Share
บทที่ 215
Related chapter
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 216
หลินเซียงยิ้มบาง ๆ “นายเองก็เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะ ถ้าไม่เรียก ฉันคงจำไม่ได้หรอก”ทั้งสองคนเติบโตมาด้วยกันที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ตอนเด็ก ๆ ความสัมพันธ์ยังแน่นแฟ้นกันดีอยู่ แต่หลังจากเกิดเรื่องบางอย่าง พวกเขาก็เริ่มห่างเหินกันไปหลินเซียงออกไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย ทำให้ขาดการติดต่อกับพวกเขาฉีจื่อเหิงถาม “งั้นเหรอ? เธอกลับมาเยี่ยมพวกเรารึเปล่า?”“ใช่”หลินเซียงพยักหน้า เดิมทีเธอตั้งใจจะพักใจสักหน่อยก่อนกลับไป แต่ดูเหมือนจะทำไม่ได้แล้วดวงตาของฉีจื่อเหิงเป็นประกาย “ดีเลย หลินเซียง ถ้ากลับไป คุณแม่ผู้อำนวยการต้องดีใจแน่ ช่วงหลายปีที่ผ่านมา ท่านคิดถึงเธอตลอดเลยนะ”หลินเซียงยิ้ม “ฉันจะไปซื้อของหน่อย ไปด้วยกันไหม?”“ได้สิ”ฉีจื่อเหิงพยักหน้าต่อมา หลินเซียงรู้ว่าฉีจื่อเหิงเพิ่งจบการศึกษา ยังไม่มีงานทำ กลับมาที่เทศมณฑลอันเพื่อหางานที่มั่นคง เพื่อจะได้กลับมาช่วยงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าได้บ่อย ๆหลินเซียงแค่ยิ้มและรับฟัง แต่แววตาของเธอดูเรียบเฉยหลังจากซื้อของเสร็จ เธอยกของขึ้นรถ แล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ กลับกันได้แล้ว”ฉีจื่อเหิงเปิดประตูรถ พูดด้วยความรู้สึก “พูดถึงเรื่องนี้ ในบรร
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 217
หลินเซียงก้มหน้าลงเล็กน้อย ไม่พูดอะไรจริง ๆ แล้วเธอตั้งใจจะให้เงินหลิวอวี้เฟินเหมือนกันแต่พอเห็นท่าทางแบบนี้ เธอก็รู้สึกหมดความสนใจไปทันทีบางทีตอนที่เธอก่อตั้งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้านี้ หลิวอวี้เฟินอาจจะสงสารเด็ก ๆ จริง ๆ ตอนเด็กหลินเซียงก็เคยได้รับความอบอุ่นบ้างแต่หลังจากนั้น พอมีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง ทุกอย่างก็ไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปหลินเซียงดึงเก้าอี้มานั่งหลิวอวี้เฟินมองเธอด้วยความไม่พอใจฉีจื่อเหิงรีบพูด “คุณแม่ผู้อำนวยการครับ หลินเซียงตกงานอยู่นะครับ เธอจะเอาเงินมาจากไหนล่ะครับ”หลิวอวี้เฟินหัวเราะเยาะ “ไปอยู่เมืองอวิ๋นเฉิงตั้งหลายปี สุดท้ายกลับตกงานเนี่ยนะ? หลินเซียง ตอนนี้เธอคงนึกเสียใจแล้วที่ไม่เชื่อฟังฉันใช่ไหม? ถ้าเธอเชื่อฟังฉันซะ ตอนนี้เธอคงเป็นคุณนายรวยอู้ฟู่ไปนานแล้ว!”ฉีจื่อเหิงมองหลินเซียงด้วยสีหน้าอึดอัด รีบเปลี่ยนเรื่องทันที “คุณแม่ผู้อำนวยการครับ เด็กคนอื่น ๆ ล่ะครับ? ไปโรงเรียนกันหมดแล้วเหรอ?”หลิวอวี้เฟินตอบอย่างเย็นชา มองเขา “เธอเองก็ด้วย หางานได้หรือยัง? ค่าใช้จ่ายเดือนนี้เกินงบแล้วนะ รีบหาเงินมาคืนด้วย”ฉีจื่อเหิงยิ่งอึดอัดเข้าไปใหญ่“ผู้อำนวยกา
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 218
