไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 376

    ซืออวี่มองเธอเดินจากไป จึงคลายใจลงเล็กน้อยเธอจะกล้าใช้งานภรรยาของเจ้านายให้ทำงานล่วงเวลาได้ยังไง เจ้านายคงจะจัดการเธอแน่!...หลินเซียงกลับมาถึงวิลล่าตระกูลลู่ แต่กลับเห็นว่าลู่สือเยี่ยนอยู่ที่นั่นโดยไม่คาดคิด ขณะนั้นเขานั่งอยู่บนโซฟา ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มแสดงออกถึงความเย็นชาและเฉยเมยหลินเซียงก้มหน้าลงเล็กน้อย ไม่มีแววอารมณ์ใด ๆ ก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบนทันทีเสียงฝีเท้าดังตามมาจากด้านหลังหลินเซียงเปิดประตูห้องนอน ทันใดนั้นก็ถูกแขนแข็งแรงของชายหนุ่มโอบรัดรอบเอว เธอถูกดึงตัวไปพร้อมกับลมหายใจร้อนผ่าวที่แตะลงมาบนริมฝีปากดวงตาของหลินเซียงเบิกกว้างด้วยความตกใจ ก่อนผลักเขาออกไปอย่างแรง “ทำอะไร!”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเย็นชาลงเล็กน้อย “ทำตัวใกล้ชิดกับเมียไง มองไม่ออกเหรอ?”หลินเซียงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉันไม่มีอารมณ์”แต่ลู่สือเยี่ยนเดินเข้ามา แล้วคว้าตัวเธอไว้ “เรื่องแบบนี้ แค่ผมมีอารมณ์ก็พอแล้ว”เขาจับท้ายทอยเธอแล้วจูบลงไปอย่างรุนแรงหลินเซียงหลบหนีอย่างต่อเนื่อง ไม่ยอมให้เขาจูบลู่สือเยี่ยนโกรธจัด มือที่จับท้ายทอยของเธอออกแรงเล็กน้อย เธอจึงขยับตัวไม่ได้ เลยต้องปล่อยให้เขาจูบ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 377

    ลู่สือเยี่ยนจูบใบหน้าและริมฝีปากของหลินเซียง ลมหายใจร้อนผ่าวราวกับจะหลอมละลายเธอร่างกายของหลินเซียงสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ จึงกัดไหล่เขาแน่นจนรู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อของเขาที่เกร็งขึ้นมา"ถ้ารู้สึกดีก็ร้องออกมาเถอะ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่เห็นต้องอาย" ลู่สือเยี่ยนมองทะลุความคิดของเธอ เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นข้างหูหลินเซียงรอจนความรู้สึกนั้นจางหายไป ก่อนจะปล่อยมือออก พร้อมกับลมหายใจที่ไม่เป็นจังหวะ ดวงตาคู่สวยที่แดงระเรื่อจ้องมองเขาอย่างเย็นชาลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย "ว่าไง? สมอารมณ์หมายแล้วก็ไม่รับผิดชอบงั้นเหรอ?"เขาอุ้มเธอขึ้นทันที แล้วเดินตรงไปที่เตียงเขารู้ดีว่าตอนนี้เธอไม่มีแรงจะต่อต้าน จึงจัดการกดเธอลงกับเตียงอย่างง่ายดายเขาก้มมองเธอ ดวงตาคมดุจเหยี่ยวราวกับห้วงเหวลึกที่ต้องการดูดกลืนเธอเข้าไปหลินเซียงต่อต้านอย่างมาก เธอผลักเขาออกแล้วพูดว่า "ถ้าคุณมีความต้องการมากนัก งั้นก็เชิญไปหาดาราคนนั้น หาเน็ตไอดอล หานางแบบมาฆ่าเวลาสิ ไม่ต้องมาหาฉัน!"ลู่สือเยี่ยนหยุดชะงัก จ้องมองเธอ "คุณหึงเหรอ?"หลินเซียง "เปล่า!"เธอจะไปหึงเขาทำไม?หึงผู้ชายแบบเขาเนี่ยนะ เห็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30

