แชร์

บทที่ 276

ผู้เขียน: ดั่งสายน้ำ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-04 18:00:00
ลู่สือเยี่ยนเดินเข้ามาพร้อมกับถอดสูทออก เขาคลายเนคไท แล้วเดินตรงมาหาเธอ

หลินเซียงเห็นเขาเดินเข้ามา จึงมองเขาด้วยความสงสัย แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็จับท้ายทอยของเธอแล้วจูบลงมา

ลมหายใจของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า

“อื้อ!” หลินเซียงตกใจ พยายามดิ้นรน

แต่ลู่สือเยี่ยนกักขังเธอไว้ เธอจึงสลัดไม่หลุด ขณะที่เธอขยับตัว เธอก็รู้สึกถึงบางอย่าง ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

ลู่สือเยี่ยนอุ้มเธอขึ้นแล้วกดลงบนโซฟา กดขาของเขาลงบนตัวเธอ ก่ออนจะปลดเข็มขัดออก

เสียงของหัวเข็มขัดดังชัดเจน ในที่สุดหลินเซียงก็มีโอกาสได้หายใจ

“ลู่สือเยี่ยน ห้ามทำแบบนี้!”

ลู่สือเยี่ยนจูบที่หูและแก้มของเธอ ถามเสียงอ่อนว่า “ทำไมจะทำไม่ได้?”

หลินเซียงผลักเขา แต่ร่างกายของเขานั้นหนักเหมือนภูเขาเลากา เธอผลักไม่ออก

“ลู่สือเยี่ยน ไม่ได้ก็คือไม่ได้ เราจะหย่ากันอยู่แล้ว”

หลินเซียงหายใจไม่ทั่วท้อง พยายามรักษาสติไว้

“แล้วเราหย่ากันหรือยังล่ะ?”

ลู่สือเยี่ยนไม่ชอบเลยที่เธอพูดแบบนั้น คืนนี้เขาดื่มเหล้าไปไม่น้อย ตอนนี้เมื่อมีสาวสวยอยู่ตรงหน้า ความต้องการของเขาจึงพุ่งสูง จ้องมองเธอด้วยสายตาร้อนแรง

ริมฝีปากของหลินเซียงบวมจากการถูกจูบ ดวงตาใสสะอาดขอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 277

    “ตื่นแล้วเหรอ?”เสียงทุ้มนุ่มน่าฟังของผู้ชายดังขึ้นหลินเซียงเม้มริมฝีปากเล็กน้อย หันไปมองก็เห็นลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่บนเก้าอี้ ตรงหน้าเขาวางคอมพิวเตอร์ไว้ เขาไม่ได้สวมเสื้อลำลอง แต่ตอนนี้สวมเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาว นั่งพิงโซฟาอย่างสบาย ๆ ปกเสื้อเปิดเผยให้เห็นกล้ามอกอย่างเลือนราง และยังมองเห็นรอยขีดข่วนอยู่หลายแห่งหลินเซียงพูดว่า “ลู่สือเยี่ยน ทำอย่างนี้มันสนุกตรงไหน?”ลู่สือเยี่ยนได้ยินคำพูดของเธอก็หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “สนุกสิ สนุกมากด้วย”เขาลุกขึ้น เดินเข้ามาหา แล้วโน้มตัวลงลูบหน้าเธอ ดวงตาคมดุจเหยี่ยวฉายแววเจ้าเล่ห์ “มีผู้หญิงให้นอนกก ผมต้องมีความสุขอยู่แล้ว จะไม่สนุกได้ยังไง?”หลินเซียงมองเขาอย่างเย็นชา ไม่ได้โกรธเคืองอะไรเธอลุกขึ้นช้า ๆ ปล่อยให้ผ้าห่มไหลลง เผยให้เห็นรอยจ้ำตามร่างกายลู่สือเยี่ยนมองตาม ดวงตาของเขามืดลงเล็กน้อยหลินเซียงยกริมฝีปากแสยะยิ้ม แชะพูดว่า “ถ้าจะว่าอย่างนั้นก็คงสนุกจริง ๆ นั่นแหละ นอนกับคุณไม่ต้องเสียเงิน ถ้าไปหาพวกเด็กบาร์โฮสต์ยังต้องเสียเงิน”เธอจะลงจากเตียง แต่ผู้ชายก็ผลักเธอนอนราบลงไปบนเตียงทันที“ในเมื่อสนุกขนาดนี้ ทำซ้ำอีกหลาย ๆ ครั้งก็น่าจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 278

    ซ่งจั่วยังคงพูดต่อไปว่า “ช่วยคิดถึงตอนที่ประธานลู่ช่วยคุณไว้ก็ได้ ได้ไหม?”หลินเซียงหลับตาลง พูดว่า “ก็ได้ค่ะ”ซ่งจั่วโล่งใจ “ได้ครับ เดี๋ยวผมจะส่งที่อยู่ให้คุณ”พูดจบเขาก็วางสายไปหลินเซียงมองโทรศัพท์ อดคิดไม่ได้ว่าเขาช่วยเธอไว้ก็จริง แต่ทุกครั้งที่เขาเกิดเรื่อง เธอสามารถยกเอาข้ออ้างนี้มาใช้ได้ตลอดหรือเปล่า?ถึงอย่างนั้น มีครั้งไหนบ้างที่เธอไม่ได้เกิดเรื่องเพราะเขา?หลินเซียงเปลี่ยนเสื้อผ้า รีบออกจากบ้าน แล้วตรงไปที่บาร์เธอเห็นลู่สือเยี่ยนซึ่งนั่งอยู่บนชั้นสองทันที แม้ว่าแสงจะสลัว แต่ออร่าที่สง่างามและเย็นชาของเขาก็ทำให้คนอื่นไม่สามารถมองข้ามได้เพียงแต่ตอนนี้ กลับมีผู้หญิงอีกคนนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาเซี่ยหว่านเธอตามมาถึงเทศมณฑลอันเชียวเหรอนี่หลินเซียงจ้องมองไปที่นั่น มองเซี่ยหว่านคุยกับลู่สือเยี่ยน เห็นว่าเขาไม่ได้ดันทุรังที่จะดื่มต่อแล้วใครบอกว่ามีแค่เธอเกลี้ยกล่อมเขาได้?ดูสิ เซี่ยหว่านก็ทำได้เหมือนกันเมื่อเห็นลู่สือเยี่ยนยื่นมือไปหาเซี่ยหว่าน หลินเซียงหันหน้าหนีทันที แล้วเดินจากไปซ่งจั่วอยากจะร้องไห้!ใครก็ได้ช่วยบอกเขาที ทำไมเซี่ยหว่านถึงมาอยู่ที่เทศมณฑลอัน และม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 279

    "คุณนั่งข้างหน้า" น้ำเสียงของลู่สือเยี่ยนเย็นชาลง บ่งบอกถึงความเด็ดขาดที่ไม่อาจปฏิเสธได้ เซี่ยหว่านทำได้เพียงแต่ตอบตกลง "ค่ะ"เมื่อกลับมาถึงเฝ่ยชุ่ยจู เซี่ยหว่านเดินตามออกมาจนถึงหน้าห้องชุด ซ่งจั๋วหยิบเอาคีย์การ์ดออกมาแตะที่ประตู หัวใจของเธอพลันเต้นแรงขึ้นมาทันใดหลังจากเดินเข้าไปแล้ว เซี่ยหว่านก็พูดขึ้นว่า "ที่นี่มีหลายห้องด้วยนี่นา ฉันพักที่นี่ก็ได้ จะได้สะดวกในการดูแลคุณด้วย ดีไหมคะ"แก้มของลู่สือเยี่ยนยังคงแดงระเรื่ออยู่บ้าง เมื่อเข้ามาในห้องชุด เขาก็กวาดตามองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบร่างของหลินเซียงเขานั่งลงบนโซฟา หลับตาลงแล้วพูดกับซ่งจั๋วว่า "ไปบอกผู้จัดการให้เปิดห้องเพิ่มอีกห้อง""ครับ" ซ่งจั๋วพยักหน้ารับ แล้วหันไปมองเซี่ยหว่าน "คุณเซี่ย เชิญทางนี้ครับ"แต่เซี่ยหว่านกลับมองไปที่ลู่สือเยี่ยน "สือเยี่ยน ให้ฉันพักที่นี่เถอะ ฉันสัญญาว่าจะไม่รบกวนคุณ ฉันจะทำกับข้าวให้คุณกินด้วย อยู่ดูแลคุณหลังกลับมาจากทำงาน ไม่ดีเหรอ?"ลู่สือเยี่ยนกลับพูดว่า "มันไม่เหมาะสมหรอก"สีหน้าของเซี่ยหว่านแข็งค้างในเมื่อลู่สือเยี่ยนพูดแบบนี้แล้ว ถ้าเธอยังตื๊อต่อไปอีก คงจะทำให้เขารำคาญแน่ เพราะก่อนหน้านี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 280

