เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 272
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-01 19:01:16บทที่เกี่ยวข้อง
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 273
ซ่งซ่งถอนหายใจ “หลังจากฉันกลับไปทำงาน ฉันก็วางแผนจัดกิจกรรมขึ้นมา ผู้จัดงานคือเขา เขาส่งของมาจัดแสดง แต่ฉันดันทำมันแตกเสียหาย ของชิ้นนั้นมีมูลค่าถึงห้าล้านหยวน บริษัทฉันกลัวรับผิดชอบเลยไล่ฉันออก ฉันเลยต้องขายตัวเอง... อ๊ะ ไม่ใช่แบบที่เธอคิดนะ!”หลินเซียงฟังแล้วรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องมีแผนการอะไรซ่อนอยู่ เธอจึงถามว่า “แล้วของที่แตกนั้น เธอเก็บไว้ไหม?”ซ่งซ่ง “เปล่านะ คนของเขารีบเก็บไปหมดแล้ว”หลินเซียงยกมือขึ้นมาปิดหน้าผากอย่างหมดหนทาง ถ้าก่อนหน้านี้แค่สงสัย ตอนนี้ก็มั่นใจแล้วฟู่จินซิ่วจงใจวางแผนให้ซ่งซ่งตกอยู่ในสถานการณ์นี้หลินเซียงถาม “ซ่งซ่ง เธอยังใช้บัญชีเสริมติดต่อกับฟู่จินซิ่วยู่ไหม?”ซ่งซ่งตอบ “ใช้อยู่ เขาทำฉันขนาดนี้ ฉันต้องเอาคืนให้สาสม!”หลินเซียงโล่งใจ “ดีมาก ตอนนี้ฉันจะโอนเงินไปให้ เธอให้เงินเขาแล้วรีบไปจากที่นั่นเลยนะ”“ค่ะ ขอบคุณนะคะที่รัก จุ๊บจุ๊บจุ๊บ!”ซ่งซ่งจุ๊บจูบลงบนโทรศัพท์มือถืออย่างรัว ๆหลินเซียงวางสายแล้วโอนเงินห้าล้านหยวนให้ซ่งซ่งทันทีถึงแม้เธอจะเดาว่าฟู่จินซิ่ววางแผนหลอกลวงซ่งซ่ง แต่หลักฐานก็ถูกคนของเขารีบเก็บไปหมดแล้ว พวกเธอไม่มีหลักฐานอะไรเลย จึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 274
ฟู่จินซิ่วหัวเราะกับท่าทางที่โมโหของเธอ แล้วพยักหน้า “ใช่”“คุณ!”ซ่งซ่งชี้ไปที่เขา “ฉันไปทำอะไรให้คุณ ถึงได้ทำกับฉันขนาดนี้?”ฟู่จินซิ่วพูดว่า “ท่อดับเพลิงที่ตกลงมาโดนหัวมันเจ็บมากนะ คุณคิดว่าผมใจกว้างขนาดนั้นเหรอ? คุณดูแลผมแค่ไม่กี่วัน ผมจะปล่อยคุณไปได้ยังไง?”เขาพูดจบก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาเธอ “ตอนนั้นลู่สือเยี่ยนเป็นคนพูด ผมแค่ให้เกียรติเขา แต่ตอนนี้คุณไปทำแจกันผมแตกอีกแล้ว บัญชีเก่าบัญชีใหม่ คุณคิดว่าผมจะปล่อยคุณไปได้เหรอ?”เขาเดินเข้ามาทีละก้าว กระดุมเสื้อของเขาไม่ได้ติดไว้ ขณะที่เขาเดินเข้ามา คอเสื้อก็เปิดออกบ้างปิดบ้าง สายตาของซ่งซ่งก็ถูกดึงดูดไปโดยไม่รู้ตัวถึงจะเห็นไปแล้ว แต่ไม่รู้ทำไม ตอนนี้เห็นกล้ามอกที่ปรากฏขึ้นมาบ้างหายไปบ้างของเขา ใบหน้าของเธอกลับแดงขึ้นมา!มาล่อลวงใครกัน!ซ่งซ่งจ้องเขาอย่างดุเดือด แล้วพูดว่า “ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะจองเวรขนาดนี้ เล่นกันขนาดนี้เลยเหรอ?”ฟู่จินซิ่วเดินมาอยู่ตรงหน้าเธอ มองดูดวงตาที่สวยงามที่เต็มไปด้วยความโกรธ เพราะอารมณ์ที่ตื่นเต้น หน้าอกของเธอขึ้นลงอย่างรุนแรง มุมตาแดงเล็กน้อย ดูอ่อนหวานขึ้นมาอีกหลายส่วนใบหน้าของเธอเดิมทีก็สดใสอยู่แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-02หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 275
