ลู่เจียวที่กำลังจะเปิดกล่องบัวหิมะพันปีก็ต้องหยุดมือลงเธอมองแผ่นหลังของหลินไห่เม่ยที่รีบเดินไปที่ประตูด้วยความรู้สึกโมโหและกัดปากแน่นอย่างฉุนเฉียวฉู่เหมียนมีอะไรดีกัน? พอฉู่เหมียนมา แม้แต่บัวหิมะพันปีหลินไห่เม่ยก็ไม่สนใจแล้ว!ประตูในงานเลี้ยงถูกเปิดออกอย่างช้า ๆ ทุกสายตาจับจ้องไปที่ประตูทางเข้า เมื่อมองดูคนที่มาใหม่ ทุกคนต่างพากันหยุดหายใจและอ้าปากค้างด้วยความชื่นชมแม้แต่หลินไห่เม่ยก็ยังแสดงท่าทางประหลาดใจ แต่หลังจากนั้นก็ยิ้มเมื่อพูดถึงเรื่องความสวยงามและอลังการนั้น ไม่มีใครเทียบฉู่เหมียนได้!วันนี้ฉู่เหมียนสวมชุดเดรสหางปลาสีเงินคอวี ผมสีดำของเธอนั้นเกล้าไว้ดูเรียบร้อย ผิวของเธอขาวกระจ่าง เผยให้เห็นช่วงอกเล็กน้อยซึ่งชุดเดรสนั้นช่วยขับเน้นให้โดดเด่น นอกจากนั้นยังเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งที่เซ็กซี่ ช่วงคอระหงและไหล่กลมมนใบหน้ารูปไข่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างประณีต ทั้งริมฝีปากสีแดงและดวงตารูปอัลมอนด์มีเสน่ห์ เธอมีสง่าเจิดจ้าราวกับราชินีโจวซิ่วหยาที่รอรับแขกอยู่ด้านนอกก็เดินตามเข้ามาแล้วพูดขึ้น “กะแล้วว่าฉู่เหมียนของพวกเรานี่ใส่อะไรก็ดูดีไปหมด! ตายจริง
ต้วนจิ่นเหนียนหลีกเลี่ยงคำถามของคุณหญิงกู้ไม่ได้เลย เขาทำได้แค่เปลี่ยนเรื่องแล้วถาม “เหล่ากู้ยังไม่มาเหรอครับ?”“ยังไม่มา ไม่รู้ไปตายที่ไหน!” หลินไห่เม่ยกัดฟันพูดต้วนจิ่นเหนียน “…”ฉู่เหมียนเม้มปากและทำอะไรไม่ถูกภาพลักษณ์ของกู้ว่างเชินในสายตาของย่าเขานั้นจริง ๆ แล้วไม่ค่อยดีนักต้วนจิ่นเหนียนปรบมือและพ่อบ้านของเขาก็ก้าวออกมา “คุณย่าครับ นี่คือของขวัญที่ตระกูลต้วนเตรียมมาให้ครับ โปรดรับไว้ด้วยครับ“สิ่งที่ตระกูลต้วนส่งมาคือจี้หยกเจ้าแม่กวนอิมสีขาวที่แกะสลักด้วยมืออย่างประณีตของขวัญชิ้นนี้ส่องประกายเจิดจ้าอยู่ใต้แสงไฟ“คุณย่าครับ ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง อายุยืนยาว มีความสุขมาก ๆ ขอให้พระโพธิสัตว์คุ้มครองนะครับ!” ต้วนจิ่นเหนียนมอบของให้ด้วยตนเองหลินไห่เม่ยชอบมาก เอ่ยชมไม่ขาดปากว่าเป็นของขวัญที่วิเศษมาก!เธอสุขภาพไม่ดี ของขวัญชิ้นนี้ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่าทางจิตใจจริง ๆ“จี้เจ้าแม่กวนอิมเหรอ? ไม่ธรรมดาเลย!”“หยกดูแล้วพิเศษมากจริง ๆ!”“แต่ไม่ว่าหยกนี้จะยอดเยี่ยมมากแค่ไหนก็ไม่สามารถสู้บัวหิมะพันปีในคืนนี้ได้หรอก!”“ไม่ผิด บัวหิมะพันปีเป็นดาราสำคัญในคืนนี้! ตระกูลลู่ต
