LOGINShare
28 ยอดบุรุษช่วยสาวงาม
Last Updated:
2025-04-13 00:19:59
Related chapters
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 29 สองพยัคฆ์หนึ่งเสือสาว
สองพยัคฆ์หนึ่งเสือสาว อวิ๋นมู่หลันเข้าไปในประตูลับ ๆ ที่ซ่อนอยู่หลังแนวกำแพงเมือง นางรู้เส้นทางนี้ได้อย่างไร คงเริ่มจากพี่ชายนาง ซึ่งทราบมันจากฮูหยินเขา ด้วยครอบครัวฝ่ายนั้นทำการค้าขายมานานกับชาวภูเขาและคนเถื่อน บางครั้งใช้เส้นทางนี้ในการขนของยามค่ำคืนหรือช่วงเกิดภัยสงคราม นอกจากนั้นอวิ๋นมู่หลันยังได้แผนที่มาด้วย นางเป็นคนชอบศึกษาและอ่านหลายอย่างจนแตกฉาน อีกทั้งการวาดรูปเป็นเรื่องที่นางชอบอย่างที่สุด ฉะนั้นแผนที่ต่าง ๆ แม้ได้เห็นเพียงครั้งเดียวก็จดจำได้ รถม้าลากของนำหน้าไปก่อนแล้ว ยังมีกลุ่มคนงานอีกห้าหกคนที่รั้งท้ายอยู่ อวิ๋นมู่หลันมีลางสังหรณ์แปลก ๆ นางหันซ้ายแลขวา ซึ่งก่อนเข้ามาในอุโมงค์นางใช้ความรั้นของตัวเองดึงดันจะส่งของไปให้ผู้ยากไร้ และบอกกับแม่นมว่า “หากช้าไปหนึ่งวันชีวิตคนอาจล้มตาย พวกเขาหิว ดังนั้นควรได้รับอาหาร” แน่นอนไม่ใช่อวิ๋นมู่หลันคนเดียวที่มีจิตใจเมตตา ชาวเมืองซ่งต่างลักลอบคอยช่วยเหลือคนนอกกำแพงเมืองมากมาย ใช้วิธีโยนของข้ามกำแพง หรือส่งไปกับรถขนของเหล่าพ่อค้าเร่ ถึงแม่นมไม่เห็นด้วยอย่างไร หากเป็นคำสั่งคุณหนูใช่จะเพิกเฉยได
Last Updated : 2025-04-13หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 30 สองพยัคฆ์หนึ่งเสือสาว (จบ)
“แต่น้ำที่ถูกปล่อยเข้ามาในอุโมงค์ ย่อมมีแรงมหาศาล ไฉนเราจะไม่ถูกพัดไปตามสายน้ำ มันอันตรายเกินไปคุณหนู อย่างน้อยพวกบ่าวก็ไม่ขออยู่ตรงนี้เด็ดขาด!” สาวใช้อีกคนเอ่ยและสีหน้านางทั้งซีด แววตาตื่นกลัว “พวกเจ้าจะทำเช่นไร” อวิ๋นมู่หลันเอ่ยอีกหน และสาวใช้ต่างลนลานอย่างหนัก จากนั้นก็ออกไปวิ่งไปตามทางที่รถม้ามุ่งหน้าไปก่อนหน้าโดยไม่ยอมเชื่อฟัง อวิ๋นมู่หลันไม่ได้ห้าม นางพยักหน้าบอกให้แม่นมก้าวมาหลบอีกฝั่ง กระทั่งใช้ความคิดอย่างเงียบ ๆ เพื่อนึกถึงภาพในหัวครั้งที่อ่านแผนที่ นางสัมผัสมือไปตามผนังช้า ๆ จนพบจุดหนึ่งที่แตกต่างจากพื้นที่อื่น พอลองเคาะ นางได้ยินเสียงก้องกังวานคล้ายเป็นแผ่นเหล็กขนาดใหญ่ นางจึงออกแรงผลัก หากแต่ไม่เป็นผล “คุณหนู ตัดสินใจทำสักอย่างเถิดเจ้าค่ะ” แม่นมเร่งเร้า ขณะนั้นมวลน้ำเคลื่อนตัวมาแล้ว อีกไม่เกินช่วง เวลาชาพองตัว นางและแม่นมคงได้ลอยหายไปกับสายน้ำแน่ ๆ ดวงตากลมโตยังพินิจแผ่นหินที่มีเสียงดังก้อง ซึ่งนางเชื่อว่าเป็นประตูอย่างแน่นอน จวบจนเอื้อมมือไปสัมผัสรูปแกะสลักหินเป็นภาพนางฟ้าร่ายรำ เมื่อจับฝ่ามือรูปแกะสลักก็พบส
Last Updated : 2025-04-13หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 31 ชาตินี้ไม่มีสิ่งใดติดค้าง!