“กรี๊ดดด”เจียงเนี่ยนอวี๋แสดงอาการคลุ้มคลั่ง แค้นทุบทำลายข้าวของในห้องจนเละเทะ กว่าจะสงบลงได้ก็เหลือเพียงความยุ่งเหยิงอย่างไรก็ตาม สายตาของเธอเต็มไปด้วยความเคียดแค้นและความไม่พอใจทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้!ลู่สือเยี่ยน เพราะผู้หญิงคนนั้น ถึงกับบังคับให้เธอไปขอโทษ!ผู้หญิงคนนั้นสมควรได้รับ?เจียงเนี่ยนอวี๋พยายามสงบสติอารมณ์ แล้วโทรหาเจียงจิ่นหรง เล่าเรื่องราวทั้งหมดด้วยน้ำเสียงสะอื้นไห้ แต่เปลี่ยนเรื่องการลักพาตัวเป็นการเชิญหลินเซียงมาเป็นแขกเจียงจิ่นหรงฟังจบก็เงียบไปนาน ก่อนจะพูดว่า “เจียงเนี่ยนอวี๋ พ่อบอกแล้วไงว่าอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น ทำไมไม่เชื่อฟังพ่อบ้าง?”เจียงเนี่ยนอวี๋คิดว่าตัวเองหูฝาด พ่อที่รักเธอที่สุด เมื่อไหร่กันถึงพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวดขนาดนี้ ถึงกับเรียกชื่อเต็มของเธอด้วย!เจียงเนี่ยนอวี๋ยิ่งรู้สึกเสียใจมากขึ้นไปอีก“คุณพ่อคะ คราวนี้เป็นลู่สือเยี่ยนที่รังแกหนู ทำไมพ่อไม่ช่วยหนู กลับมาดุหนูอีก”เจียงจิ่นหรงที่ปลายสายถึงกับกุมขมับ ก่อนหน้านี้เขาเลี้ยงดูลูกสาวอย่างตามใจ ยึดมั่นในหลักการที่ว่าลูกสาวมีฐานะดี หนำซ้ำยังสูงส่ง จึงทำให้เจียงเนี่ยนอวี๋ไม่เคย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-03หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 276
ลู่สือเยี่ยนเดินเข้ามาพร้อมกับถอดสูทออก เขาคลายเนคไท แล้วเดินตรงมาหาเธอหลินเซียงเห็นเขาเดินเข้ามา จึงมองเขาด้วยความสงสัย แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็จับท้ายทอยของเธอแล้วจูบลงมาลมหายใจของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า“อื้อ!” หลินเซียงตกใจ พยายามดิ้นรนแต่ลู่สือเยี่ยนกักขังเธอไว้ เธอจึงสลัดไม่หลุด ขณะที่เธอขยับตัว เธอก็รู้สึกถึงบางอย่าง ใบหน้าของเธอแดงก่ำลู่สือเยี่ยนอุ้มเธอขึ้นแล้วกดลงบนโซฟา กดขาของเขาลงบนตัวเธอ ก่ออนจะปลดเข็มขัดออกเสียงของหัวเข็มขัดดังชัดเจน ในที่สุดหลินเซียงก็มีโอกาสได้หายใจ“ลู่สือเยี่ยน ห้ามทำแบบนี้!”ลู่สือเยี่ยนจูบที่หูและแก้มของเธอ ถามเสียงอ่อนว่า “ทำไมจะทำไม่ได้?”หลินเซียงผลักเขา แต่ร่างกายของเขานั้นหนักเหมือนภูเขาเลากา เธอผลักไม่ออก“ลู่สือเยี่ยน ไม่ได้ก็คือไม่ได้ เราจะหย่ากันอยู่แล้ว”หลินเซียงหายใจไม่ทั่วท้อง พยายามรักษาสติไว้“แล้วเราหย่ากันหรือยังล่ะ?”ลู่สือเยี่ยนไม่ชอบเลยที่เธอพูดแบบนั้น คืนนี้เขาดื่มเหล้าไปไม่น้อย ตอนนี้เมื่อมีสาวสวยอยู่ตรงหน้า ความต้องการของเขาจึงพุ่งสูง จ้องมองเธอด้วยสายตาร้อนแรงริมฝีปากของหลินเซียงบวมจากการถูกจูบ ดวงตาใสสะอาดขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 277
