ลู่เจียวอ้าปากค้างเล็กน้อย สีหน้าของเธอดูผิดแปลกฉู่เหมียนก็อยากจะเจอเจ้าพ่อเอ็มเหรอ?“คุณลู่ คุณมีอำนาจมากจริง ๆ สามารถเจอคนอย่างเจ้าพ่อเอ็มได้ ไม่เหมือนฉันที่เคยได้ยินแค่ชื่อเขาเท่านั้น…” สีหน้าฉู่เหมียนแสดงออกว่า ‘ฉันก็อยากเจอเจ้าพ่อเอ็มเหมือนกัน’ลู่เจียวทำเสียงฮึดฮัด แน่นอนว่าเธอคือลู่เจียว คุณหนูใหญ่ตระกูลลู่ สิ่งของที่เธออยากได้แค่กระดิกนิ้วก็ได้แล้ว!“ถึงแม้ว่าตระกูลฉู่จะไม่ได้อ่อนแอ แต่ก็ยังไม่เท่ากับอีกสี่ตระกูลใหญ่! ยังไงพวกเราก็เป็นเพื่อนกัน งั้นพาฉันไปเจอหน่อยได้ไหมคะ?” ฉู่เหมียนพยายามพูดด้อยค่าตระกูลฉู่ลู่เจียวเลิกคิ้ว เธอเป็นคนที่ทนไม่ไหวเวลาคนอื่นมองเธอด้วยสายตาชื่นชม เธอชอบมาก ๆ เวลามีคนยกย่อง ยิ่งเมื่อคนนั้นเป็นฉู่เหมียนด้วยแล้ว“ฉันจะถามเจ้าพ่อเอ็มก่อน!” ลู่เจียวบอก“คุณกับเจ้าพ่อเอ็มสนิทกัน แค่พาเพื่อนไปด้วยยังต้องถามเขาเหรอ?” ฉู่เหมียนรีบถามทันทีลู่เจียวนิ่งไปสักพัก แล้วจับโทรศัพท์แน่นคำถามของฉู่เหมียนมีประเด็น เธอจะไม่ยอมให้ฉู่เหมียนรู้ว่าเธอกับเจ้าพ่อเอ็มจริง ๆ แล้วไม่ได้สนิทกันเลย!“นั่นคือการให้เกียรติ เธอจะไปเข้าใจอะไร?” ลู่เจียวพูดอย่างไม่พอใจฉ
ลู่เจียวหัวเราะ “ฉู่เหมียน ฉันว่าเธอทำตัวแปลกไปนะ!”“ฉันจะเป็นภรรยาของอาเชินคนต่อไป แต่เธอมานั่งอยู่แบบสงบ ๆ คุยกับฉันได้ยังไง…”ลู่เจียวทนไม่ไหวที่จะหัวเราะออกมาฉู่เหมียนลูบที่ปลายจมูกแน่นอนว่าที่ฉันนั่งอยู่ที่นี่ก็เพราะมาดูเรื่องตลกของเธอไง ยัยโง่ !ฉู่เหมียนทำท่าเจ็บช้ำ “ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ? คุณลู่ คุณมีความสามารถมาก ฉันน่ะสู้ไม่ไหวหรอก”“ไม่ใช่แค่สู้ฉันไม่ได้ เธอยังไม่มีกู้ว่างเชินคอยหนุนหลังอีกด้วย!” ที่ผ่านมาลู่เจียวทำตัววุ่นวายได้ก็เป็นเพราะมีกู้ว่างเชินคอยสนับสนุนปกติฉู่เหมียนไม่ชอบฟังคำพูดของลู่เจียวเลยแต่เธอต้องยอมรับว่าคำพูดของลู่เจียวในวันนี้นั้นถูกต้องฉู่เหมียนก้มหน้าลงลู่เจียวยิ้มมุมปาก รู้สึกพออกพอใจ “ทำไม? ฉันพูดสะกิดจุดเจ็บงั้นเหรอ?”“ฉู่เหมียน ฉันก็แปลกใจมากเหมือนกัน ทั้งที่กู้ว่างเชินก็ไม่ได้รักเธอ ทำไมเธอถึงเฝ้ารออยู่ในห้องที่ว่างเปล่ามาได้ตั้งสามปี?”ฉู่เหมียนจ้องตาลู่เจียว ลู่เจียวนั่งบนโต๊ะกาแฟตรงหน้าฉู่เหมียน เธอก้มลงจ้องมองฉู่เหมียนแล้วถาม “กู้ว่างเชินเคยแ
