Share

บทที่ 139

ดวงตาเรียวเล็กสีดำสนิทของลู่สือเยี่ยนฉายแววเย็นชา เหลือบมองไปที่อวิ๋นหลาน

อวิ๋นหลานรู้สึกเหมือนไหล่ของตัวเองหนักอึ้ง แรงกดดันที่มองไม่เห็นล้อมรอบตัวเธอ

ดวงตาของเธอสั่นไหวเล็กน้อย เธอยังไม่พูดอะไรต่อไป

สีหน้าของคุณนายสวี่ดูไม่ดีนัก “เธอจะทำอะไร?”

ลู่สือเยี่ยนคงไม่จะคิดให้เธอไปขอโทษหลินเซียงหรอกใช่ไหม?

บ้าไปแล้ว!

เธอมีสถานะอะไร แล้วหลินเซียงมีสถานะอะไร?

หลินเซียงคู่ควรเหรอ?

ลู่สือเยี่ยนมองคุณนายสวี่ด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นก็มองไปที่เด็กชาย

“มานี่หน่อย”

คุณนายสวี่กอดเด็กชายไว้แน่น “ลู่สือเยี่ยน จะทำอะไร? จะลงมือกับเด็กหรือไง?”

ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยสายตาเย็นชา “คุณคิดว่าผมเป็นเหมือนคุณเหรอ?”

“เธอ!”

คุณนายสวี่หน้าแดงก่ำ!

แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นความผิดของฝ่ายเธอจริง ๆ เธอไม่สามารถแสดงท่าทีแข็งกร้าวเกินไปได้

ได้แต่หวังว่าลู่สือเยี่ยนจะไม่บังคับให้เธอไปขอโทษหลินเซียง ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้จะกลายเป็นความขัดแย้งระหว่างตระกูลลู่และตระกูลสวี่

ถึงตอนนั้น เรื่องนี้จะแก้ไขไม่ได้แล้ว!

เด็กชายตัวเล็กซุกอยู่ในอ้อมแขนของคุณนายสวี่ มองลู่สือเยี่ยนด้วยความหวาดกลัว ไม่กล้าเดินไปหา

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status