“ตื่นแล้วเหรอ?”เสียงทุ้มนุ่มน่าฟังของผู้ชายดังขึ้นหลินเซียงเม้มริมฝีปากเล็กน้อย หันไปมองก็เห็นลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่บนเก้าอี้ ตรงหน้าเขาวางคอมพิวเตอร์ไว้ เขาไม่ได้สวมเสื้อลำลอง แต่ตอนนี้สวมเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาว นั่งพิงโซฟาอย่างสบาย ๆ ปกเสื้อเปิดเผยให้เห็นกล้ามอกอย่างเลือนราง และยังมองเห็นรอยขีดข่วนอยู่หลายแห่งหลินเซียงพูดว่า “ลู่สือเยี่ยน ทำอย่างนี้มันสนุกตรงไหน?”ลู่สือเยี่ยนได้ยินคำพูดของเธอก็หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “สนุกสิ สนุกมากด้วย”เขาลุกขึ้น เดินเข้ามาหา แล้วโน้มตัวลงลูบหน้าเธอ ดวงตาคมดุจเหยี่ยวฉายแววเจ้าเล่ห์ “มีผู้หญิงให้นอนกก ผมต้องมีความสุขอยู่แล้ว จะไม่สนุกได้ยังไง?”หลินเซียงมองเขาอย่างเย็นชา ไม่ได้โกรธเคืองอะไรเธอลุกขึ้นช้า ๆ ปล่อยให้ผ้าห่มไหลลง เผยให้เห็นรอยจ้ำตามร่างกายลู่สือเยี่ยนมองตาม ดวงตาของเขามืดลงเล็กน้อยหลินเซียงยกริมฝีปากแสยะยิ้ม แชะพูดว่า “ถ้าจะว่าอย่างนั้นก็คงสนุกจริง ๆ นั่นแหละ นอนกับคุณไม่ต้องเสียเงิน ถ้าไปหาพวกเด็กบาร์โฮสต์ยังต้องเสียเงิน”เธอจะลงจากเตียง แต่ผู้ชายก็ผลักเธอนอนราบลงไปบนเตียงทันที“ในเมื่อสนุกขนาดนี้ ทำซ้ำอีกหลาย ๆ ครั้งก็น่าจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 278
ซ่งจั่วยังคงพูดต่อไปว่า “ช่วยคิดถึงตอนที่ประธานลู่ช่วยคุณไว้ก็ได้ ได้ไหม?”หลินเซียงหลับตาลง พูดว่า “ก็ได้ค่ะ”ซ่งจั่วโล่งใจ “ได้ครับ เดี๋ยวผมจะส่งที่อยู่ให้คุณ”พูดจบเขาก็วางสายไปหลินเซียงมองโทรศัพท์ อดคิดไม่ได้ว่าเขาช่วยเธอไว้ก็จริง แต่ทุกครั้งที่เขาเกิดเรื่อง เธอสามารถยกเอาข้ออ้างนี้มาใช้ได้ตลอดหรือเปล่า?ถึงอย่างนั้น มีครั้งไหนบ้างที่เธอไม่ได้เกิดเรื่องเพราะเขา?หลินเซียงเปลี่ยนเสื้อผ้า รีบออกจากบ้าน แล้วตรงไปที่บาร์เธอเห็นลู่สือเยี่ยนซึ่งนั่งอยู่บนชั้นสองทันที แม้ว่าแสงจะสลัว แต่ออร่าที่สง่างามและเย็นชาของเขาก็ทำให้คนอื่นไม่สามารถมองข้ามได้เพียงแต่ตอนนี้ กลับมีผู้หญิงอีกคนนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาเซี่ยหว่านเธอตามมาถึงเทศมณฑลอันเชียวเหรอนี่หลินเซียงจ้องมองไปที่นั่น มองเซี่ยหว่านคุยกับลู่สือเยี่ยน เห็นว่าเขาไม่ได้ดันทุรังที่จะดื่มต่อแล้วใครบอกว่ามีแค่เธอเกลี้ยกล่อมเขาได้?ดูสิ เซี่ยหว่านก็ทำได้เหมือนกันเมื่อเห็นลู่สือเยี่ยนยื่นมือไปหาเซี่ยหว่าน หลินเซียงหันหน้าหนีทันที แล้วเดินจากไปซ่งจั่วอยากจะร้องไห้!ใครก็ได้ช่วยบอกเขาที ทำไมเซี่ยหว่านถึงมาอยู่ที่เทศมณฑลอัน และม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 279
"คุณนั่งข้างหน้า" น้ำเสียงของลู่สือเยี่ยนเย็นชาลง บ่งบอกถึงความเด็ดขาดที่ไม่อาจปฏิเสธได้ เซี่ยหว่านทำได้เพียงแต่ตอบตกลง "ค่ะ"เมื่อกลับมาถึงเฝ่ยชุ่ยจู เซี่ยหว่านเดินตามออกมาจนถึงหน้าห้องชุด ซ่งจั๋วหยิบเอาคีย์การ์ดออกมาแตะที่ประตู หัวใจของเธอพลันเต้นแรงขึ้นมาทันใดหลังจากเดินเข้าไปแล้ว เซี่ยหว่านก็พูดขึ้นว่า "ที่นี่มีหลายห้องด้วยนี่นา ฉันพักที่นี่ก็ได้ จะได้สะดวกในการดูแลคุณด้วย ดีไหมคะ"แก้มของลู่สือเยี่ยนยังคงแดงระเรื่ออยู่บ้าง เมื่อเข้ามาในห้องชุด เขาก็กวาดตามองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบร่างของหลินเซียงเขานั่งลงบนโซฟา หลับตาลงแล้วพูดกับซ่งจั๋วว่า "ไปบอกผู้จัดการให้เปิดห้องเพิ่มอีกห้อง""ครับ" ซ่งจั๋วพยักหน้ารับ แล้วหันไปมองเซี่ยหว่าน "คุณเซี่ย เชิญทางนี้ครับ"แต่เซี่ยหว่านกลับมองไปที่ลู่สือเยี่ยน "สือเยี่ยน ให้ฉันพักที่นี่เถอะ ฉันสัญญาว่าจะไม่รบกวนคุณ ฉันจะทำกับข้าวให้คุณกินด้วย อยู่ดูแลคุณหลังกลับมาจากทำงาน ไม่ดีเหรอ?"