“ลูกสาวที่น่ารัก หาบัวหิมะพันปีเจอได้ยังไงกัน?!”ไม่นานก็ได้ยินเสียงของแม่มาจากปลายสาย “เจียวเจียว บัวหิมะพันปีหน้าตาเป็นยังไง? รีบเอากลับมาให้พวกเราดูเร็ว!”“เจียวเจียว ครั้งนี้ตระกูลลู่ได้ก้าวไปอีกขั้นแล้ว!! เพื่อนของแม่โทรมาถามอยากจะขอดูบัวหิมะพันปี!”ลู่เจียวสีหน้าสับสน เธอยกมือข้างหนึ่งขึ้นกุมหัวไว้จบกัน เรื่องนี้มันเหมือนจะวุ่นวายเกินควบคุมแล้วเธอจะทำยังไงดี?!ลู่เจียวเปิดโหมดเงียบแล้วโยนโทรศัพท์ไปด้านข้าง เธอมองไปที่ห้องส่วนตัวที่ว่างเปล่า นึกถึงการที่ตนเองนั้นถูกผิดนัดในห้องนี้ถึงสองครั้ง โทสะพลุ่งพล่านในตัวเธอให้ตายเถอะ!อย่าให้เธอได้รู้นะว่ามันเป็นใคร ไม่งั้นเธอจะต้องให้มันได้ชดใช้อย่างสาสม!ลู่เจียวลุกขึ้น แล้วถือโทรศัพท์เดินออกไปบอดี้การ์ดเดินมา มองดูลู่เจียวที่กำลังโกรธก็ไม่กล้าพูดอะไรเมื่อเดินมาถึงตรงบาร์ ลู่เจียวก็ถูกขวางไว้ “คุณลู่”“อะไร?” น้ำเสียงลู่เจียวแย่มากพนักงานนิ่งไป แล้วชี้ไปทางห้องส่วนตัวแล้วพูด “เหล้าที่คุณเปิดแล้วยังไม่ได้ดื่ม อยากให้เราเก็บไว้ที่นี่ไหมครับ?”“อะไรนะ?” ลู่เจียวมองพนักงานหัวจรดเท้าเธอไปเปิดเหล้าตอนไหนกัน?ในขณะที่พูดคุ
“คุณหญิงกู้ ได้ยินมาว่าท่านชอบอัญมณี ตระกูลชู่ส่งต่างหูไข่มุกสีขาวอันล้ำค่ามาให้ คุณหญิงโปรดรับด้วยครับ!”“คุณหญิงกู้ พวกเราตระกูลหม่าก็ไม่มีทางพลาด พวกเราเตรียมมรกตสีเขียวมาเพื่อท่านโดยเฉพาะ!”หลินไห่เม่ยมองไปที่เหล่าชายกลางคนที่อยู่ข้างหน้าด้วยรอยยิ้มในดวงตา บรรยากาศนั้นรื่นรมย์ครึกครื้น พ่อบ้านรวบรวมของขวัญมาทีละชิ้น แล้วจดชื่อผู้มอบไว้พวกเขาไม่เพียงแต่ส่งของขวัญมาเท่านั้น ยังอวยพรให้กับคุณหญิงกู้ ต่างพยายามจะทำให้หญิงชราประทับใจพวกเขาหลาย ๆ คนทุ่มเทไปมากมายกับการที่จะหาของมีค่าเพื่อมาร่วมงานวันเกิดคุณหญิงกู้ ถ้าเกิดคุณหญิงกู้จำตนไม่ได้ คงน่าเสียดายแย่!เวลานี้มีคนทนไม่ไหวจึงถามออกไป “ได้ยินข่าวว่าตระกูลลู่จะมอบบัวหิมะที่มีอยู่หนึ่งเดียวในโลกให้กับคุณหญิงกู้เป็นเรื่องจริงเหรอ?”ทุกสายตาจับจ้องไปที่ผู้ชายคนนั้นชายคนนั้นอายุสามสิบกว่า ดูท่าทางซื่อ ๆ เมื่อถูกทุกคนมองมา เขาก็เกาหัวเพื่อแก้เขิน“เป็นความจริง บัวหิมะพันปีนั้นอยู่ในมือของตระกูลลู่! วันนี้พวกเราโชคดีจริง ๆ!” มีผู้หญิงตอบอย่างกระตือรือร้นหลินไห่เม่ยมองไปที่คน ๆ นั้น แล้วหรี่ตาลง ในมือถือไม้เท้าค้ำไว้ตระกูลลู