ชาตินี้ไม่มีสิ่งใดติดค้าง! ร่างของบุรุษผู้นั้นสร้างความฉงนให้อวิ๋นมู่หลัน และด้วยเป็นแม่นางน้อยอายุเพียงสิบสี่ปี แม่นมจึงกันตัวนางถอยห่างพร้อมดุเสียงเข้มสักหน่อย “คุณหนูถอยไป ให้ข้าดูเขาเอง ไม่แน่ใจว่าเป็นโจรหรือไม่” อวิ๋นมู่หลันไม่เห็นหน้าชายคนดังกล่าว เขาปกปิดตนเองด้วยหน้า กากซึ่งทำขึ้นจากเปลือกไม้ “ถึงอย่างไร คุณหนูควรถอยให้ห่างเขาที่ดี่สุด” “แต่เขาได้รับบาดเจ็บ เหตุใดเราถึงไม่คิดช่วยเล่า” แม่นมส่ายหน้าช้า ๆ และกล่าวถึงความจริงอย่างชัดแจ้ง “การแต่งตัวนี้ และกลิ่นน้ำมันดอกหญ้า (ลาเวนเดอร์) ทั้งถักผมเปียห้อยลูกปัดสี อย่างไรคงเป็นชาวหนานหยาง!” เมื่อได้ยินอย่างนั้นนางจึงสนใจชายคนนี้เป็นอย่างมาก เขาสูงที เดียว และแม้จะเห็นเพียงดวงตาสีน้ำตาลเข้ม แต่ทำให้คาดเดาได้ว่าเป็นคนที่อ่อนโยน เช่นนี้การถูกทำร้ายน่าจะเป็นเรื่องเข้าใจผิด ขณะนั้นก็มีบางสิ่งเคลื่อนไหวในอกเสื้อเขา ก่อนที่ทั้งอวิ๋นมู่หลันกับแม่นมต้องอ้าปากค้าง สิ่งมีชีวิตนั้นคือ แมลงสีทอง! ที่กางปีกสยายกว้าง ก่อนจ
Last Updated : 2025-04-13หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 32 สองกายหนึ่งใจ
สองกายหนึ่งใจ ยามนั้นกวนเฉินหลางอยู่ในอ่างอาบน้ำไม้ขนาดใหญ่ ซึ่งได้หลิวอู้หลิวตง กับทหารอีกสองคนช่วยดูแล แน่นอนเขาไม่อยากให้ลูกน้องมารับใช้ใกล้ชิด ทั้งพยายามลุกจากเตียงด้วยตนเอง หากแต่พอก้าวขาก็พลาดในตอนแรกด้วยทรงตัวยังไม่ดี เขาเกือบล้มและทำให้อวิ๋นมู่หลันดุเสียงเข้ม ทั้งยังวางสีหน้าราวกับนางเสือ เห็นเช่นนั้นคนตัวโตย่อมต้องยอมให้ผู้อื่นช่วยเหลือ หาไม่แล้ว อวิ๋นมู่หลันคงไม่ยอมตามใจเขา เหนืออื่นใด หลังจากพิษถูกขจัดออกจากร่างกาย นางก็สรรหาเรื่องต่อว่าเขาให้คันที่หัวใจ และเขาชอบฟังเสียงนางเหลือเกิน รื่นหู มันสูง ๆ ต่ำ ๆ สตรีคนนี้โชคร้ายถูกทำให้เป็นใบ้ทั้งที่นางมีรูปโฉมงดงามและน้ำเสียงไพเราะ เขามองนาง และหัวใจไหวโอนต่อเรือนกายเย้ายวน “อาหลัน เป็นนางสิงห์จอมเผด็จการ” แม่ทัพหนุ่มปั้นสีหน้ายิ้มแย้มทั้งที่ริมฝีปากเขาซีด เหงื่อผุดพราวเต็มหน้าผาก เขาเพิ่งฟื้นไข้แต่ยังทำอวดดีอวดเก่งด้วยการตอแยนาง “หากข้าใจอ่อนและไม่ใช้ไม้แข็งกับท่าน สตรีตัวเล็กเท่านี้ไยจะควบคุมปีศาจกินคนได้” “หึ ๆ ๆ ได้เป็นปีศาจตัวจริงเสียที ครั้งนี้นับว่าคุ้มค
Last Updated : 2025-04-13หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 33 สองกายหนึ่งใจ