บทล่าสุด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 474

    ซ่งซ่ง “สบายใจได้เลย ไอ้บ้านั่นแกล้งฉันไม่ลงหรอก พอฉันเบื่อก็จะถีบหัวส่งเอง”หลินเซียงรู้สึกไม่ค่อยดีกลัวที่สุดคือซ่งซ่งจะเล่นจนพลาด ทำให้ฟู่จิ่นซิ่วน้อยใจ เขาอาจจะเลวร้ายกว่าลู่สือเยี่ยนเสียอีกหลินเซียงบอกความกังวลของเธอ “ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ”ซ่งซ่ง “ได้ ๆ รู้แล้ว”หลินเซียง “งั้นฉันไม่รบกวนเวลาทำงานแล้ว ไปก่อนนะ บาย”“จุ๊บ จุ๊บ”…หลินเซียงกลับไปที่สตูดิโอโดยตรงสภาพจิตใจของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงสวี่ซิงเย่เป็นคนแรกที่สังเกตเห็น จึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องอะไรทำให้คุณมีความสุขขนาดนี้ครับ?”หลินเซียงประหลาดใจ “เห็นได้ชัดขนาดนั้นเลยเหรอ?”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ชัดแจ๋วเลย ก่อนหน้านี้คุณทำงานไม่เคยยิ้ม วันนี้ยิ้มตลอดเวลา”หลินเซียงลูบหน้า แล้วพูดว่า “อืม ปิดการขายได้น่ะ เซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย ใกล้จะรวยแล้ว ก็เลยมีความสุข”สวี่ซิงเย่ “งั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”“ขอบคุณ”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย แล้วหันไปเปิดคอมพิวเตอร์เธอมองไปรอบ ๆ ออฟฟิศ พบว่าวันนี้ซืออวี่ไม่ได้มา แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ แล้วเริ่มทำงานทันทีที่โรงพยาบาลลู่สือเยี่ยนโยนใบหย่าลงตรงหน้าคุณย่าลู่ ดึ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 473

    หลินเซียงรู้สึกสงสัยเล็กน้อย “ทำไมจดล็อบบี้ไม่ได้เหรอคะ?”เจ้าหน้าที่กล่าวว่า “คุณผู้หญิง วันนี้ที่ล็อบบี้คนเยอะ เชิญทั้งสองท่านไปชั้นบนดีกว่า”หลินเซียงเหลือบมองไปที่เคาน์เตอร์รับเรื่องหย่า เห็นว่าคนแน่นจริง ๆอย่างนี้นี่เอง สมัยนี้การแต่งงานส่วนใหญ่คงไปกันไม่รอดสินะ?เธอไม่คิดอะไรมาก รีบตามเจ้าหน้าที่ขึ้นไปชั้นบนในห้องทำงานของนายทะเบียน ทั้งสองคนกรอกเอกสารเพิ่มเติม แล้วก็เข้าสู่เรื่องการแบ่งทรัพย์สินลู่สือเยี่ยนหยิบสัญญาฉบับหนึ่งให้เธอ “นี่คือค่าชดเชยให้คุณ”หลินเซียงรับมาดู พอเห็นชื่อบางชื่อ ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างบ้านที่เฟิงหลินหย่วน เขากลับยกให้เธอบ้านหลังนั้นเธอขายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?เขาซื้อคืนมาเมื่อไหร่?หรือว่าเป็นอีกหลังหนึ่ง?นั่นเป็นบ้านหลังใหญ่หลังแรกที่เขาให้เธอ มีความทรงจำดี ๆ เธอยังคงชอบมันอยู่เธอมองลงไปด้านล่าง ยังมีค่าชดเชยการหย่าอีกห้าสิบล้านเยี่ยมไปเลย เธอกลายเป็นมหาเศรษฐีแล้วลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง “มีอะไรสงสัยไหม?”หลินเซียงส่ายหัว “ไม่มีค่ะ”จากนั้นก็ถึงขั้นตอนการเซ็นชื่อไม่นาน นายทะเบียนก็มอบใบหย่าให้ทั้งสองคนแต่ลู่สือเยี่ยนไม

