แชร์

บทที่ 184

ผู้เขียน: ดั่งสายน้ำ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-15 18:00:00
หลินเซียงขมวดคิ้ว

เขาหมายความว่ายังไง?

ทั้งสั่งบอดี้การ์ดมาขวาง ทั้งไม่ยอมรับโทรศัพท์ แต่ตอนนี้กลับเข้ามาเบียดกับเธอในลิฟต์?

หลินเซียงหยุดนิ่ง ตั้งท่าจะเดินออกไป

“ไปไหน?”

เสียงทุ้มเย็นชาของลู่สือเยี่ยนดังขึ้น

หลินเซียงพูด “ไม่อยากอยู่ในที่เดียวกันกับถังขยะ”

ลู่สือเยี่ยนขมวดคิ้วทันที บรรยากาศอันตรายเริ่มแผ่กระจายไปทั่วลิฟต์แคบ ๆ เขาเอื้อมมือไปกดปุ่มปิดประตู ประตูลิฟต์ถูกปิดลงอย่างรวดเร็ว หลินเซียงอยากจะออกไป แต่ก็สายไปแล้ว

หลินเซียงมองเขาอย่างไม่พอใจ ยืนอยู่ตรงมุมลิฟต์ ทั้งตัวเต็มไปด้วยความห่างเหินและรังเกียจ

ก่อนหน้านี้เป็นเขาที่ไม่อยากเจอเธอ

ตอนนี้เป็นเธอที่ไม่อยากอยู่ใกล้เขา

น่ารำคาญสิ้นดี

ลู่สือเยี่ยนเหลือบมองสีหน้าเธอ ดวงตาดำขลับลึกล้ำมืดมน ทำให้มองไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่

เขาพูดเสียงเรียบ “หลักฐานล่ะ?”

หลินเซียงพูด “ฉันส่งให้แล้ว”

ลู่สือเยี่ยน “ผมปิดเครื่อง”

หลินเซียงหัวเราะเยาะ “งั้นไม่คิดจะเปิดเครื่องหน่อยหรือไง?”

ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง ก่อนจะถามขึ้นมาทันที “ตอนนี้ถ้ายื่นมีดให้คุณสักเล่ม คุณจะฆ่าผมให้ตายไหม?”

ความเย็นชาในดวงตาของเธอชัดเจนมาก

ทำให้เข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 185

    หลินเซียงสูดหายใจเข้าลึก ๆ ดีเลย ถ้าอวิ๋นหลานเป็นคนอัดเสียงจริง นี่คือโอกาสที่ดีที่จะสอบถามอีกฝ่าย “ได้ค่ะ”อวิ๋นหลานถามว่า “ตอนนี้เธออยู่ไหน? เดี๋ยวฉันไปรับ”หลินเซียงบอกที่อยู่ของเธอ หลังจากนั้นประมาณ 15 นาที รถคันหนึ่งก็ค่อย ๆ ขับมา เมื่อกระจกรถเลื่อนลง เผยให้เห็นใบหน้าที่ได้รับการดูแลอย่างดีของอวิ๋นหลาน“สวัสดีค่ะ คุณนายลู่”หลินเซียงยิ้มอย่างสุภาพอวิ๋นหลานบอก “ขึ้นรถเถอะ”หลินเซียงเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นรถอวิ๋นหลานถามทันที “ทำไมสีหน้าเธอดูไม่ค่อยดีเลย? ช่วงนี้พักผ่อนไม่เพียงพอหรือเปล่า?”หลินเซียงกล่าวว่า “เรื่องที่ลู่สือเยี่ยนถูกวางยาค่อนข้างกดดันฉันมาก ฉันเลยนอนไม่หลับค่ะ”อวิ๋นหลานออกความเห็น “จริง ๆ แล้ว ฉันก็ไม่ค่อยเชื่อว่าเธอจะทำเรื่องแบบนี้ แต่อาหารพวกนั้นเธอก็เป็นคนปรุงเอง ไม่แปลกที่คนอื่นจะสงสัย เธอไปแจ้งความแล้วใช่ไหม? เชื่อเถอะว่าตำรวจต้องหาหลักฐานพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอได้แน่”“ค่ะ”หลินเซียงพยักหน้า ไม่พูดอะไรอีกเมื่อถึงร้านเสริมสวย ทั้งสองคนเข้าไปในห้องส่วนตัวตามที่ช่างแนะนำ หลินเซียงและอวิ๋นหลานขึ้นไปนอนบนเตียงอวิ๋นหลานถาม “สองวันนี้เธอได้ไปหาสือ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 186