เสียงเซวียนเซวียนดังขึ้น “เธอกลับมาทำไม? หรือว่าหายโกรธเรื่องตอนนั้นแล้ว?”หลิวอวี้เฟินตอบ “ฉันเองก็ไม่คิดว่าเธอจะกลับมา เซวียนเซวียน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะคิดถึงเรื่องนี้ ถ้าเธอค้นพบอะไรขึ้นมาจะทำยังไง?”เซวียนเซวียนยิ้ม “ไม่หรอกค่ะ คุณแม่ผู้อำนวยการ เธอไม่รู้เรื่องนี้แน่ แต่เพื่อป้องกันเหตุการณ์ไม่คาดฝัน คุณแม่ผู้อำนวยการก็สานต่อในสิ่งที่ยังทำไม่สำเร็จในตอนนั้นได้เลยนะคะ”ดวงตาของหลิวอวี้เฟินเป็นประกาย “ได้ ฉันเข้าใจแล้ว!” แล้วเธอก็ถาม “เซวียนเซวียน เธอจะกลับมาเมื่อไหร่? นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้กลับมาเยี่ยมฉันเลย”น้ำเสียงของเซวียนเซวียนเย็นลงเล็กน้อย “คุณแม่ผู้อำนวยการคะ ฉันติดธุระนิดหน่อย ต้องไปจัดการก่อน เดี๋ยวฉันโอนเงินให้ห้าแสน คุณแม่ผู้อำนวยการเอาไปซื้อของอร่อยกินนะคะ”“จ้ะ ได้เลย เซวียนเซวียนของฉันนี่ฉลาดที่สุด ไม่เหมือนหลินเซียง กลับมาก็ซื้อแต่ของไร้สาระ ใครอยากได้กันล่ะ!”หลังวางสายแล้ว ดวงตาของหลิวอวี้เฟินเป็นประกาย เธอมองโทรศัพท์ ค้นหาเบอร์เบอร์หนึ่งแล้วกดโทรออก“สวัสดีค่ะ? คุณชายเผิงใช่ไหมคะ? คุณยังจำหลินเซียงได้ไหม?”…หลังออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแล้วฉีจื่
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 219
หลินเซียงคิดว่าพอรู้เรื่องพ่อแม่ที่แท้จริงแล้ว เธอก็จะออกจากอำเภออันทันที เลยอดทนและพูดว่า “ได้ค่ะ”หลิวอวี้เฟินหัวเราะเยาะ “ให้มันได้อย่างนี้สิ”หลังจากพูดอย่างนั้นแล้วก็วางสายไปหลินเซียงวางโทรศัพท์ไว้ข้าง ๆ คลุมผ้าห่มแล้วนอนหลับตอนเย็นร้านเฝ่ยชุ่ยจูหลินเซียงเดินมา เห็นหลิวอวี้เฟินยืนอยู่ที่หน้าประตูด้วยท่าทางร้อนใจเธอเดินเข้าไป “ผู้อำนวยการหลิวคะ”หลิวอวี้เฟินเห็นเธอแล้วทำท่าเหมือนโล่งใจ คว้ามือเธอไว้ “ทำไมมาช้าจัง? ไม่อยากรู้เรื่องของชิ้นนั้นแล้วเหรอ?”หลินเซียงดึงมือออก “เราเข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ”“ใช่ เข้าไปข้างในกัน ฉันจองห้องไว้แล้ว อาหารที่นี่ฉันอยากมาลองชิมมานานแล้ว แต่ก็มีเด็ก ๆ ต้องดูแล พวกเธอนี่ไม่เอาไหนเลย ไม่รู้จักหาเงินให้ได้เยอะ ๆ”หลิวอวี้เฟินบ่นไปตลอดทางพอเข้าไปข้างใน เธอทำท่าประหลาดใจกับทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนกับไม่เคยเห็นโลกกว้างในขณะที่หลินเซียงทำหน้าสงบราบเรียบตลอดเวลาถึงห้องส่วนตัวแล้ว หลิวอวี้เฟินหยิบเมนูขึ้นมา สั่งอาหารอย่างกระตือรือร้นหลินเซียงไม่รีบร้อน เธอรู้จักนิสัยโลภมากของหลิวอวี้เฟินดี ถ้าไม่ทำให้เธอรู้สึกพอใจซะก่อน ก็อย่าหวังเลยว่
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 220
