บทที่ 254

“อืม” ฉู่เหมียนรวบผมขึ้น แล้วคาดแว่นกันแดดไว้บนผมอย่างสบาย ๆ

ฉู่เหมียนกำลังจะสั่งอาหาร แต่จู่ ๆ ก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ ก่อนจะถามกู้ว่างเชินว่า “อดีตสามี คุณเลี้ยงใช่ไหม?”

กู้ว่างเชินยกมือกุมขมับแล้วพูดว่า “อืม”

ฉู่เหมียนสั่งเมนูแนะนำมาทั้งหมดอย่างไม่เกรงใจ

“สั่งสิ” ฉู่เหมียนผลักเมนูไปที่กู่ว่างเชิน

กู้ว่างเชินดูโทรศัพท์ และพูดขึ้นอย่างเรียบนิ่ง “เธอจะสั่งอาหารเด็กให้ฉันไม่ใช่เหรอ?”

“ฉันล้อเล่นน่ะ” ฉู่เหมียนยิ้ม

เขาเหลือบมองฉู่เหมียนแล้วพูดว่า “ฉันอะไรก็ได้”

ฉู่เหมียนสั่งอาหารไม่เผ็ดให้เขา

ระหว่างรออาหาร กู้ว่างเชินก็ยังคงดูโทรศัพท์

ฉู่เหมียนนั่งอยู่ข้างหน้าเขาและมองเขาต่อไป

ไม่รู้ว่าสายตาของเธอมันร้อนแรงเกินไปหรือเปล่า จนทำให้กู้ว่างเชินต้องเงยหน้าขึ้น

ในดวงตาของเขามีความสงสัยเล็กน้อย

ฉู่เหมียนหยิบถ้วยขึ้นมาจิบ

เธอแค่รู้สึกว่า วันนี้มันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเศร้าเลย

เธอเคยคิดว่าถ้าหากวันหนึ่งต้องหย่ากับกู้ว่างเชิน เธอจะต้องอยู่ไม่ได้อย่างแน่นอน

แต่เปล่าเลย

ตรงกันข้าม มันกลับทำให้เธอโล่งใจ จนรู้สึกว่าการที่ไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน มันทำให้การอยู่ร่วมกันสบายใจกว่าเดิม

“นา