    อวิ๋นหลานออกจากร้านเสริมสวยไปแล้ว ช่วงไม่กี่วันมานี้หลินเซียงพักผ่อนน้อยมาก เธอนอนลงบนเตียง ปล่อยให้ช่างนวดศีรษะ ก่อนที่เธอจะผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัวพอตื่นขึ้นมาอีกที ท้องฟ้าก็มืดแล้วหลินเซียงออกจากร้านเสริมสวย และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมพร้อมจะเรียกรถตอนที่มาเธอไม่ได้สังเกต ตอนนี้ถึงได้รู้ว่าร้านเสริมสวยแห่งนี้อยู่แถวชานเมือง เรียกรถยากมากหลินเซียงยืนอยู่ข้างทาง รออยู่นาน จนกระทั่งเห็นรถแท็กซี่คันหนึ่งขับมาอย่างช้า ๆ“ไปไหนครับ?”หลังจากขึ้นรถแล้ว คนขับก็ถามหลินเซียงตอบว่า “เฟิงหลินหย่วน”พูดจบ เธอก็ดูข้อความในโทรศัพท์ ซ่งซ่งส่งข้อความมาบ่นเรื่องฟู่จิ่นซิ่วแต่ข้อความสุดท้าย ทำให้หลินเซียงเลิกคิ้วขึ้นซ่งซ่ง [ที่รัก เธอมีแอคเคาท์วีแชทที่ไม่ได้ใช้ไหม?]หลินเซียง [จะเอาไปทำอะไร?]ซ่งซ่ง [ไอ้เวรนี่มันรังแกฉันขนาดนี้ ถ้าฉันไม่แก้แค้นก็ไม่ใช่คนแซ่ซ่ง ถ้าได้แอคเคาท์วีแชทเมื่อไหร่นะ รอดูละครหลังข่าวได้เลย!]หลินเซียง [อย่าทำอะไรที่มันเกินเลยล่ะ ถ้าทำให้เขาโกรธ เธอก็จะเดือดร้อนซะเอง]ซ่งซ่ง [สบายใจได้ ฉันมีสติครบถ้วน]หลินเซียงตอบ “อืม” แล้วก็ไม่พูดอะไรอีกเธอส่งหลักฐานเรื

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 187

    หลินเซียงไม่ปล่อยให้ตัวเองคิดมาก กดโทรเบอร์ 110 แต่ในวินาทีถัดมา โทรศัพท์ของเธอก็ถูกแย่งไป!“รู้ตัวแล้วเหรอ?”เสียงเย็นชาของคนขับดังขึ้นหลินเซียงรู้สึกว่าทุกอย่างเบลอไปหมด พยายามเปิดประตูรถ แต่ประตูรถก็ล็อกไว้“นาย… เป็นใคร?”หลินเซียงถามอย่างยากลำบาก ใช้มือบีบต้นขาตัวเอง บังคับตัวเองให้มีสติแต่คนขับกลับจ้องมองเธออย่างเย็นชา “เธอลืมฉันไปแล้ว ฮ่าฮ่า นังผู้หญิงใจร้าย ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฉันก็คงไม่ต้องติดคุก!”สมองของหลินเซียงฉายแวบขึ้นมาหนึ่งชื่อ ฉีเจี้ยนเย่!เป็นคนที่ลู่สือเยี่ยนสืบเจอ!แต่เธอไม่รู้จักเขานี่ ทำไมเขาถึงได้เกลียดเธอขนาดนี้?หลินเซียงไม่ตกใจกรีดร้องโวยวาย แต่พยายามรักษาความสงบ และพูดว่า “มีเรื่องเข้าใจผิดกันหรือเปล่า? นายต้องการอะไร? เงิน รถ หรือบ้าน? ขอแค่นายต้องการ ฉันจะให้นายทั้งหมด ไม่ปิดบังแล้วกันนะ สามีฉันคือลู่สือเยี่ยน ลู่สือเยี่ยนแห่งตระกูลลู่ของเมืองอวิ๋นเฉิง เขารวยมากเลยนะ”“ฉันต้องการชีวิตเธอ!”ฉีเจี้ยนเย่พูดจบก็เหยียบคันเร่ง รถพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว!แรงเหวี่ยงทำให้ร่างหลินเซียงกระแทกกับเบาะหน้า ทำให้มึนหัวมองอะไรไม่ชัดอีกต่อไป เธอยังอยากจะพูด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 188