“พวกสมุนไพรที่มีค่ามากอาจจะคล้ายกัน พวกคุณบอกว่ามันเหมือนกับโสม แต่มันไม่เหมือนซะทีเดียวนะ!”“คุณดูตรงราก มันต่างจากโสมมากนะ ของอันนี้รากหนากว่า!”“บัวหิมะไม่ใช่บัวเหรอ? ฉันนึกว่าบัวหิมะพันปีเป็นบัวประเภทหนึ่ง…”ทุกคนแสดงความคิดเห็นกับสิ่งที่คล้ายโสมไม่หยุดฉู่เหมียนเม้มปาก มือหนึ่งข้างจับคางจากนั้นก็เลื่อนไปปิดครึ่งใบหน้า เธอพยายามห้ามตัวเองไม่ให้หัวเราะออกมานี่ใช่บัวหิมะพันปีที่ไหน? นี่ก็แค่โสมที่ถูกดัดแปลงมาไม่ใช่เหรอไง?แค่ทาสีโสมแล้วทำให้รากหนาขึ้น ทำให้มันดูแปลกตาไปลู่เจียวพูดโอ้อวดว่าตนเองนั้นได้บัวหิมะพันปีมา ที่แท้ก็ทำของปลอมขึ้นมาเท่านั้น!ในงานเลี้ยงวันเกิดใหญ่โตขนาดนี้ แถมยังเป็นงานของคุณย่ากู้ที่เป็นคนห่วงหน้าตาชื่อเสียงมาก ลู่เจียวกล้าทำแบบนี้ได้ยังไงกัน? หากมีคนเปิดเผยว่ามันเป็นของปลอม นอกจากจะทำให้ตระกูลลู่ขายหน้าแล้ว ยังกระทบชื่อเสียงคุณหญิงกู้อีกมอบของปลอมให้ คุณหญิงกู้จะไม่โมโหได้ยังไง?“ตระกูลลู่นี่สุดยอดจริง ๆ พวกเราหาบัวหิมะพันปีอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับเอาชนะตระกูลลู่ไม่ได้!”“ใช่ ฉันจ่ายไปตั้งเป็นพันล้าน แต่ก็ไม่ได้มาครอง ตระกูลลู่มีเส้นสายใหญ่โตแน่น
“คุณลู่ ขอแอดเพื่อนในไลน์หน่อยได้ไหมครับ…?”“คุณลู่ คุณยังไม่มีแฟนใช่ไหม? เรามาทำความรู้จักกันสักหน่อยดีไหมครับ?”ลู่เจียวที่อยู่ท่ามกลางผู้คน หันไปมองฉู่เหมียนฉู่เหมียนถูกกันไว้อยู่นอกฝูงชน แต่ยังมีช่องว่างให้ทั้งสองคนยังเห็นกันอยู่ฉู่เหมียนมองเห็นลู่เจียวที่สายตาเต็มไปด้วยการเสียดสีและภูมิใจ ลู่เจียวกำลังยั่วยุเธออยู่คุณหญิงกู้สนใจเรื่องชื่อเสียงตัวเองมากและวันนี้ตระกูลลู่ได้ให้หน้ากับคุณหญิงกู้เสียมากมายคืนนี้คุณหญิงกู้มีความสุขเพราะลู่เจียว? แล้วฉู่เหมียนทำได้รึเปล่า?ท่ามกลางความวุ่นวาย จู่ ๆ ก็มีคนตะโกนขึ้นมา “แล้วคุณนายน้อยกู้ล่ะให้อะไร?”ผู้คนเงียบลงภายในเสี้ยววิ ทุกสายตาจับจ้องไปที่ฉู่เหมียนอย่างสงสัยใคร่รู้“พูดถูก!”“คุณชายต้วนเอาของขวัญมาแล้ว แล้วของขวัญจากคุณนายน้อยล่ะ?”“เมื่อกี้ฉันเหมือนจะเห็นว่าเธอมามือเปล่า ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้คุณหญิงกู้หรอกนะ?”“ถึงคุณหญิงกู้นั้นรักเธอมากแต่คงไม่สามารถมามือเปล่าได้นะ! ถึงเธอมามือเปล่าได้แล้วตระกูลฉู่ล่ะ? คนตระกูลฉู่ไม่มาแม้แต่คนเดียวเหรอ? นี่ไม่ได้แปลว่าไม่นับถือคุณหญิงกู้หรอกใช่ไหม?ฉู่เหมียนจ้องมองไป