ลู่สือเยี่ยนกลับพูดว่า "มันไม่เหมาะสมหรอก"สีหน้าของเซี่ยหว่านแข็งค้างในเมื่อลู่สือเยี่ยนพูดแบบนี้แล้ว ถ้าเธอยังตื๊อต่อไปอีก คงจะทำให้เขารำคาญแน่ เพราะก่อนหน้านี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 280
เธอยกมือขึ้นลูบที่อกข้างซ้ายเบา ๆ รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดร้าวลึกอยู่ภายในเธอหลับตาลงภาพความทรงจำต่าง ๆ นับตั้งแต่ที่เขาฟื้นความทรงจำกลับคืนมา ผุดขึ้นมาในหัวมากมายดูเหมือนว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองคนได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขแบบนี้ตอนแรก เธอพยายามหลบหน้าเขาแต่บังเอิญเหลือเกินที่พวกเขากลับต้องมาเจอกันอีกช่วงเวลาเหล่านี้ เหมือนกับเวลาที่ถูกขโมยมามีทั้งการทะเลาะเบาะแว้ง มีทั้งความหวานชื่น และก็มีทั้งความตื่นเต้นหวาดเสียวเธอคิดว่าความทรงจำในช่วงเวลานี้ ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน เธอก็คงไม่มีวันลืม...ซือเยี่ยนยืนอยู่ตรงมุมตึก มองดูโรงแรมที่ดูทรุดโทรมโทรมแล้วจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาซ่งจั่ว"มีอะไร"ซือเยี่ยนพูดว่า "คุณหลินพักอยู่ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง"เขาหันไปมองลู่สือเยี่ยนที่กำลังประชุมอยู่ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "อืม รู้แล้ว นายดูแลคุณหลินให้ดีนะ"หลังจากวางสายไป ซ่งจั่วก็รอคอยจังหวะที่จะบอกเรื่องนี้กับลู่สือเยี่ยนการประชุมใกล้จะเสร็จแล้ว หลังจากจบการประชุม ผู้คนภายในห้องก็ทยอยกันเดินออกมาลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่บนเก้าอี้ประธาน ยกมือขึ้นนวดขมับแล้วพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
บทล่าสุด
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 482
หลินเซียง “ฮ่า ฮ่า ตลกดี”ลู่สือเยี่ยน “ชอบก็ดีแล้ว”สุดท้ายหลินเซียงอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก ก่อนจะรีบดึงแขนออก แล้วเดินไปที่ประตูลู่สือเยี่ยนรูปร่างสูงใหญ่เดินตามหลังเธอ แม้เธอจะเดินเร็วแค่ไหน เขาก็ยังตามทันได้อย่างไม่ยากเย็น ท่าทางราวกับกำลังเดินเล่นอยู่หลินเซียง “…”ช่วงขายาวนี่มันดีจริง ๆ!คนอื่นที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างพากันงุนงง หวังกงหันไปถามซ่งจั่ว “คุณซ่งครับ นี่มันอะไรกัน?”เกิดอะไรขึ้น?แต่ซ่งจั่วไม่ตอบคำถามเขา กลับชี้ไปที่แบบแปลนในจุดหนึ่งแล้วถามว่า “ตรงนี้คืออะไรครับ?”