    เมื่อนึกถึงท่าทีเย็นชาของหลินเซียงที่มีต่อเขา หัวใจของเขาก็รู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูกเขายื่นมือไปดึงปกเสื้อเพื่อพยายามระบายความอึดอัดออกไป แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อออกจากโรงพยาบาล ท้องฟ้ามืดครึ้มคนขับรถจอดรถรออยู่ที่หน้าทางเข้าโรงพยาบาลแล้วลู่สือเยี่ยนก้าวขึ้นรถ แล้วก็เกิดสังหรณ์ใจอยากโทรหาหลินเซียงอีกครั้ง แต่ก็ยังติดต่อไม่ได้เหมือนเดิมเขารู้สึกหงุดหงิดใจ ก่อนจะโทรหาซ่งจั่ว “ตรวจสอบให้ทีว่าหลินเซียงอยู่ที่ไหน”ซ่งจั่วตอบรับ “ครับ”เขาไม่กล้าประมาท เพราะเมื่อชั่วโมงก่อน ซือเยี่ยนเพิ่งถูกหามส่งโรงพยาบาล เพราะถูกลงโทษทุบตีจนบอบช้ำไปทั้งตัวเพราะซือเยี่ยนไปขัดใจคุณหนูหลิน ท่านประธานลู่จึงไม่พอใจซ่งจั่วหน้าเครียด รีบสั่งให้ลูกน้องไปสืบหาข้อมูล……ฉินโหย่วหานและเพื่อน ๆ ขับรถสปอร์ตแล่นผ่านรถแท็กซี่ไปอย่างรวดเร็ว เพื่อนที่นั่งข้าง ๆ เห็นรถแท็กซี่คันนั้นแล้วก็หัวเราะร่วน “พี่หาน เห็นไหม รถแท็กซี่คันนั้นควันตลบหมดแล้ว รีบร้อนอะไรกันถึงได้ขับเร็วขนาดนี้?”ฉินโหย่วหานเหลือบมอง รถแท็กซี่คันนั้นขับเร็วจริง แต่ก็ไม่เร็วเท่ารถสปอร์ต เสียงเครื่องยนต์คำรามดังสนั่น ไม่นานเขาก็ห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 189

    ดวงตาของฉีเจี้ยนเย่ฉายแววโหดเหี้ยม ทันใดนั้นเขาก็เงื้อมือขึ้น หมายจะแทงใบหน้าของหลินเซียงทันที!ท้องฟ้าด้านนอกมืดมิด แต่แสงจันทร์สาดส่องลงมาด้านหนึ่ง เมื่อมีดถูกชูขึ้นสูง แสงเย็นวาบก็ปรากฏขึ้นบนมีดทำเอาหัวใจของหลินเซียงเต้นแรง เธอตะโกนลั่นว่า “ก่อนตาย นายก็ควรทำให้ฉันเข้าใจก่อนสิว่าฉันไปทำอะไรให้!”ฉีเจี้ยนเย่ชะงักไป แล้วก็ยิ้มเยาะอย่างเย็นชา ถอดหน้ากากและหมวกออก แล้วกระชากผมหลินเซียงด้วยท่าทีดุร้าย “มองฉันสิ ดูหน้าฉันให้ดี ๆ แกจำฉันไม่ได้จริง ๆ เหรอ?”หลินเซียงถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้น เธอเบิกตาโพลง มองใบหน้าฉีเจี้ยนเย่ ฉีเจี้ยนเย่มีใบหน้าคมคาย สมัยหนุ่ม ๆ คงหล่อเหลาไม่น้อยเลย แต่ตอนนี้ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความเหี้ยมเกรียม สายตาอัดแน่นไปด้วยความโกรธแค้นและความดุร้ายหลินเซียงรู้สึกสับสน เธอจำคนคนนี้ไม่ได้จริง ๆ!เมื่อเห็นความสับสนในดวงตาของเธอ ฉีเจี้ยนเย่ก็ยิ่งโกรธจัด ฟาดฝ่ามือตบหน้าเธออีกครั้ง “นังเวรเอ๊ย แกทำให้ฉันต้องตกอับขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะแก ตอนนี้ฉันคงได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายอยู่ต่างประเทศไปแล้ว!”เขาไม่อยากพูดมาก เงื้อมีดขึ้นตั้งใจลงแทงใบหน้าหลินเซียงอีกครั้ง“โครม!”ท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 190

    “คุณก็รู้ด้วยเหรอว่าเรายังไม่ได้หย่ากัน?”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเย็นชาลงกว่าเดิม ดวงตาสีดำสนิทราวกับท้องฟ้ายามราตรี เปล่งประกายความเย็นยะเยือก ออร่ารอบตัวช่างเย็นยะเยือกและทรงพลังมือของฉินโหย่วหานที่กำลังจับพวงมาลัยรถกระตุกเล็กน้อย เขาเหลือบมองหลินเซียง สภาพของเธอไม่ค่อยดี ปากซีดเซียว แก้มบวมแดง ไม่รู้ว่ามีรอยแผลอื่น ๆ ตามร่างกายอีกหรือไม่ต่อหน้าลู่สือเยี่ยน หลินเซียงเต็มไปด้วยความรู้สึกต่อต้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้เมื่อเขายืนอยู่ข้าง ๆ เธอ ก่อนหน้านี้เธอโทรหาเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่กลับได้ยินแค่คำพูดไร้เยื่อใยว่า “วางสายซะ” จากเขาช่างเป็นเรื่องที่น่าสมเพชเสียจริง!“พี่หาน เราไปกันเถอะค่ะ”หลินเซียงไม่มองลู่สือเยี่ยน เอื้อมมือไปปิดประตูรถลู่สือเยี่ยนได้ยินคำพูดของเธอ สีหน้ายิ่งแย่ลงไปอีก เขาคว้าข้อมือเธอไว้ทันที ฉุดกระชากลากเธอลงจากรถ กอดเอวเธอไว้อย่างแข็งกร้าว แล้วพาเธอขึ้นรถของเขาทันที“ปล่อยฉันนะ!”หลินเซียงดิ้นรนทันที ขณะที่เธอขยับตัว ร่างกายก็เสียดสีกับลู่สือเยี่ยน ทำให้บาดแผลเจ็บปวดขึ้นไปอีกลู่สือเยี่ยนผลักเธอเข้าไปในรถอย่างไม่ไยดี “โครม!” เสียงดังสนั่นเมื่อประ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 191