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 472

    หลินเซียงกลับไปที่สตูดิโอสวี่ซิงเย่เห็นสีหน้าที่ผิดปกติของเธอ จึงถามว่า “หลินเซียง คุณไม่สบายหรือเปล่าครับ?”หลินเซียงส่ายหัว “เปล่า อาจจะแค่พักผ่อนไม่เพียงพอ”สวี่ซิงเย่กังวลเล็กน้อย “ยังมีอะไรที่ยังทำไม่เสร็จอยู่ไหมครับ? ให้ผมช่วยก็ได้ ผมจะช่วยคุณเอง”หลินเซียง “ไม่มีแล้ว ขอบคุณมาก”สวี่ซิงเย่ยังอยากจะพูดอะไรอีก ซืออวี่ก็เดินเข้ามา “เสี่ยวสวี่ ออกไปข้างนอกกับฉันหน่อย!”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ได้ครับ”ช่วงนี้ ซืออวี่มักจะพาสวี่ซิงเย่ออกไปข้างนอก เขามีความสามารถ แถมยังดื่มเหล้าเก่ง ถนัดการเข้าร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ทางธุรกิจมากมาย ด้วยความสามารถของเขาทำให้ดึงดูดทรัพยากรได้มาก ตอนนี้เริ่มทำแบบร่างโครงการด้วยตัวเองแล้วหลินเซียงมองตามพวกเขาออกไป ในใจเกิดความสงสัยเล็กน้อยช่วงนี้งานเลี้ยงเยอะเกินไปหรือเปล่า?ก่อนหน้านี้ไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลยสวี่ซินหรานพูดขึ้นมาทันที “หึ ก่อนหน้านี้บอสมักจะพาเธอออกไป ให้ความสำคัญกับเธอมาก ตอนนี้เป็นไงล่ะ ดูเหมือนความสามารถของสวี่ซิงเย่จะโดดเด่นกว่าเธอนะ”หลินเซียง “งั้นเธอมีดีอะไรบ้างล่ะ?”สวี่ซินหรานอึ้ง ไม่คิดว่าเธอจะโต้กลับหลินเซียงมองเธออย่

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 471

    คุณย่าลู่ขู่จะตาย! สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเปลี่ยนไปทันทีเซี่ยหว่านรีบเข้าไป พร้อมกับร้องไห้พูดว่า “คุณย่าลู่ค่ะ อย่าพูดอย่างนั้นเลย ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าสุขภาพของคุณแล้วค่ะ เราไปตรวจกันก่อนดีไหมคะ?”คุณย่าลู่มองเธอด้วยความปลื้มปิติ “หว่านหว่าน เธอนี่เป็นเด็กดีจริง ๆ ตระกูลลู่เป็นหนี้เธอมากเกินไปแล้ว ถ้าฉันไม่ทำอะไรสักอย่าง สู้ตายไปยังไม่เจ็บช้ำเท่า”เซี่ยหว่านร้องไห้จนพูดไม่ออก!สถานการณ์ตึงเครียดขึ้นมาทันทีลู่สือเยี่ยนไม่ยอม คุณย่าลู่ก็ยิ่งหน้าซีดลงเรื่อย ๆ เธอจับจ้องราวกับจะคาดคั้นรอการตัดสินใจของเขาหลินเซียงเดินเข้าไป มองลู่สือเยี่ยนแล้วพูดว่า “เราไปหย่ากันก่อนเถอะ สุขภาพของย่าสำคัญกว่า”คุณย่าลู่มองลู่สือเยี่ยนด้วยความกระวนกระวายลู่สือเยี่ยนหันไปมองหลินเซียงอย่างรวดเร็ว กระตุกมุมปาก “ผลลัพธ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ คุณคงพอใจแล้วใช่ไหม?”หลินเซียงเม้มริมฝีปาก พูดว่า “แต่สุขภาพของย่าสำคัญกว่า”ลู่สือเยี่ยนพยักหน้า “ได้ หย่าก็หย่า”คุณย่าลู่ก็โล่งใจขึ้นมาทันที นอนลงบนเตียงแล้วหลับไปหมอและพยาบาลพาคุณย่าลู่ไปห้องตรวจเซี่ยหว่านเช็ดน้ำตาบนใบหน้า มองลู่สือเยี่ยนแล้วพูดว่า “สือเยี่

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 470

    คุณย่าลู่ “จะมีใครทำร้ายเธอได้ยังไง? นั่นเป็นแค่การคาดเดาของเธอเท่านั้น”“เหอะ!”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดต่อ “คุณย่าครับ คนคนหนึ่งที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาแต่ความจำเสื่อม จะไปอยู่บนถนนได้ยังไง? คนดูแลที่บ้านเราล่ะ? หายหัวไปไหนหมด?”คุณย่าลู่เงียบไปลู่สือเยี่ยนพูดต่อ “ตอนนั้นเธอเป็นคนที่ช่วยผม พาผมกลับบ้าน ถ้าไม่ใช่เธอ วันนี้ย่าก็คงไม่ได้เจอหน้าผมแล้ว”คุณย่าลู่มองหลินเซียง แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “ความจริงเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่า ตอนนี้ยังสรุปไม่ได้ ถ้าเกิดเธอรู้ตัวตนของหลานตั้งแต่แรกล่ะ?”“ฉันไม่รู้ค่ะ”หลินเซียงรู้สึกว่าเธอควรจะพูดอะไรสักอย่างเธอมองคุณย่าลู่อย่างสงบ “คุณย่าคะ ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าถึงได้เกลียดฉันขนาดนี้ แต่เมื่อก่อนย่าไม่ใช่แบบนี้ แถมยังชอบฉันมาก ถึงกับบอกเขาว่า ถ้าเขาทำร้ายฉัน คุณย่าจะช่วยฉันตีเขา ฉันยังจำคำพูดพวกนั้นได้อยู่เลย”เธอหายใจออกเบา ๆ แล้วพูดต่อ “แต่แน่นอนค่ะ คุณย่าจำไม่ได้ งั้นก็ไม่สำคัญแล้ว ฉันไม่รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่แรก จนกระทั่งเขาได้ความทรงจำกลับมา แล้วมาเปิดตัวในที่ที่ฉันทำงานอยู่ ฉันถึงได้รู้จักตัวตนของเขา”คุณย่าลู่เงียบไป ใบหน้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 469