    เธอยกมือขึ้นลูบที่อกข้างซ้ายเบา ๆ รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดร้าวลึกอยู่ภายในเธอหลับตาลงภาพความทรงจำต่าง ๆ นับตั้งแต่ที่เขาฟื้นความทรงจำกลับคืนมา ผุดขึ้นมาในหัวมากมายดูเหมือนว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองคนได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขแบบนี้ตอนแรก เธอพยายามหลบหน้าเขาแต่บังเอิญเหลือเกินที่พวกเขากลับต้องมาเจอกันอีกช่วงเวลาเหล่านี้ เหมือนกับเวลาที่ถูกขโมยมามีทั้งการทะเลาะเบาะแว้ง มีทั้งความหวานชื่น และก็มีทั้งความตื่นเต้นหวาดเสียวเธอคิดว่าความทรงจำในช่วงเวลานี้ ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน เธอก็คงไม่มีวันลืม...ซือเยี่ยนยืนอยู่ตรงมุมตึก มองดูโรงแรมที่ดูทรุดโทรมโทรมแล้วจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาซ่งจั่ว"มีอะไร"ซือเยี่ยนพูดว่า "คุณหลินพักอยู่ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง"เขาหันไปมองลู่สือเยี่ยนที่กำลังประชุมอยู่ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "อืม รู้แล้ว นายดูแลคุณหลินให้ดีนะ"หลังจากวางสายไป ซ่งจั่วก็รอคอยจังหวะที่จะบอกเรื่องนี้กับลู่สือเยี่ยนการประชุมใกล้จะเสร็จแล้ว หลังจากจบการประชุม ผู้คนภายในห้องก็ทยอยกันเดินออกมาลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่บนเก้าอี้ประธาน ยกมือขึ้นนวดขมับแล้วพ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 281

    ลู่สือเยี่ยนกล่าวว่า “ผมคิดว่าคุณไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ แล้วมันก็จบไปแล้ว ไม่คิดเลยว่าสองปีต่อมา คุณจะอยากแต่งงานกับผม”เซี่ยหว่านเงยหน้ามองเขาอย่างจริงใจแล้วกล่าวว่า “สือเยี่ยน ก่อนหน้านี้ฉันเอาแต่ใจตัวเองเกินไป ไม่อยากแต่งงานเร็ว ๆ เพื่อผูกมัดตัวเอง แต่ตอนนี้ความคิดของฉันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันอยากอยู่กับคุณตลอดไป ฉันอยากสร้างครอบครัวกับคุณนะ”ลู่สือเยี่ยนกล่าวว่า “แต่หว่านหว่าน ตอนนี้ผมแต่งงานแล้ว”เซี่ยหว่านกล่าวว่า “แต่ก่อนหน้านี้คุณบอกว่าคุณจะหย่ากับเธอ”ลู่สือเยี่ยนกล่าวว่า “ก่อนหน้านี้ผมยังคิดไม่ตก รู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าคุณเป็นคนช่วยชีวิตผมไว้ ดังนั้นผมควรแต่งงานกับคุณ เพื่อรับผิดชอบต่อคุณ แต่ต่อมาผมคิดได้แล้ว การรับผิดชอบต่อคุณไม่จำเป็นต้องแต่งงานกันก็ได้ ผมสามารถตอบแทนคุณได้ด้วยวิธีอื่น หว่านหว่าน ลืมเรื่องนี้ไปเถอะ”น้ำเสียงของเขาเรียบนิ่ง เหมือนกับหลายครั้งที่เขาเคยพูดกับเธอในอดีตแต่เซี่ยหว่านก็ยังคงฟังออกถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดนั้นตอนนี้เขายังคงอดทนพูดกับเธออย่างใจเย็น ถ้าหากเธอไม่ยอมแพ้และยังคงยื้อยุดฉุดกระชาก ต่อไปเขาจะไม่อารมณ์ดีแบบนี้อีกแล้วเธอรู้จักเขามานาน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 282

    เซี่ยหว่านกล่าวด้วยสีหน้าซีดเผือด “วางฉันลงเถอะ ฉันไม่เป็นไร”ซ่งจั่วตอบว่า “ให้ผมอุ้มคุณเถอะ อย่างนี้จะได้ไปถึงโรงพยาบาลเร็วขึ้น คุณหนูเซี่ย ขาของคุณสำคัญกว่านะครับ”เซี่ยหว่านเม้มมริมฝีปาก ไม่พูดอะไรอีกลู่สือเยี่ยนมองซ่งจั่วอย่างเฉยเมย ในดวงตาของเขาปรากฏความชื่นชมเล็กน้อยเมื่อไปถึงโรงพยาบาล แพทย์ตรวจขาของเซี่ยหว่านแล้วบอกว่า “ทุกอย่างปกติดีนะครับ”ใบหน้าของเซี่ยหว่านซีดเผือด “แล้วทำไมฉันถึงรู้สึกเจ็บล่ะคะ?”แพทย์กล่าวว่า “อาจจะเป็นปัญหาทางระบบประสาท อยากไปตรวจที่แผนกประสาทวิทยาหน่อยไหมครับ?”ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “ตรวจทุกอย่างเลยก็ได้ครับ”“ได้ครับ”แพทย์รีบไปจัดการเซี่ยหว่านมองลู่สือเยี่ยน “ขอโทษที่ทำให้คุณเป็นห่วง ขาฉันมักจะเจ็บอย่างนี้บ่อยครั้ง แต่ฉันก็ยังไม่ชินสักที”เธอมองขาเทียมของตัวเอง ใบหน้าแสดงความเศร้าหมองนี่เป็นการเตือนลู่สือเยี่ยนว่าขาของเธอหายไปก็เพราะเขา!ไม่ว่ายังไง เขาก็ยังคงติดหนี้เธออยู่!ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “ในเมื่อมันยังเจ็บอยู่เรื่อย ๆ คุณไม่เคยตรวจดูเลยเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น?”เซี่ยหว่านยิ้มอย่างขมขื่น “ตรวจไปก็ไม่มีอะไร อาจจะเป็นผลมาจากเงาทางจิตใจก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 283