    หลินเซียงมองแผ่นหลังเย็นชาของลู่สือเยี่ยนแล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก เขาทำอะไรอยู่กันแน่? ก่อนหน้านี้ยังพูดว่าจะหย่า ตอนนี้เธอยอมแล้ว เขากลับไม่ยอม ยังมาโทษเธอเรื่องที่เซี่ยหว่านถูกลักพาตัวไปอีก แถมตอนนี้เธอก็ถูกฉีเจี้ยนเย่ตามล่าอีก ชีวิตนี้ช่างยุ่งเหยิงเหลือเกิน!ลู่สือเยี่ยนเดินไปสักพัก เห็นหลินเซียงไม่ตามมาจึงขมวดคิ้ว จึงหันกลับมามองเธออย่างเย็นชา หลินเซียงถึงแม้จะไม่อยากไป แต่ก็จำใจลงจากรถ ตามเขาเข้าไปในวิลล่าตระกูลลู่“คุณชายสาม คุณหนูหลิน” คนรับใช้เห็นทั้งคู่เข้ามา จึงรีบพูดด้วยความเคารพลู่สือเยี่ยนพูดเสียงเย็นชาว่า “เธอเป็นภรรยาฉัน”คนรับใช้ตกใจ รีบเปลี่ยนคำพูด “คุณผู้หญิงสาม”หลินเซียงขมวดคิ้ว ไม่พูดอะไร เขาคนนี้เอาแน่เอานอนไม่ได้ เธอเหนื่อยที่จะอธิบาย เดินตามลู่สือเยี่ยนขึ้นไปชั้นบนเงียบ ๆ เข้าไปในห้องนอนทันทีหลินเซียงยืนอยู่ที่หน้าประตู ไม่ได้เข้าไปในทันที มองเขาหยิบกล่องปฐมพยาบาล เมื่อเห็นเธอยืนงงอยู่ที่ประตู เขาก็เชื้อเชิญว่า “เข้ามาสิ”หลินเซียงเยาะเย้ย ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณจะลงมือทายาให้ฉันเองเหรอ? ถ้าคุณหนูเซี่ยรู้เข้า ฉันต้อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 192

    เขายืนจ้องมองเธออยู่ข้าง ๆ ราวกับว่าถ้าเธอไม่ทำตามที่เขาพูด เขาก็จะจ้องมองเธอแบบนี้ต่อไปหลินเซียงหลับตาลง คิดถึงสภาพที่ย่ำแย่ของตัวเองในตอนนี้ รู้สึกขำตัวเองไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ เขายังมีแก่ใจจะเสพสมได้ลง เขานี่มันไม่เลือกกินจริง ๆ แต่ในเมื่อไม่ใช่ครั้งแรก หลินเซียงไม่มีอะไรต้องเขินอาย สีหน้าของเธอกลับมาสงบ ยกมือขึ้นแกะกระดุมเสื้อออกข้างในเธอใส่สายเดี่ยวสีขาว สายบาง ๆ เกาะอยู่บนไหล่เรียวงาม ทำให้เธอดูบอบบางและงดงามอย่างยิ่งหลินเซียงวางเสื้อไว้ข้าง ๆ เงยหน้ามองลู่สือเยี่ยนสายตาของลู่สือเยี่ยนเบี่ยงเบนไปจากตัวเธอ หยิบกล่องปฐมพยาบาลแล้วนั่งลงข้าง ๆ จับแขนเธอไว้ จากนั้นเริ่มทำแผลถลอกหลินเซียงเบิกตาโพลง เขากำลังทำแผลให้เธอเหรอ? ตอนนี้เขาอยู่ใกล้มาก แสงไฟส่องลงมา ทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาและคมเข้มของเขาดูลึกลับยิ่งขึ้น ขนตายาว ดั้งโด่ง ตอนที่ก้มลงมองแผลถลอกบนแขนของเธอ เขามือเบามากริมฝีปากบางเม้มแน่น ซ้ำยังเอาแต่ขมวดคิ้ว อารมณ์ของเขาดูเศร้าหมองถ้าเป็นก่อนหน้านี้หลินเซียงคงจะอดใจไม่ไหว แต่ตอนนี้ หากในใจเธอมีความรู้สึกอะไร สมองของเธอจะนึกถึงคำพูดเย็นชาของเขา แล้วความร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-15

บทล่าสุด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 478

    หลินเซียงได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ไม่ต้องแล้วค่ะพี่หาน ฉันกินข้าวเรียบร้อยแล้ว”ฉินโหย่วหานลอกว่า “งั้นไปกินของว่างก็ได้ หลินเซียง ผมดีใจกับคุณจริง ๆ”หลินเซียงกล่าวว่า “งั้นก็รอให้ทุกคนมีเวลาก่อน แล้วเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันเถอะค่ะ”นั่นหมายความว่า เธอจะไม่กินข้าวกับฉินโหย่วหานตามลำพังฉินโหย่วหานเงียบไปชั่วขณะครู่ใหญ่จึงพูดว่า “หลินเซียง คุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธความหวังดีของคนอื่นอย่างเด็ดขาด ทุกอย่างควรจะเผื่อลู่ทางไว้บ้าง”ใจของหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย พูดไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไร เธอยิ้มรับ “พี่หาน ฉันรู้ค่ะ”ฉินโหย่วหาน “อืม ถ้าอยากผ่อนคลายก็ไปที่บาร์ของผมได้ เหล้าที่นั่นคุณดื่มได้ไม่อั้น”หลินเซียง “ได้ค่ะ ไว้ฉันจะไปกับซ่งซ่ง แล้วดื่มเหล้าของคุณให้หมดบาร์!”ฉินโหย่วหาน “ยินดีเลย”ทั้งสองคนคุยกันสักพัก แล้ววางสายหลินเซียงนั่งอยู่บนโซฟา มองเพดานที่สวยงาม รู้สึกอยากดื่มขึ้นมาจริง ๆแต่ซ่งซ่งยุ่งกลับมากเธอเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถึงกับอึ้งไปเห็นว่าในตู้เย็นเต็มไปด้วยวัตถุดิบสดใหม่ เป็นของที่เธอชอบทั้งนั้น มือที่จับขอบประตูตู้เย็นของเธอกำแน่นขึ้นค

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 477

    ไฟถนนสว่างไสว ส่องสว่างครึ่งใบหน้าของลู่สือเยี่ยน คิ้วและดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาถูกบดบังด้วยความมืดในรถ ทำให้มองไม่เห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “งั้นคืนนี้คุณมีที่อยู่ไหม?”หลินเซียงตอบ “ฉันไปหาซ่งซ่งก็ได้ หรือไปพักโรงแรมก็ได้ เมืองอวิ๋นเฉิงออกจะใหญ่ขนาดนี้ แล้วฉันก็รวยขนาดนี้ จะไม่มีที่อยู่ได้ยังไง”“เหอะ!”ไม่รู้ว่าประโยคไหนทำให้ลู่สือเยี่ยนหัวเราะ เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “เฟิงหลินหย่วนโอนกลับเป็นชื่อของคุณแล้ว คืนนี้คุณกลับไปที่นั่นก็ได้”หลินเซียงประหลาดใจ “ทำเรื่องเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?”ลู่สือเยี่ยน “ผมยังใจดีพาคุณไปส่งได้ด้วยนะ”หลินเซียง “ไม่ต้อง”พูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไปลู่สือเยี่ยนพูดตามหลังเธอ “เราหย่ากันแล้ว กลัวว่าผมจะจับคุณกินเหรอ?”หลินเซียงไม่หันกลับมา “เราไม่มีความสัมพันธ์กันแล้ว ควรรักษาระยะห่างไว้บ้าง อย่าให้คนเข้าใจผิด แล้วมาโทษฉัน สร้างความเดือดร้อนให้ฉันอีก”ลู่สือเยี่ยนไม่พูดอะไรอีก ดวงตาที่มืดมนจ้องมองแผ่นหลังที่ผอมบางของเธอ จนกระทั่งเธอขึ้นรถกระจกรถของเขาค่อย ๆ เลื่อนขึ้น สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฟู่จิ่น