ใบหน้าของลู่เจียวซีดเผือดทันทีเจ้าพ่อเอ็มบล็อกเธองั้นเหรอ?!เธอคือลู่เจียวนะ ทำไมเขาถึงกล้าทำแบบนี้กับเธอ?!ลู่เจียวพยายามเพิ่มเพื่อนอีกครั้ง แต่กลับพบว่าไม่ว่าทำยังไงก็ไม่สามารถเพิ่มเพื่อนได้ ทันทีที่เธอส่งคำขอไปโทรศัพท์ก็ค้าง!นี่มันเกิดอะไรขึ้น?ฉู่เหมียนยังคงมองดูโทรศัพท์ของลู่เจียวอยู่ ลู่เจียวเห็นก็รีบซ่อนหน้าจอโทรศัพท์ไม่ยอมให้ฉู่เหมียนดูลู่เจียวรีบโทรไปถามคนที่จัดการให้ “ทำไมฉันถึงติดต่อเจ้าพ่อเอ็มไม่ได้?”“คุณลู่ คุณทำอะไรล่วงเกินเจ้าพ่อเอ็มหรือเปล่า?““หมายความว่ายังไง?” ลู่เจียวกัดปาก“คุณลู่ คุณ…คุณอยู่ในบัญชีดำของตลาดมืดแล้ว! เจ้าพ่อเอ็มบอกว่าห้ามใครรับคำสั่งซื้อจากคุณเด็ดขาด! ถ้าฝ่าฝืนถือว่าต่อต้านเจ้าพ่อเอ็ม !”ฟังมาถึงตรงนี้ ลู่เจียวก็สีหน้าดำคล้ำ มันหมายความว่ายังไงกัน!?“คุณลู่ ครั้งนี้จบลงแล้ว…พวกเราคงไม่สามารถเอาบัวหิมะพันปีมาได้”ลู่เจียวทรุดนั่งลงบนโซฟา รู้สึกอึ้งไปเธอก็ไม่ได้ทำอะไรล่วงเกินเจ้าพ่อเอ็มสักหน่อย! ไม่ใช่เจ้าพ่อเอ็มเหรอที่เอาแต่ผิดนัดเธอเหรอ?!ห้องส่วนตัวเต็มไปด้วยความเงียบ ฉู่เหมียนได้ยินบทสนทนาของทั้งคู่อย่างชัดเจนตอนนี้ฉู่เหมียนขย
“ลูกสาวที่น่ารัก หาบัวหิมะพันปีเจอได้ยังไงกัน?!”ไม่นานก็ได้ยินเสียงของแม่มาจากปลายสาย “เจียวเจียว บัวหิมะพันปีหน้าตาเป็นยังไง? รีบเอากลับมาให้พวกเราดูเร็ว!”“เจียวเจียว ครั้งนี้ตระกูลลู่ได้ก้าวไปอีกขั้นแล้ว!! เพื่อนของแม่โทรมาถามอยากจะขอดูบัวหิมะพันปี!”ลู่เจียวสีหน้าสับสน เธอยกมือข้างหนึ่งขึ้นกุมหัวไว้จบกัน เรื่องนี้มันเหมือนจะวุ่นวายเกินควบคุมแล้วเธอจะทำยังไงดี?!ลู่เจียวเปิดโหมดเงียบแล้วโยนโทรศัพท์ไปด้านข้าง เธอมองไปที่ห้องส่วนตัวที่ว่างเปล่า นึกถึงการที่ตนเองนั้นถูกผิดนัดในห้องนี้ถึงสองครั้ง โทสะพลุ่งพล่านในตัวเธอให้ตายเถอะ!อย่าให้เธอได้รู้นะว่ามันเป็นใคร ไม่งั้นเธอจะต้องให้มันได้ชดใช้อย่างสาสม!ลู่เจียวลุกขึ้น แล้วถือโทรศัพท์เดินออกไปบอดี้การ์ดเดินมา มองดูลู่เจียวที่กำลังโกรธก็ไม่กล้าพูดอะไรเมื่อเดินมาถึงตรงบาร์ ลู่เจียวก็ถูกขวางไว้ “คุณลู่”“อะไร?” น้ำเสียงลู่เจียวแย่มากพนักงานนิ่งไป แล้วชี้ไปทางห้องส่วนตัวแล้วพูด “เหล้าที่คุณเปิดแล้วยังไม่ได้ดื่ม อยากให้เราเก็บไว้ที่นี่ไหมครับ?”“อะไรนะ?” ลู่เจียวมองพนักงานหัวจรดเท้าเธอไปเปิดเหล้าตอนไหนกัน?ในขณะที่พูดคุ