เรียวลิ้นเขาอุ่นซ่านสยิวทรวง และนางเป็นฝ่ายเรียกร้องให้เขาส่งความเร่าร้อนเข้าสู่ร่างกายอย่างต่อเนื่อง จูบเขานำทางสู่โลกที่อวิ๋นมู่หลันอยากไปให้ถึง มันสวยงาม มากด้วยไฟราคะระหว่างชายหญิง! อวิ๋นมู่หลันปรารถนาความรู้สึกลึกซึ้งจากกวนเฉินหลาง เรื่องนี้นางไม่อาจปฏิเสธได้ หัวใจนางไหวระส่ำ ในจุดที่อุ่นชื้นก็มีความหวานล้ำแทรกซึมอยู่จนนางต้องบีบสองขาแนบชิด กลัวเหลือเกินว่าเขาจะจับได้ว่านาง... เป็นสตรีที่ละโมบในเรื่องลึกซึ้งทางร่างกาย ทั้งคู่ตวัดลิ้นเย้าหยอกดูดสลับการรับรุกแลกเปลี่ยนความสิเน่หาถึงกันอย่างใจปรารถนา มือเรียวบีบเนื้อตัวเขาและส่งเสียงอู้อี้ไม่หยุด เมื่อสองขาคล้ายลอยเหนือพื้นนางก็เผลอร้องตกใจ กระทั่งได้ยินเสียงน้ำในอ่างไม้แตกกระจายจึงรู้ว่ากวนเฉินหลางกำลังจะเดินหน้าทำสิ่งใด อวิ๋นมู่หลันปล่อยใจเป็นอิสระ นางไม่ตื่นตระหนก ไร้ความกลัวต่อกวนเฉินหลาง ในทางกลับกัน นางอยากแนบเนื้อผสานใจกับบุรุษผู้นี้ หลังจากอยู่ในอ่างไม้กับเขา สิ่งที่นางเขินอายในเวลาต่อมาก็คือเสื้อผ้าถูกกวนเฉินหลางปลุกปล้ำถอดมันออก ดูเหมือนเขาชำนาญเรื่องนี้ยิ่งกว
Last Updated : 2025-04-13หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 34 น้องสาวบุญธรรม
น้องสาวบุญธรรม “พร้อมให้ข้าส่งความเข้มข้นหรือไม่... ปากสวาทของเจ้าร้อนฉ่าแล้ว ทั้งยังรัดข้าจนแทบขาดใจตาย อาหลัน... ช่างเป็นสตรีเจ้าเล่ห์” อวิ๋นมู่หลันเสียวซ่านจับใจ เมื่อเขาเอ่ยถ้อยคำแสนจั๊กจี้ ก็ชวนให้สะเทิ้นอาย นางจึงปล่อยมือเขา หยุดดูดเลียนิ้วยาวใหญ่ “ขืนยังพูดอีก ขะ… ข้าจะหยุดการรักษาท่านเดี๋ยวนี้ คนลามก!” ทั้งที่อวิ๋นมู่หลันเอ่ยไปอย่างนั้น แต่นางกลับเล่นสนุกตามกวนเฉินหลางประหนึ่งตนเป็นหมอหญิงจริง ๆ สะโพกนางขยับขึ้นลง ความใหญ่ที่ซึ่งเต้นตุบ ๆ ในร่างกายเหมือนจะขยายตัวใหญ่กว่าเดิม มันแข็งแรงเปี่ยมด้วยพลังแห่งชีวิต “อ๊ะ... ท่านยิ้มด้วยเหตุใด” รอยยิ้มเขากรุ้มกริ่ม ดวงตาทอแสงละมุน จนหัวใจนางคล้ายถูกหลอมละลาย “เมื่อมีความสุข ข้าย่อมต้องแสดงออก...” “ฮึ ดูเหมือนแม่ทัพกวนจะยิ้มได้ก็ต่อเมื่อได้รังแกข้าจนสมใจ” “อาหลัน ข้าหาได้รังแกเจ้า แต่เป็นเจ้าที่กำลังรักษาคนไข้ต่าง หาก... ยอดหมอหญิงของข้า” เขาว่าจบจึงขยับร่างกายเบื้องล่างยามนั้นสิ่งที่เคลื่อนไหวในร่างกายสาวถลำลึกจนนางเผลอครางเสียงกร
Last Updated : 2025-04-14หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 35 น้องสาวบุญธรรม (ต่อ)
กวนเฉินหลางหัวเราะและมองคนงามของเขา นางพิเศษเสียจริง ไม่เหมือนใครจนเขาอดชื่นชมไม่ได้ “กุนซือโจว อยากพบข้าจริง ๆ ท่านจะไม่อนุญาตหรือ” “หากเขามีเหตุผลเพียงพอ ข้าถึงจะให้บัณฑิตอ่อนแอได้ยลโฉมหญิงอัปลักษณ์ของอาหลันสักเล็กน้อย” “แม่ทัพกวน!” “เสียงดังเช่นนี้ หรือว่าอาหลัน... อยากให้ข้าเอาใจเจ้าหนัก ๆ อย่างเช่นในอ่างอาบน้ำอีก!” อวิ๋นมู่หลันหน้าแดงระเรื่อ ถึงเขายังบาดเจ็บอยู่ แต่นางจะไม่ยั้งมือแล้วจึงตบตีทั้งกัดใบหูเขาอย่างหมั่นไส้ “อาหลัน ๆ ๆ เจ้าอย่าเอานิสัยเสี่ยวเฮยมาใช้!” เขาส่งเสียงดุไม่จริงจังและหัวเราะเสียงห้าวใหญ่ ฟังดูก็รู้ว่าขบขันที่นางล้อเล่นกับเขาแรง ๆ “ฮึ เป็นท่านที่สอนให้ข้าทำเช่นนี้!” นางเอ่ยจบจึงหยิกเนื้อตัวเขาจนพอใจ กระทั่งเผลอหัวเราะเสียงคิกคักและเขาพลอยมีความสุขไปด้วย จากนั้นด้านนอกก็มีเสียงตงหลิวแจ้งว่าโจวจื่อเว่ยมาขอพบกวนเฉินหลางกับอวิ๋นมู่หลัน “ฮึ ดูเหมือนกุนซือโจวอยากให้ข้าเฉือนซี่โครงของเขาออกแล้วมาโรยเกลือย่างกินกับนารีแดง!” อวิ๋นมู่หล
Last Updated : 2025-04-14หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 36 น้องสาวบุญธรรม (จบ)
นางมองไปยังหลิวตง อีกฝ่ายเองมีสีหน้าไม่สู้ดี ปกติไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนี้นัก แต่พอได้ยินว่าอาหารชั้นเลวกำลังจะถูกนำไปให้เชลยศึกชาวหนานหยางนางจึงรู้สึกว่าหัวใจหดเกร็ง “พวกมันทำให้พี่น้องอยู่อย่างลำบาก รองแม่ทัพเหนี่ยวถูกคุมตัวกลับเมืองหลวง และข้าได้ยินว่ามันคือองค์ชายไร้แผ่นดิน สมควรแล้วที่จะได้กิน หิน ทราย ที่ปนอยู่ในโจ๊ก ถึงไม่ใช่ยาพิษ แต่มันคงปวดท้องจนตาย และถ่ายออกมาเป็นเลือด ห้า ๆ ๆ” ลูกมือคนหนึ่งเอ่ย พลางเติมหลายสิ่งที่สกปรกลงไป กระนั้นมีคนไม่เห็นด้วยอยู่บ้าง ทว่าไม่กล้าขัดใจนาง เพราะสตรีผู้นี้มีพ่อครัวหนุนหลัง อวิ๋นมู่หลันสูดลมหายใจลึก นางจะปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้หรือ ในเมื่อคนซึ่งถูกกล่าวถึงคือเมิ่งถู และถึงจะเป็นคนอื่นนางก็ให้กินของที่เป็นอันตรายเช่นนี้ไม่ได้! “แม่นางหลัน มิใช่หน้าที่ของท่าน” เนื่องจากกวนเฉินหลางต้อง การปกปิดฐานะที่แท้จริงของหญิงสาว เขาจึงให้ลูกน้องเรียกนางว่าแม่นางหลัน อวิ๋นมู่หลันถลึงตาใส่อีกฝ่าย เมื่อก่อนนางไม่รู้ว่าอาหารสำหรับนักโทษแย่ยิ่งกว่าของเสียที่เททิ้งเช่นนี้ นอกจากนั้นงานครัวที่นี่ยังไม
Last Updated : 2025-04-14
Latest chapter
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 73 ตอนพิเศษ (2)
อวิ๋นมู่หลันนึกเสียดายเหลือเกิน ในขณะกวนเฉินหลางถูกเมิ่งถูจับตัวไว้หลังจากเกือบเอาชีวิตไม่รอดจากปูม่วงก้ามหนาม เขาควรได้ รับการลงโทษให้หนักกว่านี้ และจะดีมากหากฝ่ายนั้นสามารถทำให้บุรุษผู้ยิ่งใหญ่ของนางตายด้าน ไม่ต้องมีพละกำลังล้นเหลือยามขึ้นเตียง “อา... ฮูหยิน ห่างกันหนึ่งปีเต็ม เหมือนข้าได้พบดรุณีน้อย แสนบริสุทธิ์ เจ้างามหมดจดทุกส่วน ผิวเนียนนุ่ม จุดหวานล้ำก็เป็นสีชมพู!” คำชื่นชมเขาแปลกประหลาดอยู่สักหน่อย และอวิ๋นมู่หลันขัดเขินจนหน้าแดงระเรื่อ มือไม้นางอ่อนไปหมด และสามีนางเป็นแมวหรอกหรือ ไฉนเดี๋ยวใช้ลิ้นสาก ๆ โลมเลียกลีบฉ่ำหวาน สลับการส่งแรงดูดล้ำลึก จนนางดิ้นพล่านอย่างเผลอไผล ลิ้นของเขาช่ำชอง และดูเหมือนคลั่งรักนางหนักจนชวนให้ตื่นตระหนก! ส่วนมือใหญ่ ๆ นั้นนวดเฟ้นหน้าอกอวบสวยที่เด้งไหวรองรับสัมผัสที่ซ่านสยิว กวนเฉินหลางมีนิ้วมือยอดเยี่ยม ทั้งยังลงแรงสม่ำเสมอพลอยให้นางซ่านใจจนความหวานในแอ่งเนื้อนิ่มซึมเอ่อไม่หยุด “ฮูหยิน ไม่อยากลองกระทำสิ่งแปลกใหม่บางหรือ ขี่ม้าก็แล้ว ท่าสุนัขหรือให้ข้าอุ้มเจ้าก็ทำได้ยอดเยี่ยม เราจะได้ปลดปล่
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 72 ตอนพิเศษ (1)
อวิ๋นมู่หลันมองคนตัวโตในชุดเกราะ และมือหนึ่งนั้นอุ้มอี้เหยาเอาไว้ ท่าทางเขาเก้ ๆ กัง ๆ คงเพราะไม่เคยอุ้มเด็กมาก่อน แต่แสดงให้เห็นว่าเอ็นดูและห่วงใยลูกชายคนเล็กของนางเพียงใด ฝ่ายอี้เหยาก็ช่างรู้ความ ปกติไม่ใช่คนมักคุ้นคนแปลกหน้า แต่เด็กน้อยในยามนี้อมยิ้มอยู่น้อย ๆ ดวงตามีประกายแจ่มใส คอยมองบิดาราวกับนิยมในความสง่างามและกล้าหาญ ทั้งที่ร่างกายกวนเฉินหลางแผ่ไอเย็นออกมา ผู้ใดเห็นแล้วไฉนจะไม่ครั่นคร้าม “ท่านพี่... เหยาเอ๋อร์ คงเพลียแล้ว ส่งมาให้ข้าเถิด” นางเอ่ยพร้อมพยายามจับตัวลูกชายอีกคนให้ออกมาพบผู้เป็นบิดา แต่อี้หยางเข้าไปหลบอยู่ในกระโปรงนาง พอจะจับตัวเขาก็ร้องโวยวายสลับการข่มขู่ นิสัยเช่นนี้นาน ๆ จะเกิดขึ้น “มะ… ไม่! ขะ… ไม่ไป!” “โอ้ ฮูหยิน เด็กอีกคนนั้น เจ้ายังไม่ได้คลอดเขาออกมาหรอกหรือ” กวนเฉินหลางถามแล้วจึงหัวเราะร่วน ลูกชายคนโตของเขาดูเหมือนไม่อยากพบหน้าคนเป็นบิดา ช่างพิลึกดีแท้ “ปกติก็ร่าเริง แต่ไม่รู้ด้วยเหตุใด หยางเอ๋อร์ถึงหลบหน้าท่านพี่เช่นนี้” กวนเฉินหลางมองภาพตรงหน้าและชอบใจ เขามีบุตรชายสองคน ต่อไปนี้คงมีหล
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 71 บทส่งท้าย (2)
“มู่หลัน เจ้าไม่สมควรยุ่งเกี่ยวกับการทำศึก กระนั้นเจ้าก็นับว่าเป็นท่านหญิง มีสายเลือดทั้งสองแคว้น หากช่วยปราบคนชั่วได้ นับว่าประเสริฐแล้ว” “เช่นนั้น อาจารย์จะให้ข้าเรียกพวกเขามาช่วยในเรื่องนี้” นางหมายถึงกองกำลังที่ใช้ชีวิตอย่างสันโดษ “ไม่ใช่เจ้า หากเป็นเขา องค์ชายแห่งหนานหยาง” อวิ๋นมู่หลันได้ยินชื่อนั้นนางจึงแจ้งใจว่าเมิ่งถูยังไม่ตาย และนี่คงเป็นโอกาสที่นางจะได้ตอบแทนเขา แม้มิใช่กระทำด้วยตนเอง แต่นางรู้ว่าเมิ่งถูย่อมเข้าใจ “จะไม่มีการนองเลือดใช่หรือไม่ท่านอาจารย์” “แค่ตีสุนัขให้ขาหักและเนรเทศไปให้ไกลเท่านั้น สามีเจ้ากับองค์ชายหนานหยางทำข้อตกลงเรื่องนี้เอาไว้ ซึ่งมันสำคัญยิ่งนัก” “สวรรค์นับว่าเมตา เมิ่งถูยังมีชีวิตรอด!” “ศิษย์รัก ให้ดีเจ้าควรเรียกเขาว่าจูเจียนไต้ซือ!” กวนเฉินหลางเผชิญหน้าอยู่กับทหารของเหนี่ยวซีกัง ดวงตาคมกริบจ้องเขม็ง เขาเห็นว่าทหารและมือสังหารของเหนี่ยวซีงกัง ตึงกำลังรอบ ๆ ศาลเจ้าถัวซาน ประเมินแล้วคงมีจำนวนไม่ต่ำกว่าสิบหมื่นนาย และยังมีอยู่ด้านนอกอีกจำนวนมิน้อย และส่วนที่มากสุดในยามนี้