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 476

    เซี่ยหว่านถือกล่องข้าวเดินเข้าไปในห้องทำงานซ่งจั่วเห็นดังนั้น รีบพูดว่า “คุณเซี่ย ข้างในมีแขกอยู่ คุณรอสักครู่แล้วค่อยเข้าไปดีไหมครับ?”เซี่ยหว่านมองเขา สีหน้าของเขาดูมีพิรุธเล็กน้อย แววตาของเธอฉายประกายบางอย่างก่อนพูดขึ้น “เที่ยงแล้ว จะมีแขกที่ไหนอีก?”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปในห้องทำงานทันทีซ่งจั่วมองดูแผ่นหลังของเธอพลางขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้ขัดขวางเซี่ยหว่านผลักประตูห้องทำงานเข้าไป เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ลู่สือเยี่ยน กำลังก้มลงพูดอะไรบางอย่างกับเขา ท่าทางของทั้งสองคนดูสนิทสนมกันมากเซี่ยหว่านเห็นภาพนั้น ดวงตาของเธอก็ลุกวาวไปด้วยความโกรธทันที!“สือเยี่ยน ใครน่ะ?”ลู่สือเยี่ยนสีหน้าเปลี่ยนไป เหลือบมองเซี่ยหว่าน “ทำไมไม่เคาะประตู?”เซี่ยหว่านกำกล่องข้าวแน่น เดินเข้าไปอีกสองก้าวแล้วพูดว่า “สือเยี่ยน อย่าลืมเรื่องที่คุณย่าพูดนะ”ลู่สือเยี่ยนหันไปมองผู้หญิงคนนั้น และบอกว่า “นั่งรอก่อน”เจียงอินอินมองเซี่ยหว่าน รู้สึกได้ถึงความเป็นศัตรูของเซี่ยหว่านที่มีต่อตัวเอง เธอเลิกคิ้วเล็กน้อยเธอรู้จักเซี่ยหว่านก่อนหน้านี้ลู่สือเยี่ยนเคยจะหย่ากับหลินเซียงเพื่อเซี่ยหว่านที่แท้เป็

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 475

    ใครบ้างโตขึ้นมาได้โดยไม่ต้องเอาบางอย่างเข้าแลก?คุณย่าลู่มองเขาด้วยสายตาแปลกประหลาด ครู่ใหญ่จึงถอนหายใจเบาๆ “ก็ได้ ฉันไม่บังคับให้เธอกับหว่านหว่านแต่งงานกันทันทีหรอก แต่สถานะว่าที่คู่หมั้นของหลานกับเธอนั้นเปลี่ยนไม่ได้ แล้วฉันก็ยอมรับแค่เธอคนเดียวเท่านั้นเป็นหลานสะใภ้”ลู่สือเยี่ยน “สะใภ้ของหลานคนไหน?”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว “ตอนนี้ฉันมีหลานชายแค่เธอคนเดียว!”ลู่สือเยี่ยน “งั้น ถ้าตระกูลลู่มีหลานชายเพิ่มอีกคน เธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับผมแล้วใช่ไหมครับ?”“แก!”คุณย่าลู่โกรธจนตัวสั่น เครื่องตรวจจับการเต้นของหัวใจเริ่มส่งเสียงดัง สีหน้ายิ่งซีดลงไปเรื่อย ๆลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืน “จากนี้ไปงานผมจะยุ่งมาก จะไม่มาทำให้คุณย่าปวดหัวอีก พูดตามตรงแล้ว ตอนที่คุณย่าสติเลอะเลือนเพ้อเจ้อยังน่ารักซะกว่า”พูดจบก็ไม่มองสีหน้าของคุณย่าลู่ เดินจากไปทันทีหมอและพยาบาลวิ่งเข้ามาเป็นกลุ่ม ตรวจสอบอาการของคุณย่าลู่ ช่วยปรับความดันโลหิตให้เธอตอนที่เซี่ยหว่านเข้ามา เห็นคุณย่าลู่หน้าซีด กำลังหายใจหอบ“คุณย่าลู่ เป็นไปคะ?”เธอปรี่เข้าไป วางมือทาบอกของคุณย่าลู่ ถามด้วยความเป็นห่วงคุณย่าลู่เห็นเธอเข้ามาก็คว้ามื