    หลินเซียงมองคุณย่าลู่ด้วยความประหลาดใจไม่เคยคิดมาก่อนว่าคุณย่าที่เคยใจดีกับเธอ ในระดับที่เรียกว่าเอาใจใส่ กลับคิดร้ายกับเธอแบบนี้ แล้วยังมองเธอด้วยสายตาเย็นชาหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดในใจที่แท้ไม่ใช่แค่ตอนที่ลู่สือเยี่ยนทำร้ายเธอเท่านั้นถึงจะรู้สึกเจ็บปวดการถูกคนที่เคยสนิทสนมทำร้าย ใจก็เจ็บปวดเช่นกันเธอเม้มริมฝีปาก แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลู่สือเยี่ยน“ฮัลโหล?”ไม่นานปลายสายก็รับ ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นหลินเซียงบอกว่า “คุณย่ามีเรื่องจะพูดกับพวกเรา ตอนนี้คุณช่วยมาโรงพยาบาลหน่อย”ลู่สือเยี่ยนถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”หลินเซียง “มาถึงเดี๋ยวก็รู้เอง”พูดจบก็วางสายไปเรื่องหย่าควรจะพูดต่อหน้าทั้งสองคนจะดีกว่าบอกกับเธอแค่คนเดียวมีประโยชน์อะไร?เธออยากหย่า แต่ลู่สือเยี่ยนไม่ยอม คุณย่าลู่ก็ไม่เชื่อเธอทำผิดอะไร?ถึงได้ถูกปฏิบัติแบบนี้?หลินเซียงนั่งลงบนโซฟา ก้มหน้าลง ไม่มองคุณย่าลู่อีกนิสัยของเธอค่อนข้างแปลกถ้าคนคนนั้นทำร้ายเธอ ก็ยากที่จะเข้าไปอยู่ในใจเธอได้อีกคุณย่าลู่ไม่ค่อยชอบท่าทางของหลินเซียง จึงจับมือเซี่ยหว่านแล้วคุยต่อ เพราะชอบท่าทางอ่อนโยนขอ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 468

    หลังจากออกจากโรงพยาบาล ลู่สือเยี่ยนมองเธอ “อย่าคิดมาก คุณย่าแค่ลืมความทรงจำไปสองปีเท่านั้นเอง”หลินเซียงมองเขา แล้วถามว่า “แล้วถ้าคุณย่ายืนกรานจะให้คุณแต่งงานกับเซี่ยหว่านล่ะ?”ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้ง “หลินเซียง เธอควรเลิกคิดเรื่องนี้นะ เพราะผมไม่หย่ากับคุณแน่”หลินเซียงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วพูดว่า “จริง ๆ แล้ว เราหย่ากันก็ไม่เลวนะ ฉัน…”“หยุด!”ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยความหงุดหงิด “ฟังที่ผมพูดไม่รู้เรื่องเหรอ? ถ้าพูดถึงเรื่องหย่าอีก ผมจับคุณขังไว้แน่!”ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ รอบตัวเต็มไปด้วยออร่าเย็นชาหลินเซียงหยุดชะงัก ไม่พูดต่อเพราะเขาทำได้จริงเมื่อหันหลังเดินไป ใบหน้าเล็ก ๆ นั้นเย็นชายิ่งกว่าเก่าลู่สือเยี่ยนมองตามหลังเธอไป ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรงเขาเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นรถ สีหน้ามืดครึ้มอย่างที่สุดในขณะนั้น เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เขาดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นสายจากซืออวี่“พูดมา!”ซืออวี่ตกใจกับน้ำเสียงเย็นชาของเขา ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ “พี่ใหญ่ ฉันสืบได้เรื่องบ้างแล้ว แต่คนคนนั้นฉลาดเป็นกรด ปกปิดตัวตนได้ดีมาก รู้แค่ว่าเป็นผู้ชาย”ลู่สือเยี