เมื่อลู่เจียวมองเข้าไปข้างในห้องอีกครั้ง แม้แต่หลินไห่เม่ยที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นมาแต่ลู่เจียวรู้ดีว่าไม่ได้เพราะต้องการมาต้อนรับตนเอง แต่มารับบัวหิมะพันปีดอกนี้!ลู่เจียวกัดปาก เห็นได้ชัดว่าหลินไห่เม่ยนั้นสนใจบัวหิมะพันปีเป็นอย่างมากหากวันนี้เธอมอบบัวหิมะพันปีให้ คุณหญิงกู้ต้องมองเธอใหม่อย่างแน่นอน!แต่ถ้าคุณหญิงกู้รู้ว่าบัวหิมะพันปีที่เธอมอบให้เป็นของปลอม…ไม่ เธอจะไม่ให้คุณหญิงกู้รู้ว่าบัวหิมะพันปีนี้เป็นของปลอมเด็ดขาด!คิดถึงตรงนี้ ลูู่เจียวก็เชิดหน้าขึ้น สายตาเต็มไปด้วยความมั่นใจ“คุณย่ากู้!” ลู่เจียวยิ้มอย่างเป็นมิตรแล้วเดินไปหาหลินไห่เม่ยหลินไห่เม่ยจ้องมองลู่เจียว แต่ไม่ตอบอะไรไปลู่เจียวไม่ได้สนใจ เธอเดินไปหาหลินไห่เม่ย ยิ้มแล้วโค้งคำนับพร้อมกับอวยพร “คุณย่ากู้คะ สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงและมีอายุยืนยาว!”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าฟัง เธอดูทำตัวดีและเชื่อฟังเมื่ออยู่ต่อหน้าหลินไห่เม่ยหลินไห่เม่ยพยักหน้าเบา ๆ “ขอบใจนะคุณลู่”“คุณย่าคะ นี่คือของขวัญที่หนูมอบให้!” ลู่เจียวส่งสายตาไปหาผู้ช่วย แล้วมองไปที่หลินไห่เม่ยอีกครั้ง ก่อนพูดเสียงหนักแน่น “บัวหิมะพ
ลู่เจียวที่กำลังจะเปิดกล่องบัวหิมะพันปีก็ต้องหยุดมือลงเธอมองแผ่นหลังของหลินไห่เม่ยที่รีบเดินไปที่ประตูด้วยความรู้สึกโมโหและกัดปากแน่นอย่างฉุนเฉียวฉู่เหมียนมีอะไรดีกัน? พอฉู่เหมียนมา แม้แต่บัวหิมะพันปีหลินไห่เม่ยก็ไม่สนใจแล้ว!ประตูในงานเลี้ยงถูกเปิดออกอย่างช้า ๆ ทุกสายตาจับจ้องไปที่ประตูทางเข้า เมื่อมองดูคนที่มาใหม่ ทุกคนต่างพากันหยุดหายใจและอ้าปากค้างด้วยความชื่นชมแม้แต่หลินไห่เม่ยก็ยังแสดงท่าทางประหลาดใจ แต่หลังจากนั้นก็ยิ้มเมื่อพูดถึงเรื่องความสวยงามและอลังการนั้น ไม่มีใครเทียบฉู่เหมียนได้!วันนี้ฉู่เหมียนสวมชุดเดรสหางปลาสีเงินคอวี ผมสีดำของเธอนั้นเกล้าไว้ดูเรียบร้อย ผิวของเธอขาวกระจ่าง เผยให้เห็นช่วงอกเล็กน้อยซึ่งชุดเดรสนั้นช่วยขับเน้นให้โดดเด่น นอกจากนั้นยังเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งที่เซ็กซี่ ช่วงคอระหงและไหล่กลมมนใบหน้ารูปไข่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างประณีต ทั้งริมฝีปากสีแดงและดวงตารูปอัลมอนด์มีเสน่ห์ เธอมีสง่าเจิดจ้าราวกับราชินีโจวซิ่วหยาที่รอรับแขกอยู่ด้านนอกก็เดินตามเข้ามาแล้วพูดขึ้น “กะแล้วว่าฉู่เหมียนของพวกเรานี่ใส่อะไรก็ดูดีไปหมด! ตายจริง