หวังกงรีบอธิบายอย่างตั้งใจทันทีแบบนี้ก็ไม่มีใครสนใจลู่สือเยี่ยนและหลินเซียงอีกต่อไปหลังออกจากพื้นที่ก่อสร้าง หลินเซียงเดินไปยังสถานีรถไฟใต้ดินลู่สือเยี่ยนยังคงเดินตามหลังเธอ เสียงฝีเท้าที่หนักแน่นดังขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนเหยียบย่ำอยู่บนหัวใจหลินเซียงรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกทั้งคู่หย่ากันแล้ว ทำไมเขายังคงรั้งเธอไว้ไม่ปล่อย?เธอหันไปมองเขา “คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?”ลู่สือเยี่ยนล้วงมือลงในกระเป๋าเสื้อโค้ต ท่าทางสง่างามแต่ดูผ่อนคลายในเวลาเดียวกัน ได้ยินดังนั้นจึงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “นั่งรถไฟใต
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 481
หลินเซียงหันไปมองทันที พบเพียงอาคารที่กำลังก่อสร้างหลายหลังโดยไม่มีสิ่งอื่นใดแต่สายตาที่มองมานั้นช่างจริงจังเหลือเกินหลินเซียงไม่คิดว่าตัวเองจะรู้สึกผิดพลาดแดดร้อนจัดส่องลงมาบนตัวเธอ เธอกลับรู้สึกหนาวเย็นเล็กน้อยตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วงแล้ว เธอจึงรวบเสื้อโค้ตสีเบจที่สวมอยู่แล้วเดินเร็วไปข้างหน้า ที่นี่ไม่ปลอดภัย จึงควรตรวจสอบให้เสร็จแล้วจากไปโดยเร็ว...รถหรูหลายคันจอดอยู่ที่ประตูทางเข้าพื้นที่ก่อสร้าง หัวหน้าคนงานมีสีหน้าอ่อนน้อมถ่อมตน ก่อนจะยื่นหมวกนิรภัยให้“ประธานลู่ครับ ที่นี่อันตราย ทำไมท่านถึงมาเองล่ะครับ?”ลู่สือเยี่ยนรูปร่างสูงโปร่งสง่างาม สวมโค้ตสีดำ ทั้งตัวดูสง่างามและเย็นชา ท่าทางการเคลื่อนไหวทุกอย่างแสดงถึงความสูงส่ง คิ้วเข้มบนใบหน้าหล่อเหลาแผ่พลังอำนาจอันร้ายกาจซ่งจั่วรับหมวกนิรภัยแล้วส่งให้เขาลู่สือเยี่ยนสวมหมวกไปพลางพูดไปพลางว่า “ผมมาไม่ได้เหรอ?”หวังกงถึงกับสะอึกไปครู่หนึ่งลู่สือเยี่ยนดูเหมือนยังหนุ่ม แต่ใครจะคิดว่านิสัยจะเข้าใจยากถึงเพียงนี้แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรต่อ ลู่สือเยี่ยนก็เดินเข้าไปข้างในแล้วซ่งจั่วยิ้มบาง และพูดว่า “ที่นี่เป็นพื้นที่ที่ด
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 480
ไอ้ผู้ชายบ้าคนนี้เป็นหมูหรือไง?กินเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?นั่นกับข้าวสองอย่างกับซุปอีกชามเลยนะ!อาหารสำหรับสองวันของเธอถูกเขากินหมดแล้ว!หลินเซียงยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่ พรุ่งนี้ต้องไปเปลี่ยนรหัสที่ชั้นล่าง ไม่ให้เขาขึ้นมาได้!แล้วก็เปลี่ยนลูกบิดประตูด้วย!ตอนนี้เธอมีเงินเหลือเฟือ!หลินเซียงโมโหมาก เดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อดูสภาพ แล้วก็เห็นกับข้าวที่อุ่นไว้บนเตาความโมโหของหลินเซียงชะงักไปชั่วขณะหึ!เธอยิ้มเยาะ แล้วหยิบกับข้าวที่อุ่นไว้มากินต่อเธอหิวจริง ๆ…วันรุ่งขึ้นหลินเซียงจ้างช่างมาเปลี่ยนลูกบิดประตู เปลี่ยนรหัสลิฟต์ แล้วค่อยไปทำงานวันนี้ซืออวี่มาเร็วมาก แต่กลับดูอิดโรยหลินเซียงถามด้วยความสงสัย “เป็นอะไรคะ? ช่วงนี้นอนไม่หลับเหรอ?”ซืออวี่หาว “ใช่แล้ว สองวันนี้ยุ่งมาก ฮอร์โมนแปรปรวนหมด ไม่สวยแล้ว”หลินเซียงหัวเราะ “งั้นก็กลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ”ซืออวี่ส่ายหัว “ไม่ อยู่ที่นี่ก็พักได้”หลินเซียง “…”สุดยอดเลยเธอดึงเก้าอี้นั่งลง มีนมกล่องหนึ่งอยู่ตรงหน้า พอมองขึ้นไปก็เห็นสวี่ซิงเย่ยิ้มเขินอายเล็กน้อย“ผมซื้อนมมา แต่ลืมไปว่าตัวเองแพ้นม ถ้าคุณไม่รังเกียจก็ช่วยผมดื่มใ