    “หลินเซียง เรามาคุยกันเถอะ”ลู่สือเยี่ยนเดินไปหาเธอ จ้องมองไม่วางตาหลินเซียงถาม “คุยเรื่องอะไร?”ลู่สือเยี่ยนคว้ามือเธอแล้วพาขึ้นไปชั้นบนทันทีแม้หลินเซียงจะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนเมื่อถึงห้องสวีท ลู่สือเยี่ยนดึงเธอให้นั่งลงบนโซฟาแล้วกล่าวว่า “เกี่ยวกับเรื่องของเรา”ขนตายาวของหลินเซียงสั่นไหว แล้วถามว่า “เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว คุณเซี่ยก็มาหาคุณแล้วนี่ ดังนั้นเราควรไปทำเรื่องหย่ากันเถอะ”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเปลี่ยนไป แต่เขาก็อดทนแล้วบอกว่า“ผมพูดกับเซี่ยหว่านชัดเจนแล้วว่าผมจะไม่แต่งงานกับเธอ คุณพูดถูก การตอบแทนบุญคุณมีหลายวิธี ไม่จำเป็นต้องใช้การแต่งงานเป็นเครื่องแลกเปลี่ยน ดังนั้น ผมเลยตัดสินใจว่าจะไม่แต่งงานกับเธอ”เขาออกแรงบีบมือเธอเล็กน้อย ดวงตาที่มืดมนจ้องมองเธออย่างแน่วแน่ “ทีนี้ เราจะยังหย่ากันอยู่ไหม?”หัวใจของหลินเซียงเต้นแรงขึ้น เหตุการณ์ต่างทั้งหมดที่ผ่านมา ทำให้เธอรู้สึกเหมือนฝัน แม้เธอเคยลังเล แต่ตอนนี้เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ความรู้สึกบางอย่างก็เอ่อล้นขึ้นในใจ แต่ก็พยายามข่มมันไว้ เธอพูดว่า “ให้ฉันเวลาคิดสักหน่อย”เมื่อลู่สือเยี่ยนได้ยินแบ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 284

    “มีอะไรหรือเปล่า?”ลู่สือเยี่ยนเบี่ยงสายตาไป แล้วพูดเบา ๆ ว่า “ไม่มีอะไร”หลินเซียงรู้สึกงง ๆ จึงกินข้าวเพียงครึ่งชามแล้ววางตะเกียบลง “อิ่มแล้ว”แต่ลู่สือเยี่ยนก็เข็นชามซุปมาวางไว้ตรงหน้าเธอ “ดื่มอันนี้ให้หมด ไม่งั้นผมไม่ให้คุณกลับไปนอน”หลินเซียงขมวดคิ้ว ร่างกายแสดงออกถึงการต่อต้านแต่คำพูดของลู่สือเยี่ยนมีอำนาจเหนือกว่า เธอจึงหยิบช้อนขึ้นมาตักซุปดื่มระหว่างนั้นลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธอไม่วางตา สายตาที่ร้อนแรงทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเธอถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ แล้วพูดว่า “ฉันยังป่วยอยู่ อย่ามองฉันแบบนี้ได้ไหม?”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ “คุณเองไม่ใช่เหรอที่ยั่วผมก่อน?”เมื่อหลินเซียงได้ยินอย่างนั้น เธอก็เบิกตากว้างทันที “ฉัน… ฉันยั่ว… พูดอะไรบ้า ๆ เนี่ย?”เธอไปยั่วเขาตอนไหน?สายตาของลู่สือเยี่ยนมองไปที่หน้าอกของเธอด้วยแววตาสนใจหลินเซียงก้มลงมอง เมื่อเห็นจุดนูนสองจุดใต้ชุดนอนบาง ๆ ใบหน้าของเธอก็แดงก่ำทันที!เธอรีบปิดหน้าอกตัวเอง แล้วลุกขึ้นยืนให้ตายเถอะ!เธอออกมาโดยลืมสวมเสื้อคลุมไปสนิท!เธอเดินสะลึมสะลือโนบราออกมาและนั่งอยู่ต่อหน้าเขาตลอดเวลา ไม่แปลกที่เขาจะจ้องมองเธอแบบนั้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05