ต้วนจิ่นเหนียนหลีกเลี่ยงคำถามของคุณหญิงกู้ไม่ได้เลย เขาทำได้แค่เปลี่ยนเรื่องแล้วถาม “เหล่ากู้ยังไม่มาเหรอครับ?”“ยังไม่มา ไม่รู้ไปตายที่ไหน!” หลินไห่เม่ยกัดฟันพูดต้วนจิ่นเหนียน “…”ฉู่เหมียนเม้มปากและทำอะไรไม่ถูกภาพลักษณ์ของกู้ว่างเชินในสายตาของย่าเขานั้นจริง ๆ แล้วไม่ค่อยดีนักต้วนจิ่นเหนียนปรบมือและพ่อบ้านของเขาก็ก้าวออกมา “คุณย่าครับ นี่คือของขวัญที่ตระกูลต้วนเตรียมมาให้ครับ โปรดรับไว้ด้วยครับ“สิ่งที่ตระกูลต้วนส่งมาคือจี้หยกเจ้าแม่กวนอิมสีขาวที่แกะสลักด้วยมืออย่างประณีตของขวัญชิ้นนี้ส่องประกายเจิดจ้าอยู่ใต้แสงไฟ“คุณย่าครับ ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง อายุยืนยาว มีความสุขมาก ๆ ขอให้พระโพธิสัตว์คุ้มครองนะครับ!” ต้วนจิ่นเหนียนมอบของให้ด้วยตนเองหลินไห่เม่ยชอบมาก เอ่ยชมไม่ขาดปากว่าเป็นของขวัญที่วิเศษมาก!เธอสุขภาพไม่ดี ของขวัญชิ้นนี้ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่าทางจิตใจจริง ๆ“จี้เจ้าแม่กวนอิมเหรอ? ไม่ธรรมดาเลย!”“หยกดูแล้วพิเศษมากจริง ๆ!”“แต่ไม่ว่าหยกนี้จะยอดเยี่ยมมากแค่ไหนก็ไม่สามารถสู้บัวหิมะพันปีในคืนนี้ได้หรอก!”“ไม่ผิด บัวหิมะพันปีเป็นดาราสำคัญในคืนนี้! ตระกูลลู่ต
“พวกสมุนไพรที่มีค่ามากอาจจะคล้ายกัน พวกคุณบอกว่ามันเหมือนกับโสม แต่มันไม่เหมือนซะทีเดียวนะ!”“คุณดูตรงราก มันต่างจากโสมมากนะ ของอันนี้รากหนากว่า!”“บัวหิมะไม่ใช่บัวเหรอ? ฉันนึกว่าบัวหิมะพันปีเป็นบัวประเภทหนึ่ง…”ทุกคนแสดงความคิดเห็นกับสิ่งที่คล้ายโสมไม่หยุดฉู่เหมียนเม้มปาก มือหนึ่งข้างจับคางจากนั้นก็เลื่อนไปปิดครึ่งใบหน้า เธอพยายามห้ามตัวเองไม่ให้หัวเราะออกมานี่ใช่บัวหิมะพันปีที่ไหน? นี่ก็แค่โสมที่ถูกดัดแปลงมาไม่ใช่เหรอไง?แค่ทาสีโสมแล้วทำให้รากหนาขึ้น ทำให้มันดูแปลกตาไปลู่เจียวพูดโอ้อวดว่าตนเองนั้นได้บัวหิมะพันปีมา ที่แท้ก็ทำของปลอมขึ้นมาเท่านั้น!ในงานเลี้ยงวันเกิดใหญ่โตขนาดนี้ แถมยังเป็นงานของคุณย่ากู้ที่เป็นคนห่วงหน้าตาชื่อเสียงมาก ลู่เจียวกล้าทำแบบนี้ได้ยังไงกัน? หากมีคนเปิดเผยว่ามันเป็นของปลอม นอกจากจะทำให้ตระกูลลู่ขายหน้าแล้ว ยังกระทบชื่อเสียงคุณหญิงกู้อีกมอบของปลอมให้ คุณหญิงกู้จะไม่โมโหได้ยังไง?“ตระกูลลู่นี่สุดยอดจริง ๆ พวกเราหาบัวหิมะพันปีอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับเอาชนะตระกูลลู่ไม่ได้!”“ใช่ ฉันจ่ายไปตั้งเป็นพันล้าน แต่ก็ไม่ได้มาครอง ตระกูลลู่มีเส้นสายใหญ่โตแน่น