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 479
หลินเซียงโมโหจนอยากจะเตะคน!“ปล่อย!”ลู่สือเยี่ยนก้มมองเธอ เดินเข้าไปพร้อมกับพูดว่า “ไม่ปล่อย ถ้าปล่อยเดี๋ยวคุณก็ตีผมสิ”หลินเซียงมองเขาด้วยความโมโห ไม่ใช่แค่ “เดี๋ยวก็” แต่เป็น “แน่ ๆ!”ผู้ชายคนนี้น่าทุบจริงๆ!เขาเดินสำรวจไปรอบ ๆ บ้านก็ไม่พบผู้ชายแปลกหน้าคนไหน ความเย็นชาของลู่สือเยี่ยนก็ลดลง เขาโอบหลินเซียงไปที่ห้องครัว เมื่อเห็นกับข้าวบนโต๊ะอาหารก็เลิกคิ้วเล็กน้อยเขาบีบเอวเธอเบา ๆ กระซิบว่า “คุณไม่ได้บอกว่าไม่ได้ทำกับข้าวหรือไง?”หลินเซียง “ฉันแค่ไม่อยากให้คุณเข้ามา ไม่อยากให้คุณกิน ฟังไม่ออกหรือไง?”ลู่สือเยี่ยน “ฟังออก แต่ผมไม่ทำตาม”หลินเซียง “…”น่าโมโหมาก!ผู้ชายคนนี้หน้าด้านจริง ๆ!เมื่อเห็นสีหน้าบึ้งตึงของเธอ อารมณ์ของลู่สือเยี่ยนกลับดีขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขาปล่อยเธอ แล้วดึงเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ หยิบตะเกียบขึ้นมากินช้อนส้อมนั้นเป็นของหลินเซียงข้าวในนั้น เธอกินไปคำหนึ่งแล้วด้วยซ้ำเมื่อเห็นท่าทางที่ไม่เกรงใจของเขา หลินเซียงกอดอก ถามว่า “ลู่สือเยี่ยน คุณหมายความว่ายังไง?”“หืม?”ลู่สือเยี่ยนกินข้าวไปด้วย เงยหน้ามองเธอ เหมือนกับว่าไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเธอหมายความว่าอ
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 478
หลินเซียงได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ไม่ต้องแล้วค่ะพี่หาน ฉันกินข้าวเรียบร้อยแล้ว”ฉินโหย่วหานลอกว่า “งั้นไปกินของว่างก็ได้ หลินเซียง ผมดีใจกับคุณจริง ๆ”หลินเซียงกล่าวว่า “งั้นก็รอให้ทุกคนมีเวลาก่อน แล้วเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันเถอะค่ะ”นั่นหมายความว่า เธอจะไม่กินข้าวกับฉินโหย่วหานตามลำพังฉินโหย่วหานเงียบไปชั่วขณะครู่ใหญ่จึงพูดว่า “หลินเซียง คุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธความหวังดีของคนอื่นอย่างเด็ดขาด ทุกอย่างควรจะเผื่อลู่ทางไว้บ้าง”ใจของหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย พูดไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไร เธอยิ้มรับ “พี่หาน ฉันรู้ค่ะ”ฉินโหย่วหาน “อืม ถ้าอยากผ่อนคลายก็ไปที่บาร์ของผมได้ เหล้าที่นั่นคุณดื่มได้ไม่อั้น”หลินเซียง “ได้ค่ะ ไว้ฉันจะไปกับซ่งซ่ง แล้วดื่มเหล้าของคุณให้หมดบาร์!”ฉินโหย่วหาน “ยินดีเลย”ทั้งสองคนคุยกันสักพัก แล้ววางสายหลินเซียงนั่งอยู่บนโซฟา มองเพดานที่สวยงาม รู้สึกอยากดื่มขึ้นมาจริง ๆแต่ซ่งซ่งยุ่งกลับมากเธอเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถึงกับอึ้งไปเห็นว่าในตู้เย็นเต็มไปด้วยวัตถุดิบสดใหม่ เป็นของที่เธอชอบทั้งนั้น มือที่จับขอบประตูตู้เย็นของเธอกำแน่นขึ้นค