“คุณหญิงกู้ ได้ยินมาว่าท่านชอบอัญมณี ตระกูลชู่ส่งต่างหูไข่มุกสีขาวอันล้ำค่ามาให้ คุณหญิงโปรดรับด้วยครับ!”“คุณหญิงกู้ พวกเราตระกูลหม่าก็ไม่มีทางพลาด พวกเราเตรียมมรกตสีเขียวมาเพื่อท่านโดยเฉพาะ!”หลินไห่เม่ยมองไปที่เหล่าชายกลางคนที่อยู่ข้างหน้าด้วยรอยยิ้มในดวงตา บรรยากาศนั้นรื่นรมย์ครึกครื้น พ่อบ้านรวบรวมของขวัญมาทีละชิ้น แล้วจดชื่อผู้มอบไว้พวกเขาไม่เพียงแต่ส่งของขวัญมาเท่านั้น ยังอวยพรให้กับคุณหญิงกู้ ต่างพยายามจะทำให้หญิงชราประทับใจพวกเขาหลาย ๆ คนทุ่มเทไปมากมายกับการที่จะหาของมีค่าเพื่อมาร่วมงานวันเกิดคุณหญิงกู้ ถ้าเกิดคุณหญิงกู้จำตนไม่ได้ คงน่าเสียดายแย่!เวลานี้มีคนทนไม่ไหวจึงถามออกไป “ได้ยินข่าวว่าตระกูลลู่จะมอบบัวหิมะที่มีอยู่หนึ่งเดียวในโลกให้กับคุณหญิงกู้เป็นเรื่องจริงเหรอ?”ทุกสายตาจับจ้องไปที่ผู้ชายคนนั้นชายคนนั้นอายุสามสิบกว่า ดูท่าทางซื่อ ๆ เมื่อถูกทุกคนมองมา เขาก็เกาหัวเพื่อแก้เขิน“เป็นความจริง บัวหิมะพันปีนั้นอยู่ในมือของตระกูลลู่! วันนี้พวกเราโชคดีจริง ๆ!” มีผู้หญิงตอบอย่างกระตือรือร้นหลินไห่เม่ยมองไปที่คน ๆ นั้น แล้วหรี่ตาลง ในมือถือไม้เท้าค้ำไว้ตระกูลลู
เมื่อลู่เจียวมองเข้าไปข้างในห้องอีกครั้ง แม้แต่หลินไห่เม่ยที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นมาแต่ลู่เจียวรู้ดีว่าไม่ได้เพราะต้องการมาต้อนรับตนเอง แต่มารับบัวหิมะพันปีดอกนี้!ลู่เจียวกัดปาก เห็นได้ชัดว่าหลินไห่เม่ยนั้นสนใจบัวหิมะพันปีเป็นอย่างมากหากวันนี้เธอมอบบัวหิมะพันปีให้ คุณหญิงกู้ต้องมองเธอใหม่อย่างแน่นอน!แต่ถ้าคุณหญิงกู้รู้ว่าบัวหิมะพันปีที่เธอมอบให้เป็นของปลอม…ไม่ เธอจะไม่ให้คุณหญิงกู้รู้ว่าบัวหิมะพันปีนี้เป็นของปลอมเด็ดขาด!คิดถึงตรงนี้ ลูู่เจียวก็เชิดหน้าขึ้น สายตาเต็มไปด้วยความมั่นใจ“คุณย่ากู้!” ลู่เจียวยิ้มอย่างเป็นมิตรแล้วเดินไปหาหลินไห่เม่ยหลินไห่เม่ยจ้องมองลู่เจียว แต่ไม่ตอบอะไรไปลู่เจียวไม่ได้สนใจ เธอเดินไปหาหลินไห่เม่ย ยิ้มแล้วโค้งคำนับพร้อมกับอวยพร “คุณย่ากู้คะ สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงและมีอายุยืนยาว!”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าฟัง เธอดูทำตัวดีและเชื่อฟังเมื่ออยู่ต่อหน้าหลินไห่เม่ยหลินไห่เม่ยพยักหน้าเบา ๆ “ขอบใจนะคุณลู่”“คุณย่าคะ นี่คือของขวัญที่หนูมอบให้!” ลู่เจียวส่งสายตาไปหาผู้ช่วย แล้วมองไปที่หลินไห่เม่ยอีกครั้ง ก่อนพูดเสียงหนักแน่น “บัวหิมะพ