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 70 บทส่งท้าย (1)
บทส่งท้าย เหนี่ยวซีกังประกาศกร้าวออกไปก่อนที่ร่างเขาจะโงนเงนไปมา “พวกเจ้าบังอาจใช้พิษกับข้า ช่างไร้ยางอาย” เขาเอ่ยจบจึงสัมผัสหน้าอกข้างซ้ายตน รู้สึกถึงความบีบรัดจนแน่นไปหมด เขาจึงรีบสกัดจุดเพื่อไม่ให้ตนต้องสิ้นใจตายก่อนที่จะพบชัยชนะ จากนั้นเขาก็กระอักเลือดกองโต เมื่อพอเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง ก็เห็นอาชาตัวโตสีขาว ผู้ที่นั่งอยู่ด้านบนด้วยความองอาจคือชายในชุดเกราะน่าเกรงขาม คนผู้นั้นจะเป็นใครได้หากไม่ใช่กวนเฉินหลาง! เหนี่ยวซีกังคลั่งจัด ก่อนหน้านั้นเขาได้ข่าวว่าอีกฝ่ายหายสาบสูญ หลังจากเข้าไปช่วยหรงอู่เยว่ออกจากถ้ำใต้บาดาล ถึงเรื่องนี้ไม่ได้แพร่งพรายให้คนนอกล่วงรู้ ทว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา บุรุษผมขาวผู้เป็นแม่ทัพหน่วยอินทรีทองคำก็ไม่เคยเปิดเผยตัว แล้วเหตุใดยามนี้ถึงกล้าบุกเดี่ยวเข้ามาที่ศาลเจ้าถัวซาน หรือทั้งหมดเป็นแผนล่อเสือออกจากถ้ำ บัดซบ คนสกุลกวนใช้แผนล่อลวงอย่างไร้เกียรติเช่นนี้ด้วยหรือ! “ฮ่า ๆ ๆ แต่แรกที่ได้ยินว่า มีรูปวาดท่านแม่ทัพและหุ่นไม้แกะสลักเพื่อนำมาบูชา ทั้งตุ๊กตาดินเผา ข้าก็นึกชมชอบมิน้อย ที่ท่านตายไปยังมีคนสรรเสริญอยู
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 69 เทพสงครามเคลื่อนขุนเขาแยกน้ำทะเล (2)
เมื่ออวิ๋นมู่หลันคลายความกังวลเรื่องอี้เหยาลง นางกับทุกคนจึงเข้าไปอยู่รวมกันในเรือนรับรองของศาลเจ้า ซึ่งมีขนาดใหญ่ และประตูด้าน หน้าทำขึ้นจากเหล็กแข็งแรง และยามนี้ทุกคนมิได้ทำตัวเฉกเช่นการถูกจับเป็นตัวประกัน แม้ตอนนี้จะมีกำลังทหารประชิดพื้นที่โดยรอบ พร้อมเสียงที่ตะโกนอยู่ด้านนอก “น้องหลันอย่าวิตกอันใด” โจวจื่อเว่ยเป็นคนพูด แต่หน้าเขากลับซีดเผือดมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้าผาก “ใต้เท้าโจว นั่งลงบ้างเถิด ท่านเดินรอบศาลเจ้าเกือบครึ่งชั่วยามแล้ว!” อวิ๋นมู่หลันกลับรู้สึกเป็นห่วงเขาเสียเอง โจวจื่อเว่ยไม่ยอมนั่ง เขายังกังวลใจอยู่มิน้อย เสียงด้านนอกดังต่อเนื่อง อีกทั้งหลิวอู้บอกว่าทหารและมือสังหารของเหนี่ยวซีกังที่ล้อมพื้นที่แห่งนี้เอาไว้มีนับสองหมื่นนาย ส่วนทหารของเขาที่เดินทางมายังศาลเจ้าถัวซานมีเพียงสามพันนาย และบางส่วนยังรออยู่ด้านนอกศาลเจ้าถัวซาน “น้องหลัน เจ้าจะให้พี่นั่งได้อย่างไร ถึงรู้ว่าปลอดภัย แต่เรื่องนี้เสี่ยงอันตรายยิ่งนัก เรามีโอกาสชนะไม่มาก” โจวจื่อเว่ยเอ่ยจบก็ถอนหายใจติด ๆ กัน “แต่เป็นใต้เท้าโจวที่บอกให้ข