หลิวอวี้เฟินดูถูกหลินเซียง พลางกินอาหารที่หลินเซียงเป็นคนจ่ายอย่างเอร็ดอร่อยหลินเซียงรู้สึกหงุดหงิดอย่างที่สุดในที่สุด หลิวอวี้เฟินก็กินอิ่มหนำสำราญ เธอลุกขึ้นยืน “ฉันขอไปเข้าห้องน้ำหน่อย”หลินเซียงวางตะเกียบลง รอให้หลิวอวี้เฟินกลับมา แล้วจะถามให้รู้เรื่องว่าของชิ้นนั้นคืออะไรแต่หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง หลิวอวี้เฟินก็ยังไม่กลับมาสักทีหลินเซียงเลิกคิ้วขึ้น หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหลิวอวี้เฟินไม่มีคนรับสายใบหน้าของหลินเซียงเย็นยะเยือกทันที“โครม!”ทันใดนั้น ประตูห้องก็ถูกเปิดออกอย่างแรง ชายหนุ่มรูปร่างกำยำคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาสวมแจ็กเก็ตหนัง ท่าทางเจ้าเล่ห์ เมื่อเห็นหลินเซียง ดวงตาของเขาก็เป็นประกายทันที“หลายปีแล้วที่ไม่ได้เจอกัน ไม่คิดว่าเธอจะสวยขึ้นขนาดนี้!”หลินเซียงลุกขึ้นยืน มองคนที่มาใหม่ด้วยความระมัดระวังเผิงไซว่ลูกชายรองนายกเทศมนตรีเทศมนฑลอัน เป็นคนก้าวร้าว มีชื่อเสียงที่แย่มากห้าปีก่อน ในคืนที่เธอได้รับใบประกาศผลการสอบเข้ามหาวิทยาลัย หลิวอวี้เฟินบอกว่าจะจัดงานฉลองให้ พาเธอไปกินข้าว แต่กลับใส่ยาในอาหารของเธอ แล้วส่งเธอที่ยังไม่หมดสติไปยังเตียงของเผิงไซว่
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 1
“เมื่อไหร่คุณจะหย่ากับเธอสักที”ในห้องอาหารส่วนตัว หญิงสาวคนหนึ่งจ้องมองชายตรงหน้า ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความรักใคร่หลินเซียงยืนอยู่นอกห้อง สองมือสองเท้าของเธอเย็นเฉียบ เธอมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาและเฉียบคมของชายอีกคนโดยไม่กะพริบตา เช่นเดียวกับผู้หญิงคนนั้น ใบหน้าของเธอซีดเผือดลงทุกขณะนั่นคือสามีของเธอ ลู่สือเยี่ยนเขาเป็นใบ้ ทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟอยู่ในคลับแห่งนี้ วันนี้เธอเลิกงานเร็วกว่ากำหนดจึงมาที่นี่เพื่อกลับบ้านพร้อมเขา ไม่นึกเลยว่าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้เข้าผู้ชายซึ่งทำงานประจำอยู่ที่นี่ สวมเครื่องแบบพนักงานเสิร์ฟ ตอนนี้กลับสวมชุดสูทและรองเท้าหนัง ผมตัดสั้นได้รับการจัดแต่งอย่างพิถีพิถัน ท่าทางสง่างามและเย็นชาอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อนเขาเผยอริมฝีปากบาง ตอบกลับด้วยเสียงทุ้มไพเราะ “ไว้ผมจะคุยเรื่องนี้กับเธอโดยเร็วที่สุด”เธอหลับตาลงทันทีและหันหลังกลับเขาพูดได้อย่างคนปกติเสียงของเขาฟังรื่นหูดีจริง ๆแต่ทว่าสิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือ ประโยคแรกที่เธอได้ยินเขาพูดกลับกลายเป็นการหย่าร้างหลินเซียงตกอยู่ในความสับสน แวบหนึ่งเธอคิดว่าตัวเองน่าจะจำคนผิดชายที่สง่างามและเย็นชาคนนั
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 2