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 474

    ซ่งซ่ง “สบายใจได้เลย ไอ้บ้านั่นแกล้งฉันไม่ลงหรอก พอฉันเบื่อก็จะถีบหัวส่งเอง”หลินเซียงรู้สึกไม่ค่อยดีกลัวที่สุดคือซ่งซ่งจะเล่นจนพลาด ทำให้ฟู่จิ่นซิ่วน้อยใจ เขาอาจจะเลวร้ายกว่าลู่สือเยี่ยนเสียอีกหลินเซียงบอกความกังวลของเธอ “ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ”ซ่งซ่ง “ได้ ๆ รู้แล้ว”หลินเซียง “งั้นฉันไม่รบกวนเวลาทำงานแล้ว ไปก่อนนะ บาย”“จุ๊บ จุ๊บ”…หลินเซียงกลับไปที่สตูดิโอโดยตรงสภาพจิตใจของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงสวี่ซิงเย่เป็นคนแรกที่สังเกตเห็น จึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องอะไรทำให้คุณมีความสุขขนาดนี้ครับ?”หลินเซียงประหลาดใจ “เห็นได้ชัดขนาดนั้นเลยเหรอ?”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ชัดแจ๋วเลย ก่อนหน้านี้คุณทำงานไม่เคยยิ้ม วันนี้ยิ้มตลอดเวลา”หลินเซียงลูบหน้า แล้วพูดว่า “อืม ปิดการขายได้น่ะ เซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย ใกล้จะรวยแล้ว ก็เลยมีความสุข”สวี่ซิงเย่ “งั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”“ขอบคุณ”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย แล้วหันไปเปิดคอมพิวเตอร์เธอมองไปรอบ ๆ ออฟฟิศ พบว่าวันนี้ซืออวี่ไม่ได้มา แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ แล้วเริ่มทำงานทันทีที่โรงพยาบาลลู่สือเยี่ยนโยนใบหย่าลงตรงหน้าคุณย่าลู่ ดึ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 473

    หลินเซียงรู้สึกสงสัยเล็กน้อย “ทำไมจดล็อบบี้ไม่ได้เหรอคะ?”เจ้าหน้าที่กล่าวว่า “คุณผู้หญิง วันนี้ที่ล็อบบี้คนเยอะ เชิญทั้งสองท่านไปชั้นบนดีกว่า”หลินเซียงเหลือบมองไปที่เคาน์เตอร์รับเรื่องหย่า เห็นว่าคนแน่นจริง ๆอย่างนี้นี่เอง สมัยนี้การแต่งงานส่วนใหญ่คงไปกันไม่รอดสินะ?เธอไม่คิดอะไรมาก รีบตามเจ้าหน้าที่ขึ้นไปชั้นบนในห้องทำงานของนายทะเบียน ทั้งสองคนกรอกเอกสารเพิ่มเติม แล้วก็เข้าสู่เรื่องการแบ่งทรัพย์สินลู่สือเยี่ยนหยิบสัญญาฉบับหนึ่งให้เธอ “นี่คือค่าชดเชยให้คุณ”หลินเซียงรับมาดู พอเห็นชื่อบางชื่อ ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างบ้านที่เฟิงหลินหย่วน เขากลับยกให้เธอบ้านหลังนั้นเธอขายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?เขาซื้อคืนมาเมื่อไหร่?หรือว่าเป็นอีกหลังหนึ่ง?นั่นเป็นบ้านหลังใหญ่หลังแรกที่เขาให้เธอ มีความทรงจำดี ๆ เธอยังคงชอบมันอยู่เธอมองลงไปด้านล่าง ยังมีค่าชดเชยการหย่าอีกห้าสิบล้านเยี่ยมไปเลย เธอกลายเป็นมหาเศรษฐีแล้วลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง “มีอะไรสงสัยไหม?”หลินเซียงส่ายหัว “ไม่มีค่ะ”จากนั้นก็ถึงขั้นตอนการเซ็นชื่อไม่นาน นายทะเบียนก็มอบใบหย่าให้ทั้งสองคนแต่ลู่สือเยี่ยนไม

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 472

    หลินเซียงกลับไปที่สตูดิโอสวี่ซิงเย่เห็นสีหน้าที่ผิดปกติของเธอ จึงถามว่า “หลินเซียง คุณไม่สบายหรือเปล่าครับ?”หลินเซียงส่ายหัว “เปล่า อาจจะแค่พักผ่อนไม่เพียงพอ”สวี่ซิงเย่กังวลเล็กน้อย “ยังมีอะไรที่ยังทำไม่เสร็จอยู่ไหมครับ? ให้ผมช่วยก็ได้ ผมจะช่วยคุณเอง”หลินเซียง “ไม่มีแล้ว ขอบคุณมาก”สวี่ซิงเย่ยังอยากจะพูดอะไรอีก ซืออวี่ก็เดินเข้ามา “เสี่ยวสวี่ ออกไปข้างนอกกับฉันหน่อย!”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ได้ครับ”ช่วงนี้ ซืออวี่มักจะพาสวี่ซิงเย่ออกไปข้างนอก เขามีความสามารถ แถมยังดื่มเหล้าเก่ง ถนัดการเข้าร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ทางธุรกิจมากมาย ด้วยความสามารถของเขาทำให้ดึงดูดทรัพยากรได้มาก ตอนนี้เริ่มทำแบบร่างโครงการด้วยตัวเองแล้วหลินเซียงมองตามพวกเขาออกไป ในใจเกิดความสงสัยเล็กน้อยช่วงนี้งานเลี้ยงเยอะเกินไปหรือเปล่า?ก่อนหน้านี้ไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลยสวี่ซินหรานพูดขึ้นมาทันที “หึ ก่อนหน้านี้บอสมักจะพาเธอออกไป ให้ความสำคัญกับเธอมาก ตอนนี้เป็นไงล่ะ ดูเหมือนความสามารถของสวี่ซิงเย่จะโดดเด่นกว่าเธอนะ”หลินเซียง “งั้นเธอมีดีอะไรบ้างล่ะ?”สวี่ซินหรานอึ้ง ไม่คิดว่าเธอจะโต้กลับหลินเซียงมองเธออย่