คำพูดของฉู่เหมียน ทำให้ทุกคนต่างฮือฮาอย่างไม่พอใจ!“พูดบ้าอะไรกัน? บัวหิมะพันปีที่เป็นของขวัญของตระลู่แถมคุณหญิงกู้ก็ชื่นชมมัน! ทำไมถึงเป็นของปลอมได้?”“นั่นสิ! ทุกคนไม่เคยเห็นบัวหิมะพันปีมาก่อน คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดว่ามันเป็นของปลอม?!”“ตอนนี้ข้างนอกก็พูดกันว่าคุณเตรียมจะหย่ากับกู้ว่างเชิน! คงไม่ใช่ว่าวันนี้ตั้งใจมาก่อกวนใช่ไหม?”“ฉันก็ว่าอย่างนั้น คำอวยพรนั้นเป็นของปลอม ความแค้นนั้นก็มีอยู่จริง!”การตั้งคำถามและคำดูถูกของทุกคนทำให้ฉู่เหมียนกำหมัดแน่นหลินไห่เม่ยขมวดคิ้วแน่น จริง ๆ เธอไม่อยากให้งานเลี้ยงนี้เกิดข้อผิดพลาดแม้แต่น้อย!วันนี้คนที่มานั้นล้วนมีชื่อเสียง แล้วตอนนี้ยังถ่ายทอดสดอยู่!ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าจะกลายเป็นเรื่องตลกให้ชาวบ้านหัวเราะเยาะหรอกเหรอ? แต่สิ่งที่คุณหญิงกู้ไม่รู้คือตอนนี้ในอินเทอร์เน็ตนั้นฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง“ลู่เจียวมอบของปลอมให้เหรอ?!”“นั่นคงไม่ใช่โสมปลอมหรอกใช่ไหม?!”“ตกลงบัวหิมะพันปีที่ตระกูลลู่มอบให้เป็นของจริงหรือของปลอมกันแน่?”ฉู่เหมียนมองไปที่หลินไห่เม่ย ในใจก็รู้สึกโกรธขึ้นมาเธอจะหย่ากับกู้ว่างเชินจริง ๆ แต่ไม่ได้จะปลุกปั
“อะไรนะ? ฉู่เหมียนเอาบัวหิมะพันปีของจริงมาได้เหรอ?”ลู่เจียวอดยืดตัวตรงไม่ได้ แล้วมองสถานการณ์ตรงหน้าอย่างจริงจังต้วนจิ่นเหนียนยืนกอดอก พิงขอบเวทีเพื่อมองดูการแสดงอย่างเพลิดเพลิน เขาคิดว่าเรื่องนี้มันน่าสนุกมาก!บัวหิมะพันปีนี่เป็นของจริงหรือของปลอมกันแน่?โม่อี้เดินมาที่ด้านหน้าของฉู่เหมียน แล้วพูดอย่างเคารพ “คุณฉู่ นี่คือบัวหิมะพันปีที่คุณต้องการ!”“วางลง” ฉู่เหมียนชี้ไปที่แท่นโม่อี้วางบัวหิมะพันปีไว้ข้าง ๆ บัวหิมะพันปีที่เป็นของปลอมที่ลู่เจียวเอามาอย่างมีเจตนาเมื่อเขาเปิดผ้าคลุมออกก็จะได้เห็นชัดเจนถึงความจริง!ฉู่เหมียนสีหน้าจริงจัง เธอพูดเสียงเข้มแฝงแววคำสั่ง “เปิดผ้าคลุม!”เมื่อได้ยินคำสั่ง โม่อี้ก็เอาผ้าคลุมกำมะหยี่สีดำออกไปทันใดนั้นบัวหิมะพันปีที่ระยิบระยับก็ปรากฏขึ้น!ทุกคนต่างอ้าปากค้างและเบิกตากว้างฉู่เหมียนออกแบบบรรจุภัณฑ์สุดพิเศษเพื่อบัวหิมะพันปี เธอวางบัวหิมะพันปีไว้บนแท่นหมุนได้โดยมีโดมแก้วใสครอบไว้บัวหิมะพันปีนั้นดูคล้ายกับดอกกุหลาบสีขาวหมุนช้า ๆ อย่างสง่างามอยู่บนแท่น มันดูล้ำค่าหายากมากแค่เห็นก็รู้ได้แล้วว่าเป็นสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้!เมื่อเทียบก