บทล่าสุด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 482

    หลินเซียง “ฮ่า ฮ่า ตลกดี”ลู่สือเยี่ยน “ชอบก็ดีแล้ว”สุดท้ายหลินเซียงอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก ก่อนจะรีบดึงแขนออก แล้วเดินไปที่ประตูลู่สือเยี่ยนรูปร่างสูงใหญ่เดินตามหลังเธอ แม้เธอจะเดินเร็วแค่ไหน เขาก็ยังตามทันได้อย่างไม่ยากเย็น ท่าทางราวกับกำลังเดินเล่นอยู่หลินเซียง “…”ช่วงขายาวนี่มันดีจริง ๆ!คนอื่นที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างพากันงุนงง หวังกงหันไปถามซ่งจั่ว “คุณซ่งครับ นี่มันอะไรกัน?”เกิดอะไรขึ้น?แต่ซ่งจั่วไม่ตอบคำถามเขา กลับชี้ไปที่แบบแปลนในจุดหนึ่งแล้วถามว่า “ตรงนี้คืออะไรครับ?”หวังกงรีบอธิบายอย่างตั้งใจทันทีแบบนี้ก็ไม่มีใครสนใจลู่สือเยี่ยนและหลินเซียงอีกต่อไปหลังออกจากพื้นที่ก่อสร้าง หลินเซียงเดินไปยังสถานีรถไฟใต้ดินลู่สือเยี่ยนยังคงเดินตามหลังเธอ เสียงฝีเท้าที่หนักแน่นดังขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนเหยียบย่ำอยู่บนหัวใจหลินเซียงรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกทั้งคู่หย่ากันแล้ว ทำไมเขายังคงรั้งเธอไว้ไม่ปล่อย?เธอหันไปมองเขา “คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?”ลู่สือเยี่ยนล้วงมือลงในกระเป๋าเสื้อโค้ต ท่าทางสง่างามแต่ดูผ่อนคลายในเวลาเดียวกัน ได้ยินดังนั้นจึงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “นั่งรถไฟใต

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 481

    หลินเซียงหันไปมองทันที พบเพียงอาคารที่กำลังก่อสร้างหลายหลังโดยไม่มีสิ่งอื่นใดแต่สายตาที่มองมานั้นช่างจริงจังเหลือเกินหลินเซียงไม่คิดว่าตัวเองจะรู้สึกผิดพลาดแดดร้อนจัดส่องลงมาบนตัวเธอ เธอกลับรู้สึกหนาวเย็นเล็กน้อยตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วงแล้ว เธอจึงรวบเสื้อโค้ตสีเบจที่สวมอยู่แล้วเดินเร็วไปข้างหน้า ที่นี่ไม่ปลอดภัย จึงควรตรวจสอบให้เสร็จแล้วจากไปโดยเร็ว...รถหรูหลายคันจอดอยู่ที่ประตูทางเข้าพื้นที่ก่อสร้าง หัวหน้าคนงานมีสีหน้าอ่อนน้อมถ่อมตน ก่อนจะยื่นหมวกนิรภัยให้“ประธานลู่ครับ ที่นี่อันตราย ทำไมท่านถึงมาเองล่ะครับ?”ลู่สือเยี่ยนรูปร่างสูงโปร่งสง่างาม สวมโค้ตสีดำ ทั้งตัวดูสง่างามและเย็นชา ท่าทางการเคลื่อนไหวทุกอย่างแสดงถึงความสูงส่ง คิ้วเข้มบนใบหน้าหล่อเหลาแผ่พลังอำนาจอันร้ายกาจซ่งจั่วรับหมวกนิรภัยแล้วส่งให้เขาลู่สือเยี่ยนสวมหมวกไปพลางพูดไปพลางว่า “ผมมาไม่ได้เหรอ?”หวังกงถึงกับสะอึกไปครู่หนึ่งลู่สือเยี่ยนดูเหมือนยังหนุ่ม แต่ใครจะคิดว่านิสัยจะเข้าใจยากถึงเพียงนี้แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรต่อ ลู่สือเยี่ยนก็เดินเข้าไปข้างในแล้วซ่งจั่วยิ้มบาง และพูดว่า “ที่นี่เป็นพื้นที่ที่ด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 480