ลู่เจียวที่กำลังจะเปิดกล่องบัวหิมะพันปีก็ต้องหยุดมือลงเธอมองแผ่นหลังของหลินไห่เม่ยที่รีบเดินไปที่ประตูด้วยความรู้สึกโมโหและกัดปากแน่นอย่างฉุนเฉียวฉู่เหมียนมีอะไรดีกัน? พอฉู่เหมียนมา แม้แต่บัวหิมะพันปีหลินไห่เม่ยก็ไม่สนใจแล้ว!ประตูในงานเลี้ยงถูกเปิดออกอย่างช้า ๆ ทุกสายตาจับจ้องไปที่ประตูทางเข้า เมื่อมองดูคนที่มาใหม่ ทุกคนต่างพากันหยุดหายใจและอ้าปากค้างด้วยความชื่นชมแม้แต่หลินไห่เม่ยก็ยังแสดงท่าทางประหลาดใจ แต่หลังจากนั้นก็ยิ้มเมื่อพูดถึงเรื่องความสวยงามและอลังการนั้น ไม่มีใครเทียบฉู่เหมียนได้!วันนี้ฉู่เหมียนสวมชุดเดรสหางปลาสีเงินคอวี ผมสีดำของเธอนั้นเกล้าไว้ดูเรียบร้อย ผิวของเธอขาวกระจ่าง เผยให้เห็นช่วงอกเล็กน้อยซึ่งชุดเดรสนั้นช่วยขับเน้นให้โดดเด่น นอกจากนั้นยังเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งที่เซ็กซี่ ช่วงคอระหงและไหล่กลมมนใบหน้ารูปไข่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างประณีต ทั้งริมฝีปากสีแดงและดวงตารูปอัลมอนด์มีเสน่ห์ เธอมีสง่าเจิดจ้าราวกับราชินีโจวซิ่วหยาที่รอรับแขกอยู่ด้านนอกก็เดินตามเข้ามาแล้วพูดขึ้น “กะแล้วว่าฉู่เหมียนของพวกเรานี่ใส่อะไรก็ดูดีไปหมด! ตายจริง
ต้วนจิ่นเหนียนหลีกเลี่ยงคำถามของคุณหญิงกู้ไม่ได้เลย เขาทำได้แค่เปลี่ยนเรื่องแล้วถาม “เหล่ากู้ยังไม่มาเหรอครับ?”“ยังไม่มา ไม่รู้ไปตายที่ไหน!” หลินไห่เม่ยกัดฟันพูดต้วนจิ่นเหนียน “…”ฉู่เหมียนเม้มปากและทำอะไรไม่ถูกภาพลักษณ์ของกู้ว่างเชินในสายตาของย่าเขานั้นจริง ๆ แล้วไม่ค่อยดีนักต้วนจิ่นเหนียนปรบมือและพ่อบ้านของเขาก็ก้าวออกมา “คุณย่าครับ นี่คือของขวัญที่ตระกูลต้วนเตรียมมาให้ครับ โปรดรับไว้ด้วยครับ“สิ่งที่ตระกูลต้วนส่งมาคือจี้หยกเจ้าแม่กวนอิมสีขาวที่แกะสลักด้วยมืออย่างประณีตของขวัญชิ้นนี้ส่องประกายเจิดจ้าอยู่ใต้แสงไฟ“คุณย่าครับ ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง อายุยืนยาว มีความสุขมาก ๆ ขอให้พระโพธิสัตว์คุ้มครองนะครับ!” ต้วนจิ่นเหนียนมอบของให้ด้วยตนเองหลินไห่เม่ยชอบมาก เอ่ยชมไม่ขาดปากว่าเป็นของขวัญที่วิเศษมาก!เธอสุขภาพไม่ดี ของขวัญชิ้นนี้ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่าทางจิตใจจริง ๆ“จี้เจ้าแม่กวนอิมเหรอ? ไม่ธรรมดาเลย!”“หยกดูแล้วพิเศษมากจริง ๆ!”“แต่ไม่ว่าหยกนี้จะยอดเยี่ยมมากแค่ไหนก็ไม่สามารถสู้บัวหิมะพันปีในคืนนี้ได้หรอก!”“ไม่ผิด บัวหิมะพันปีเป็นดาราสำคัญในคืนนี้! ตระกูลลู่ต