“คุณลู่ ขอแอดเพื่อนในไลน์หน่อยได้ไหมครับ…?”“คุณลู่ คุณยังไม่มีแฟนใช่ไหม? เรามาทำความรู้จักกันสักหน่อยดีไหมครับ?”ลู่เจียวที่อยู่ท่ามกลางผู้คน หันไปมองฉู่เหมียนฉู่เหมียนถูกกันไว้อยู่นอกฝูงชน แต่ยังมีช่องว่างให้ทั้งสองคนยังเห็นกันอยู่ฉู่เหมียนมองเห็นลู่เจียวที่สายตาเต็มไปด้วยการเสียดสีและภูมิใจ ลู่เจียวกำลังยั่วยุเธออยู่คุณหญิงกู้สนใจเรื่องชื่อเสียงตัวเองมากและวันนี้ตระกูลลู่ได้ให้หน้ากับคุณหญิงกู้เสียมากมายคืนนี้คุณหญิงกู้มีความสุขเพราะลู่เจียว? แล้วฉู่เหมียนทำได้รึเปล่า?ท่ามกลางความวุ่นวาย จู่ ๆ ก็มีคนตะโกนขึ้นมา “แล้วคุณนายน้อยกู้ล่ะให้อะไร?”ผู้คนเงียบลงภายในเสี้ยววิ ทุกสายตาจับจ้องไปที่ฉู่เหมียนอย่างสงสัยใคร่รู้“พูดถูก!”“คุณชายต้วนเอาของขวัญมาแล้ว แล้วของขวัญจากคุณนายน้อยล่ะ?”“เมื่อกี้ฉันเหมือนจะเห็นว่าเธอมามือเปล่า ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้คุณหญิงกู้หรอกนะ?”“ถึงคุณหญิงกู้นั้นรักเธอมากแต่คงไม่สามารถมามือเปล่าได้นะ! ถึงเธอมามือเปล่าได้แล้วตระกูลฉู่ล่ะ? คนตระกูลฉู่ไม่มาแม้แต่คนเดียวเหรอ? นี่ไม่ได้แปลว่าไม่นับถือคุณหญิงกู้หรอกใช่ไหม?ฉู่เหมียนจ้องมองไป
คำพูดของฉู่เหมียน ทำให้ทุกคนต่างฮือฮาอย่างไม่พอใจ!“พูดบ้าอะไรกัน? บัวหิมะพันปีที่เป็นของขวัญของตระลู่แถมคุณหญิงกู้ก็ชื่นชมมัน! ทำไมถึงเป็นของปลอมได้?”“นั่นสิ! ทุกคนไม่เคยเห็นบัวหิมะพันปีมาก่อน คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดว่ามันเป็นของปลอม?!”“ตอนนี้ข้างนอกก็พูดกันว่าคุณเตรียมจะหย่ากับกู้ว่างเชิน! คงไม่ใช่ว่าวันนี้ตั้งใจมาก่อกวนใช่ไหม?”“ฉันก็ว่าอย่างนั้น คำอวยพรนั้นเป็นของปลอม ความแค้นนั้นก็มีอยู่จริง!”การตั้งคำถามและคำดูถูกของทุกคนทำให้ฉู่เหมียนกำหมัดแน่นหลินไห่เม่ยขมวดคิ้วแน่น จริง ๆ เธอไม่อยากให้งานเลี้ยงนี้เกิดข้อผิดพลาดแม้แต่น้อย!วันนี้คนที่มานั้นล้วนมีชื่อเสียง แล้วตอนนี้ยังถ่ายทอดสดอยู่!ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าจะกลายเป็นเรื่องตลกให้ชาวบ้านหัวเราะเยาะหรอกเหรอ? แต่สิ่งที่คุณหญิงกู้ไม่รู้คือตอนนี้ในอินเทอร์เน็ตนั้นฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง“ลู่เจียวมอบของปลอมให้เหรอ?!”“นั่นคงไม่ใช่โสมปลอมหรอกใช่ไหม?!”“ตกลงบัวหิมะพันปีที่ตระกูลลู่มอบให้เป็นของจริงหรือของปลอมกันแน่?”ฉู่เหมียนมองไปที่หลินไห่เม่ย ในใจก็รู้สึกโกรธขึ้นมาเธอจะหย่ากับกู้ว่างเชินจริง ๆ แต่ไม่ได้จะปลุกปั