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 68 เทพสงครามเคลื่อนขุนเขาแยกน้ำทะเล
เทพสงครามเคลื่อนขุนเขาแยกน้ำทะเล ประตูด้านหน้าของศาลเจ้าเปิดต้อนรับขบวนองค์ชายแปด อวิ๋นมู่หลันแปลกใจยิ่งนัก คราแรกนางคาดหวังจะเห็นกองกำลังนับสิบพันชีวิต ทว่าภาพตรงหน้านี้กลับเหนือความคาดหมาย! กระนั้นอวิ๋นมู่หลันที่ร้อนใจเรื่องอี้เหยาถูกลักพาตัวไปนั้นก็คลายความกังวลลงหลายส่วนเมื่อโจวจื่อเว่ยปรากฏตัว และนอกจากเขายังมีองค์ชายแปดที่มาพร้อมเสี่ยวเฮย ยามนั้นน้ำตานางเอ่อคลอหน่วย หัวใจคล้ายได้รับการเยียวยา เสี่ยวเฮยโตเต็มวัย มันเป็นหนุ่มเต็มตัวทั้งยังมีเกราะอ่อนสวมทับไว้ ความซุกซนหายไป ทว่าเมื่อเจอนางมันก็พุ่งเข้ามาหา แสดงความดีใจจนนางหวิดจะเสียน้ำตาอีกหน ยามนี้พวงหางใหญ่ ๆ ส่ายไหว พร้อมส่งเสียงเห่าทักทาย “เป็นเจ้าสินะ ที่เลี้ยงองครักษ์ตัวนี้ให้ข้าเป็นอย่างดี” หรงอู่เยว่เอ่ย และเขาเป็นบุรุษที่เปี่ยมด้วยเมตตา ใบหน้าก็อ่อนเยาว์มาก อวิ๋นมู่หลันหันไปมองโจวจื่อเว่ยเพื่อให้เขาอธิบายสิ่งต่าง ๆ ให้นางฟัง “หลันเอ๋อร์ ยามนี้เสี่ยวเฮยคือองครักษ์ประจำตัวองค์ชายแปด รับตำแหน่งขุนนางขั้นสี่!” ได้ยินเช่นนั้น อวิ๋นมู่หลันทั้งดีใจและประหวั่นใจมิ
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 67 เจ้าจะตายด้วยน้ำมือผู้อื่นมิได้
เจ้าจะตายด้วยน้ำมือผู้อื่นมิได้ อวิ๋นมู่หลันรับรูปวาดจากหมิงซีมาดู นางฉงนใจ แล้วตามด้วยความรู้สึกตื้นตัน ซึ่งต้องกลั้นก้อนสะอื้นอย่างลำบาก “ปีศาจกวน...” “เอ่อ ผู้คนต่างเรียกท่านแม่ทัพว่า เทพเจ้าแห่งสงครามขอรับฮูหยิน” หลิวตงแก้ไขให้ถูกต้องและเขายิ้มดีใจ ส่วนคนติดตามอวิ๋นมู่หลันรวมถึงคนงานในศาลเจ้าต่างส่งเสียงโห่ร้องเมื่อเห็นว่าที่ถนนมีขบวนของทหารอันเป็นกองทัพอินทรีทองคำกำลังทยอยเดินเข้ามาในประตูศาลเจ้าถัวซาน ซึ่งตั้งสูงตระหง่านราวกับภูเขาขนาดย่อมล้อมศาลเจ้าแห่งนี้เอาไว้ และจำนวนทหารเหล่านั้นมีกำลังราว ๆ สามพันนาย ซึ่งนับว่าน้อยอยู่มาก “แม่ทัพกวนเดินทางมาด้วยหรือไม่” อวิ๋นมู่หลันถาม และมือนางสั่น หัวใจเต้นแรง แต่นางตั้งใจมาที่นี่เพื่อไหว้ขอพรให้กวนเฉินหลางรวมถึงบิดากับพี่ชาย โดยไม่คาดคิดว่าจะได้พบผู้เป็นสามี! “ข้ากำลังให้คนไปสืบข่าว ฮูหยินอย่าเพิ่งร้อนใจ อย่างไรหากท่านแม่ทัพเดินทางมาด้วย ต้องได้พบกันแน่!” ได้ยินหลิวตงเอ่ย นางจึงหันไปมองเบื้องหน้า ยามนั้นพยายามเหลือเกินที่จะมองหาบุรุษร่างสูงใหญ่อันเป็นที่รักของตน