    ไอ้ผู้ชายบ้าคนนี้เป็นหมูหรือไง?กินเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?นั่นกับข้าวสองอย่างกับซุปอีกชามเลยนะ!อาหารสำหรับสองวันของเธอถูกเขากินหมดแล้ว!หลินเซียงยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่ พรุ่งนี้ต้องไปเปลี่ยนรหัสที่ชั้นล่าง ไม่ให้เขาขึ้นมาได้!แล้วก็เปลี่ยนลูกบิดประตูด้วย!ตอนนี้เธอมีเงินเหลือเฟือ!หลินเซียงโมโหมาก เดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อดูสภาพ แล้วก็เห็นกับข้าวที่อุ่นไว้บนเตาความโมโหของหลินเซียงชะงักไปชั่วขณะหึ!เธอยิ้มเยาะ แล้วหยิบกับข้าวที่อุ่นไว้มากินต่อเธอหิวจริง ๆ…วันรุ่งขึ้นหลินเซียงจ้างช่างมาเปลี่ยนลูกบิดประตู เปลี่ยนรหัสลิฟต์ แล้วค่อยไปทำงานวันนี้ซืออวี่มาเร็วมาก แต่กลับดูอิดโรยหลินเซียงถามด้วยความสงสัย “เป็นอะไรคะ? ช่วงนี้นอนไม่หลับเหรอ?”ซืออวี่หาว “ใช่แล้ว สองวันนี้ยุ่งมาก ฮอร์โมนแปรปรวนหมด ไม่สวยแล้ว”หลินเซียงหัวเราะ “งั้นก็กลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ”ซืออวี่ส่ายหัว “ไม่ อยู่ที่นี่ก็พักได้”หลินเซียง “…”สุดยอดเลยเธอดึงเก้าอี้นั่งลง มีนมกล่องหนึ่งอยู่ตรงหน้า พอมองขึ้นไปก็เห็นสวี่ซิงเย่ยิ้มเขินอายเล็กน้อย“ผมซื้อนมมา แต่ลืมไปว่าตัวเองแพ้นม ถ้าคุณไม่รังเกียจก็ช่วยผมดื่มใ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 479

    หลินเซียงโมโหจนอยากจะเตะคน!“ปล่อย!”ลู่สือเยี่ยนก้มมองเธอ เดินเข้าไปพร้อมกับพูดว่า “ไม่ปล่อย ถ้าปล่อยเดี๋ยวคุณก็ตีผมสิ”หลินเซียงมองเขาด้วยความโมโห ไม่ใช่แค่ “เดี๋ยวก็” แต่เป็น “แน่ ๆ!”ผู้ชายคนนี้น่าทุบจริงๆ!เขาเดินสำรวจไปรอบ ๆ บ้านก็ไม่พบผู้ชายแปลกหน้าคนไหน ความเย็นชาของลู่สือเยี่ยนก็ลดลง เขาโอบหลินเซียงไปที่ห้องครัว เมื่อเห็นกับข้าวบนโต๊ะอาหารก็เลิกคิ้วเล็กน้อยเขาบีบเอวเธอเบา ๆ กระซิบว่า “คุณไม่ได้บอกว่าไม่ได้ทำกับข้าวหรือไง?”หลินเซียง “ฉันแค่ไม่อยากให้คุณเข้ามา ไม่อยากให้คุณกิน ฟังไม่ออกหรือไง?”ลู่สือเยี่ยน “ฟังออก แต่ผมไม่ทำตาม”หลินเซียง “…”น่าโมโหมาก!ผู้ชายคนนี้หน้าด้านจริง ๆ!เมื่อเห็นสีหน้าบึ้งตึงของเธอ อารมณ์ของลู่สือเยี่ยนกลับดีขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขาปล่อยเธอ แล้วดึงเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ หยิบตะเกียบขึ้นมากินช้อนส้อมนั้นเป็นของหลินเซียงข้าวในนั้น เธอกินไปคำหนึ่งแล้วด้วยซ้ำเมื่อเห็นท่าทางที่ไม่เกรงใจของเขา หลินเซียงกอดอก ถามว่า “ลู่สือเยี่ยน คุณหมายความว่ายังไง?”“หืม?”ลู่สือเยี่ยนกินข้าวไปด้วย เงยหน้ามองเธอ เหมือนกับว่าไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเธอหมายความว่าอ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 478