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 467

    วันรุ่งขึ้น ทั้งสองคนไปที่โรงพยาบาลคุณย่าลู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อวิ๋นหลานนั่งคุยกับเธออยู่“คุณย่าครับ”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนคุณย่าลู่เห็นเขา ใบหน้าที่แก่ชราพลันมีรอยยิ้ม“สือเยี่ยน เธอมาแล้ว” คุณย่าลู่จับมือเขาไว้ มองใบหน้าหล่อเหลาของเขาแล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “สือเยี่ยน ทำไมดูเปลี่ยนไปจังเลย? ดูเหมือนจะโตขึ้นมากเลยนะ”ริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนโค้งเป็นรอยยิ้ม “โตขึ้นแล้วไม่ดีเหรอครับ?”คุณย่าลู่พยักหน้า “ดี แน่นอนว่าดี แต่ฉันยังชอบเธอตอนเด็ก ๆ ที่ไร้เดียงสามากกว่า เอาแต่วิ่งตามหลังพี่ชายตลอดเวลา แล้วยังทำหน้าบึ้งใส่เขา มีแต่พี่ชายที่ตามใจ ถ้าเป็นคนอื่นคงตีเธอไปแล้ว”รอยยิ้มที่มุมปากของลู่สือเยี่ยนแข็งทื่อไปชั่วขณะคุณย่าลู่สังเกตเห็นหลินเซียงในตอนนี้ จึงถามว่า “แล้วเธอล่ะ มายังไง?”ลู่สือเยี่ยนบอกว่า “ย่าครับ เธอเป็นภรรยาผม หลินเซียง”หลินเซียงมองคุณย่าลู่ “คุณย่า”คิ้วของคุณย่าลู่ขมวดเข้าหากันทันที เธอปล่อยมือลู่สือเยี่ยน “ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่านไม่ใช่เหรอ? ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นก็ใช้ได้นะ ทำไมถึงแต่งงานกับคนอื่นล่ะ?”ท่าทีนั้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 466

    ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนแสดงออกถึงความซับซ้อนเล็กน้อย เขาพูดอย่างสงบว่า “เรื่องนี้ยังบอกไม่ได้ ต้องรอผลตรวจของแพทย์”หลินเซียงพยักหน้า ตอนนี้คงทำได้แค่นี้ลู่เจิ้งหรงมองหลินเซียงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แล้วพูดกับลู่สือเยี่ยนว่า “อาการของย่าแกดูเหมือนจะดีขึ้น ความคิดของผู้ใหญ่ แกคงรู้ดี น่าจะอยากเห็นแกแต่งงานกับหว่านหว่าน ตอนนั้นแกเป็นคนพาหว่านหว่านไปหาท่านเอง ตอนนี้ถ้าท่านขอร้อง แกก็ปฏิเสธไม่ได้”อวิ๋นหลานกล่าวว่า “เจิ้งหรง แต่สือเยี่ยนกับหลินเซียงรักกันดี ทำแบบนี้ไม่ค่อยดีหรอกมั้ง?”“เหอะ!” ลู่เจิ้งหรงหัวเราะเยาะ “รักกันดี? หลินเซียงไม่ใช่เหรอที่อยากหย่ามาตลอด? ใช้โอกาสนี้หย่ากันไปซะสิ ไม่ต้องมีใครขัดขวางใคร!”อวิ๋นหลานมองหลินเซียงด้วยความกังวล กลัวว่าเธอจะเสียใจแต่หลินเซียงเหมือนไม่ได้ยิน ยืนอยู่มุมห้อง ก้มหน้าลง ปากสวยเม้มเป็นเส้นตรงลู่สือเยี่ยนไม่ได้สนใจคำพูดของลู่เจิ้งหรงเลยเขาตามหาลู่จิ้นหนานจนแทบคลั่ง ยังมีเวลาสนใจเรื่องของเขากับหลินเซียงอีกเหรอ?ดูเหมือนว่าเขาควรหาอะไรให้อีกฝ่ายทำบ้าง!ประมาณสองชั่วโมงผ่านไปผลการตรวจของคุณย่าลู่ออกมาแล้วแพทย์ถือรายงานผลการตรวจแล้วพูด

DMCA.com Protection Status