ก่อนหน้านี้เธอได้ยินเสียงของเขาเคล้าไปกับเสียงเพลงในคลับ ทำให้ได้ยินไม่ชัดเท่าไหร่แต่ในตอนนี้ เสียงทุ้มลึกราวแม่เหล็กของเขากลับดังเหนือศีรษะของเธอ ชัดเจนจนทิ่มแทงหัวใจของเธออย่างแรง เจ็บปวดจนแทบหายใจไม่ออกที่แท้เขาก็พูดคุยได้เหมือนคนปกติแต่เขากลับไม่บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ทันทีแถมเขายังคิดจะหย่ากับเธอด้วยทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงทำไมกัน?ทำไมต้องหย่าด้วย?หลินเซียงอยากถามออกไปแทบตาย แต่เธอก็อดกลั้นเอาไว้ถ้าเขาต้องการแบบนั้นจริง ๆ แล้วมันเพราะอะไรกัน?ตลอดทั้งปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยทำอะไรให้เขารู้สึกเสียใจเลยสักครั้ง ถึงเขาจะอยากหย่า แต่ก็ควรให้เหตุผลแก่เธอ!หัวใจของหลินเซียงเย็นเฉียบ ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังโหยหาความอบอุ่นจากร่างกายของเขา กอดเขาแน่นกว่าเดิมเล็กน้อย“อืม ฉันได้ยินคุณคุยกับใครบางคน แต่ไม่ได้ยินว่าคุณพูดอะไรบ้าง อาเยี่ยน เสียงของคุณเพราะมากเลย”พูดจบเธอก็จูบแผ่นหลังของเขาอาเยี่ยนนั่นคือชื่อที่เธอเรียกเขา จะเรียกก็ต่อเมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง ในช่วงที่ใกล้ชิดกันอย่างที่สุดเท่านั้น ทุกครั้งที่เขาได้ยิน เขาจะโต้ตอบเธอด้วยการกระทำที่บ้าคลั่งยิ่งขึ้นแต่ทว่
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 3
หลินเซียงมองหน้าเขา “ตอบสิ” ลู่สือเยี่ยนพูดเสียงเรียบ “กินข้าวก่อนเถอะ”เขาผลักเธอออกไป เดินไปที่โต๊ะอาหารแล้ววางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะหัวใจของหลินเซียงจมลงสู่ก้นเหวอีกครั้ง จ้องมองแผ่นหลังของเขาสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเธอพยายามห้ามไม่ให้เขาพูดเรื่องหย่าออกมาถึงอย่างนั้นก็เถอะ ท่าทีของเขามันชัดเจนแล้วเขากำลังทำตัวเหินห่างจากเธอ ไม่เอ่ยแม้กระทั่งคำสัญญาจอมปลอมด้วยซ้ำเมื่อก่อน เขาไม่เป็นแบบนี้เลยแม้สักนิด!ตอนแรก เขาตามติดแทบจะสิงร่าง ติดตามไปทุกที่ที่เธอไป มีนิสัยติดเธอมากต่อมา เธอจึงตัดสินใจรับเขาเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยกัน และเริ่มสอนวิธีเขียนอ่าน ฝึกภาษามือกับเขา นับจากนั้นเขาก็ยิ่งติดเธองอมแงมขึ้นเรื่อย ๆไม่ว่าเธอจะทำอะไร จะมีสายตาของเขาก็คอยมองตามอยู่เสมอราวกับเธอเป็นโลกทั้งใบของเขา“ลู่สือเยี่ยน คุณไม่ได้จูบอรุณสวัสดิ์ฉันด้วยซ้ำ”หลินเซียงเดินไปหา นี่เป็นข้อตกลงที่พวกเขาทำเป็นกิจวัตรหลังจากยืนยันความสัมพันธ์ลู่สือเยี่ยนผลักแก้วนมถั่วเหลืองไปตรงหน้าเธอ “กินข้าวก่อนเถอะ ไว้ผมค่อยเล่าให้คุณฟังทีหลัง”มือของหลินเซียงกำแน่น “ถ้าฉันไม่กิน คุณจะไม่พูดถึงเรื่องนั้นใช
Latest chapter
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 220
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 219
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 218
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 217
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 216
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 215
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 214
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 213
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 212