แม้ลู่เจียวจะรู้สึกกังวล แต่เธอก็ยังคงรักษาท่าทางสงบนิ่งและพูดว่า “เอาสิ อยากตรวจสอบก็เอาเลย!”“ฉันซื้อบัวหิมะพันปีมาในราคาหมื่นล้านบาท คิดว่าฉันจะไม่รู้เหรอว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอม นอกจากนี้? อีกอย่างฉันจะกล้าให้บัวหิมะพันปีของปลอมแก่คุณหญิงได้ยังไง?” ลู่เจียวโยนกระเป๋าและดึงเก้าอี้มานั่งลงทำท่าราวกับว่าไม่สนใจว่าโม่อี้จะตรวจสอบมันละเอียดแค่ไหน“คุณฉู่ ถ้าวันนี้คุณใส่ความฉัน ถึงคุณจะคุกเข่าขอโทษฉันก็ไม่มีทางให้อภัยแน่!” ลู่เจียวแค่นเสียงเย็นคิดว่าเธอไม่โมโหเหรอ?ทำไมฉู่เหมียนถึงบอกว่าของที่เธอมีมันเป็นของปลอม!“แล้วถ้าฉันไม่ได้กล่าวหาคุณล่ะ?” ฉู่เหมียนเอียงหัวลู่เจียวยิ้มเยาะ เธอชี้ไปที่รองเท้าส้นสูงของฉู่เหมียน พลางกัดฟันพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะคุกเข่าเช็ดรองเท้าให้คุณเองเลย!”ทุกคนในกลุ่มผู้ชมต่างเขย่งเท้าชูคอมองด้วยความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับฉากอันน่าขำเรื่องเกี่ยวกับ ‘บัวหิมะพันปีของจริงและของปลอม’ นี่ตระกูลฉู่ด้อยกว่าตระกูลลู่มากเสียขนาดนั้น แล้วตระกูลฉู่จะคว้าบัวหิมะพันปีของจริงมาได้ยังไง?ตระกูลลู่ป่าวประกาศไปแล้วว่าพวกเขาจะมอบบัวหิมะพันปีให้แก่คุณหญิง ถ้าน
เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วยทันที…เธอเป็นเด็กสาวที่แต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อยประโยคนี้ยังคงก้องอยู่ในหูของฉู่เหมียน“ฉันเกือบจะเชื่อแล้วว่าบัวหิมะพันปีของคุณลู่เป็นของปลอม!”“หอบดอกกุหลาบของคุณแล้วรีบออกไปเถอะ!”ผู้ชมในเหตุการณ์เริ่มฮือฮาขึ้นมาอีกครั้งและเยาะเย้ยฉู่เหมียนอย่างไร้ปรานีแต่ละประโยคราวกับเมฆดำหนาทึบที่ปกคลุมเธอจนจนหายใจไม่ออกที่เธอยอมถอยให้เพราะไม่อยากทำให้คุณหญิงไม่พอใจ แต่ในสายตาของพวกเขา มันเป็นกลับแรงกระตุ้นที่ทำให้ตำหนิเธอมากกว่าเดิมในเมื่อเป็นอย่างนี้เธอก็จะตรวจสอบด้วยตัวเองไปเลยว่าบัวหิมะพันปีของใครคือของจริงกันแน่!ฉู่เหมียนแย่งเครื่องทดสอบมาจากมือของโม่อี้ จากนั้นก็วาดไปเหนือบัวหิมะพันปีที่เธอนำมาท่ามกลางสายตาเยาะเย้ยของทุกคน“เหมียนเหมียน…” โจวซิ่วหยาเรียกฉู่เหมียน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวล!ยังไม่ทันฝูงชนจะทันได้ปิดปากเงียบ พวกเขาก็ได้ยินเสียงผู้หญิงดังออกมาจากเครื่องทดสอบ “สิ่งของที่ตรวจสอบ บัวหิมะพันปี เป็นวัตถุดิบยาที่ล้ำค่าอย่างมาก มีเพียงหนึ่งเดียวในโลก ไม่สามารถประเมินมูลค่าได้”เนื่องจากยังมีเสียงจอแจดังมาจากฝูงชน หลาย