    หลินเซียงได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ไม่ต้องแล้วค่ะพี่หาน ฉันกินข้าวเรียบร้อยแล้ว”ฉินโหย่วหานลอกว่า “งั้นไปกินของว่างก็ได้ หลินเซียง ผมดีใจกับคุณจริง ๆ”หลินเซียงกล่าวว่า “งั้นก็รอให้ทุกคนมีเวลาก่อน แล้วเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันเถอะค่ะ”นั่นหมายความว่า เธอจะไม่กินข้าวกับฉินโหย่วหานตามลำพังฉินโหย่วหานเงียบไปชั่วขณะครู่ใหญ่จึงพูดว่า “หลินเซียง คุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธความหวังดีของคนอื่นอย่างเด็ดขาด ทุกอย่างควรจะเผื่อลู่ทางไว้บ้าง”ใจของหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย พูดไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไร เธอยิ้มรับ “พี่หาน ฉันรู้ค่ะ”ฉินโหย่วหาน “อืม ถ้าอยากผ่อนคลายก็ไปที่บาร์ของผมได้ เหล้าที่นั่นคุณดื่มได้ไม่อั้น”หลินเซียง “ได้ค่ะ ไว้ฉันจะไปกับซ่งซ่ง แล้วดื่มเหล้าของคุณให้หมดบาร์!”ฉินโหย่วหาน “ยินดีเลย”ทั้งสองคนคุยกันสักพัก แล้ววางสายหลินเซียงนั่งอยู่บนโซฟา มองเพดานที่สวยงาม รู้สึกอยากดื่มขึ้นมาจริง ๆแต่ซ่งซ่งยุ่งกลับมากเธอเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถึงกับอึ้งไปเห็นว่าในตู้เย็นเต็มไปด้วยวัตถุดิบสดใหม่ เป็นของที่เธอชอบทั้งนั้น มือที่จับขอบประตูตู้เย็นของเธอกำแน่นขึ้นค

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 477

    ไฟถนนสว่างไสว ส่องสว่างครึ่งใบหน้าของลู่สือเยี่ยน คิ้วและดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาถูกบดบังด้วยความมืดในรถ ทำให้มองไม่เห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “งั้นคืนนี้คุณมีที่อยู่ไหม?”หลินเซียงตอบ “ฉันไปหาซ่งซ่งก็ได้ หรือไปพักโรงแรมก็ได้ เมืองอวิ๋นเฉิงออกจะใหญ่ขนาดนี้ แล้วฉันก็รวยขนาดนี้ จะไม่มีที่อยู่ได้ยังไง”“เหอะ!”ไม่รู้ว่าประโยคไหนทำให้ลู่สือเยี่ยนหัวเราะ เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “เฟิงหลินหย่วนโอนกลับเป็นชื่อของคุณแล้ว คืนนี้คุณกลับไปที่นั่นก็ได้”หลินเซียงประหลาดใจ “ทำเรื่องเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?”ลู่สือเยี่ยน “ผมยังใจดีพาคุณไปส่งได้ด้วยนะ”หลินเซียง “ไม่ต้อง”พูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไปลู่สือเยี่ยนพูดตามหลังเธอ “เราหย่ากันแล้ว กลัวว่าผมจะจับคุณกินเหรอ?”หลินเซียงไม่หันกลับมา “เราไม่มีความสัมพันธ์กันแล้ว ควรรักษาระยะห่างไว้บ้าง อย่าให้คนเข้าใจผิด แล้วมาโทษฉัน สร้างความเดือดร้อนให้ฉันอีก”ลู่สือเยี่ยนไม่พูดอะไรอีก ดวงตาที่มืดมนจ้องมองแผ่นหลังที่ผอมบางของเธอ จนกระทั่งเธอขึ้นรถกระจกรถของเขาค่อย ๆ เลื่อนขึ้น สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฟู่จิ่น

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 476

    เซี่ยหว่านถือกล่องข้าวเดินเข้าไปในห้องทำงานซ่งจั่วเห็นดังนั้น รีบพูดว่า “คุณเซี่ย ข้างในมีแขกอยู่ คุณรอสักครู่แล้วค่อยเข้าไปดีไหมครับ?”เซี่ยหว่านมองเขา สีหน้าของเขาดูมีพิรุธเล็กน้อย แววตาของเธอฉายประกายบางอย่างก่อนพูดขึ้น “เที่ยงแล้ว จะมีแขกที่ไหนอีก?”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปในห้องทำงานทันทีซ่งจั่วมองดูแผ่นหลังของเธอพลางขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้ขัดขวางเซี่ยหว่านผลักประตูห้องทำงานเข้าไป เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ลู่สือเยี่ยน กำลังก้มลงพูดอะไรบางอย่างกับเขา ท่าทางของทั้งสองคนดูสนิทสนมกันมากเซี่ยหว่านเห็นภาพนั้น ดวงตาของเธอก็ลุกวาวไปด้วยความโกรธทันที!“สือเยี่ยน ใครน่ะ?”ลู่สือเยี่ยนสีหน้าเปลี่ยนไป เหลือบมองเซี่ยหว่าน “ทำไมไม่เคาะประตู?”เซี่ยหว่านกำกล่องข้าวแน่น เดินเข้าไปอีกสองก้าวแล้วพูดว่า “สือเยี่ยน อย่าลืมเรื่องที่คุณย่าพูดนะ”ลู่สือเยี่ยนหันไปมองผู้หญิงคนนั้น และบอกว่า “นั่งรอก่อน”เจียงอินอินมองเซี่ยหว่าน รู้สึกได้ถึงความเป็นศัตรูของเซี่ยหว่านที่มีต่อตัวเอง เธอเลิกคิ้วเล็กน้อยเธอรู้จักเซี่ยหว่านก่อนหน้านี้ลู่สือเยี่ยนเคยจะหย่ากับหลินเซียงเพื่อเซี่ยหว่านที่แท้เป็