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 471

    คุณย่าลู่ขู่จะตาย! สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเปลี่ยนไปทันทีเซี่ยหว่านรีบเข้าไป พร้อมกับร้องไห้พูดว่า “คุณย่าลู่ค่ะ อย่าพูดอย่างนั้นเลย ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าสุขภาพของคุณแล้วค่ะ เราไปตรวจกันก่อนดีไหมคะ?”คุณย่าลู่มองเธอด้วยความปลื้มปิติ “หว่านหว่าน เธอนี่เป็นเด็กดีจริง ๆ ตระกูลลู่เป็นหนี้เธอมากเกินไปแล้ว ถ้าฉันไม่ทำอะไรสักอย่าง สู้ตายไปยังไม่เจ็บช้ำเท่า”เซี่ยหว่านร้องไห้จนพูดไม่ออก!สถานการณ์ตึงเครียดขึ้นมาทันทีลู่สือเยี่ยนไม่ยอม คุณย่าลู่ก็ยิ่งหน้าซีดลงเรื่อย ๆ เธอจับจ้องราวกับจะคาดคั้นรอการตัดสินใจของเขาหลินเซียงเดินเข้าไป มองลู่สือเยี่ยนแล้วพูดว่า “เราไปหย่ากันก่อนเถอะ สุขภาพของย่าสำคัญกว่า”คุณย่าลู่มองลู่สือเยี่ยนด้วยความกระวนกระวายลู่สือเยี่ยนหันไปมองหลินเซียงอย่างรวดเร็ว กระตุกมุมปาก “ผลลัพธ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ คุณคงพอใจแล้วใช่ไหม?”หลินเซียงเม้มริมฝีปาก พูดว่า “แต่สุขภาพของย่าสำคัญกว่า”ลู่สือเยี่ยนพยักหน้า “ได้ หย่าก็หย่า”คุณย่าลู่ก็โล่งใจขึ้นมาทันที นอนลงบนเตียงแล้วหลับไปหมอและพยาบาลพาคุณย่าลู่ไปห้องตรวจเซี่ยหว่านเช็ดน้ำตาบนใบหน้า มองลู่สือเยี่ยนแล้วพูดว่า “สือเยี่

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 470

    คุณย่าลู่ “จะมีใครทำร้ายเธอได้ยังไง? นั่นเป็นแค่การคาดเดาของเธอเท่านั้น”“เหอะ!”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดต่อ “คุณย่าครับ คนคนหนึ่งที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาแต่ความจำเสื่อม จะไปอยู่บนถนนได้ยังไง? คนดูแลที่บ้านเราล่ะ? หายหัวไปไหนหมด?”คุณย่าลู่เงียบไปลู่สือเยี่ยนพูดต่อ “ตอนนั้นเธอเป็นคนที่ช่วยผม พาผมกลับบ้าน ถ้าไม่ใช่เธอ วันนี้ย่าก็คงไม่ได้เจอหน้าผมแล้ว”คุณย่าลู่มองหลินเซียง แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “ความจริงเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่า ตอนนี้ยังสรุปไม่ได้ ถ้าเกิดเธอรู้ตัวตนของหลานตั้งแต่แรกล่ะ?”“ฉันไม่รู้ค่ะ”หลินเซียงรู้สึกว่าเธอควรจะพูดอะไรสักอย่างเธอมองคุณย่าลู่อย่างสงบ “คุณย่าคะ ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าถึงได้เกลียดฉันขนาดนี้ แต่เมื่อก่อนย่าไม่ใช่แบบนี้ แถมยังชอบฉันมาก ถึงกับบอกเขาว่า ถ้าเขาทำร้ายฉัน คุณย่าจะช่วยฉันตีเขา ฉันยังจำคำพูดพวกนั้นได้อยู่เลย”เธอหายใจออกเบา ๆ แล้วพูดต่อ “แต่แน่นอนค่ะ คุณย่าจำไม่ได้ งั้นก็ไม่สำคัญแล้ว ฉันไม่รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่แรก จนกระทั่งเขาได้ความทรงจำกลับมา แล้วมาเปิดตัวในที่ที่ฉันทำงานอยู่ ฉันถึงได้รู้จักตัวตนของเขา”คุณย่าลู่เงียบไป ใบหน้

DMCA.com Protection Status