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 477
ไฟถนนสว่างไสว ส่องสว่างครึ่งใบหน้าของลู่สือเยี่ยน คิ้วและดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาถูกบดบังด้วยความมืดในรถ ทำให้มองไม่เห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “งั้นคืนนี้คุณมีที่อยู่ไหม?”หลินเซียงตอบ “ฉันไปหาซ่งซ่งก็ได้ หรือไปพักโรงแรมก็ได้ เมืองอวิ๋นเฉิงออกจะใหญ่ขนาดนี้ แล้วฉันก็รวยขนาดนี้ จะไม่มีที่อยู่ได้ยังไง”“เหอะ!”ไม่รู้ว่าประโยคไหนทำให้ลู่สือเยี่ยนหัวเราะ เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “เฟิงหลินหย่วนโอนกลับเป็นชื่อของคุณแล้ว คืนนี้คุณกลับไปที่นั่นก็ได้”หลินเซียงประหลาดใจ “ทำเรื่องเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?”ลู่สือเยี่ยน “ผมยังใจดีพาคุณไปส่งได้ด้วยนะ”หลินเซียง “ไม่ต้อง”พูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไปลู่สือเยี่ยนพูดตามหลังเธอ “เราหย่ากันแล้ว กลัวว่าผมจะจับคุณกินเหรอ?”หลินเซียงไม่หันกลับมา “เราไม่มีความสัมพันธ์กันแล้ว ควรรักษาระยะห่างไว้บ้าง อย่าให้คนเข้าใจผิด แล้วมาโทษฉัน สร้างความเดือดร้อนให้ฉันอีก”ลู่สือเยี่ยนไม่พูดอะไรอีก ดวงตาที่มืดมนจ้องมองแผ่นหลังที่ผอมบางของเธอ จนกระทั่งเธอขึ้นรถกระจกรถของเขาค่อย ๆ เลื่อนขึ้น สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฟู่จิ่น
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 476
เซี่ยหว่านถือกล่องข้าวเดินเข้าไปในห้องทำงานซ่งจั่วเห็นดังนั้น รีบพูดว่า “คุณเซี่ย ข้างในมีแขกอยู่ คุณรอสักครู่แล้วค่อยเข้าไปดีไหมครับ?”เซี่ยหว่านมองเขา สีหน้าของเขาดูมีพิรุธเล็กน้อย แววตาของเธอฉายประกายบางอย่างก่อนพูดขึ้น “เที่ยงแล้ว จะมีแขกที่ไหนอีก?”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปในห้องทำงานทันทีซ่งจั่วมองดูแผ่นหลังของเธอพลางขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้ขัดขวางเซี่ยหว่านผลักประตูห้องทำงานเข้าไป เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ลู่สือเยี่ยน กำลังก้มลงพูดอะไรบางอย่างกับเขา ท่าทางของทั้งสองคนดูสนิทสนมกันมากเซี่ยหว่านเห็นภาพนั้น ดวงตาของเธอก็ลุกวาวไปด้วยความโกรธทันที!“สือเยี่ยน ใครน่ะ?”ลู่สือเยี่ยนสีหน้าเปลี่ยนไป เหลือบมองเซี่ยหว่าน “ทำไมไม่เคาะประตู?”เซี่ยหว่านกำกล่องข้าวแน่น เดินเข้าไปอีกสองก้าวแล้วพูดว่า “สือเยี่ยน อย่าลืมเรื่องที่คุณย่าพูดนะ”ลู่สือเยี่ยนหันไปมองผู้หญิงคนนั้น และบอกว่า “นั่งรอก่อน”เจียงอินอินมองเซี่ยหว่าน รู้สึกได้ถึงความเป็นศัตรูของเซี่ยหว่านที่มีต่อตัวเอง เธอเลิกคิ้วเล็กน้อยเธอรู้จักเซี่ยหว่านก่อนหน้านี้ลู่สือเยี่ยนเคยจะหย่ากับหลินเซียงเพื่อเซี่ยหว่านที่แท้เป็