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 66 สับเปลี่ยนคุณชาย
สับเปลี่ยนคุณชาย ด้านล่างของศาลเจ้าแห่งนั้นเป็นลานโล่ง ปลูกดอกไม้ต้นไม้ประดับหนาตา ทั้งยังมีสวนหิน รูปแกะสลัก บ่อปลาสวยงาม ด้านบนเป็นพื้นที่หวงห้าม คือศาลบรรพชนของการรวมแผ่นดินหลายแคว้นเข้าด้วยกันในอดีต และต้องขึ้นบันไดเกือบสองพันขั้น อีกทั้งไม่อนุญาตให้คนทั่วไปล่วงล้ำ เพราะเป็นที่สำหรับการปฏิบัติธรรม ดังนั้นบริเวณลานกว้างด้านล่างจึงมีหอพระ ศาลเจ้าประจำเดือนเกิด สิบสองหลัง ทั้งรูปปั้นเทพเซียนให้คนได้ขอพรหลายองค์ ทว่าวันนี้มีหลายสิ่งผิดปกติ เทศกาลไหว้เทพเจ้าแห่งเขาถัวซานซึ่งทุกปีคึกคัก ยามนี้กลับนับจำนวนคนมากราบไหว้ได้ ที่เป็นเช่นนั้น ด้วยมีการแจ้งข่าวให้ชาวบ้านรู้ว่าศาลเจ้าแห่งนี้ตกอยู่ในการควบคุมของกบฏที่คิดปองร้ายต่อองค์ชายแปด คนที่ไม่เกี่ยวข้องจึงถูกเจ้าหน้าที่กันตัวไว้ด้านนอกประตูศาลเจ้าเพื่อไม่ให้ต้องเสียเลือดเสียเนื้อ สตรีนางหนึ่งก้าวมาจากหลังโรงครัว ขาข้างซ้ายนางเดินเหินไม่สะดวกด้วยถูกคนใจร้ายทุบตี บางครั้งปวดจนต้องหวีดร้องด้วยความทรมาน ทว่าสวรรค์ยังเมตตาให้ได้รับการรักษาจากยาของนักพรตพอที่ จะช่วยให้คลายเจ็บปวด เขาถัวซานเป็นสถานที่ซึ่งมีการ
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 65 หนึ่งปีกว่าผ่านไป
หนึ่งปีกว่าผ่านไป อวิ๋นมู่หลันสังหรณ์ใจไม่ดีเอาเสียเลย และอี้หยางกับอี้เหยาร้องไห้โยเยหนัก แม่นมกับหมอตำแยต่างดูแลจนเหนื่อยอ่อน และเด็กน้อยดื่มนมแล้ว หากแต่ดูเหมือนไม่ใช่เพราะหิว แต่อาจมีบางสิ่งที่ทำให้พวกเขาใจเสีย กระทั่งอวิ๋นมู่หลันสลับอุ้มลูกคนโตกับคนเล็ก พวกเขาจึงเบาเสียงลง “ฮูหยิน ข้าติดตามข่าวกับท่านอาแล้วยังไม่มีสิ่งใดตอบกลับ กระนั้นจดหมายฉบับสุดท้ายที่ได้รับคือ แม่ทัพกวนพบสถานที่ซึ่งองค์ชายแปดถูกจับตัวไป และกำลังหาทางช่วยเหลือ ส่วนเสี่ยวเฮย มันอยู่กับท่านแม่ทัพขอรับ” สิ่งที่หลิวตงแจ้งเป็นข่าวนานแล้ว ซึ่งยังไม่มีสิ่งใดคืบหน้า และนั่นทำให้คนเป็นภรรยากับแม่ของลูกฝาแฝด ห่วงสามีใจจะขาด กวนเฉินหลางออกรบตั้งแต่ลูกยังไม่ลืมตาขึ้นมาดูโลก ตอนนี้พวกเขาเริ่มหัดเดิน และกำลังส่งเสียงสื่อสารความหมายทีละคำ แต่ฟังแล้วเหมือนบ่นงึมงำ ทว่าเพียงเท่านั้นทุกคนที่อยู่ใกล้อี้หยาง อี้เหยาก็หลงรักเด็กทั้งสองคนหมดหัวใจ “ยามนี้มีข่าวลือมากมายเหลือเกินว่า กำลังจะเกิดการเปลี่ยน แปลงในวังหลวง แน่นอนเรื่องนี้ย่อมเกี่ยวข้องกับท่านแม่ทัพ ถึงเราไม่ทราบข่าวใด แต่ข