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 475

    ใครบ้างโตขึ้นมาได้โดยไม่ต้องเอาบางอย่างเข้าแลก?คุณย่าลู่มองเขาด้วยสายตาแปลกประหลาด ครู่ใหญ่จึงถอนหายใจเบาๆ “ก็ได้ ฉันไม่บังคับให้เธอกับหว่านหว่านแต่งงานกันทันทีหรอก แต่สถานะว่าที่คู่หมั้นของหลานกับเธอนั้นเปลี่ยนไม่ได้ แล้วฉันก็ยอมรับแค่เธอคนเดียวเท่านั้นเป็นหลานสะใภ้”ลู่สือเยี่ยน “สะใภ้ของหลานคนไหน?”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว “ตอนนี้ฉันมีหลานชายแค่เธอคนเดียว!”ลู่สือเยี่ยน “งั้น ถ้าตระกูลลู่มีหลานชายเพิ่มอีกคน เธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับผมแล้วใช่ไหมครับ?”“แก!”คุณย่าลู่โกรธจนตัวสั่น เครื่องตรวจจับการเต้นของหัวใจเริ่มส่งเสียงดัง สีหน้ายิ่งซีดลงไปเรื่อย ๆลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืน “จากนี้ไปงานผมจะยุ่งมาก จะไม่มาทำให้คุณย่าปวดหัวอีก พูดตามตรงแล้ว ตอนที่คุณย่าสติเลอะเลือนเพ้อเจ้อยังน่ารักซะกว่า”พูดจบก็ไม่มองสีหน้าของคุณย่าลู่ เดินจากไปทันทีหมอและพยาบาลวิ่งเข้ามาเป็นกลุ่ม ตรวจสอบอาการของคุณย่าลู่ ช่วยปรับความดันโลหิตให้เธอตอนที่เซี่ยหว่านเข้ามา เห็นคุณย่าลู่หน้าซีด กำลังหายใจหอบ“คุณย่าลู่ เป็นไปคะ?”เธอปรี่เข้าไป วางมือทาบอกของคุณย่าลู่ ถามด้วยความเป็นห่วงคุณย่าลู่เห็นเธอเข้ามาก็คว้ามื

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 474

    ซ่งซ่ง “สบายใจได้เลย ไอ้บ้านั่นแกล้งฉันไม่ลงหรอก พอฉันเบื่อก็จะถีบหัวส่งเอง”หลินเซียงรู้สึกไม่ค่อยดีกลัวที่สุดคือซ่งซ่งจะเล่นจนพลาด ทำให้ฟู่จิ่นซิ่วน้อยใจ เขาอาจจะเลวร้ายกว่าลู่สือเยี่ยนเสียอีกหลินเซียงบอกความกังวลของเธอ “ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ”ซ่งซ่ง “ได้ ๆ รู้แล้ว”หลินเซียง “งั้นฉันไม่รบกวนเวลาทำงานแล้ว ไปก่อนนะ บาย”“จุ๊บ จุ๊บ”…หลินเซียงกลับไปที่สตูดิโอโดยตรงสภาพจิตใจของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงสวี่ซิงเย่เป็นคนแรกที่สังเกตเห็น จึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องอะไรทำให้คุณมีความสุขขนาดนี้ครับ?”หลินเซียงประหลาดใจ “เห็นได้ชัดขนาดนั้นเลยเหรอ?”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ชัดแจ๋วเลย ก่อนหน้านี้คุณทำงานไม่เคยยิ้ม วันนี้ยิ้มตลอดเวลา”หลินเซียงลูบหน้า แล้วพูดว่า “อืม ปิดการขายได้น่ะ เซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย ใกล้จะรวยแล้ว ก็เลยมีความสุข”สวี่ซิงเย่ “งั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”“ขอบคุณ”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย แล้วหันไปเปิดคอมพิวเตอร์เธอมองไปรอบ ๆ ออฟฟิศ พบว่าวันนี้ซืออวี่ไม่ได้มา แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ แล้วเริ่มทำงานทันทีที่โรงพยาบาลลู่สือเยี่ยนโยนใบหย่าลงตรงหน้าคุณย่าลู่ ดึ

DMCA.com Protection Status