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 475
ใครบ้างโตขึ้นมาได้โดยไม่ต้องเอาบางอย่างเข้าแลก?คุณย่าลู่มองเขาด้วยสายตาแปลกประหลาด ครู่ใหญ่จึงถอนหายใจเบาๆ “ก็ได้ ฉันไม่บังคับให้เธอกับหว่านหว่านแต่งงานกันทันทีหรอก แต่สถานะว่าที่คู่หมั้นของหลานกับเธอนั้นเปลี่ยนไม่ได้ แล้วฉันก็ยอมรับแค่เธอคนเดียวเท่านั้นเป็นหลานสะใภ้”ลู่สือเยี่ยน “สะใภ้ของหลานคนไหน?”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว “ตอนนี้ฉันมีหลานชายแค่เธอคนเดียว!”ลู่สือเยี่ยน “งั้น ถ้าตระกูลลู่มีหลานชายเพิ่มอีกคน เธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับผมแล้วใช่ไหมครับ?”“แก!”คุณย่าลู่โกรธจนตัวสั่น เครื่องตรวจจับการเต้นของหัวใจเริ่มส่งเสียงดัง สีหน้ายิ่งซีดลงไปเรื่อย ๆลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืน “จากนี้ไปงานผมจะยุ่งมาก จะไม่มาทำให้คุณย่าปวดหัวอีก พูดตามตรงแล้ว ตอนที่คุณย่าสติเลอะเลือนเพ้อเจ้อยังน่ารักซะกว่า”พูดจบก็ไม่มองสีหน้าของคุณย่าลู่ เดินจากไปทันทีหมอและพยาบาลวิ่งเข้ามาเป็นกลุ่ม ตรวจสอบอาการของคุณย่าลู่ ช่วยปรับความดันโลหิตให้เธอตอนที่เซี่ยหว่านเข้ามา เห็นคุณย่าลู่หน้าซีด กำลังหายใจหอบ“คุณย่าลู่ เป็นไปคะ?”เธอปรี่เข้าไป วางมือทาบอกของคุณย่าลู่ ถามด้วยความเป็นห่วงคุณย่าลู่เห็นเธอเข้ามาก็คว้ามื
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 474
ซ่งซ่ง “สบายใจได้เลย ไอ้บ้านั่นแกล้งฉันไม่ลงหรอก พอฉันเบื่อก็จะถีบหัวส่งเอง”หลินเซียงรู้สึกไม่ค่อยดีกลัวที่สุดคือซ่งซ่งจะเล่นจนพลาด ทำให้ฟู่จิ่นซิ่วน้อยใจ เขาอาจจะเลวร้ายกว่าลู่สือเยี่ยนเสียอีกหลินเซียงบอกความกังวลของเธอ “ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ”ซ่งซ่ง “ได้ ๆ รู้แล้ว”หลินเซียง “งั้นฉันไม่รบกวนเวลาทำงานแล้ว ไปก่อนนะ บาย”“จุ๊บ จุ๊บ”…หลินเซียงกลับไปที่สตูดิโอโดยตรงสภาพจิตใจของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงสวี่ซิงเย่เป็นคนแรกที่สังเกตเห็น จึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องอะไรทำให้คุณมีความสุขขนาดนี้ครับ?”หลินเซียงประหลาดใจ “เห็นได้ชัดขนาดนั้นเลยเหรอ?”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ชัดแจ๋วเลย ก่อนหน้านี้คุณทำงานไม่เคยยิ้ม วันนี้ยิ้มตลอดเวลา”หลินเซียงลูบหน้า แล้วพูดว่า “อืม ปิดการขายได้น่ะ เซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย ใกล้จะรวยแล้ว ก็เลยมีความสุข”สวี่ซิงเย่ “งั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”“ขอบคุณ”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย แล้วหันไปเปิดคอมพิวเตอร์เธอมองไปรอบ ๆ ออฟฟิศ พบว่าวันนี้ซืออวี่ไม่ได้มา แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ แล้วเริ่มทำงานทันทีที่โรงพยาบาลลู่สือเยี่ยนโยนใบหย่าลงตรงหน้าคุณย่าลู่ ดึ
